All Chapters of Sandoval Series 4: Glimpse of the Fading Sun: Chapter 21 - Chapter 30

"I didn't come home just to see you in this situation Ville Margarette. Who's that ass who made you cry huh? Tell me."Nakarating na kami sa bahay pero hindi pa rin matahimik si Kuya Mackoy. Ayaw niya talaga akong tigilan hangga't di ko sinasabi sa kanya ang dahilan bat naabutan niya akong umiiyak kanina. "Wala nga kasi Kuya. Ganda problems lang. Alam mo naman ako, minsan feel ko lang umiyak. Hindi pa rin ako gumi-give up sa artista dream ko alam mo yun?" Pagsisinungaling ko sa kanya. Pero alam ko namang hindi rin naniniwala si Kuya Mackoy sa akin. Sa tingin niya pa lang alam ko na. Baka bukas makalawa malaman ko nalang na may binugbog na ito. Wag naman sana. "Wala yun Kuya, promise wala talaga! Na-miss lang kita kaya naging emotional ako. Ang tagal mo kasing hindi nagpakita sa akin." Sabi ko pero nagkibit balikat lang ito. Inayos niya ang pagkakandong ni Caius sa kanya. "K, if you don't wanna tell me then I'll found it out myself." He scoffed. " And I'll make sure whoever was th

My Dear Aelia,I had been hurt so much before that I didn't even believed in that fairy tale of love anymore. But you came into my life and made me believe in it again, without even knowing it. I'm not telling you this because I want to justify my mistakes. But I want to say sorry if I made you feel that way. No amount of words are enough to express how sorry I am and even if I do so, I can't heal the pain I caused you anymore. Sunshine, I know it's going to take time before every wound I caused you will heal and I know it's going to be a long wait. But if waiting means being able to be with you again then know that I am ready to wait for you as long as it takes. I'm so sorry for all the pain, Shine. If I could only turn back the time, I wish I had done better. I wish I am brave enough to tell you everything. I know it's late but I want you to know how sorry I am. I respect how you feel towards me. I respect your hate. I respect your anger. I deserved all that. I miss you already,

"Ayo! Ayo! Mam maayong buntag. Durian delivery para kay Mam Mariposa ug Baby pugi!" [Tao po! Tao po! Magandang umaga po, Ma'am. Durian deliverympo para kay Ma'am Mariposa at Baby pogi!]Oh Mariposa. I smiled when I heard my name. Mula ng dumating ako dito sa Davao Mariposa ang gamit kong pangalan para magpakilala sa mga kapitbahay. Wala lang, na-miss ko lang ang dating tawag sa akin ng mga kaibigan ko. In that way also, feeling ko gumagaan ang pakiramdam ko. Feeling ko parang nasa paligid lang sila at malapit na kaming magkita ulit. Kapag may tumatawag sa aking Mariposa di ko mapigilan ang sariling mapangiti. It's like I'm back to my old self, my old bubbly self. Yung masayahin na Mariposa at puno ng kalokohan. Yung Mariposa nung mga panahon na kahit walang wala kami nina Ate Chichay pero masaya pa rin kaming apat. "Mommy Uncle Banoy is outside, he brought durian daw po. My favorite!" Excited na imporma ng anak ko sa akin. Ang kulay asul niyang mga mata ay kumikislap sa tuwa. Muntik

"Caius is mine." Doc Ralph said with full confidence.Silence filled the place. I was lost for words. Biglang nablangko ang utak ko at nawalan ng sasabihin. Nakatingin lang ako sa kanya. Ang kaninang galit nitong mata ay napalitan ng blangkong emosyon. Parang hindi sya ang Doc Ralph na nakilala ko."Mommy! I saw Tito Alex and his friend. The one I told you with blue—""Ay Ody, saglit samahan mo si Yaya magkuha tayo ng malunggay sa labas."Mabuti na lang at mabilis na nabuhat ni Yaya Selma si Caius palabas ng bahay."But Nana I want to go to Mommy.""Maya na Ody samahan mo muna si Nana." Makahulugan pang tumingin si Nana sa akin. "Tara sa labas. Tingnan natin yung friend ni Tito Alex na sinasabi mo."Pagbalik ng tingin ko kay doc Ralph narinig ko ang pagak nitong tawa habang nakatingin sa pintuan nilabasan ng anak ko. "What are you saying, Doc Recto?" Tanong ko sa kanya. Nabaling ang tingin nito sa akin. Sa mga sandaling ito hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman.I should b

"Are you sure about this?" Kuya Mackoy asked me. Kita ko ang pag-aalala sa mukha niya. Sa totoo lang hindi ko rin alam kung sigurado na ba akong kikitain ko sa Ford at ipaalam sa kanya na sya ang tatay ni Caius. Hindi ko alam kung paano ko ipaliwanag sa kanya. Hindi ko alam kung paano ko sisimulan. Ang daming tanong ng gumugulo sa utak ko pero kung hindi ko naman sasabihin sa kanya, hindi ba akong maging unfair sa anak ko? Baka dumating ang araw na sisisihin ako ng anak ko dahil hindi ko man lang sinabi sa tatay niya na nabubuhay siya. That he exist. That he is alive waiting for his father to come and see him. Pero ang tanong paano ko sasabihin? Kung sya yung lalaking nakita ni Caius, sinong bata naman yung pupuntahan nya? Isang malakas na buntong hininga ang aking pinakawalan bago ako sumagot kay Kuya. "I'm not sure if I am doing it right, pero tingnan natin Kuya. Gusto ko syang makita." Alam kong dapat galit ako sa kanya pero sa pagkakataong ito kailangan ko itong isantabi. H