All Chapters of หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว: Chapter 461 - Chapter 470

“เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ ก็อยู่ตรงหน้าแกนี่ไง มองไม่ออกหรือ? งั้นฉันช่วย!”หลิงเฟิงจับลู่เจี้ยนอี้ขึ้นมา ทำกับว่าเขาคือลูกหมาตัวเล็กๆ ตัวหนึ่งแล้วเหวี่ยงอีกฝ่ายลงไปในแอ่งเลือดทันที!“เขาไม่ใช่คนแล้ว! เขาเป็นปีศาจร้ายจากนรกที่มาทวงชีวิตชัดๆ!”ลู่เจี้ยนอี้กลัวจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง ร่างกายของเขาสั่นสะท้านท่ามกลางแอ่งเลือด ดิ้นรนคลานหนีหลิงเฟิงอย่างหมดท่าท่าทีสง่างามที่เคยมีก่อนหน้านี้หายไปหมดสิ้น!“ถ้าฉันไม่ได้ฝันอยู่ งั้นนี่ช่างโชคร้ายจริงๆ !”“แค่หนึ่งกระบวนท่าก็ฆ่ามหาปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้ระดับสูงสุดไปสองคนได้ ฉัน...ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเคยเห็นอะไรแบบนี้ครั้งแรกในชีวิต! และคงเป็นครั้งเดียวในชีวิตด้วย!”คนอื่นๆ ก็ตกใจจนคางแทบหลุดผู้คนต่างพากันถอยห่างจากหลิงเฟิงด้วยความหวาดผวา!โดยเฉพาะพวกที่เคยเย้ยหยันหลิงเฟิงก่อนหน้า ตอนนี้ต่างรีบปิดปากตัวเองโดยด่วน กลัวว่าจะถูกหางเลขไปด้วย!คุณชายฉีที่เคยด่าหลิงเฟิงแรงที่สุดก่อนหน้านั้น ตอนนี้กลายเป็นหมาข้างถนนไร้บ้าน นั่งคุดคู้ในกลุ่มคนด้วยความหวาดกลัว“ฮือๆๆ! น่ากลัวเกินไปแล้ว! แม่จ๋า ผมคิดถึงแม่ ผมอยากกลับบ้าน!”ขาของคุณชายฉีสั่น

ในชั่วพริบตา หลิงเฟิงถึงกับนิ่งค้างกลายเป็นหิน!เรื่องที่เขากังวลที่สุด ในที่สุดก็เกิดขึ้นจนได้! ผู้หญิงฉลาดเป็นกรดอย่างเหยาหยุนหลานสุดท้ายก็ค้นพบจนได้!เขานิ่งไปสองวินาที ก่อนจะตัดสินใจไม่สนใจอะไรอีกต่อไปแล้วเขานั่งลงบนโซฟาตรงข้ามเธอ“ใช่แล้ว! ผมไม่เปลี่ยนชื่อไม่เปลี่ยนนาม ผมคือหลิงเฟิง ราชาแห่งความมืดจากชายแดนเหนือ! เหยาหยุนหลาน แล้วคุณจะทำอะไร?เหยาหยุนหลานมองเขาด้วยสายตาที่ซับซ้อน“จริงๆ ฉันควรจะรู้ได้ตั้งนานแล้ว คนที่เป็นแค่พนักงานเล็กๆ จากมณฑลเจียงหนานไม่น่าจะมีความสามารถมากขนาดนี้ได้!”“สุดท้าย ฉันได้ส่งคนไปสืบที่ชายแดนเหนือเป่ยเจียง และค้นพบว่าภูมิหลังของราชาแห่งความมืดเหมือนกับนายทุกอย่าง! ฉันยังถามทหารบางคนที่เคยเห็นตัวจริงของนาย จนแน่ใจว่านายก็คือราชาแห่งความมืด!”หลังจากบทสนทนารอบล่าสุดที่เขาคุยกับเธอที่โรงแรม ที่หลิงเฟิงบอกว่าราชาแงความมืดจะมาพบเธอในภายหลัง ทำให้เธอเริ่มสงสัยเข้าไปกันใหญ่!หลิงเฟิงจะรู้มากขนาดนั้นได้อย่างไร ราวกับว่า…เขาคือราชาแห่งความมืดตัวจริงอย่างไรอย่างนั้น!ก่อนหน้านี้ เธอเคยคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงลูกน้องของราชาแห่งความมืด จึงสืบตามเส้นทางที

หลังจากอีกฝ่ายออกไปแล้ว หลิงเฟิงพูดด้วยความประหลาดใจว่า“บริษัทจ้างคนใหม่เข้ามาเยอะขนาดนี้เลยหรือ? ตอนนี้มีพนักงานทั้งหมดกี่คนแล้วเนี่ย?”“ก็น่าจะสักพันกว่าคนได้…” ซูเหยี่ยนตอบพลางคิดหลิงเฟิงถึงกับตกใจ “พันกว่าคน? เยอะขนาดนี้เชียว?”ต้องรู้ไว้ว่าบริษัทใหญ่อย่างหลี่ห่าวกรุ๊ปมีพนักงานแค่ห้าพันกว่าคนเท่านั้น เขาที่เพิ่งเปิดบริษัทมาไม่นาน ตอนนี้มีจำนวนพนักงานเทียบเท่าบริษัทในตลาดหลักทรัพย์แล้ว!“คุณไม่รู้หรอกว่ากำไรจากโครงการ ‘เมืองที่ไม่มีวันหลับใหล’ มันมหาศาลขนาดไหน เกินกว่าที่เราคิดไว้มาก อีกอย่างธุรกิจไลฟ์สดบนอีคอมเมิร์ซก็เป็นอุตสาหกรรมที่ฮิตสุดๆ ในตอนนี้ ทำให้บริษัทเติบโตเร็วมากขึ้นไปอีก จนต้องรีบหาคนเพิ่มเป็นธรรมดา”ซูเหยี่ยนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์หลิงเฟิงถามต่อ “ตอนนี้บริษัทเรามีกำไรสุทธิต่อเดือนเท่าไหร่?”“โครงการ ‘เมื่องที่ไม่มีวันหลับใหล’ ยังไม่ได้เริ่มดำเนินการอย่างเต็มตัว แต่ว่าเราได้รับเงินมัดจำจากกลุ่มผู้ลงทุนไปเยอะแล้ว คาดว่าทุกเดือนจะมีกำไรสุทธิประมาณยี่สิบห้าล้านส่วนฝ่ายไลฟ์สดนั้นยิ่งเวอร์ไปอีก เพราะอัตราการเติบโตเพิ่มขึ้นสิบเปอร์เซ็นต์ต่อวัน เดือนนี้น่าจะได้กำไรสุท

