All Chapters of The Tycoon's Twins: Chapter 201 - Chapter 210

Tahimik na pinagmamasdan ni Alana ang tanawin mula sa balkonahe ng silid na kanyang inuukupa ngayon. Her kids are now sleeping soundly inside her room, while she couldn’t even take a little nap. Hindi siya dinadalaw ng antok at ‘yon ang mas nakakainis sa lahat. Ang daming tumatakbo sa kanyang utak at para bang ayaw siyang patulugin nito.She took a very deep breath and caressed her arms. Hindi niya alam kung tama ba ang kanyang desisyong sabihin kay Rhett ang totoo. Hindi maalis sa kanyang isipan ang disappointed na mukha ni Rhett kanina nang sabihin niya ang totoo tungkol sa kanyang mga naaalala bago siya nagkaroon ng car accident.Rhett was insulted and she’s sure of that. Nakita niya sa mga mata nito ang pagkainsulto sa mga nalaman. And as much as she wanted to keep it a secret, she couldn’t help herself but tell him. She wanted to ask for his help. Baka mayroong clue si Rhett sa kung ano ang rason kung bakit nangyari ang bagay na ‘yon.Ilang gabi niya rin inisip ang tungkol sa bag

The water maybe cold but it doesn’t seem to affect her dahil naligo pa rin siya. Hindi niya maitatanggi ang excitement sa kanya sa kanilang pupuntahan. Hindi niya pa nasisilip ang dress na ipapasuot sa kanya ni Rhett. She must admit she’s looking forward to this day. At kahit anong pilit niyang h’wag mag-isip ng bad vibes, hindi niya mapigilan ang sariling isipin ang tungkol sa kanilang naging usapan kagabi.Agad siyang natigilan at humugot ng malalim na hininga. She bit her lower lip as she looked up at the shower, trying to stop her tears from falling. Ramdam niya ang kirot sa kanyang dibdib. Hindi niya alam na masakit pala talagang mawalan. At mas masakit pa dahil huli niya nang napagtanto ang bagay na ‘yon.Bahagya siyang napaigtad nang marinig niyang may kumatok sa pinto ng banyo. Wala sa sarili siyang kumurap at bumaling dito.“Tu as fini de te doucher, maman?” tanong ng isang munting tinig mula sa labas ng pinto. [translation: Are you done taking a shower, mommy?]Alana cleared

Hindi na mabilang ni Alana kung pang-ilang baso na ang kanyang nainom ngayon. She wanted to drunk herself. She wanted to numb herself. Hindi niya matanggap ang mga impormasyong kanyang nalaman mula sa binata.How? How did it happen like that? Paanong patay ang kanyang totoong ina habang ang kinalakihan niyang ina ay hindi niya totoong ina? She’s confused as hell. Hindi niya alam kung ano ang kanyang paniniwalaan.She was about to drink another shot when someone held her hand, stopping her from what she was about to do. Gamit ang namumungay na niyang mga mata, nilingon niya ang walanjong pumigil sa kanya sa muling paglagok ng tagay.Mapakla siyang natawa nang makita kung sino ito. Hinila niya mula sa pagkakahawak nito ang kanyang braso at iinumin na sana itong muli nang agad na binawi ng binata mula sa kanyang pagkakahawak ang alak.“Ano ba?!” iritang usal niya rito.“Alana, enough,” he said. “Let’s go home.”“Home?” She chuckled nonchalantly. “Kailan ba ako nagkaroon ng home, Rhett?”

Alana roamed her eyes all over the place. Hindi niya alam kung bakit bigla-bigla na lang siyang nginingitian ng mga tao rito. Ayaw niya namang magmukhang masungit kaya’t ngumingiti rin siya pabalik dito. Maraming mga lalaking naglalakad na mayroong dalang baril. Hindi niya maiwasan makaramdam ng takot sa mga ito. But their smiling face is telling her the otherwise.Tumingin siya sa kanyang pambisig na relo at humugot ng malalim na hininga. She looked at the elevator that Rhett used before he disappeared, hoping to see him coming out of that same elevator again.Ngunit ilang minuto na ang lumipas at wala pa rin ang binata. She’s starting to get worried. Gusto niya itong tawagan ngunit wala naman siyang contact number nito. At isa na rin, wala rin siyang load para makatawag dito.“Hello, ma’am.”Bahagya siyang napaigtad nang may biglang nagsalita sa kanyang tabi. Wala sa sarili niya itong nilingon at bumungad sa kanya ang mukha ng babaeng mukhang tauhan din ito. There is a warm smile on

Hindi na mabilang ni Alana kung ilang beses na siyang umikot sa harap ng salamin. The loves her fit! Mahapit ito sa katawan ngunit kahit papano ay mukha naman itong disente. Hindi niya mapigilang mapahugot ng malalim na hininga at kakagatin niya na sana ang ibabang labi nang magsalita si Joey.“Isang kagat mo pa sa labi mo at susungalngalin na kita ng kutsara,” saad nito. “Kanina pa ako retouch nang retouch sa labi mo. Ano ba kasi ang iniisip mo?”“Oo nga,” sang-ayon naman ni Angel na ngayon ay na sa kama. “Bakit parang hindi mo gusto ang hitsura mo? Mukha ka ngang Barbie na ngayon lamang pinanganak, e. Ang kinis-kinis mo nga, e.”Hilaw siyang ngumiti rito at pinasadahan ng tingin ang sarili sa harap ng salamin. “Hindi kaya. Ang ganda ng damit saka ang ganda ng makeup ko. Thank you so much for this, guys. You made me this pretty.”“Walang problema, ano ka ba?” Ngumiti sa kanya si Angel.Sakto namang pumasok ang kanyang mga anak sa loob ng kanilang silid. May malawak na ngiti sa labi n