บททั้งหมดของ ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา: บทที่ 451 - บทที่ 460

มีความสงสารแวบเข้ามาในดวงตาของแม่เฒ่าเซี่ยง นางรู้สึกสงสารซูยวี้อย่างจับใจ แต่เรื่องใหญ่ขนาดนี้ นางก็ชัดเจนดีอยู่แก่ใจ เมื่อพ่อเฒ่าซูเป็นใหญ่ภายในบ้าน เมื่อเห็นว่าเขายังคงนิ่งเฉย นางจึงทำได้เพียงพูดอย่างแข็งทื่อว่า "ยวี้เอ๋อร์ ไม่ใช่ว่าแม่จะโหดร้ายนะ แต่สิ่งที่เจ้าได้ทำในครั้งนี้ มันร้ายแรงเกินไ

ซูเหลียนเฉิงดื่มชาไปสองถ้วยใหญ่ แต่กลับไม่ได้กินขนมแต่อย่างใด "ท่านพ่อ เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอคะ?" ซูหวั่นถามขึ้นมา "เป่าชิ่งช่างสารเลวเสียจริงๆ!" เป็นการยากที่ซูเหลียนเฉิงจะได้เดือดดาลถึงขนาดนี้ และเขาก็สาปแช่งออกมาว่า "เขาบอกว่าต้องการหย่าร้างซูยวี้ พวกเรายังเชิญให้พ่อเฒ่าตระกูลเป่าได้ออกมาพู

"ท่านลุง ท่านอาจารย์?" ซูลิ่วหลางรู้สึกแปลกเมื่อเห็นการสนทนาที่คุ้นเคยระหว่างทั้งสอง และเขาก็ส่งเสียงเรียกออกมา ท่านหมอเสวี่ยรู้สึกประหลาดใจมากยิ่งขึ้น เขามองไปที่ซูลิ่วหลาง แล้วพูดว่า "เมื่อกี้เจ้าเรียกเขาว่าอะไรนะ อาจารย์งั้นรึ? เขารับเจ้าเป็นลูกศิษย์แล้วงั้นรึ?" ซูลิ่วหลางไม่กล้าเก็บซ่อนเ

ซูหวั่นไม่คาดคิดว่าถังจิ่นซูจะมาด้วย นี่คือหัวหน้าขุนนางที่อายุน้อยที่สุดในราชวงศ์ปัจจุบัน นางดูตกใจเล็กน้อย และกลับมามีสติในทันทีและพูดว่า "ท่านชาย เชิญนั่งค่ะ" นางหลี่ที่อยู่ข้างๆ ลังเลเล็กน้อย นางคุ้นเคยกับถังเสี่ยวจิ่ว แต่ไม่คุ้นเคยกับถังจิ่นซู ชายผู้สูงศักดิ์มากนัก นางจึงทำอะไรไม่ถูก ไม

คนในภาพดูเหมือนเป็นคนในวัง ใบหน้าของนางเปล่งประกาย เสื้อผ้าดูราคาแพงและสวยงาม หน้าตาของนางสง่า ทำให้ผู้คนรู้สึกว่าชีวิตและความตายได้ขึ้นอยู่กับความคิดของนางเท่านั้น ซูหวั่นรู้ว่าคนในภาพนี้น่าจะเป็นแม่เฒ่า ท้ายที่สุด ในตอนที่นางเก็บแม่เฒ่ามานั้น เสื้อผ้าที่นางสวมก็คล้ายกับเสื้อผ้าในภาพวาดนี้