"Ayo! Ayo! Mam maayong buntag. Durian delivery para kay Mam Mariposa ug Baby pugi!" [Tao po! Tao po! Magandang umaga po, Ma'am. Durian deliverympo para kay Ma'am Mariposa at Baby pogi!]Oh Mariposa. I smiled when I heard my name. Mula ng dumating ako dito sa Davao Mariposa ang gamit kong pangalan para magpakilala sa mga kapitbahay. Wala lang, na-miss ko lang ang dating tawag sa akin ng mga kaibigan ko. In that way also, feeling ko gumagaan ang pakiramdam ko. Feeling ko parang nasa paligid lang sila at malapit na kaming magkita ulit. Kapag may tumatawag sa aking Mariposa di ko mapigilan ang sariling mapangiti. It's like I'm back to my old self, my old bubbly self. Yung masayahin na Mariposa at puno ng kalokohan. Yung Mariposa nung mga panahon na kahit walang wala kami nina Ate Chichay pero masaya pa rin kaming apat. "Mommy Uncle Banoy is outside, he brought durian daw po. My favorite!" Excited na imporma ng anak ko sa akin. Ang kulay asul niyang mga mata ay kumikislap sa tuwa. Muntik
Despite the hardships we are experiencing right now, life is not going to stop happening.That no matter how much we prepare ourselves for those obstacles, they still have the ability to devastate our lives and derail our best plans. But we have to remember that life does go on.That every day we have a choice.That no matter how difficult the journey may be, it is always worth it to keep fighting, to keep striving, and to keep moving forward.The sun is still going to rise the next day. We will be presented with a new opportunity. Happiness, sadness, grief, failure, everything will come and go. Nothing is permanent and nothing stays forever.I can't change my past anymore but I certainly can change my present and my future and that's what I planned to do now. I have a son and another baby is coming in our lives. I can't let my past mistake define me. I need to stand up and make a choices even how difficult life can be. "Doesn't my daddy loves us?"That question keep on playing in
"Caius is mine." Doc Ralph said with full confidence.Silence filled the place. I was lost for words. Biglang nablangko ang utak ko at nawalan ng sasabihin. Nakatingin lang ako sa kanya. Ang kaninang galit nitong mata ay napalitan ng blangkong emosyon. Parang hindi sya ang Doc Ralph na nakilala ko."Mommy! I saw Tito Alex and his friend. The one I told you with blue—""Ay Ody, saglit samahan mo si Yaya magkuha tayo ng malunggay sa labas."Mabuti na lang at mabilis na nabuhat ni Yaya Selma si Caius palabas ng bahay."But Nana I want to go to Mommy.""Maya na Ody samahan mo muna si Nana." Makahulugan pang tumingin si Nana sa akin. "Tara sa labas. Tingnan natin yung friend ni Tito Alex na sinasabi mo."Pagbalik ng tingin ko kay doc Ralph narinig ko ang pagak nitong tawa habang nakatingin sa pintuan nilabasan ng anak ko. "What are you saying, Doc Recto?" Tanong ko sa kanya. Nabaling ang tingin nito sa akin. Sa mga sandaling ito hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman.I should b
Half an hour after the call dumating ang mga tauhang pinadala ni Kuya Mackoy para magbantay sa amin. And to my surprise kilala ko silang dalawa. Ang isang lalaki ay si Mr. Guerrero na naging ka-meeting ni Ford nung minsan akong naging secretary niya at ang isa naman ay si Kuya Uber na minsan naghatid sa akin sa condo.Parehas malalaki ang pangangatawan at matangkad. Parehas din seryoso ang mukha. Unang tingin mukha silang nakakatakot. "Buti na lang nasa malapit lang yung assignment namin for todays vidyow, madali kaming nakapunta dito. Sa haciena Valderama kami galing may pinabantayan din sa amin doon. Bebe gurl ng kaibigan namin. By the way I'm William Anthony Guerrero just in case nakalimutan mo na ang gwapong pagmumukha ko. " Malawak at palakaibigan itong ngumiti sa akin sabay lahad na kamay niya. Nahihiya man dahil mukhang hindi naman sila mga tagabantay tinanggap ko ang kamay niya at nagpakilala. "I'm Ville po, in case nakalimutan niyo." Nakangiti kong sabi pero mabilis itong
