All Chapters of JOIN ME: Rigel Skye: Chapter 31 - Chapter 40

Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan. Ako naman lahat ang humiling sa ginawa niya ngunit sinasakop ako ng kaba. Pakiramdam ko mali yatang utusan siyang putulin ang puno. Hindi na rin ako umasang pupunta siya lalo't maulan at gabi.Ayaw ko ng ganitong pakiramdam. Gusto kong kumalma at iwasan ang selos. Ngunit sa tuwing sumasagi silang dalawa ni Lalay sa isipan ko ay nagngingitngit ang damdamin ko.Napakurap ako sa muling pag-ilaw at pagtunog ng cellphone ko. Nanatili lamang akong nakatitig doon at ni hindi magalaw ang kamay upang sagutin. Nauwi lamang iyon sa missed calls.Dati halos abangan ko ang mga tawag niya o kaya naman ay binabalak na tawagan ko pa siya. Ngunit sa nangyari, iniiwasan ko na ang tawag niya. Ilang araw ko ng hindi sinasagot. Hindi na rin ako natulog sa kwarto niya. Halos minu-minuto ang tawag niya.I felt like a big bad influence to him. Gusto kong pinagbibigyan niya ako ngunit natatakot akong makagawa pa siya ng mali nang dahil lang sa akin."Heavs, uuwi na ak

Nararamdaman ko na ang namumuong init. Ilang galaw na lang ay alam kong aabot na ako doon. Lalo siyang umungol sa bawat d*ing ko."I'm in there," wala sa loob na bigkas ko.He nipped my neck. Diniin pang lalo ang katawan ko sa higaan."If this makes you satisfied and not want to look at other men, I will gladly do it. I will share this heat only with you every f*cking time."Hindi ko pinansin ang sinabi niya. Ang atensyon ko ay nakapokus sa nalalapit kong pagkarating sa tuktok."R-igs."Kasunod doon ay ang pagkawala ng likido mula sa akin. Bumigat ang galaw niya at dumiin sa ilalim. Sumiksik sa leeg ko bago ko naramdaman ang mainit niyang pagbuhos sa mismong gitna ko.Kahit sa labas lang ay ramdam ko ang init doon. Maging ang init mula sa akin.Binitiwan niya ang mga hita ko. Humiwalay siya at lumuhod. Akmang pagdidikitin ko na ngunit pinigilan niya ang mga iyon. Hawak ang isang tuhod ko upang manatiling magkahiwalay.Namula ang mga pisngi ko at nahiya. Hindi niya naman pinagmamasdan.

Dapat yata kaninang alas tres pa ay nagpahatid na ako. Bakit kasi masarap manatili sa bisig niya.Marahan akong tumuloy sa paglalakad at yumuko. Yakap kong mabuti ang roba. Iniiwasang masilip man lang ang t-shirt ni Rigel na aking suot."What are you doing outside the house at this very hour, Heaven?" mahina ngunit bakas sa boses ni daddy ang galit.Sinilip ko ang hawak na cellphone at tinignan ang oras. Trenta minutos bago alas singko. Hindi ko alam ang irarason. Nanatili akong nakayuko at balak na sanang lagpasan si daddy ang kaso ay humarang ito."Answer me. Bakit nasa labas ka?!"Lumikot ang tingin ko at napahigpit ang yakap sa sarili."N-agpahangin lang po. Papasok na po ako ulit.""Nagpahangin? Hindi ka nagpapahangin. May air con ang kwarto mo."Lalo akong kinabahan. Hindi na alam ang sasabihin. Sigurado akong ikakagalit niya kapag sinabi kong galing ako sa apartment ni Rigel."Avier, hayaan mo na ang anak mo. Baka may sinilip sa labas. Go upstairs now, Heaven baby," si Mama na

Hindi naman siguro ako nananaginip. Binasa ko ulit ang message na mula sa kanya at sinigurong siya nga.Sa kanya nga!Hinawi ko ang kurtina sa bintana at sinilip ang daan ngunit hindi kita ang sasakyan niya.Takot man at kinakabahan ay nagmadali akong bumaba. Halos manginig pa ako sa kaba nang makalapit sa gate. Ngunit kusang tumigil ang mga paa ko.Ano naman ngayon kung tatlong bahay lang ang layo niya?Ano naman ngayon kung nandiyan siya at naghihintay?Baka hindi na mapagbigyan ni Lalay at sa akin na naman tumatakbo.Dahil ba, mabilis akong um-oo?Dahil ba, isang h*lik lang ay pumapayag ako?Sabihin na nating ayaw niyang mabuntis ako. Ngunit ganoon pa rin 'yon! Habol lang ata ay katawan ko.Well, it's yummy naman, Heavs!Inis kong pinilig ang ulo sa pagdaan ng boses ni Erica. I'm literally arguing to myself now!It's crazy! And it's making me crazier.Huminga ako nang malalim bago humawak sa bakal na gate at binuksan. Linabas ko lamang ay ang ulo ko. Sapat upang makita kung nasaan

Tumatahip ang dibdib ko sa pananahimik ni Daddy. Matiim na ang titig nito sa matanda at nanggagalaiti. Binigyan niya ako ng isang sulyap ngunit napayuko lamang ako. Si mommy naman ay umiiling kay daddy."You won't need to worry anymore about your company's financial problem. I will shoulder it all. But make sure that your daughter will marry me and bear my child."Halos masuka at maluha ako sa sinabi nito. Kung kasing gwapo 'to ni Rigel ay baka pa pumayag ako agad.Gusto ko ng tumakbo ngunit hawak ni mama nang mahigpit ang mga kamay ko. Binigyan ko pa ng isang lingon si daddy.I can't believe I was offered a marriage in exchange for our company's stability!I am praying that dad will disagree. I know he is very eager to solve the company's problem, but I am his only daughter! Hindi negosyo kundi anak!"So, I'm waiting for your decision, Mr. Abellana," maingat na bigkas ng matanda.Sa pananahimik ni Daddy ay lalong sumisiksik ang galit ko. Dumiin ang titig ko noong bumuka na ang mga la