“เหล่าอู๋ที่คุณกำลังพูดถึงอยู่ ก็คือผู้อำนวยการอู๋ผู้รับผิดชอบสูงสุดของสำนักงานการค้าของพวกเรา?”ทั้งสองคนพูดอย่างกระวนกระวายใจผู้อำนวยการอู๋ซึ่งเป็นหัวหน้าสูงสุดของพวกเขาคนนี้ แม้แต่พวกเขาที่เป็นเจ้าหน้าที่ภายในจากแผนกต่างๆ ครึ่งปีถึงจะได้พบหน้าเพียงหนึ่งครั้งเท่านั้น!หลิงเฟิงยิ้มโดยไม่พูดอะไร ไขว่ห้างแล้วพูดต่อว่า“รอเดี๋ยวก็จะได้รู้แล้วไม่ใช่เหรอ” สองนาทีต่อมา โทรศัพท์มือถือของพวกเขาก็ดังขึ้นอย่างเร่งด่วนเป็นหัวหน้าโดยตรงของพวกเขา หัวหน้าแผนกเจิ้ง!ใบหน้าของพวกเขาซีดเผือดลงในพริบตา จากนั้นก็รีบร้อนรับโทรศัพท์“หัวหน้าแผนก มีอะไรเหรอครับ? เรากำลังปฏิบัติตามคำสั่งของคุณ มาตรวจสอบการหลีกเลี่ยงภาษีของบริษัทเฟิงเถิงอย่างละเอียดถี่ถ้วน…” ได้ยินเพียงเสียงคำรามตะคอกมาจากปลายสายว่า“บัดซบพวกแกสิ! รีบขอโทษประธานหลิงแล้วกลับมาซะ!”“ฉันสั่งให้แกไปตรวจสอบบริษัทเฟิงเถิงตั้งแต่เมื่อเมื่อกี้นี้ไหร่กัน?”“เมื่อกี้นี้ผู้อำนวยการอู๋ต่อสายถึงฉันโดยตรง ตำหนิฉันว่าใช่คนของฉันไหม! แม*งเอ๊ย ฉันถูกไอ้โง่อย่างพวกแกสองคนทำให้เดือดร้อนเข้าแล้ว!”เมื่อได้ยินประโยคนี้ ทั้งสองคนก็ราวกับถูกฟ้าผ่า
“หลงตัวเอง!”ซูเหยี่ยนกลอกตา เห็นได้ชัดว่าทนรับความหยิ่งยโสนี้ของหลิงเฟิงไม่ค่อยจะได้หรือว่าเขายังสามารถแข็งแกร่งถึงขนาดที่เมินเฉยต่ออำนาจของรัฐได้?“เฮ้อ...ยังไงซะนายก็เป็นเจ้านายของฉัน ฉันฟังนายก็พอแล้ว!”ซูเหยี่ยนพิงศีรษะไปกับไหล่ของหลิงเฟิง“แต่งงานกับไก่ตามไก่ แต่งงานกับสุนัขตามสุนัข ในเมื่อนายเป็นผู้ชายของฉัน ถ้างั้นนายพูดอะไร ฉันซูเหยี่ยนจะทำตามที่นายต้องการ!”“จริงสิ ประธานหลิง ประธานซู นอกจากเจ้าหน้าที่จากสำนักงานการค้าสองคนนั้นแล้ว ยังมีหัวหน้าจ้าวจากหน่วยบังคับใช้กฎหมายอีกคนหนึ่งด้วย ซึ่งก็รออยู่ในห้องรับรองมาครู่ใหญ่แล้ว”จู่ๆ ผู้ช่วยก็พูดขึ้นหลิงเฟิงพูดไปอย่างประหลาดใจว่า "จ้าวมู่เสวี่ย?"“ใช่ค่ะ!”“คุณไม่บอกให้เร็วกว่านี้!” ใบหน้าของหลิงเฟิงมืดครึ้มอารมณ์ของคุณหนูใหญ่จ้าวมู่เสวี่ยคนนั้น ปล่อยให้เธอรอตัวเองนานมากขนาดนี้ แม่สาวนั่นตอนนี้จะต้องอยากฆ่าตัวเองแน่ๆ!“ขอโทษค่ะประธานหลิง ฉันเห็นว่าสถานการณ์เมื่อสักครู่นี้ตึงเครียด เลยไม่กล้าขัดจังหวะ…”ผู้ช่วยก้มศีรษะลงด้วยความกลัวหลิงเฟิงคร้านที่จะสนใจเธอ เดินเข้าไปในห้องรับรองโดยตรงวันนี้จ้าวมู่เสวี่ยสวมเครื่อ
ซือหม่าเซวียนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ก็รู้สึกตกใจนับตั้งแต่ได้รับมรดกครึ่งหนึ่งของโลกใต้ดินในมณฑลเจียงหนาน นี่เป็นครั้งแรกที่หลิงเฟิงออกคำสั่งให้ตัวเอง!และคำพูดที่คมจนทำให้คนสั่นสะท้าน!เขาไม่กล้าที่จะรอช้า รีบระดมลูกน้องอันธพาลนับหมื่นคนภายใต้คำสั่งของเขา และระดมเครือข่ายของเขาทั่วทั้งมณฑลเจียงหนานเพื่อค้นหาที่อยู่ของเย่อวี่หลิวและเย่เจินเจิน!