“นายคิดจะทำอะไร? อย่าทำเรื่องไม่ยั้งคิดเชียว! ประเทศมังกรเป็นสังคมแห่งอารมณ์และความสัมพันธ์ของมนุษย์ นี่เป็นธรรมเนียมที่สืบทอดกันมานานนับพันปีแล้ว มันจะถูกทำลายลงเพราะนายคนเดียวได้ยังไง…”ซูเหยี่ยนเริ่มร้อนใจขึ้นมาหลิงเฟิงกลับโบกมืออย่างไม่แยแสแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม“วางใจเถอะ ผมมีมาตรการรับมือของตัวเอง เธอแค่ให้ผม…หุนหันพลันแล่นสักครั้งก็พอ!”…ในห้องรับรอง หลิงเฟิงก้มหัวแล้วเดินยิ้มเข้ามา“ขออภัย ขออภัย ทำให้ทั้งสองท่านต้องรอนานแล้ว! ต้องขออภัยด้วยจริงๆ!”ซูเหยี่ยนเดินตามหลังเขาเข้ามาแล้วพูดเสริมว่า “นี่คือผู้จัดการทั่วไปของเราประธานหลิงค่ะ”ทั้งสองคนยิ้มอย่างรู้ทันในทันทีและพูดว่า“ที่แท้ก็เป็นประธานหลิง! ได้ยินเชื่อเสียงมานานแล้ว อายุน้อยๆ แต่กลับคุมหางเสือบริษัทที่ใหญ่โตขนาดนี้ ช่างเป็นคนหนุ่มที่มากความสามารถจริงๆ!”หลิงเฟิงยิ้มอย่างสุภาพ“ชมเชยผมมากเกินไปแล้วครับ! รองประธานซูบอกผมหมดแล้ว ทั้งสองท่านอุตส่าห์วิ่งมาที่บริษัทเฟิงเถิงของเราและทำงานอย่างหนักเพื่อเรื่องของเรา เหน็ดเหนื่อยตรากตรำและมีผลงานอย่างใหญ่หลวงจริงๆ!“ผมได้เตรียมของขวัญเล็กๆ น้อยๆ เอาไว้อย่างระมัดระวังแล้

“เหล่าอู๋ที่คุณกำลังพูดถึงอยู่ ก็คือผู้อำนวยการอู๋ผู้รับผิดชอบสูงสุดของสำนักงานการค้าของพวกเรา?”ทั้งสองคนพูดอย่างกระวนกระวายใจผู้อำนวยการอู๋ซึ่งเป็นหัวหน้าสูงสุดของพวกเขาคนนี้ แม้แต่พวกเขาที่เป็นเจ้าหน้าที่ภายในจากแผนกต่างๆ ครึ่งปีถึงจะได้พบหน้าเพียงหนึ่งครั้งเท่านั้น!หลิงเฟิงยิ้มโดยไม่พูดอะไร ไขว่ห้างแล้วพูดต่อว่า“รอเดี๋ยวก็จะได้รู้แล้วไม่ใช่เหรอ” สองนาทีต่อมา โทรศัพท์มือถือของพวกเขาก็ดังขึ้นอย่างเร่งด่วนเป็นหัวหน้าโดยตรงของพวกเขา หัวหน้าแผนกเจิ้ง!ใบหน้าของพวกเขาซีดเผือดลงในพริบตา จากนั้นก็รีบร้อนรับโทรศัพท์“หัวหน้าแผนก มีอะไรเหรอครับ? เรากำลังปฏิบัติตามคำสั่งของคุณ มาตรวจสอบการหลีกเลี่ยงภาษีของบริษัทเฟิงเถิงอย่างละเอียดถี่ถ้วน…” ได้ยินเพียงเสียงคำรามตะคอกมาจากปลายสายว่า“บัดซบพวกแกสิ! รีบขอโทษประธานหลิงแล้วกลับมาซะ!”“ฉันสั่งให้แกไปตรวจสอบบริษัทเฟิงเถิงตั้งแต่เมื่อเมื่อกี้นี้ไหร่กัน?”“เมื่อกี้นี้ผู้อำนวยการอู๋ต่อสายถึงฉันโดยตรง ตำหนิฉันว่าใช่คนของฉันไหม! แม*งเอ๊ย ฉันถูกไอ้โง่อย่างพวกแกสองคนทำให้เดือดร้อนเข้าแล้ว!”เมื่อได้ยินประโยคนี้ ทั้งสองคนก็ราวกับถูกฟ้าผ่า