All Chapters of His Sweetest Addiction (Tagalog): Chapter 1 - Chapter 10

Hindi ko alam na may tinatago pa akong nararamdaman para sa kanya kung hindi ko siya nakita kahapon bago nangyari sa akin ang kalunos-lunos na bagay na ito. Ako ay nasa isang lugar kung saan tanging huni ng mga ibon ang maririnig sa labas sa buong lokasyong ito. Isang malaking espasyo na may sinag ng buwan ang nakapagbibigay liwanag sa madilim na silid na ito na nagmula sa isang maliit na butas sa bubong.Nakaupo dito sa sulok, mahigpit na nakatali sa upuan na ito, isang kapirasong damit ay nakatakip sa aking bibig upang maiwasan ang aking ingay.Sinubukan kong tanggalin ang tali sa aking kamay, ngunit hindi sapat ang aking lakas para makatakas ako.Nanlaki ang mga mata ko nang may gumambala sa pagpupumiglas ko — my adrenaline rush nang may lalaking nakatayo sa harapan ko. Tumingala ako para makita kung sino iyon ngunit isang sulyap lamang sa kanyang malalim na kayumangging mga mata na naliliwanagan ng liwanag.Paano siya napunta sa harapan ko ng hindi ko man lang napansin na papunta

The sun rising as the sky gets bright allows light to pass through the curtain. Still on my bed, thinking how it went wrong when our love was perfectly fine. Ibinuhos ko lahat ng sakit ng loob sa kwarto ko. Iniisip ang nangyari kahapon. wala akong maramdaman kundi ang kawalan ng laman sa puso ko. Wala akong ideya kung bakit niya ginawa sa akin iyon.I can say that our relationship has been good for the past five years that we've been together. What have I done wrong?Binigay ko na lahat pero hindi pa rin sapat.Pinunasan ko ang mga luha ko na patuloy na pumapatak. Parang nawawala ako sa sarili ko. Hindi ko alam kung saan magsisimula. I feel like everything has fallen on me. Tumayo ako upang kumuha ng pagkain sa aking refrigerator, kailangan kong ilihis ang aking atensyon sa ibang mga bagay, kailangan kong mag-focus sa aking sarili mula ngayon. That guy who made me like this will regret it soon."Ugghh..." I yearn as I taste the creamy and cheesy giant burger and savor the deliciousn

Nanlaki ang mata ko. Mabilis ang kabog ng dibdib ko, nagsimulang umakyat ang kaba sa bawat pulgada ng sistema ko nang ngumisi siya sa akin na parang ungas."Ikaw ba yan?!" Tanong ko sa kanya na parang hindi makapaniwala na siya ang kausap ko, sabay tayo at itinulak siya ng malakas para layuan ako. Pero hindi man lang siya nagalaw.Isang pulgada na lang ang pagitan namin at agad akong nilamon ng takot na baka may gawin siyang masama sa akin sa ganitong oras. Tsaka may trust issues ako sa lahat ng nagsiksikan sa akin, at sa huli, ginawa nila akong tanga duh!!Sawang-sawa na ako sa ganoong pagtrato."Don't worry, gusto ko lang makipagkaibigan sayo." Sabi niya at ngumiti ng matino. Napansin niya siguro ang takot na makikita sa mukha ko.Pero pamilyar sa akin ang ngiting iyon."Hoy!" Itinagilid niya ang kanyang ulo para tingnan ako sa kanyang makapigil-hiningang pagngisi.Tinaasan ko siya ng kilay na may kaunting pagkalito na tumatakbo sa isip ko.Sino itong taong nakatayo sa harap ko na s

Samantha's POV,Alas-onse na ng gabi, at hindi ako makatulog, nakahiga lang dito sa kama ko habang nakatitig sa kisame, iniisip ang nangyari kanina.My entire brain is constantly being invaded by him. Ang mga huling salita na sinabi niya sa akin ay hindi nawala sa aking pandinig.Why did he address me in that manner? What's wrong with that man?" I murmured impatiently.I bit my lower lips, trying not to mind him, and trying to convince myself to sleep. Pumikit ako ng mariin para mawala siya sa sistema ko at nakatulog ako ng mahimbing, pero iba ang sinasabi ng mata ko. I couldn't sleep peacefully because of this damn mind. I forced myself to doze off, but I can't. He's just always there, showing up whenever I try to close my eyes."Ilang beses ko bang ipipikit at ididilat ang aking mga mata, sa tahimik na gabing ito? Ilang beses ko bang kukumbinsihin ang aking sarili na matulog at huwag pansinin ang sinabi niya?" daing ko sa sarili ko.Kahit tahimik ang gabi, kabaligtaran iyon sa naisi

Samantha's POVUmalingawngaw sa aking tenga ang mga sinabi niya. Pakiramdam ko ay mawawalan ako ng lakas at gusto ko na lang mawala saglit.Gusto ko siyang tanungin kung totoo ba ang sinasabi niya pero mas pinili kong manahimik at tiisin ang sakit."Mr. Archer, pwede bang lumabas muna kami?" Paalam ni Olivia in a modulated voice."Wag kang sumingit, hindi pa ako nag dismiss!" Mahigpit niyang sambit.Disappointed kaming tinignan ni Olivia."Babe, okay lang, palabasin mo muna sila." Sabi ng fiancee niyang si Celeste. Ang kanyang boses ay malambot at kaaya-aya.Nakatitig sa akin ang pares ng mga brown na mata na iyon. May halong emosyon sa loob na hindi ko maintindihan."Okay, pwede ka nang lumabas, at sinong kasama mo?" Tanong niya"Sandra and Samantha sir," diretsong sabi ni Olivia."Bakit kayong tatlo ang gustong lumabas?" Dagdag niya na bahagyang nakataas ang kilay."Babe, bakit mo pa ba sila tinatanong? Mga empleyado mo lang sila.""Sobra kung makarereact ang babaeng yun. Saktan ko