อีกด้านหนึ่ง ภายในบริษัทเฟิงเถิงจ้าวมู่เสวี่ยขมวดคิ้วและพูดว่า:“หลิงเฟิง อย่าเพิ่งหุนหันพลันแล่น! ทีมบังคับใช้กฎหมายของเรามีความเป็นมืออาชีพในการค้นหาคน คุณอาศัยอำนาจส่วนตัวค้นหาคน แล้วจะหาพวกเธอเจอได้ยังไง…”สิ้นเสียงพูดเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น!หลิงเฟิงรับสายและพูดอย่างไม่แยแสว่า “คุณพบเบาะแสของเย่เจินเจินแล้วหรือยัง? โอเค ฉันเข้าใจแล้ว”จ้าวมู่เสวี่ยพลันตกตะลึง!เวลาผ่านไปเพียงสามนาทีนับตั้งแต่ที่หลิงเฟิงโทรไป! ต่อให้เข้าห้องน้ำก็ต้องใช้เวลานานกว่านี้!เขาทำได้ยังไง?“หัวหน้าจ้าว ตอนนี้ฉันจะไปหาคนก่อน และจะติดต่อคุณในวันอื่น!”หลิงเฟิงไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายได้ซักถาม หันหน้าไปอีกด้านแล้วเดินจากไปอย่างรวดเร็ว!ด้านนอกนอ
“คุณหลิง! ทุกอย่างพร้อมแล้ว ให้ผมพาคนเข้าไปจับกุมทุกคนข้างในเลยมั้ย?”ซือหม่าเซวียนถามด้วยความเคารพเมื่อเขาเห็นหลิงเฟิงกลับมาในฐานะคนที่มีไหวพริบ เขารู้ดีว่าสิ่งที่เขาต้องทำก็คือจับต้นขาของหลิงเฟิงไว้ให้แน่นในอนาคต ความสำเร็จของเขาจะเป็นมากกว่าแค่มณฑลเจียงหนานเล็กๆ เท่านั้น!หนึ่งคนบรรลุเป็นเซียน หมูหมากาไก่ก็พลอยลอยขึ้นสวรรค์ไปด้วย เขาซือหม่าเซวียนไม่เต็มใจที่จะเป็นเพียงจักรพรรดิใต้ดิน!หลิงเฟิงกล่าวอย่างผ่อนคลายว่า:“แค่ฉันคนเดียวก็พอ คุณและคนของคุณคอยระวังอยู่ข้างนอก อย่าปล่อยให้แมลงวันแม้แต่ตัวเดียวบินผ่านไปได้!”“ทราบแล้วครับ!หากมีแมลงวันแม้แต่ตัวเดียวบินเข้ามา ไม่ต้องให้คุณหลิงลงมือ ผมซือหม่าเซวียนจะลงมือด้วยตัวเอง”ซือหม่าเซวียนสาบานอย่างหนักแน่นหลิงเฟิงก้าวเข้าไปในบาร์ และพบกับฉากปาร์ตี้ที่แสนจะสนุกสุดเหวี่ยงสิ่งนี้ไม่สามารถใช้คำว่าวุ่นวายมาอธิบายได้ มันคือความโกลาหล!ชายและหญิงต่างนัวเนียกันจนผมเผ้ายุ่งเหยิง แทบจะรวมร่างกันโดยไม่สนใจสายตาคนอื่นเลย!แม้แต่ในห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกล ก็ยังได้ยินเสียงครวญครางดังผะแผ่ว ไม่ต้องใช้สมองคิดก็รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น!บรรยากาศ
สายตานั่นเย็นชาจนสามารถฆ่าคนได้!บริกรคนนั้นรู้สึกราวกับว่าเขาตกลงไปในถ้ำน้ำแข็ง จึงละล่ำละลักพูดว่า:“พี่ชาย คุณคิดจะทำอะไร? คุณกำลังพยายามตามหาเจ้านายของเราอยู่ใช่ไหม? ผมบอกคุณเลยนะ ไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะมีความสัมพันธ์อะไรกับคุณก็ตาม อย่ารนหาที่ตาย!”“เจ้านายของเรามีคนหนุนหลัง! อย่าเสี่ยงชีวิตของตัวเองและอย่าลากผมเข้าไปยุ่งด้วย!”หลิงเฟิงพูดอย่างเย็นชา: “ฉันจะให้คุณสองแสน พาฉันไปหาเขา!”“ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เรื่องเงิน ต่อให้คุณให้ผมหนึ่งล้าน ผมก็ไม่ไปหาที่ตายหรอก!”