All Chapters of JOIN ME: Rigel Skye: Chapter 11 - Chapter 20

"Wala ako sa apartment."I've been calling him since last night. Ni hindi nakatulog kakaisip sa librong dala ni Manang Karing. Hanggang ngayon namumula ang mga pisngi ko sa nabasa.Fine.Binasa ko.Unang page lang ng first chapter. I felt like a sinner, so I stop."Huh—""Brat, nasa Tarlac ako."Kalahati lang ng mukha niya ang nasa video call habang ang kalahati ay kita ang lugar. May iilang puno may mukhang bahay pero hindi bato at hindi rin kahoy. Basta built-in kahon."I know." Maliit akong nanguso.Halata namang nasa probinsya siya. Doon ko rin na-realize na hindi na siya mananatili sa siyudad, hindi siya mabubuhay kung mananatili lang siya sa maliit niyang apartment. Kailangan nga naman n'yang kumita at maghanapbuhay. Hindi na siya konektado sa pera ni Daddy.Bahagya akong nalungkot sa kaisipang kailangan na niyang magpagod para lang mabuhay. Ganoon din malamang ako kapag naka-graduate na. Hindi naman pwedeng lagi na lang umaasa sa magulang.Though the company is waiting for me,

Hindi ko pa siya agad natawagan pagkauwi. Hindi niya sinasagot. Ngayong gabi na lang ulit."Hindi ka na ba talaga babalik?"Nakadapa siya sa higaan niya at walang pang-itaas. Nakatagilid pa ang ulo paharap sa camera, nakapikit pa. Lalo lang tuloy bumibigat ang kalooban ko sa kakaisip na ayaw niya akong kausapin."Hm."Simpleng ungol niya bilang pagsang-ayon ngunit hindi nag-abalang idilat ang mga mata."K-uya. B-umalik k-a."Tumakas ang isang hikbi sa bibig ko ngunit hindi siya natinag."Shut it, Brat. Buhay pa ako. Huwag kang umatungal diyan."Nagtakip pa siya ng unan kaya naman lalo akong naluha. Kaya lang mukhang hindi niya ako haharapin kung iiyak pa ako.Pinunasan ko ang luhang tumakas at pinigilan ang hikbi ko. Kinalma ko ang sarili ko bago siya ulit binalak na kausapin."Paano 'yong apartment mo, Kuya?" inayos ko ang boses ko, walang bakas ng iyak.Marahan niyang tinanggal ang unan bago bahagyang dinilat ang kaliwang mata niya. Ngumiti ako nang malapad. Nagbabakasakaling dalawa

Kahit inaasahan kong magagalit siya sa hindi ko pagsabi ay natakot pa rin ako. Napaatras at napaiwas ng tingin."Alam ba ng parents mo?"Umiling ako na kinamura niya.Wala ako ngayon dito kung alam nila."What about Manang Karing?" dagdag na tanong niya bago binuksan ang gate at kinuha ang bacakpack ko."Alam niya ay kasama ko si Erica." alanganin akong ngumiti matapos makita ang inis niyang reaksyon."Damn, Brat."Inirapan ko siya dahil sa sinabi nito ngunit sumunod din sa kanya. Diretsong akyat at papasok sa bahay niya.Maluwang naman ata iyon, may iilang gamit. Sala na may sofa set na kawayan. Isang pinto na sa tingin ko ay kwarto. Dalawang bintana."Sa susunod ay magsabi ka. Paano kung wala ako? Paano ka uuwi?"Napalabi ako nang malakas niyang ihagis ang bag ko at bag niya sa sofa. Tinalikuran pa ako at bumaba sa hagdan papuntang likod. Sinundan ko siya doon at natantong kusina iyon.Bato naman ang pader ngunit iilan lang ang gamit. May stove at mesa naman. Dalawang upuan at iilan

Sobrang hiya ko sa kanya. Hindi rin mawala sa isip ko ang sinabi niyang maliit na Rigel. Balak ba niyang... Magkaanak sa akin?Pinilit niya ring ibibili niya ako ng damit. Madami nga ang binili niya at may iilan pang pantulog. Naki-argumento pa akong hindi ko naman kailangan iyon dahil hindi naman ako nagdadamit sa gabi. Kaya lang ay pinaningkitan niya ako ng tingin. Halatang ayaw niyang gawin ko ang ginagawa ko sa mansyon.Dahil ba kaming dalawa lang dito at mabilis siyang matukso?"Try it. Hindi naman pwedeng habang nandito ka ay lagi na lang akong sa sala," rason nito.Napakurap at hindi ko inasahan ang sinabi niya. Gusto ba niyang ako ang matulog sa sofa at babalik siya sa kwarto niya?"Huh? Gusto mong makipagpalit at ako na ang matulog sa sofa?"Umungol siya, "That's not what I mean. Gusto ko ding matulog sa kwarto ko, which is my personal space... that you invaded," pagdidiin nito.Nabitawan ko ang hawak na thin sleep dress sa sahig sa sinabi niya. Natameme at hindi matanggap na

Nagkatitigan kami. Namumungay ang mga mata niya at puno iyon ng emosyon.Bakit ba namin ito pinag-uusapan. Nandito na nga ako at kasama siya tapos tatakbo pa akong kasama siya?Just what the heck?Umiwas ako ng tingin at mabilis na kinalas ang seatbelt ko. Nauna pa akong bumaba.Masyado siyang emosyonal. Dapat yata ibili ko na talaga ng damit."This is my mushroom farm. I'll tour you around, but please, stick with me."Umawang ang mga labi ko sa sinabi niya.Mushroom farm?Ang buong akala ko ay ang gulayan na ang pinakafarm niya.Umikot ang paningin ko at gaya sa video call ay madaming built-in kahon doon. Not literally kahon, basta pa-box. May nakaikot na lambat at katsa.Nasa limang ganoon ang nandoon at sa tingin ko ay malalawak base sa laki at taas."Mushroom farm? Bakit hindi mo sinabi kay Daddy?"Nilingon ko siya ngunit nakangisi lang ito. Nakalimutan pa ata akong sagutin matapos siyang lapitan ng tauhan niya."Nalinis at na-spray na lahat, Rigs. Magha-harvest na. Tapos linis ul