“ไม่ยอมดื่มสุราคารวะ ชอบสุราลงทัณฑ์ ถ้าอย่างนั้นฉันจะฆ่าแก!”อีกฝ่ายหยุดเสแสร้งและฉีกเสื้อของตัวเองออกทันที เผยแผ่นหลังที่น่ากลัวของเขา!กล้ามเนื้ออันดุดันราวกับวิญญาณร้าย!สามารถเปิดบาร์ในที่อโคจรเช่นนี้ได้ คนที่เป็นเจ้านายจึงไม่ใช่ชายดีหญิงซื่อ!และอันธพาลสามร้อยคนในบาร์ก็ล้อมรอบหลิงเฟิงราวกับถังเหล็ก!หลิงเฟิงหรี่ตาลงเล็กน้อยแล้วพูดว่า: “ดังนั้น นายเลือกที่จะไม่พูด?”“พูดเรื่องไร้สาระอะไรกัน? อย่าหาว่าเรารังแกนายเพียงเพราะว่าเรามีคนมากกว่าสิ! ฉันจะสู้กับนายตัวต่อตัว!”อีกฝ่ายจุ๊ปากและพูดว่า“อย่าหาว่าฉันที่เป็นปรมาจารย์ภายในรังแกนาย ฉันจะให้นายสามกระบวนท่า! หากนายสามารถทำร้ายฉันได้ ฉันจะปล่อยนายไปโดยที่ไม่บาดเจ็บ!”เมื่อได้ยินประโยคนี้ คนที่อยู่รอบๆ ก็พากันหัวเราะออกมา“เจ้านายรังแกคนเกินไปแล้ว! ใครบ้างที่ไม่รู้ว่าร่างกายของปรมาจารย์ภายในนั้นแข็งแกร่งเหมือนเหล็กและคอนกรีต!”“อย่าว่าแต่สามกระบวนท่าเลย ต่อให้ยืนอยู่เฉยๆ แล้วปล่อยให้มันต่อย แม้จะชกจนกระดูกหักใน ก็ไม่สามารถทำร้ายเส้นผมของเขาแม้แต่เส้นเดียว!”“จิ๊ๆ! นี่มันบูลลี่กันชัดๆ!”ท่ามกลางเสียงหัวเราะเยาะของทุกคน หลิง
เหมือนสายฟ้าฟาดจนทำให้อีกฝ่ายขนลุกนี่เป็นขาใหญ่ใต้ดินที่มีชื่อเสียงหลายสิบคนในมณฑลเจียงหนาน!และแต่ละคนก็มีพลังมากกว่าพี่ชายของเขา!เมื่อเทียบกับคนเหล่านั้นแล้ว ผู้สนับสนุนของเขาก็เป็นเพียงตั๊กแตนบนพื้น ที่ไม่คู่ควรจะเอ่ยถึง!ขาใหญ่ใต้ดินหลายสิบคนต่างโค้งตัว 90 องศา ยืนอยู่ข้างหลังของหลิงเฟิง และไม่กล้าส่งเสียง!ท่านเทพองค์นี้มาจากไหน!อีกฝ่ายล้มลงไปกับพื้น และพูดอย่างอ่อนแรงว่า :“เย่อวี่หลิวถูกเย่เจินเจินขาย!”เมื่อหลิงเฟิงได้ยินเรื่องนี้ เขาก็โกรธมาก: “ขาย? ขายอะไร? พูดให้ชัดสิ!”“นอกเหนือจากการเปิดบาร์ตามปกติแล้ว บาร์ของฉันยังรวมธุรกิจที่ผิดกฎหมายต่างๆ เช่น การขายผงขาว การค้ามนุษย์ ฯลฯ!”“เย่เจินเจินรู้จักผู้ค้ามนุษย์สองสามคน ดังนั้นจึงมาปรึกษากับฉัน และขายเธอให้กับองค์กรลึกลับแห่งหนึ่ง! แต่มีเพียงเย่เจินเจินเท่านั้นที่รู้ที่มาขององค์กรลึกลับนั้น!”หลิงเฟิงถามอย่างไร้อารมณ์ว่า “เย่เจินเจินอยู่ที่ไหน?”“ในบาร์ ส่วนที่ลึกที่สุดของทางเดิน พักผ่อนอยู่ในห้องของฉัน...” อีกฝ่ายพูดด้วยความหวาดกลัวใช้หัวแม่โป้งตีนคิดก็รู้ว่า ชายคนนี้คงกำลังจิ๊จ๊ะกับเย่เจินเจินอยู่หลิงเฟิงพู
