บททั้งหมดของ มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว: บทที่ 211 - บทที่ 220

เย่เฟิงกลืนน้ำลายดังเอื๊อก เกือบจะยั้งตัวเองไม่อยู่!"ให้ตายสิ! ฉันไม่มีทางเอาเปรียบคนที่อยู่ในสภาพแบบนี้แน่!"ถึงแม้หลีเอียนจะบอกว่าเธอต้องการ แต่เย่เฟิงรู้ดีว่านั่นเป็นเพราะผลของยาที่เธอถูกวาง ไม่ใช่ความต้องการที่แท้จริงของเธอเขาพยายามหายใจลึกเพื่อควบคุมสติแล้วค่อยๆ เอามือของหลีเอียนที่คล้องคอเขาไว้ออก และกดจุดบนร่างกายเธอเบาๆ "ไม่เป็นไรแล้ว เดี๋ยวผมจะถอนพิษให้คุณเอง""เย่เฟิง... ได้โปรด...ช่วยฉันที..."เสียงอ่อนหวานของหลีเอียนแทบทำให้เย่เฟิงหลุดควบคุมไปจริงๆ "ให้ตายสิ! ถ้าคุณยังทำแบบนี้ต่อไป ผมจะทนไม่ไหวเหมือนกันแล้วนะ!" ช่วยไม่ได้ หลีเอียนสวยมากจริงๆใบหน้าสวยหวาน หุ่นอันมีเสน่ห์ บวกกับท่าทางที่ดึงดูดทุกสายตา เป็นใครก็อยากจะหลงใหลไปกับเธอทั้งนั้น "ขอโทษนะ!”เย่เฟิงกัดฟันแล้วตั้งสติ ก่อนจะใช้สันมือกดเบาๆ ที่ท้ายทอยของหลีเอียนให้สลบไปในที่สุดบอสสาวสวยถึงจะสงบลงแล้วสลบไปพร้อมกับดวงตาที่ปิดลงอย่างแผ่วเบา"เป็นมารเสน่ห์จริงๆ!" เย่เฟิงพึมพำพลางถอนหายใจอย่างโล่งอกหลีเอียนที่ปกติเป็นคนเย็นชาและดูสูงส่ง แต่เมื่อเธอแสดงด้านที่อ่อนหวานออกมา กลับยิ่งทำให้เขายากจะละสายตาไ

คำพูดของเถียนอวี่เซวียนทำให้คนในงานประชุมพูดคุยกันอย่างตื่นตระหนกใครก็ไม่คิดว่าในงานสัมมนาธุรกิจวันนี้ จะมีช่วงแบบนี้ด้วยการเปิดโปงคนชั่วในวงการ?เกิดอะไรขึ้น?หลีเอียนที่ยืนฟังอยู่ใต้เวที ดวงหน้าเธอเริ่มแข็งกระด้างมือกำแน่น แล้วจับแขนของเย่เฟิงด้วยความตื่นตระหนก!"เย่เฟิง เราไปจากที่นี่กันเถอะ ตอนนี้เลย!"เสียงของหลีเอียนสั่นเล็กน้อยเธอนึกถึงการข่มขู่ของเถียนอวี่เซวียนที่เคยบอกว่าหากเธอไม่ยอม เขาจะเผยแพร่วิดีโอลับของเธอให้ทุกคนเห็น พอได้ยินเถียนอวี่เซวียนจะเปิดโปงคนในวงการธุรกิจ หลีเอียนจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเขาคิดจะทำอะไร?ทั้งความกลัว ความไม่สบายใจ ล้วนปกคลุมบอสสาวสวยไว้ทั้งหมดถึงแม้คลิปพวกนั้น จะเป็นแค่คลิปในชีวิตประจำวันของเธอ แต่ถูกผู้คนเห็นต่อหน้าสาธารณะแบบนี้ ต่อไปเธอจะใช้ชีวิตอย่างไร“ที่รัก เชื่อผม! ต่อจากนี้ คุณจะได้เห็นเรื่องตลกแล้ว!”เย่เฟิงบีบมือเธอแน่น สัมผัสได้ถึงความไม่สบายของอีกฝ่ายจึงพูดด้วยน้ำเสียงปลอบโยน“แต่ว่า…”หลีเอียนอยากจะพูดอะไรเพิ่มแต่ทันใดนั้นเอง เสียงในวิดีโอก็ดังขึ้น"ยัยบ้า มันส์ไหม..." บรรยากาศในงานเงียบสนิททันที ทุกสายตาต่าง