อีกฝ่ายโยนธนบัตร 100,000 หยวนให้หลิงเฟิงโดยตรง“เงินนี้ฉันไม่เอาแล้ว!แกรีบออกไปซะ ไม่อย่างนั้นฉันจะเรียกคนมาพาแกออกไป!”เปลือกตาของหลิงเฟิงยกขึ้นเล็กน้อย: “โอ้”โผ๊ละ!ทันใดนั้นก็มีเสียงเหมือนแตงโมแตกดังสนั่น!หัวของบริกรคนนั้นถูกระเบิดไปครึ่งหนึ่ง เลือดสาดกระเซ็นไปทั่วเคาน์เตอร์!วินาทีนั้น ทั่วบริเวณทั้งหมดเหมือนถูกกดปุ่มหยุดชั่วคราว หลังจากความเงียบงันผ่านไปไม่กี่วินาที เสียงกรีดร้องก็ดังออกมา!“มีอันธพาลบุกเข้ามาที่นี่และฆ่าคน!”“ใครก็ได้ มาเร็วเข้า! มีคนตายแล้ว!”ทั่วทั้งบริเวณตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย!ตอ
“ไม่ยอมดื่มสุราคารวะ ชอบสุราลงทัณฑ์ ถ้าอย่างนั้นฉันจะฆ่าแก!”อีกฝ่ายหยุดเสแสร้งและฉีกเสื้อของตัวเองออกทันที เผยแผ่นหลังที่น่ากลัวของเขา!กล้ามเนื้ออันดุดันราวกับวิญญาณร้าย!สามารถเปิดบาร์ในที่อโคจรเช่นนี้ได้ คนที่เป็นเจ้านายจึงไม่ใช่ชายดีหญิงซื่อ!และอันธพาลสามร้อยคนในบาร์ก็ล้อมรอบหลิงเฟิงราวกับถังเหล็ก!หลิงเฟิงหรี่ตาลงเล็กน้อยแล้วพูดว่า: “ดังนั้น นายเลือกที่จะไม่พูด?”“พูดเรื่องไร้สาระอะไรกัน? อย่าหาว่าเรารังแกนายเพียงเพราะว่าเรามีคนมากกว่าสิ! ฉันจะสู้กับนายตัวต่อตัว!”อีกฝ่ายจุ๊ปากและพูดว่า“อย่าหาว่าฉันที่เป็นปรมาจารย์ภายในรังแกนาย ฉันจะให้นายสามกระบวนท่า! หากนายสามารถทำร้ายฉันได้ ฉันจะปล่อยนายไปโดยที่ไม่บาดเจ็บ!”เมื่อได้ยินประโยคนี้ คนที่อยู่รอบๆ ก็พากันหัวเราะออกมา“เจ้านายรังแกคนเกินไปแล้ว! ใครบ้างที่ไม่รู้ว่าร่างกายของปรมาจารย์ภายในนั้นแข็งแกร่งเหมือนเหล็กและคอนกรีต!”“อย่าว่าแต่สามกระบวนท่าเลย ต่อให้ยืนอยู่เฉยๆ แล้วปล่อยให้มันต่อย แม้จะชกจนกระดูกหักใน ก็ไม่สามารถทำร้ายเส้นผมของเขาแม้แต่เส้นเดียว!”“จิ๊ๆ! นี่มันบูลลี่กันชัดๆ!”ท่ามกลางเสียงหัวเราะเยาะของทุกคน หลิง
เหมือนสายฟ้าฟาดจนทำให้อีกฝ่ายขนลุกนี่เป็นขาใหญ่ใต้ดินที่มีชื่อเสียงหลายสิบคนในมณฑลเจียงหนาน!และแต่ละคนก็มีพลังมากกว่าพี่ชายของเขา!เมื่อเทียบกับคนเหล่านั้นแล้ว ผู้สนับสนุนของเขาก็เป็นเพียงตั๊กแตนบนพื้น ที่ไม่คู่ควรจะเอ่ยถึง!ขาใหญ่ใต้ดินหลายสิบคนต่างโค้งตัว 90 องศา ยืนอยู่ข้างหลังของหลิงเฟิง และไม่กล้าส่งเสียง!ท่านเทพองค์นี้มาจากไหน!อีกฝ่ายล้มลงไปกับพื้น และพูดอย่างอ่อนแรงว่า :“เย่อวี่หลิวถูกเย่เจินเจินขาย!”เมื่อหลิงเฟิงได้ยินเรื่องนี้ เขาก็โกรธมาก: “ขาย? ขายอะไร? พูดให้ชัดสิ!”“นอกเหนือจากการเปิดบาร์ตามปกติแล้ว บาร์ของฉันยังรวมธุรกิจที่ผิดกฎหมายต่างๆ เช่น การขายผงขาว การค้ามนุษย์ ฯลฯ!”“เย่เจินเจินรู้จักผู้ค้ามนุษย์สองสามคน ดังนั้นจึงมาปรึกษากับฉัน และขายเธอให้กับองค์กรลึกลับแห่งหนึ่ง! แต่มีเพียงเย่เจินเจินเท่านั้นที่รู้ที่มาขององค์กรลึกลับนั้น!”หลิงเฟิงถามอย่างไร้อารมณ์ว่า “เย่เจินเจินอยู่ที่ไหน?”“ในบาร์ ส่วนที่ลึกที่สุดของทางเดิน พักผ่อนอยู่ในห้องของฉัน...” อีกฝ่ายพูดด้วยความหวาดกลัวใช้หัวแม่โป้งตีนคิดก็รู้ว่า ชายคนนี้คงกำลังจิ๊จ๊ะกับเย่เจินเจินอยู่หลิงเฟิงพู