"Are you sure about this?" Kuya Mackoy asked me. Kita ko ang pag-aalala sa mukha niya. Sa totoo lang hindi ko rin alam kung sigurado na ba akong kikitain ko sa Ford at ipaalam sa kanya na sya ang tatay ni Caius. Hindi ko alam kung paano ko ipaliwanag sa kanya. Hindi ko alam kung paano ko sisimulan. Ang daming tanong ng gumugulo sa utak ko pero kung hindi ko naman sasabihin sa kanya, hindi ba akong maging unfair sa anak ko? Baka dumating ang araw na sisisihin ako ng anak ko dahil hindi ko man lang sinabi sa tatay niya na nabubuhay siya. That he exist. That he is alive waiting for his father to come and see him. Pero ang tanong paano ko sasabihin? Kung sya yung lalaking nakita ni Caius, sinong bata naman yung pupuntahan nya? Isang malakas na buntong hininga ang aking pinakawalan bago ako sumagot kay Kuya. "I'm not sure if I am doing it right, pero tingnan natin Kuya. Gusto ko syang makita." Alam kong dapat galit ako sa kanya pero sa pagkakataong ito kailangan ko itong isantabi. H
"Its been a while Margarette. Don't you think it's the right time?"Ilang taon na ba mula ng umalis ako?It's been six years. Ang tagal na pala. Parang kailan lang nung nakapagdesisyon akong umalis ng Pilipinas kasama ng mga anak ko. After what happened that day, the day after lumipad din kami paalis ng bansa. Kuya Mackoy with the help of his friends arranged everything for us. I didn't know what happened after then. At simula din ng araw na yun hindi na kami nakabalik.But before that nakausap ko pa si Ate Gladys. Nakapagpaalam pa ako sa kanya na aalis na kami ni ng mga anak ko. Nasabi niya din pa sa akin na nahanap niya na ang kapatid nya. Maselan ang pagbubuntis ni Ate kaya hindi kami gaanong nakapag-usap. Nakaalis na ako ng Pilipinas nang sinabi sa akin ni Kuya Mackoy kung sino ang kapatid na tinutukoy ni Ate Gladys, Si Ate Chichay pala. Ang liit lang talaga ng mundo para sa amin. Saka ko lang din nalaman na ang amo pala ni Kuya Banoy na tinatawag niyang Boss Gabby, na siyang nag
"Kuya, can you make tali my hair, please?"Natigil ako sa pag-aayos at saglit na inangat ang tingin pagkarinig sa maliit na boses ni Soleil. Kakapasok lang ni Sol galing sa paglalaro ng bisekleta sa labas ng bahay kasama ang mga kakambal niya. Si Caius naman ay kanina pa nasa sala nagbabasa ng mga aklat tungkol sa mga hayop. "It's so mainit outside Kuya. I feel like I'm dying." Maarteng sabi ni Soleil. Ang pagiging mainit sa Pilipinas ang unang naging reklamo ni Soleil mula nang dumating kami. "Please tie my hair na po."Pagtingin ko kay Caius iniwan nito saglit ang librong binabasa nya para lapitan ang nakababatang kapatid. Maingat niyang pinunasan pawis sa noo nito gamit ang palad niya bago nito tiningnan ang likod ng bata. "You're sweaty again, Z." Masungit pero may lambing nitong tanong sa batang babae. "Where's your towel?"Humaba ang nguso ng huli at nagpapawang tumingin sa batang lalaki. "I don't know po. Maybe nahulog while I am driving my bicycle outside? Sowee po, Kuya R
"Ang second lead andito na." Mahinang komento ni Kuya William pero agad ding tumahimik ng pasimple siyang tinaasan ng kilay ni Kuya Tristan. I don't know what to react. I was just sitting there, stilled. I was stunned. I felt my throat dried up at parang may bumabara sa lalamunan ko. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko na pakiramdam ko lalabas na ito sa aking dibdib. I know this day will come pero iba pala 'pag nangyari na. Parang di ako makagalaw. Abot-abot na ang kaba sa aking dibdib. Palipat lipat ang tingin ko sa mga mukha ng mga bago kong Kuya. Ang grupo ng mga maiingay na kanina ay seryoso ngayon ay pangiti-ngiti na habang nakatingin dun sa lalaking nagsasalita. Pero ang grupo ng mga Kuya na seryoso ay nanatiling pormal. "What are you all doing here in my resto?" Ulit ng lalaki. Kahit hindi ko siya lingunin kilala ko kung sino ang nagmamay-ari ng boses na yun. At sa pagkakataon ito alam kong nakatayo siya ilang dipa lang mula sa akin. Mahigpit ang pagkakahawak ko sa ba