ค่ำคืนวันนั้น โจวชิ้งกลับมาที่บ้านพ่อแม่ของตัวเองเมื่อจ้าวเหม่ยฟ่งและโจวเพ่ยหยินเห็นลูกสาวกลับมาทั้งคู่ก็ตกใจเล็กน้อย“ชิ้งชิ้ง ออกมาแล้วเหรอ? พ่อแม่กำลังหาทางช่วยให้เธอพ้นจากข้อหาอยู่เลย!” จ้าวเหม่ยฟ่งกล่าวด้วยความตื่นเต้นโจวเพ่ยหยินก็แสดงความยินดีเช่นกัน “เราได้คุยกับเสี่ยวหลิวเอ๋อร์แล้ว ตอนนั้นเขาไล่ฉันกับแม่เธอออกไป แต่ไม่คิดว่าเขาจะช่วยเธอในภายหลัง!”ได้ยินเช่นนั้น โจวชิ้งก็หัวเราะเยาะ “ไม่ใช่หลิวหางที่ช่วยหนูออกมาหรอก เขาไม่เอาหนูแล้ว!”ระหว่างที่ถูกคุมขัง เธอได้โทรหาหลิวหาวเขาตกใจเพราะเย่เฟิงจนขวัญกระเจิง และจะตัดความสัมพันธ์กับโจวชิ้ง ตอนที่เว่ยเหล่าหู่กับลูกน้องโดนจับ หลิวหาวเองก็อยู่ในที่เกิดเหตุด้วย ดังนั้นเขาจึงได้เห็นถึงความน่ากลัวและพลังอำนาจของเย่เฟิง ผู้บัญชาการมู่ถึงกับนำทัพมาช่วยเขาด้วยตัวเองแต่เย่เฟิงเอง ก็มีความสามารถที่น่าสะพรึงกลัวด้วยเพราะฉะนั้น ถึงแม้หลิวหาวจะมีโอกาสอีกสักร้อยครั้ง เขาก็ไม่กล้าเข้าหาเย่เฟิงอีก!โจวชิ้งคือใคร คือภรรยาเก่าของเย่เฟิงเหรอ? ตอนนี้หลิงหาวได้แต่อยู่ห่างโจวชิ้งให้มากที่สุด ไม่กล้าเข้าใกล้ผู้หญิงคนนี้เลย…“ไม่ใช่เสี่

ครอบครัวของหลีเทียนกังทั้งสามคนมีสีหน้าที่แสดงถึงความกลัดกลุ้มไม่แน่นอนตอนนี้ดูเหมือนว่าพวกเหรินลี่ชวิ๋นตัดการส่งวัตถุดิบเพราะเย่เฟิง และยังไปชวนซัพพลายเออร์อื่นๆ ให้ตัดการส่งสินค้าด้วย“จะให้ไปขอร้องไอ้หนุ่มหน้าหล่อนั่น? ไม่มีทาง! ไม่มีทางเด็ดขาด!” หลี่เยว่ผิงพูดเสียงดัง“แล้วจะทำยังไงล่ะ? ถ้าเราไม่มีวัตถุดิบสมุนไพร เราจะส่งมอบสินค้าให้ตัวแทนจำหน่ายตามกำหนดไม่ได้ เราต้องจ่ายค่าปรับมหาศาลเลยนะทุกวันนี้มีออเดอร์อยู่เป็นพันล้าน ถ้าผิดพลาดก็ต้องรับผิดชอบตามกฎหมายด้วยต่อให้ผลิตยาตัวเดียวมาเพื่อพอส่งให้ตัวแทนไปก่อนก็ยังทำไม่ได้เลย!” หลีถิงพูดด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวลสีหน้าของหลีเทียนกังดูเหมือนหินที่อยู่ในหลุมส้วมการให้พวกเขาไปขอร้องเย่เฟิง พวกเขาไม่มีทางยอมแต่ถ้าไม่ทำ ก็ต้องสูญเสียเงินจำนวนมากและอาจถึงขั้นต้องติดคุก!ในขณะนั้น ประตูห้องทำงานก็ถูกเคาะ“ใคร?”หลีเทียนกังถามด้วยอารมณ์หงุดหงิด“ประธานหลีค่ะ ฉันเอง เสี่ยวเหยียน!”คือผู้จัดการเหยียนที่รับผิดชอบการจัดหาวัตถุดิบสมุนไพรหลีเทียนกังพูดว่า “เข้ามาเถอะ” ผู้จัดการเหยียนจึงพาชายรูปร่างผอม หูแหลมและหน้ายาวเข้า

หลีถิงพาเย่เฟิงและหลีเอียนเดินไปทางคลังสินค้าเมื่อไปถึงก็เห็นหลีเทียนกังและหลี่เยว่ผิงอยู่ที่นั่นแล้ว พวกเขามองทั้งคู่ด้วยท่าทางเยาะเย้ยและภาคภูมิใจ รถบรรทุกหลายคันจอดอยู่ที่ทางเข้าคลังสินค้า มีคนงานรอเตรียมขนของอยู่ด้วยหลีเอียนและเย่เฟิงสบตากันเล็กน้อย คล้ายกับเริ่มเดาอะไรบางอย่างออก“อ้าว หลานสาวกับเย่เฟิงมาด้วยเหรอ” หลีเทียนกังยิ้มแล้วพูด“ลุงรอง เรียกฉันมามีเรื่องอะไรหรือ?” หลีเอียนถามด้วยสีหน้าราบเรียบ“ก็เรียกให้มาช่วยดูให้หน่อยไง! ลุงรองติดต่อผู้ค้าสมุนไพรได้แล้ว เขาส่งวัตถุดิบมาให้เราตั้งเยอะแน่ะ!เธอเคยดูแลบริษัทมาก่อนก็คงรู้เรื่องสมุนไพรดีใช่ไหม?มาช่วยดูล่ะกันว่าสมุนไพรพวกนี้เป็นยังไง ฮ่าๆๆ…” หลีเทียนกังพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยและภาคภูมิใจเมื่อได้ยินดังนั้น หลีเอียนก็ปั้นหน้าเครียด ดวงตาสวยคมแฝงไปด้วยความเย็นชา“อะไรกัน ทำไมทำหน้าไม่ดีแบบนั้นล่ะ?” น้าสะใภ้รอง หลี่เยว่ผิงถามอย่างเยาะเย้ย“คงโกรธที่เห็นว่าเราหาผู้ค้าสมุนไพรใหม่ได้ล่ะสิ! ฮ่าๆๆ…” หลีถิงหัวเราะแล้วพูดว่า “พี่ แล้วก็ไอ้หน้าขาวแซ่เย่ ไม่นึกสินะว่าเราจะมีคนส่งวัตถุดิบให้ แม้ว่าพวกเธอจะให้เหร