เย่เจินเจินเองก็ตกใจกับสภาพของหลิงเฟิงนี้ ตะเกียกตะกายและดิ้นรนราวกับว่ากำลังจะจมน้ำ“ช่วยด้วย ช่วยด้วย! ใครก็ได้มาช่วยฉันที! ฆ่ามันซะ!”แต่สิ่งที่ตอบรับเธอกลับกลายเป็นซือหม่าเซวียนที่เปื้อนเลือด เขามารายงานว่า“คุณหลิง เจ้าของบาร์คนนั้นฆ่าตัวตายแล้ว!”คำพูดนี้เปรียบเสมือนฟ้าผ่ากลางวันแสกๆทำให้เย่เจินเจินหน้าซีดเผือด โกรธจนขนลุกไปทั้งตัว“เขาตายแล้วเหรอ? เป็นไปได้ยังไง? ทิงอวี่เซวียนภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้! มีคนที่อยู่ภายใต้คำสั่งของเขามากมาย!”ซือหม่าเซวียนพูดต่อทันทีว่า“คนของเขาทั้งหมดก็ถูกฆ่าเช่นกัน รวมถึงผู้สนับสนุนของเขา ซึ่งเป็นลูกพี่ใต้ดินคนหนึ่ง ถูกพวกเราสังหารอย่างเงียบๆ เมื่อกี้นี้!”เย่เจินเจินเบิกตาโพลงอย่างไม่อยากจะเชื่อ ลมหายใจราวจะหยุดลงตายแล้ว? ตายกันหมดแล้วเหรอ?ทันใดนั้นเธอก็เหมือนจับฟางเส้นสุดท้ายไว้ได้ ตะโกนพูดว่า“ฉันเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลเย่! หากแกแตะต้องฉัน แสดงว่าแกกำลังก่อสงครามกับตระกูลเย่! แกไม่มีปัญญามีเรื่องกับตระกูลเย่!”เย่ซิงชางเคยสัญญากับเธอไว้ก่อนหน้านี้ว่าตราบใดที่เธอช่วยจัดการเย่อวี่หลิวเสร็จ เธอก็จะกลับมาสู่ตระกูลเย่และเป็นทายา
“สมาคมชุดแดงอะไร? มันก็แค่องค์กรสำหรับกลุ่มคนรวยมีอำนาจมาสร้างความบันเทิงให้ตัวเองไม่ใช่เหรอ?”หลิงเฟิงขมวดคิ้ว “ซือหม่าเซวียน นายพาคนไปที่เมืองหลวงเพื่อทำลายพวกเขาเสีย!”ตึก!เมื่อซือหม่าเซวียนได้ยินดังนั้นก็คุกเข่าลงทันที อยากร้องไห้แต่กลับไม่มีน้ำตา“คุณหลิง ถ้าเราแตะสมาคมชุดแดงพวกเราจะตายกันหมด! ยิ่งกว่านั้น พรรคพวกของเรานี้ ให้ไปรังแกคนธรรมดาทั่วไปยังพอได้ แต่ให้ไปเผชิญหน้าสมาคมชุดแดง ไม่มีทางชนะได้เลย!”เย่เจินเจินหัวเราะอย่างบ้าคลั่งแล้วพูดว่า“ฮ่าๆๆ! ถ้าเย่อวี่หลิวเข้าสมาคมชุดแดง ก็จะกลายเป็นของเล่นของพวกคนใหญ่คนโต ตายเสียดีกว่าเป็น! ไม่มีทางรอดพ้น!”หลิงเฟิงโกรธจัดและเตะคู่อีกฝ่ายโดยตรง!เตะนี้ ทำให้ลำไส้ และอวัยวะภายของเย่เจินเจินถูกขับออกจากร่างกายกองกับพื้น! หัวแตกสมองไหลทันที!หลายคนในสนามก้มลงอาเจียน!“พวกนายทำไม่ได้! งั้นฉันจะหาทางเอง!”หลิงเฟิงโกรธจนเดินจากไป!ซือหม่าเซวียนและคนอื่นๆ ต่างตัวสั่นราวกับแกลบไร้น้ำหนักอยู่ข้างหลัง!เขาไปหาจ้าวมู่เสวี่ยก่อนสรุปคือ พออีกฝ่ายได้ยินว่าเป็นสมาคมชุดแดงก็ตกใจจนยืนไม่นิ่ง!ไม่ต้องพูดถึงทีมบังคับใช้กฎหมายของพวกเขา ต่
