All Chapters of We Touch, We Kiss, We Sin.: Chapter 81 - Chapter 90

Hi guys❤️ I just want to thank you for supporting my novel thank you for giving your gem and hopefully you can continue supporting my novel by giving gems and likes❤️ Nagpapasalamat din ako sa mga comments and opinions na tunutulong sa akin upang ganahan however, I am also aware na slow update ang nangyayari ngayon since I have prior commitments but it wont last naman and we'll be back to normal again. Also, sana mas makapagineract po tayo thru comments box fo giving your anticipated scenes scenarios, nega & positive comments more than saying " Please update..." sometimes kakaupdate ko lang minutes ago ito lang po ang nababasa ako and I find it so pressured. I know po, relax lang po tyo. Instead yoy can give your honest thoughts or kung ano ang emotions niyo. it will make us, your author to be motivated to update.❤️ And please follow naman po kayo sa f* page Oautkuforever12 upang mas lumawak ang ating mga communication. Thank you sammies sa pakikinig ❤️❤️

“Ate Xia!”“Ate!”“A-aries? Arry?” Sa sobrang pagkagulat ni Xia ay napayakap na lamang siya sa sumugod sa kanyang harapan na mga kapatid na si Aries at Arry. Wala sa isip niyang makikita ito sa gussaling iyon.Sa una ay namangha siya sa pinagdalahan sa kanya ng mag-asawang Bieschels. Isa iyong sikat na hotel kung saan sa tuktok noon ay isang malawak na rooftop fine-dining restaurant nga ang naroon. Natupad naman ang na-iimagine niyang pagdadalhan sa kanya ni Liam ngunit hindi niya inaasahang makikita niya ang mga kapatid na si Aries at Arrietta.“B-bakit kayo narito?” Kaagad niyang tanong sa mga ito kasabay ng mahigpit na pagyakap . Sa labis na tuwa na makita muli ang mga ito ay di niya napigilang [angigigilan ng yakap ang mga ito. “Ang tataba niyo naman na?!” Natutuwang sunod na koment niya sa mga kapatid. She was surprised to see how their body became healthy in just a month. Hinaplos naman niya ang mga buhok ng dalawa niyang kapatid ng mapansin niyang nasa likod pala ng mga ito an

"Hmmm? You didn't even flinch, my Xia." Maangas na pagmamalaki pa ng lalaking nagnakaw ng halik kay Xia. Sa bilis ng mga pangyayari ay hindi man lang niya nagawang maitulak ito kaagad. Unang-una sa lahat ay nilason ng kanyang isipan ang sandaling pagpapakita nito sa kanilang harapan ni Liam. Pangalawa, hindi niya akalaing sa liit ng mundo ng mga mayayamang ito ay magkikita pa sila ng lalaking ito. Si Lorenzo Lopez, Ang unang lalaki sa kanyang buhay at ang unang bumigo at dumurog noon. Sa tindi ng galit niya noon para dito ay himalang nawala iyon at nilimot na ng panahon dahil sa wala nang laman ang kanyang isip kung hindi si Liam Bieschel. Kung iisipin mo, sino nga ba talaga ang nauna sa puso niya? si Liam o si Enzo? Si Liam ang una niyang nakilala at hiningaan ng ilang taon. Nang makaharap niyang muli si Enzo ay tila walang kahit anong bahid ng galit o inis ang kanyang nararamdaman. Kung titignan niya ito sa kabuuan ay hindi na siya apektado sa lakas ng dating nito. Hindi na rin

Papungas-pungas pa ang mga mata ni Xia habang kinukuyumos ang mga mata pababa ng hagdan. Napasobra yata ang kanyang tulog dahil sa tindi ng sakit ng ulo na naradaman pagkatapos ng mahabang paghagulgol.“X-Xia.”Napalingon siya sa kanilang hapagkainan ng marinig niyang tawagin siya ng kanyang ina. Nakatayo lamang ito sa tabi nang nakaupo ng nobyo nitong si Briggs na matamang nakatingin rin sa kanya habang hinihigop ang mainit na kape. Siya na lamang ang naunang mag-iwas ng tingin bago pa man magkaroon na pangalawang komusyon pa. Diniretso niya ang kanilang sofa upang tignan kung naroon pa ang mga bags ng dalawang kapatid. Mukhang pumasok nga ang mga ito at hindi naman nagulob ang pag-aara l ng dahil sa nangyaring problema. “Alis na ako,” Narinig niynang nagsalita si Briggs at ang gaslaw ng silya nitong inuupuan na parang nagmamadali sa pagkilos.“Sige.” Sagot naman ng ina. Umikot na lamang ang kanyang paningin habang walang lingong umupo sa kanilang sofa. Nakiramdam laman siya sa ma

Umaapaw ang nararamdamang kaligayahan sa puso ni Xia. Ang pag-amin nito na mahal na siya ng binata ay sapat na para sa kanya. Ang pag-amin nito na wala na itong asawa ay siya ring ikanatuwa niya ngunit lungkot at mabigat na responsibilidan ang pinataw nito sa kanya.“Liam,” Iiniwas niya ang sarili niyang mga labi at bahagya muli itong itinulak upang hindi siya nito mahagkan sa mga labi. “Hindi ko alam ang i-rereact ko…” Gusto niyang pagalitan ang kanyang sarili dahil umaarte siya. Kung siya ang tatanungin ay kaya niyang ipagkaloob ang kanyang sarili ngunit samu’t saring senaryo ang biglaang pumaosk sa kanyang isipan.Hindi naman porket umamin ang binata sa kanya ay kaya niyang gsunggaban ang oportunidad na iyon. Mas lalong lumaki ang kanyang problema gayong Malaya silang magmahalan ngunit hindi maitatangging malayo ang kanilang mga mundo. Langit ito at lupa siya.“Hindi sa nagiinarte ako pero ayokong isipin mo na pera ang habol ko sayo. Ayokong madaliin ang magiging relasyon natin ng