เย่เจินเจินเองก็ตกใจกับสภาพของหลิงเฟิงนี้ ตะเกียกตะกายและดิ้นรนราวกับว่ากำลังจะจมน้ำ“ช่วยด้วย ช่วยด้วย! ใครก็ได้มาช่วยฉันที! ฆ่ามันซะ!”แต่สิ่งที่ตอบรับเธอกลับกลายเป็นซือหม่าเซวียนที่เปื้อนเลือด เขามารายงานว่า“คุณหลิง เจ้าของบาร์คนนั้นฆ่าตัวตายแล้ว!”คำพูดนี้เปรียบเสมือนฟ้าผ่ากลางวันแสกๆทำให้เย่เจินเจินหน้าซีดเผือด โกรธจนขนลุกไปทั้งตัว“เขาตายแล้วเหรอ? เป็นไปได้ยังไง? ทิงอวี่เซวียนภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้! มีคนที่อยู่ภายใต้คำสั่งของเขามากมาย!”ซือหม่าเซวียนพูดต่อทันทีว่า“คนของเขาทั้งหมดก็ถูกฆ่าเช่นกัน รวมถึงผู้สนับสนุนของเขา ซึ่งเป็นลูกพี่ใต้ดินคนหนึ่ง ถูกพวกเราสังหารอย่างเงียบๆ เมื่อกี้นี้!”เย่เจินเจินเบิกตาโพลงอย่างไม่อยากจะเชื่อ ลมหายใจราวจะหยุดลงตายแล้ว? ตายกันหมดแล้วเหรอ?ทันใดนั้นเธอก็เหมือนจับฟางเส้นสุดท้ายไว้ได้ ตะโกนพูดว่า“ฉันเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลเย่! หากแกแตะต้องฉัน แสดงว่าแกกำลังก่อสงครามกับตระกูลเย่! แกไม่มีปัญญามีเรื่องกับตระกูลเย่!”เย่ซิงชางเคยสัญญากับเธอไว้ก่อนหน้านี้ว่าตราบใดที่เธอช่วยจัดการเย่อวี่หลิวเสร็จ เธอก็จะกลับมาสู่ตระกูลเย่และเป็นทายา
“ปานแรกเกิด? ปานแรกเกิดอะไร?”ความโกรธของจินฝูเซิงถูกคำพูดที่พ่นออกมากะทันหันนี้ทำเอาหยุดชะงัก แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจหลิงเฟิงกล่าวเรียบเฉยว่า “ปานแรกเกิดบนก้นของเด็กในท้องของภรรยาคุณ”ฝูงชนตกใจ!มู่หรงป๋อกล่าวด้วยความสงสัย “คุณหลิงครับ คุณ…คุณสามารถมองเห็นปานแรกเกิดของเด็กในท้องด้วยตาเปล่าเลยเหรอครับ?!”นี่มันเหนือความสามารถของมนุษย์แล้วนะเนี่ย!หม่ากวงกลับลนลานขึ้นมา แล้วกล่าวอย่างมั่นใจว่า“ยังจะพูดจาเหลวไหล ทำตัวเป็นที่สนใจอยู่อีก! ลงมือฆ่าพวกมันได้เลย!”วินาทีนั้น บอดี้การ์ดพิเศษหลายสิบคนก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขา!“อ๊าก! อย่าฆ่าผมเลยนะ! เหล่าจินไว้ชีวิตผมด้วย!”มู่หรงป๋อตกใจจนหน้าสั่นไร้สีเลือดฝาด!ทว่าทันใดนั้นเองคนหลายสิบคนนั่นกลับส่งเสียงร้องออกมา ตัวกระเด็กออกไปทั่วสารทิศ!“ผมไม่ชอบต่อสู้ ใช่ว่าผมจะสู้ไม่เป็นนะ”หลิงเฟิงเพียงแค่กางแขนออก แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมาทันที!มู่หรงป๋อถอนหายใจโล่งอกหนักๆ แล้วปาดเหงื่อเบาๆ“เกือบลืมไปเลยว่า คุณหลิงเป็นคนที่สามารถกวาดล้างทั้งสมาคมชุดแดงได้! คนแค่นี้นับประสาอะไรกัน?”หลิงเฟิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“ถ้าผมอยาก ผมจะไ
เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป บรรยากาศรอบๆ ก็แข็งทื่อในบัดดล!ฝูงชนหน้าถอดสีจินฝูเซิงโกรธจัด หันไปตบหน้าหร่วนหว่านหวาทีหนึ่ง“นังแพศยา! ถ้าฉันเป็นหมันแต่กำเนิดจริงๆ แล้วเด็กในท้องแกมันมาได้ยังไง!”หร่วนหว่านหวาเอามือปิดหน้า แล้วกล่าวด้วยเสียงร้องไห้“เหล่าจิน! คุณเชื่อคำพูดไอ้มิจฉาชีพนี่ แล้วมาสงสัยคนร่วมเตียงเคียงหมอนคุณงั้นเหรอ! ฉันอยู่กับคุณมาหลายปีขนาดนี้ มอบทั้งชีวิตวัยรุ่นให้คุณไปแล้วด้วยซ้ำ!”หม่ากวงเองก็รีบเอ่ยขึ้นว่า“นั่นน่ะสิครับ! นายท่าน คุณออกไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ไม่อยู่บ้าน คุณนายต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว โดดเดี่ยวและเหงาจะตาย! คุณนายทำเพื่อคุณขนาดนี้ ทำไมคุณถึงสงสัยเธออีกล่ะครับ?”“ยิ่งไปกว่านั้นหลิงเฟิงเป็นหมอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เขาพูดจาลมๆ แล้งๆ ไม่มีหลักฐาน แม้แต่ใบประกอบวิชาชีพแพทย์ก็ไม่มี!”จินฝูเซิงตะลึงงันคล้ายว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อหร่วนหว่านหวาร้องไห้ แล้วกล่าวว่า“ดี คุณกล้าตบหน้าฉันเพราะคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาที! ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปเอาเด็กออกตอนนี้เลย! คุณก็ถือซะว่าเด็กนี่เป็นลูกชู้แล้วกัน!”จินฝูเซิงรีบเข้าไปกอดอีกฝ่ายไว้“ที่รัก! ผมผ
หร่วนหว่านหวาได้ยินดังนั้น ก็เบิกตากว้าง“ไอ้หมอเถื่อนมีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ไหม? อยู่ดีไม่ว่าดีก็จะตรวจชีพจรฉัน!”มู่หรงป๋อแก้ไขสถานการณ์อย่างเก้อเขิน“ซ้อครับ ทักษะทางการแพทย์ของคุณหลิงผมเคยลิ้มลองมาแล้ว ไม่แพ้หมอใหญ่ๆ ในเมืองหลวงเลย!”“ฉันท้องทายาทตระกูลจินเพียงคนเดียวอยู่นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา พวกนายสองคนอย่าคิดออกไปจากประตูนี้ได้เลย!”หร่วนหว่านหวากลับไม่ไว้หน้า กล่าวอย่างโอหังว่า“ดูท่าแล้วต่อไปฉันคงต้องเตือนเหล่าจินแล้วว่าอย่าไปคบค้ากับหมาๆ แมวๆ แบบนี้นัก! จะทำให้ลดระดับตัวเองเอาได้!”พูดจนอีกฝ่ายหน้าดำหน้าแดงจินฝูเซิงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “หว่านหวา อย่าล้ำเส้นเกินไปหน่อยเลย พวกเขาเป็นแขกของผมนะ!”“อีกอย่าง ก็แค่ตรวจชีพจรเฉยๆ จะผิดพลาดอะไรได้?”มู่หรงป๋อเองก็กล่าวยิ้มๆ“ผมยืนยันได้! ถ้าทำให้ครรภ์ของซ้อมีปัญหาจริงๆ ผมมู่หรงป๋อจะถวายชีวิตนี้ให้เลย!”หร่วนหว่านหวากลอกตามองบน จากนั้นยื่นมือขาวหยกออกไปพลางกล่าวว่า“เห็นแก่เหล่าจินหรอกนะ ตรวจสิ!”“แต่ว่าฉันขอเตือนเลยนะ อย่าฉวยโอกาสทำอะไรล่ะ! ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”ต่อหน้าอุปสรรคต่างๆ จากเธอ หลิงเฟิงเพียงแค่ยิ้มเบาๆ