“เงื่อนไข?” หลิงเฟิงชะงักและพูดอย่างช่วยไม่ได้ “บอกมาเถอะ”“ฆ่าผู้หญิงสองคนของนาย เย่อวี่หลิวและซูเหยี่ยน”เหยาหยุนหลานกัดฟันพูดหลิงเฟิงตกใจ อีกฝ่ายรื้อข้อมูลทั้งหมดของเขาแล้ว!ที่แท้ เธอรู้ถึงการมีอยู่ของเย่อวี่หลิว และซูเหยี่ยนด้วย!หลิงเฟิงทำได้เพียงส่ายหัวแล้วพูดว่า "ขอโทษด้วย ทำไม่ได้!"เหยาหยุนหลานพูดว่า "ถ้างั้น แต่งงานกับฉัน!"หลิงเฟิงพูดด้วยความเขินอาย "คุณช่วยเสนอเงื่อนไขปกติหน่อยได้ไหม? คุณพูดอะไรอย่างกับว่าตัวเองเป็นเสือสิงห์กะทิงแรด!"เหยาหยุนหลานพูดติดตลกว่า“ทำไม? คุณราชาแห่งความมืดก็มีวันที่อายเป็นกับเขาด้วยเหรอ! ฉันได้ยินจากพ่อของฉันว่าตอนนายอยู่ที่เป่ยเจียง นายถูกเรียกว่าเผด็จการ!ครั้งหนึ่งเคยสังหารศัตรูได้ 100,000 หัวในคืนเดียว! มันย้อมแม่น้ำที่ใหญ่ที่สุดในเป่ยเจียงให้เป็นสีแดงสดทันทีเชียวนะ”หลิงเฟิงถอนหายใจแล้วพูดว่า "เรื่องนั้นผ่านไปแล้ว ตอนนี้ผมแค่อยากเป็นคนธรรมดาที่ไม่แก่งแย่งอะไร"เหยาหยุนหลานหรี่ตาเล็กน้อย ดวงตาเป็นประกายไม่แก่งแย่งอะไร?ตลก! เขาเป็นราชาแห่งความมืดเชียวนะ ชายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน เขาจะกลายเป็นศูนย์กลางของ
ฤดูใบไม้ผลิอยู่ที่นี่แล้ว!ผู้ชายคนไหนก็ตามที่เห็นภาพนี้ ก็จะทำให้เลือดของเขาเดือดและธรรมชาติของสัตว์ดิบจะถูกกระตุ้น!เหยาหยุนหลานก็ยืดรูปร่างที่สูงและภาคภูมิใจของเธอให้ตระหง่าน!รอให้คุณผู้ชายของเธอเอาใจ!ตราบใดที่เธอได้รับความโปรดปรานจากราชาแห่งความมืด ไม่ว่าวิธีการจะสกปรกแค่ไหน มันก็จะคุ้มค่าสำหรับเธอ!แต่สุดท้ายมือของหลิงเฟิงหยุดกะทันหันและเขาก็พูดอย่างสงบมาก "คุณสนุกพอหรือยัง?"เหยาหยุนหลานนิ่งอึ้ง ร่างกายอันบอบบางของเธอสั่น และเธอพูดด้วยความตกใจ"ทำไมคุณสบายดี?"“เหอๆ! สตรีงดงามใครเห็นก็ละลาย?”หลิงเฟิงหรี่ตา ถามหยอกล้อว่า“ผมคุมเป่ยเจียงมาหลายปีแล้ว ผู้หญิงที่มีความคิดแบบนี้จะมีแค่คุณคนเดียวได้ยังไง! ผมเคยเห็นวิธียั่วยวนมาทุกรูปแบบแล้ว และยาทุกรูปแบบก็ไม่ได้ผลกับผมมาตั้งนานแล้ว”“ยาชูกำลังแค่นี้ มากที่สุดครึ่งวินาที ก็หลอมละลายหมดแล้ว!”ในสายตาของเขา ฝีมือเล็กๆ น้อยๆ นี้ของเหยาหยุนหลานเป็นเพียงกลอุบายของเด็กอายุสามขวบเท่านั้น!หลิงเฟิงพูดเบาๆว่า "ผมให้เกียรติคุณมากพอแล้ว เหยาหยุนหลาน หยุดเล่นได้แล้ว!"เหยาหยุนหลานก็เห็นถึงความไม่พอใจของหลิงเฟิงเช่นกัน จึงต้องสวมชุด
