Lahat ng Kabanata ng Amnesia Triplet Mommy: Billionaire's Lost Love: Kabanata 11 - Kabanata 20

“Hello, pwede ba akong mangialam sa malaki ninyong kusina para magluto?” malaki ang pagkakangiti niyang tanong sa isang katulong sa loob ng kusinang iyon.Halatang natigilan ang babae sa pagkausap niya rito. Kaagad na nag-iwas ng paningin ang babae sa kanya at tinalikuran siya na para bang walang nakita.“??” Napalabi siya.Nang makita ang isa pang paparating na babaeng katulong ay agad niya iyong hinarang. “Excuse me, pwede ba akong makigamit sa kusina---"Ngunit hindi pa siya natatapos sa pagsasalita ay mabilis na siyang nilampasan ng pangalawang babae na iyon.“Wow.” natatameme niyang sambit.Hindi siya sumuko, at nang may makitang pangatlong babae na pumasok sa kusina ay kaagad niya iyong kinausap. Sa pagkakataong ito ay hinarang na niya ang kanyang sarili upang hindi ito hayaang makaalis.“Pakiusap, pwede ko bang gamitin ang kusina panandalian dahil gusto kong magluto ng sarili kong pagkain? Hindi naman siguro ako mananagot kung kukuha rin ako ng mga sangkap at pagkain sa cabinet

Kinagabihan ay patay na ang mga ilaw at napakatahimik na ng buong mansyon nang umuwi si Lucas galing trabaho.Nananakit ang likod at leeg niya dala ng ngalay dahil sa buong araw na pag-upo sa at pagtutok sa laptop at mga papeles na kinakailangan niyang trabahuhin.At dahil tapos na ang summer vacation ng mga triplets, hindi pa siya makakapagpahinga kaagad ngayong gabi para naman ayusin ang schooling ng mga ito.Kung normal na mga bata ang mga anak niya ay malamang nasa grade one pa lamang sila, ngunit ang kaso ay hindi. Gusto na agad nila Lance at Leo na mag-take ng exam sa sikat na mga unibersidad sa bansa at tumungtong na agad ng grade six para kapag eigth years old nila ay nas high school na sila. Samantalang hindi naman magpapaiwan si Rence, kaya malamang ay susunod at susunod ito sa yakap ng mga kapatid niya kahit gaano pa ito mahirapan.Iniisip pa lamang ni Lucas ay sumasakit na ang ulo niya. Gusto niyang ma-enjoy ng mga anak niya ang buhay pagkabata, pero malayo na ang nararatin

“Mommy! Mommy, where are youuu?”Naririnig ni Yasmien ang napapagod na boses ni Lance dahil sa kahahanap sa kanya sa mansyon, habang siya ay nagtatago sa likod ng basurahan sa garden.Paano ba naman? Naubos na niya ang tatlong oras na pakikipaglaro dito, kung kaya't kinakailangan na niyang umiwas bago pa siya mahuli ni Lucas.Dahil sabado ngayon ay nandito ang ama ng triplets para magpahinga. Ibig sabihin ay kinakailangan ni Yasmien kumilos na para bang ‘di makabasag-plato.“Mommyyy!” narinig na niya ang naiiyak na boses ni Lance mula sa malayo.Lumambot agad ang puso niya. Bigla ay gusto niyang lumabas para gulatin ito at ituloy ang pakikipaglaro ng espada-espadahan. Pero alam ni Yasmien na hindi maaari kundi panghabang-buhay na niyang hindi makikita si Lance!Iniisip pa lang niya na tatagain siya ng itak ni Carding sa probinsya ay pinanginginigan na siya ng katawan sa kilabot!“Huhu, sorry Lance.” napanguso siya at nayakap ang mga tuhod niya habang nakaupo sa damuhan. Nagbunot na lam

“Good morning, Lance!” magiliw na bungad ni Yasmien sa bagong gising na bata kinaumagahan.Humikab ito sa harapan niya. Nakasuot parin ng pajama na may disenyong spiderman si Lance na saktong kabababa lang din mula sa kwarto nito.Subalit hindi kagaya ng nakasanayan, hindi pinansin ni Lance si Yasmien ngayong umaga. Nilagpasan lamang siya nito at nagtungo sa sala para maupo sa sofa at manood ng palabas na cartoons sa TV.Napapakamot sa ulo na sumunod si Yasmien sa bata at naupo sa tabi nito. Tamad namang umurong si Lance palayo sa kanya nang hindi parin siya binabalingan ng pansin.Karaniwan na pagkagising sa umaga ay bagong ligo at nakabihis na ng pambahay na damit si Lance. Pero ngayon ay nakasuot parin ng pajama, magulo ang buhok, may natuyo pang laway sa gilid labi at muta sa gilid ng mata.Batid ni Yasmien na nagtatampo parin sa kanya si Lance dahil sa ginawa niyang pagtago mula rito kahapon. Nasaksihan pa nitong ‘nakikipaglaro’ siya kay Rence. Kaya ganito na lang kung hindi siy

“Dito lang si Mommy, Lance,” wika ni Yasmien sa bata kinabukasan ng hapon. “Panonoorin ko lang kayong maglaro ni Rence mula rito.” naupo siya sa bench.“Okay, Mommy! Watch us habang nagpapalipad ng unmanned aircraft!” tuwang-tuwang sabi ni Lance. Tumakbo ito patungo kay Rence sa malawak na field ng garden.Ang nilalaro ng dalawa ay isang lumilipad na eroplano na kayang kontrolin gamit ang remote control na kanilang hawak. Naihalintulad iyon ni Yasmien sa mga saranggola, na parati ding nilalaro ng mga maliliit na bata sa probinsya. Talaga nga namang moderno na pati mga laruan ng mga mayayaman at napag-iiwanan ang mga mahihirap. Pero para sa kanya, mas masaya parin ang pagpapalipad ng saranggola kaysa sa de kontrol na eroplano.“Hahaha! Look up, Rence! Isn’t this amazing? I think we could fly higher than that tree!”Napapatalon naman si Rence sa pananabik. Hindi kalauna'y gusto na nitong agawin sa kamay ni Lance ang remote control. “No! Wait for your turn!” hindi naman agad nagparaya s