ข้างในมีคนหลายคนกำลังร้องเพลงกันสนุกสนาน!มู่หรงป๋อรีบเดินเข้าไปทักทาย“เถ้าแก่จิน! ผมพาคุณหลิงเฟิงที่คุณอยากเจอตัวมาแล้วครับ!”ชายผมสั้นที่สวมพระเครื่องและแหวนหยกคนหนึ่งวางไมค์ลงก่อน แล้วกล่าวด้วยท่าทียิ้มแย้มว่า“ฮ่าๆ! มู่หรงป๋อ สมแล้วที่เป็นสหายของฉัน! พูดจริงทำจริง!”“คุณหลิง ผมผู้แซ่จินคาดหวังอยากพบคุณมาตลอด ในที่สุดก็ได้พบกันสักที!”เขาเดินเข้ามาจับมือทักทายอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้น“แต่ก่อนถึงจะไล่จีบสาวยังไง ก็ไม่เคยเหนื่อยยากขนาดนี้มาก่อน!”มุมปากของหลิงเฟิงกระตุกเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจผู้ชายคนนี้ลามกอนาจาร ดูแล้วเหมือนเศรษฐีหน้าใหม่จากชนบทแต่ก็เพราะเป็นคนติดดินเหมือนกันจึงทำให้ทั้งสองกระชับความสัมพันธ์ได้โดยไม่รู้ตัว!ทำให้หลิงเฟิงมีความรู้สึกสนิทสนมกันอย่างบอกไม่ถูก“คุณหลิง ผมจินฝูเซิง! คนนี้คือภรรยาของผม หร่วนหว่านหวา! แล้วก็พ่อบ้านของผม หม่ากวง!”อีกฝ่ายแนะนำอย่างเป็นมิตรมู่หรงป๋อโฉบฉวยโอกาสกล่าวว่า“เถ้าแก่จินเป็นเศรษฐีจากมณฑลเจียงหนาน ร้านค้าเกือบครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงล้วนอยู่ภายใต้ชื่อเขาทั้งนั้น อีกทั้งยังมีธุรกิจและการลงทุนที่ต่างประเทศด้วย ถ้าไม่ใช่เ
มู่หรงป๋อตกตะลึงงันไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวด้วยความตกใจ“กวาดล้างตระกูลพวกมัน? คุณหลิงครับ ฆ่าพวกมันน่ะง่าย แต่ถ้าจะกวาดล้างทั้งตระกูลเลยจะไม่ง่ายขนาดนั้นนะครับ…”อีกอย่างจะว่าไปแล้ว ตระกูลของพวกมันก็เป็นเศรษฐีประจำเมืองหลวงด้วย ความสัมพันธ์ซับซ้อน จะต้องมีเบื้องหลังและเครือข่ายที่ไม่อาจประมาทได้แน่นอนถึงแม้เขามู่หรงป่อจะไม่มองตระกูลระดับ 2-3 พวกนี้ไว้ในสายตาอยู่แล้ว แต่ถ้าหากบีบบังคับให้คนอื่นเขาหมดหนทางขึ้นมาจริงๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสู้ให้ตายไปข้างหรือเปล่า!“ถ้าคุณไม่กล้า ก็ช่างมันเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง!”หลิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ไม่ว่าอย่างไร เฉาเส้าหลงคนพวกนี้ต้องตายสถานเดียว! กล้ามายุ่งกับครอบครัวของเขา นี่มันถึงขีดจำกัดของเขาอย่างร้ายแรง ต้องชดใช้ด้วยเลือดเท่านั้น!เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาเฟิ่งหวงแต่มู่หรงป๋อกลับห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวครับ!”“เรื่องเล็กน้อยแบบนี้จะลำบากคุณหลิงได้ยังไงกัน ผมจัดการเองก็พอครับ!”เขากล่าวอย่างมั่นใจหากคิดจะเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลิงเฟิง ถ้าไม่ลงทุนอะไรเลยคงจะไม่ได้!ถ้างั้นก็เอาชีวิตของตระกูลระดับ 2 อย่างตระกูลเฉามาเป็นคำสัตย์ปฏิญาณของต