หลังจากลงจากเครื่องบินแล้ว คนในตระกูลเหยาก็มารอนานแล้วนอกจากนี้ยังมีผู้คนจากครอบครัวที่ร่ำรวยในท้องถิ่นอีกหลายคนอยู่ด้วยมีใบหน้าที่คุ้นเคยมากมายในหมู่พวกเขา ซึ่งเคยพบบนเรือสำราญมาก่อน!“คุณหนูใหญ่ คุณผู้ชาย ยินดีต้อนรับสู่เมืองหลวงของจังหวัด!”คนเหล่านี้ยิ้มอย่างคนรับใช้จำได้ว่าครั้งสุดท้ายบนเรือสำราญ พวกเขายังเยาะเย้ยและดูถูกเขาทุกวิถีทาง แต่ตอนนี้ พวกเขากำลังทำตัวเหมือนสุนัข!หลิงเฟิงเยาะเย้ย“ฉันไม่ใช่คุณผู้ชายอะไร ฉันเป็นเพียงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยธรรมดาของตระกูลเหยาที่รับผิดชอบในการปกป้องความปลอดภัยของคุณหนูเหยา อย่าพูดเรื่องไร้สาระ!”"ครับ คุณผู้ชาย!"คนเหล่านี้ไม่มีความรู้สึกเลย พวกเขาหลุบตาพูดปล่อยให้หลิงเฟิงพูดประชดแต่ไม่สะทกสะท้าน!“…”หลิงเฟิงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ แต่ละคนล้วนเป็นคนเหนือคน!จะเอาใจหรือทำให้อับอายก็ง่ายนิดเดียว!จงผยองเมื่อควรผยอง จงก้มหัวเมื่อควรก้มหัว! นี่สินะประโยชน์ของอำนาจ!“ด้วยสถานะปัจจุบันของนาย นายไม่จำเป็นต้องไปสนใจขยะพวกนี้ แค่ตามฉันมาก็พอ”เหยาหยุนหลานเชิดหน้าขึ้นสูงยิ่งขึ้นหลิงเฟิงตามเธอขึ้นรถแล้วถามว่า "เราจะไปพบคนของสม
มู่หรงป๋อตะลึงงัน แล้วกวาดตามองสำรวจหลิงเฟิงตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะหรี่ตากล่าวว่า“ในเมื่อเป็นคำสั่งของคุณเหยา ผมไม่กล้าขัดอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าสมาคมชุดแดงใช่ว่าจะเข้ากันได้ง่ายๆ ไอ้หนุ่มนี่มีเส้นสายอะไรหรือเปล่าครับ?”เหยาหยุนหลานเลิกคิ้วตอบ“กำเนิดในตระกูลหลิง สี่ตระกูลใหญ่แห่งศิลปะการต่อสู้โบราณของเมืองชางไห่!”“หลิงเฟิง? ผมเคยได้ยินเรื่องตระกูลแห่งศิลปะการต่อสู้ที่โบราณที่สุดแห่งเมืองชางไห่มาบ้าง”มู่หรงป๋อกล่าวยิ้มเยาะอย่างดูถูก“ถึงแม้ระดับจะต่ำต้อยไปหน่อย แต่ในเมื่อเป็นคนที่คุณเหยาแนะนำมา ถ้างั้นผมจะทำให้สำเร็จแน่นอน!”“คุณชายหลิง พรุ่งนี้มีงานปาร์ตี้ลับของสมาคมชุดแดง ไปด้วยกันสิครับ! แต่อย่าสายล่ะ! เพราะสมาคมชุดแดงไม่ชอบคนไม่ตรงต่อเวลาที่สุด!”อีกฝ่ายยักไหล่ แล้วคลี่ยิ้มให้กับหลิงเฟิงก่อนจะจากไป!หลิงเฟิงอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็หยุดกลางคันทว่าจู่ๆ เหยาหยุนหลานกลับดึงมือเขาไว้พลางกล่าวว่า“ฉันรู้ว่ามู่หรงป๋อไม่ใช่คนดีอะไร แต่ถ้าคุณอยากเข้าไปในสมาคมชุดแดง คุณก็ต้องอดทนไปก่อน!”“เขาเป็นสมาชิกสมาคมชุดแดงงั้นเหรอ?” หลิงเฟิงตะลึง“ใช่! เป็นสมาชิกคนล่าสุดของสมาคมชุดแดง!
