All Chapters of The Run Away Fiancee.: Chapter 1 - Chapter 10

"Okay Class, isulat n'yo ito sa inyong math notebook at sagutan n'yo na lamang sa bahay, dahil malapit ng matapos ang oras natin para sa math subject. Pagkatapos ninyong kopyahin ang nasa black board ay pwede na kayong mag recess." aning utos ni Leslie sa kanyang mga estudyante na agad namang sumunod."Teacher Leslie, recess time na.., may gagawin ka pa ba?" tanong sa kanya ng kapwa guro na kaibigan din niya.Ngumiti si Leslie ng tignan niya kung sino ang nagsalita. "Teacher Melody.., katatapos lang ng mga estudyante ko. Bakit, may kailangan ka?" "Napag- utusan lang ako ng Principal na sabihan ka na mamaya raw ay dumaan ka sa opisina niya, kapag nagsiuwian na ang mga estudyante mo.""Bakit kaya? sige mamaya pupunta ako. Salamat Teacher Melody.." aniya na tinanguan pa ang kaibigan."Sige, balik na muna ako sa klase ko. Huwag mong kalimutan ha!" bilin pa ni Melody at naglakad na palayo ng classroom ni Leslie."Ano kaya yon? bakit kaya ako pinapatawag ng Principal?" tanong niya sa kanya

Warning Matured ContentThis chapter is not suitable for the young readers. It contains physical abuse, and crime scene...Read at your own risk....."Dave..., tama na yan..!! parang awa mo na iho, itigil mo na yan!. Nasasaktan ka lang sa ginagawa mo Dave.." pagmamakaawa ng ginang sa anak na si Dave dahil pinagsusuntok lang naman nito ang pader, na sa sobrang kalasingan ay naalala na naman nito ang kanyang asawa na si Almira. "Almira.....mahal ko ..asawa ko... " sigaw ni Dave na ramdam ang pighati at pangungulila nito sa asawa. "Almira... mga hayup sila, Mom... mga hayup sila... pinatay nila ang asawa't magiging anak ko. Mommy, bakit hindi na lang sila ang namatay? bakit kailangang idamay nila ang mag ina ko? bakit....!!? Aaaahhhh....!!. paghihinagpis na sigaw ni Dave.Umiiyak na ang Mama ni Dave dahil sa nakikita sa anak. Awang- awa na rin siya sa kanyang panganay hindi naman niya alam paano matutulungan ang anak na tanggapin na ang pagkawala ng yumao na nitong asawa.Anim na buwan

Abala ang lahat ng kawaksi ng Lolo' t lola ni Leslie sa koprahan ng umagang isinama siya ng kanyang pinsan na si Danilo. Inilibot siya nito sa buong koprahan at ipinakilala na rin sa mga tauhan nila."Magandang umaga ho." Ang bati niya sa lahat."Magandang umaga rin sa iyo Leslie, natatandaan mo pa ba kami? ako nga pala si Mang Isko ang namumuno sa mga manggagawa n'yo rito." bati sa kanya ng isang matandang lalaki na mas matanda lang siguro sa kanyang Mama. “Pasensiya na ho mang isko kung hindi ko na po kayo makilala pero naaalala ko po ang pag babakasyon namin nila Mama at Papa rito nung bata pa ho ako.“ paumanhin niya sa mga taong nakakakilala sa kanya ngunit siya ay wala man lang matandaan sa mga ito.“Ayos lang iyon iha, dahil bata ka pa naman noong huli kang pumunta rito.“ wika naman ni Mang isko na nauunawaan siya.“Mawalang galang na Danilo maaari mo bang liwanagin sa amin ang napapabalitang ikakasal si Maam Leslie na iyong pinsan sa apo ni Don Menandro?" tanong ni Mang isko.

Alas Tres ng madaling araw ay naihatid na ni Danilo si Leslie sa airport ng Cebu."Kuya Danilo salamat. Nag chat na ko kay manang sinabi ko na sa kanya na darating kayo nila lola sa bahay anytime kaya pinaayos ko ng lahat sa kanya ang magiging kwarto ninyo. Ito pala kuya ang susi ng kwarto ko may pera akong naitabi sa cabinet ko magagamit nyo yon kapag kailangan.” pamamaalam niya sa pinsan ng maihatid na siya nito.“Mag iingat ka Leslie ha, tawagan mo ko para makabalita kami sayo at hindi masyado mag alala sayo ang mga matatanda natin!. Sige na pumasok ka na.” habilin pa sa kanya ng pinsan na alam niyang nag aalala rin sa kanya.“Bye kuya..” kumaway pa siya sa pinsan saka tuluyang pumasok na ng airport. Nakakuha siya ng ticket ng alas singko ng madaling araw ang flight kaya naman inabala niya ang sarili sa paglalaro na muna ng games sa cellphone dahil ayaw niyang matulog nag aalala kase siya na baka makarating agad kay Don Menandro na umalis siya kaya babawi na lamang siya ng tulog s

Naglalakad si Dave sa isang magandang lugar na ang tanawin ay maraming puno at bulaklak at lumilipad na paru-paro. Nagtataka siya kung bakit siya naroon sa ganoong lugar ng marinig niyang may bumubungisngis na babae. Sinundan niya kung saan niya naririnig ang pagtawa hanggang sa makakita siya ng water falls. "Dave.." narinig niya ang pagbigkas sa pangalan niya ng isang boses babae na pamilyar sa kanya. "Dave.." muli siyang tinawag nito mula sa kanyang likuran, kaya humarap siya rito at nanlaki ang mga mata niya dahil hindi siya makapaniwalang makikita niya ang namayapa niyang asawa sa kanyang harapan na nakangiti sa kanya. Saglit siyang natigilan at naluha ng masiguradong asawa niya nga ang nasa harapan niya. "Almira.. Honey!!.. " sambit niya. Lalapit na sana siya upang yakapin ang babae ngunit pinigilan siya ni Almira. "Huwag Dave, diyan ka lang, wag kang lumapit may bangin sa pagitan natin hindi pa panahon para muli tayong magkasama. Nagpakita ako sayo dahil hindi ko na kayang n