“คุณทำน้องสาวผมเหรอ?”ใบหน้าของหลิงเฟิงเต็มไปด้วยรังสีอาฆาต ประโยคแรกที่พ่นออกจากปากหลังจากเดินเข้ามาก็ทำเอาอุณหภูมิในห้องส่วนตัวนี้ลดลงหลายองศา!มู่หรงป๋อรู้สึกเพียงเลือดหยุดไหลเวียน ตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว แล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ ว่า“มะ…ไม่ใช่ผม…ไม่ใช่ผมครับ!”“พี่คะ! ไม่ใช่เขาค่ะ! เป็นฝีมือพวกเฉาเส้าหลงต่างหาก! โชคดีที่คุณมู่หรงป๋อเข้ามาช่วยพวกหนูได้ทันเวลา!”หลิงเยว่รีบออกตัวพูด“เสี่ยวเยว่!”ทันทีที่หลิงเฟิงเห็นหลิงเยว่ เขาก็โผล่เข้ากอดอีกฝ่ายทันทีโดยไม่พูดพล่ำทำเพลง จากนั้นก็ตรวจชีพจร เช็กซ้ายเช็กขวาอีกฝ่าย“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หลิงเยว่หน้าร้อนผ่าวราวกับน้ำต้มเดือด“พี่คะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ พี่ไม่ต้องเวอร์ขนาดนี้ก็ได้ หนูไม่ใช่เด็กสามขวบสักหน่อย”กอดเธอที่เป็นผู้ใหญ่แล้วกลางที่สาธารณะแบบนี้ดูน่าอายจะตายชัก!ทว่าหลิงเฟิงกับลูบศีรษะของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่เอ็นดู“ในสายตาของพี่ หนูเป็นเด็กน้อยเสมอ! เป็นเด็กที่พี่ต้องปกป้องตลอดเวลา!”มู่หรงป๋อที่อยู่ข้างๆ ทั้งตกใจและดีใจตกใจที่หลิงเฟิงผู้ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตาคนนี้กลับเป็นคนที่รักน้องสาวมากคนหนึ่ง! ให้ควา
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็ถามลองเชิงอย่างระมัดระวังว่า“เธอมีพี่ชายคนหนึ่งชื่อหลิงเฟิงใช่ไหม?”“รู้ได้ยังไง?” หลิงเยว่ตะลึงงันมู่หรงป๋อแทบจะเป็นลม เอาหัวมุดดินให้รู้แล้วรู้รอด!จบกัน! บังเอิญขนาดนั้นจริงๆ ด้วย!น้องสาวของหลิงเฟิงเกิดเรื่องที่เขตของตนเสียงั้น!ถ้าอีกฝ่ายรู้เข้า ทั้งตระกูลมู่หรงคงได้ถูกกวาดล้างแหง่แก๋!นี่มันเท่ากับว่ารังแกน้องสาวแท้ๆ ของปีศาจร้ายของสมาคมชุดแดงทั้งสมาคมเชียวนะนั่น!“มู่หรงป๋อ! ฉันกำลังพูดกับนายอยู่นะ! อย่าคิดว่าตัวเองมีตระกูลมู่หรงคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังก็สามารถทำตัวไม่กลัวฟ้ากลัวดินได้นะ ตระกูลเฉาของฉันก็ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน!”เฉาเส้าหลงที่อยู่ข้างหลังเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจตัวเองเลยจากนั้นบริเวณใบหน้าของเขาพลันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนคล้ายถูกตบด้วยหนังเหล็ก ทำเอาเขาโมโหจนตะคอกเสียงดังแต่ทว่าวินาทีต่อมามู่หรงป๋อก็บีบคอเขาไว้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดว่า“เป็นเพราะมึงคนเดียว! เพราะไอ้ระยำอย่างพวกมึง! ทำให้กูต้องซวยไปด้วย!”“มึงยังมีหน้ามาตะคอกใส่กูอีก! อย่าว่าแต่ตระกูลเฉาเลย ถึงจะเป็นตระกูลเฉาสิบตระกูล กูก็จะเหยียบไว้ใต้ตีนแล้วเยี่ยวใส่พวกมึ
“นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? คิดจะติดสินบนฉันเหรอ? ฉันเป็นพวกหน้าเงินหรือไง?”มู่หรงป๋อรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันทว่าบนใบหน้ากลับอ่อนโยนลงหลายส่วน!ตนชื่นชอบรถหรูจริง โดยเฉพาะซุปเปอร์คาร์ ลำพังแค่คลังจอดรถที่บ้านก็มีซุปเปอร์คาร์อยู่หลายสิบคันแล้ว!เฉาเส้าหลงรู้ว่ามีหวังจึงรีบกล่าวต่อว่า“เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของผม อีกอย่างคุณชายมู่หรง คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ผู้หญิงสองคนนั้นแค่แกล้งใสชื่อ เพื่อโกงราคาเท่านั้น!”มู่หรงป๋อเลิกคิ้วกล่าว “งั้นเหรอ? แต่พวกเธอร้องไห้แล้วนะ!”“ผู้หญิงสมัยนี้น่ะการละครจะตายไป คุณชายมู่หรงเป็นชายซื่อสัตย์บริสุทธิ์ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว นักศึกษาหญิงออกมาขายตัวกันถมเถไป! ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองตรวจสอบดู!”เฉาเส้าหลงกล่าวอย่างมั่นใจ“เห็นแก่ที่เป็นวันเกิดนาย ฉันจะเชื่อนายสักครั้งแล้วกัน จำไว้ ทำอะไรเบาๆ หน่อย! ถ่อมตัวหน่อย! เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นเขตของฉัน”มู่หรงป๋อถึงจะยกมือขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้ลูกน้องถอยกลับเฉาเส้าหลงกล่าวด้วยความดีใจ “ไม่ต้องห่วงครับ พวกผมรู้กฎระเบียบดี!”แต่เมื่อไป๋หรูเสวี่ยเห็นดังนั้น ก็รีบเอ่ยด้วยความหวาดหวั่นว่า“โกหก
“บอกแล้วไงว่าวันนี้วันเกิดฉัน ถ้าใครทำให้ฉันไม่มีความสุข ฉันก็จะทำให้มันไม่มีความสุขด้วย!”เฉาเส้าหลงกล่าวด้วยหน้าตาน่าเกลียดหลิงเยว่เป็นดาวประจำห้อง และขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาก่อนหน้านี้ เขายอมทำทุกอย่าง ใช้วิธีจีบสาวทุกอย่าง แต่อีกฝ่ายก็ไม่เล่นด้วย!ทำให้เฉาเส้าหลงเกิดความต้องการครอบครองผู้หญิงคนนี้มากตั้งแต่นั้นมา!วันนี้ ไม่ว่าเธอจะสมยอมหรือไม่ก็ตาม เธอก็ต้องเสร็จเขาให้ได้!ไม่อย่างนั้น ต่อหน้าเพื่อนๆ มากมายเพียงนี้ เขาเฉาเส้าหลงก็จะเสียหน้าน่ะสิ ซ้ำยังจะกลายเป็นจุดอ่อนในวงเพื่อนด้วย!“อื้อๆๆ!”หลิงเยว่ถูกเฉาเส้าหลงใช้มือหนึ่งกดทับเอาไว้บนโซฟาจนไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืนเลย ทำได้เพียงปล่อยให้เหล้าฤทธิ์แรงไหลผ่านลำคอไปส่วนเพื่อนนักเรียนที่อยู่ข้างๆ ต่างก็มองเธอถูกเฉาเส้าหลงกระทำชำเราอยู่อย่างนั้นเพื่อนร่วมห้องที่ปกติจะพูดคุยเฮฮากันกลับไม่มีใครยืดอกออกมาช่วยเลยสักคน!บางที นี่แหละคือธาตุแท้ของมนุษย์!ต่อหน้าอำนาจครอบครองแล้ว ศักดิ์ศรีก็เหมือนเศษกระดาษไร้ค่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น!“พี่ พี่อยู่ไหน! หนูคิดถึงพี่จัง หนูเสียใจ เสียใจที่ไม่เชื่อฟังพี่ หนูผิดไปแล้ว พี่