“ปานแรกเกิด? ปานแรกเกิดอะไร?”ความโกรธของจินฝูเซิงถูกคำพูดที่พ่นออกมากะทันหันนี้ทำเอาหยุดชะงัก แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจหลิงเฟิงกล่าวเรียบเฉยว่า “ปานแรกเกิดบนก้นของเด็กในท้องของภรรยาคุณ”ฝูงชนตกใจ!มู่หรงป๋อกล่าวด้วยความสงสัย “คุณหลิงครับ คุณ…คุณสามารถมองเห็นปานแรกเกิดของเด็กในท้องด้วยตาเปล่าเลยเหรอครับ?!”นี่มันเหนือความสามารถของมนุษย์แล้วนะเนี่ย!หม่ากวงกลับลนลานขึ้นมา แล้วกล่าวอย่างมั่นใจว่า“ยังจะพูดจาเหลวไหล ทำตัวเป็นที่สนใจอยู่อีก! ลงมือฆ่าพวกมันได้เลย!”วินาทีนั้น บอดี้การ์ดพิเศษหลายสิบคนก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขา!“อ๊าก! อย่าฆ่าผมเลยนะ! เหล่าจินไว้ชีวิตผมด้วย!”มู่หรงป๋อตกใจจนหน้าสั่นไร้สีเลือดฝาด!ทว่าทันใดนั้นเองคนหลายสิบคนนั่นกลับส่งเสียงร้องออกมา ตัวกระเด็กออกไปทั่วสารทิศ!“ผมไม่ชอบต่อสู้ ใช่ว่าผมจะสู้ไม่เป็นนะ”หลิงเฟิงเพียงแค่กางแขนออก แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมาทันที!มู่หรงป๋อถอนหายใจโล่งอกหนักๆ แล้วปาดเหงื่อเบาๆ“เกือบลืมไปเลยว่า คุณหลิงเป็นคนที่สามารถกวาดล้างทั้งสมาคมชุดแดงได้! คนแค่นี้นับประสาอะไรกัน?”หลิงเฟิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“ถ้าผมอยาก ผมจะไ
เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป บรรยากาศรอบๆ ก็แข็งทื่อในบัดดล!ฝูงชนหน้าถอดสีจินฝูเซิงโกรธจัด หันไปตบหน้าหร่วนหว่านหวาทีหนึ่ง“นังแพศยา! ถ้าฉันเป็นหมันแต่กำเนิดจริงๆ แล้วเด็กในท้องแกมันมาได้ยังไง!”หร่วนหว่านหวาเอามือปิดหน้า แล้วกล่าวด้วยเสียงร้องไห้“เหล่าจิน! คุณเชื่อคำพูดไอ้มิจฉาชีพนี่ แล้วมาสงสัยคนร่วมเตียงเคียงหมอนคุณงั้นเหรอ! ฉันอยู่กับคุณมาหลายปีขนาดนี้ มอบทั้งชีวิตวัยรุ่นให้คุณไปแล้วด้วยซ้ำ!”หม่ากวงเองก็รีบเอ่ยขึ้นว่า“นั่นน่ะสิครับ! นายท่าน คุณออกไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ไม่อยู่บ้าน คุณนายต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว โดดเดี่ยวและเหงาจะตาย! คุณนายทำเพื่อคุณขนาดนี้ ทำไมคุณถึงสงสัยเธออีกล่ะครับ?”“ยิ่งไปกว่านั้นหลิงเฟิงเป็นหมอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เขาพูดจาลมๆ แล้งๆ ไม่มีหลักฐาน แม้แต่ใบประกอบวิชาชีพแพทย์ก็ไม่มี!”จินฝูเซิงตะลึงงันคล้ายว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อหร่วนหว่านหวาร้องไห้ แล้วกล่าวว่า“ดี คุณกล้าตบหน้าฉันเพราะคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาที! ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปเอาเด็กออกตอนนี้เลย! คุณก็ถือซะว่าเด็กนี่เป็นลูกชู้แล้วกัน!”จินฝูเซิงรีบเข้าไปกอดอีกฝ่ายไว้“ที่รัก! ผมผ
หร่วนหว่านหวาได้ยินดังนั้น ก็เบิกตากว้าง“ไอ้หมอเถื่อนมีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ไหม? อยู่ดีไม่ว่าดีก็จะตรวจชีพจรฉัน!”มู่หรงป๋อแก้ไขสถานการณ์อย่างเก้อเขิน“ซ้อครับ ทักษะทางการแพทย์ของคุณหลิงผมเคยลิ้มลองมาแล้ว ไม่แพ้หมอใหญ่ๆ ในเมืองหลวงเลย!”“ฉันท้องทายาทตระกูลจินเพียงคนเดียวอยู่นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา พวกนายสองคนอย่าคิดออกไปจากประตูนี้ได้เลย!”หร่วนหว่านหวากลับไม่ไว้หน้า กล่าวอย่างโอหังว่า“ดูท่าแล้วต่อไปฉันคงต้องเตือนเหล่าจินแล้วว่าอย่าไปคบค้ากับหมาๆ แมวๆ แบบนี้นัก! จะทำให้ลดระดับตัวเองเอาได้!”พูดจนอีกฝ่ายหน้าดำหน้าแดงจินฝูเซิงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “หว่านหวา อย่าล้ำเส้นเกินไปหน่อยเลย พวกเขาเป็นแขกของผมนะ!”“อีกอย่าง ก็แค่ตรวจชีพจรเฉยๆ จะผิดพลาดอะไรได้?”มู่หรงป๋อเองก็กล่าวยิ้มๆ“ผมยืนยันได้! ถ้าทำให้ครรภ์ของซ้อมีปัญหาจริงๆ ผมมู่หรงป๋อจะถวายชีวิตนี้ให้เลย!”หร่วนหว่านหวากลอกตามองบน จากนั้นยื่นมือขาวหยกออกไปพลางกล่าวว่า“เห็นแก่เหล่าจินหรอกนะ ตรวจสิ!”“แต่ว่าฉันขอเตือนเลยนะ อย่าฉวยโอกาสทำอะไรล่ะ! ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”ต่อหน้าอุปสรรคต่างๆ จากเธอ หลิงเฟิงเพียงแค่ยิ้มเบาๆ
ข้างในมีคนหลายคนกำลังร้องเพลงกันสนุกสนาน!มู่หรงป๋อรีบเดินเข้าไปทักทาย“เถ้าแก่จิน! ผมพาคุณหลิงเฟิงที่คุณอยากเจอตัวมาแล้วครับ!”ชายผมสั้นที่สวมพระเครื่องและแหวนหยกคนหนึ่งวางไมค์ลงก่อน แล้วกล่าวด้วยท่าทียิ้มแย้มว่า“ฮ่าๆ! มู่หรงป๋อ สมแล้วที่เป็นสหายของฉัน! พูดจริงทำจริง!”“คุณหลิง ผมผู้แซ่จินคาดหวังอยากพบคุณมาตลอด ในที่สุดก็ได้พบกันสักที!”เขาเดินเข้ามาจับมือทักทายอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้น“แต่ก่อนถึงจะไล่จีบสาวยังไง ก็ไม่เคยเหนื่อยยากขนาดนี้มาก่อน!”มุมปากของหลิงเฟิงกระตุกเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจผู้ชายคนนี้ลามกอนาจาร ดูแล้วเหมือนเศรษฐีหน้าใหม่จากชนบทแต่ก็เพราะเป็นคนติดดินเหมือนกันจึงทำให้ทั้งสองกระชับความสัมพันธ์ได้โดยไม่รู้ตัว!ทำให้หลิงเฟิงมีความรู้สึกสนิทสนมกันอย่างบอกไม่ถูก“คุณหลิง ผมจินฝูเซิง! คนนี้คือภรรยาของผม หร่วนหว่านหวา! แล้วก็พ่อบ้านของผม หม่ากวง!”อีกฝ่ายแนะนำอย่างเป็นมิตรมู่หรงป๋อโฉบฉวยโอกาสกล่าวว่า“เถ้าแก่จินเป็นเศรษฐีจากมณฑลเจียงหนาน ร้านค้าเกือบครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงล้วนอยู่ภายใต้ชื่อเขาทั้งนั้น อีกทั้งยังมีธุรกิจและการลงทุนที่ต่างประเทศด้วย ถ้าไม่ใช่เ
มู่หรงป๋อตกตะลึงงันไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวด้วยความตกใจ“กวาดล้างตระกูลพวกมัน? คุณหลิงครับ ฆ่าพวกมันน่ะง่าย แต่ถ้าจะกวาดล้างทั้งตระกูลเลยจะไม่ง่ายขนาดนั้นนะครับ…”อีกอย่างจะว่าไปแล้ว ตระกูลของพวกมันก็เป็นเศรษฐีประจำเมืองหลวงด้วย ความสัมพันธ์ซับซ้อน จะต้องมีเบื้องหลังและเครือข่ายที่ไม่อาจประมาทได้แน่นอนถึงแม้เขามู่หรงป่อจะไม่มองตระกูลระดับ 2-3 พวกนี้ไว้ในสายตาอยู่แล้ว แต่ถ้าหากบีบบังคับให้คนอื่นเขาหมดหนทางขึ้นมาจริงๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสู้ให้ตายไปข้างหรือเปล่า!“ถ้าคุณไม่กล้า ก็ช่างมันเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง!”หลิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ไม่ว่าอย่างไร เฉาเส้าหลงคนพวกนี้ต้องตายสถานเดียว! กล้ามายุ่งกับครอบครัวของเขา นี่มันถึงขีดจำกัดของเขาอย่างร้ายแรง ต้องชดใช้ด้วยเลือดเท่านั้น!เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาเฟิ่งหวงแต่มู่หรงป๋อกลับห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวครับ!”“เรื่องเล็กน้อยแบบนี้จะลำบากคุณหลิงได้ยังไงกัน ผมจัดการเองก็พอครับ!”เขากล่าวอย่างมั่นใจหากคิดจะเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลิงเฟิง ถ้าไม่ลงทุนอะไรเลยคงจะไม่ได้!ถ้างั้นก็เอาชีวิตของตระกูลระดับ 2 อย่างตระกูลเฉามาเป็นคำสัตย์ปฏิญาณของต
“คุณทำน้องสาวผมเหรอ?”ใบหน้าของหลิงเฟิงเต็มไปด้วยรังสีอาฆาต ประโยคแรกที่พ่นออกจากปากหลังจากเดินเข้ามาก็ทำเอาอุณหภูมิในห้องส่วนตัวนี้ลดลงหลายองศา!มู่หรงป๋อรู้สึกเพียงเลือดหยุดไหลเวียน ตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว แล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ ว่า“มะ…ไม่ใช่ผม…ไม่ใช่ผมครับ!”“พี่คะ! ไม่ใช่เขาค่ะ! เป็นฝีมือพวกเฉาเส้าหลงต่างหาก! โชคดีที่คุณมู่หรงป๋อเข้ามาช่วยพวกหนูได้ทันเวลา!”หลิงเยว่รีบออกตัวพูด“เสี่ยวเยว่!”ทันทีที่หลิงเฟิงเห็นหลิงเยว่ เขาก็โผล่เข้ากอดอีกฝ่ายทันทีโดยไม่พูดพล่ำทำเพลง จากนั้นก็ตรวจชีพจร เช็กซ้ายเช็กขวาอีกฝ่าย“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หลิงเยว่หน้าร้อนผ่าวราวกับน้ำต้มเดือด“พี่คะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ พี่ไม่ต้องเวอร์ขนาดนี้ก็ได้ หนูไม่ใช่เด็กสามขวบสักหน่อย”กอดเธอที่เป็นผู้ใหญ่แล้วกลางที่สาธารณะแบบนี้ดูน่าอายจะตายชัก!ทว่าหลิงเฟิงกับลูบศีรษะของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่เอ็นดู“ในสายตาของพี่ หนูเป็นเด็กน้อยเสมอ! เป็นเด็กที่พี่ต้องปกป้องตลอดเวลา!”มู่หรงป๋อที่อยู่ข้างๆ ทั้งตกใจและดีใจตกใจที่หลิงเฟิงผู้ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตาคนนี้กลับเป็นคนที่รักน้องสาวมากคนหนึ่ง! ให้ควา
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็ถามลองเชิงอย่างระมัดระวังว่า“เธอมีพี่ชายคนหนึ่งชื่อหลิงเฟิงใช่ไหม?”“รู้ได้ยังไง?” หลิงเยว่ตะลึงงันมู่หรงป๋อแทบจะเป็นลม เอาหัวมุดดินให้รู้แล้วรู้รอด!จบกัน! บังเอิญขนาดนั้นจริงๆ ด้วย!น้องสาวของหลิงเฟิงเกิดเรื่องที่เขตของตนเสียงั้น!ถ้าอีกฝ่ายรู้เข้า ทั้งตระกูลมู่หรงคงได้ถูกกวาดล้างแหง่แก๋!นี่มันเท่ากับว่ารังแกน้องสาวแท้ๆ ของปีศาจร้ายของสมาคมชุดแดงทั้งสมาคมเชียวนะนั่น!“มู่หรงป๋อ! ฉันกำลังพูดกับนายอยู่นะ! อย่าคิดว่าตัวเองมีตระกูลมู่หรงคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังก็สามารถทำตัวไม่กลัวฟ้ากลัวดินได้นะ ตระกูลเฉาของฉันก็ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน!”เฉาเส้าหลงที่อยู่ข้างหลังเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจตัวเองเลยจากนั้นบริเวณใบหน้าของเขาพลันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนคล้ายถูกตบด้วยหนังเหล็ก ทำเอาเขาโมโหจนตะคอกเสียงดังแต่ทว่าวินาทีต่อมามู่หรงป๋อก็บีบคอเขาไว้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดว่า“เป็นเพราะมึงคนเดียว! เพราะไอ้ระยำอย่างพวกมึง! ทำให้กูต้องซวยไปด้วย!”“มึงยังมีหน้ามาตะคอกใส่กูอีก! อย่าว่าแต่ตระกูลเฉาเลย ถึงจะเป็นตระกูลเฉาสิบตระกูล กูก็จะเหยียบไว้ใต้ตีนแล้วเยี่ยวใส่พวกมึ
“นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? คิดจะติดสินบนฉันเหรอ? ฉันเป็นพวกหน้าเงินหรือไง?”มู่หรงป๋อรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันทว่าบนใบหน้ากลับอ่อนโยนลงหลายส่วน!ตนชื่นชอบรถหรูจริง โดยเฉพาะซุปเปอร์คาร์ ลำพังแค่คลังจอดรถที่บ้านก็มีซุปเปอร์คาร์อยู่หลายสิบคันแล้ว!เฉาเส้าหลงรู้ว่ามีหวังจึงรีบกล่าวต่อว่า“เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของผม อีกอย่างคุณชายมู่หรง คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ผู้หญิงสองคนนั้นแค่แกล้งใสชื่อ เพื่อโกงราคาเท่านั้น!”มู่หรงป๋อเลิกคิ้วกล่าว “งั้นเหรอ? แต่พวกเธอร้องไห้แล้วนะ!”“ผู้หญิงสมัยนี้น่ะการละครจะตายไป คุณชายมู่หรงเป็นชายซื่อสัตย์บริสุทธิ์ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว นักศึกษาหญิงออกมาขายตัวกันถมเถไป! ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองตรวจสอบดู!”เฉาเส้าหลงกล่าวอย่างมั่นใจ“เห็นแก่ที่เป็นวันเกิดนาย ฉันจะเชื่อนายสักครั้งแล้วกัน จำไว้ ทำอะไรเบาๆ หน่อย! ถ่อมตัวหน่อย! เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นเขตของฉัน”มู่หรงป๋อถึงจะยกมือขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้ลูกน้องถอยกลับเฉาเส้าหลงกล่าวด้วยความดีใจ “ไม่ต้องห่วงครับ พวกผมรู้กฎระเบียบดี!”แต่เมื่อไป๋หรูเสวี่ยเห็นดังนั้น ก็รีบเอ่ยด้วยความหวาดหวั่นว่า“โกหก
“บอกแล้วไงว่าวันนี้วันเกิดฉัน ถ้าใครทำให้ฉันไม่มีความสุข ฉันก็จะทำให้มันไม่มีความสุขด้วย!”เฉาเส้าหลงกล่าวด้วยหน้าตาน่าเกลียดหลิงเยว่เป็นดาวประจำห้อง และขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาก่อนหน้านี้ เขายอมทำทุกอย่าง ใช้วิธีจีบสาวทุกอย่าง แต่อีกฝ่ายก็ไม่เล่นด้วย!ทำให้เฉาเส้าหลงเกิดความต้องการครอบครองผู้หญิงคนนี้มากตั้งแต่นั้นมา!วันนี้ ไม่ว่าเธอจะสมยอมหรือไม่ก็ตาม เธอก็ต้องเสร็จเขาให้ได้!ไม่อย่างนั้น ต่อหน้าเพื่อนๆ มากมายเพียงนี้ เขาเฉาเส้าหลงก็จะเสียหน้าน่ะสิ ซ้ำยังจะกลายเป็นจุดอ่อนในวงเพื่อนด้วย!“อื้อๆๆ!”หลิงเยว่ถูกเฉาเส้าหลงใช้มือหนึ่งกดทับเอาไว้บนโซฟาจนไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืนเลย ทำได้เพียงปล่อยให้เหล้าฤทธิ์แรงไหลผ่านลำคอไปส่วนเพื่อนนักเรียนที่อยู่ข้างๆ ต่างก็มองเธอถูกเฉาเส้าหลงกระทำชำเราอยู่อย่างนั้นเพื่อนร่วมห้องที่ปกติจะพูดคุยเฮฮากันกลับไม่มีใครยืดอกออกมาช่วยเลยสักคน!บางที นี่แหละคือธาตุแท้ของมนุษย์!ต่อหน้าอำนาจครอบครองแล้ว ศักดิ์ศรีก็เหมือนเศษกระดาษไร้ค่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น!“พี่ พี่อยู่ไหน! หนูคิดถึงพี่จัง หนูเสียใจ เสียใจที่ไม่เชื่อฟังพี่ หนูผิดไปแล้ว พี่