บททั้งหมดของ บอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ: บทที่ 231 - บทที่ 240

ทันทีที่เห็นคําเหล่านี้ หลินซีรู้สึกเลือดที่ไหลเวียนในร่างกายได้เย็นลงไปจนทั่วการยกเลิกการเป็นบุตรบุญธรรม หมายความว่าอย่างไร?ทันใดนั้นหลินซีก็รู้สึกว่า เธอไม่เข้าใจความหมายของประโยคนี้ ทําไมต้องยกเลิกความสัมพันธ์ในการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม?คุณนายฮั่วพูดหยั่งเชิงว่า "หลินซี เกิดอะไรขึ้นกับคุณ? ทำไม่จู่ ๆ สีหน้าเปลี่ยนไปไม่ดีเลย!"หลินซีหยิบโทรศัพท์ลงไปใต้โต๊ะอาหาร และเธอฝืนใจบีบรอยยิ้มออกมา "ไม่มีอะไร แค่จู่ ๆ ก็รู้สึกปวดท้องนิดหน่อย เมื่อบ่ายน่าจะกินอะไรไม่ค่อยสะอาด""งั้นให้หมอประจำบ้านเราช่วยดูเถอะ ที่แท้กินอะไม่ระวังนี่เอง ฉันนึกว่าพี่ใหญ่ของคุณพูดอะไรถึงทําให้สีหน้าเธอเปลี่ยนไปขนาดนี้""ไม่มี พี่ใหญ่ของฉันบอกว่ายุ่งเกินไปที่จะมาทานอาหารเย็น ถามฉันว่ากินข้าวหรือยัง อีกทั้งยังบอกให้ฉันเข้านอนเร็ว ๆ เพื่อเตรียมงานหมั้นในวันพรุ่งนี้ด้วย"หลินซีอดทนต่อความโกรธและแต่งเรื่องโกหกที่สวยงามขึ้นมาเธอลุกขึ้นถือโทรศัพท์และพูดว่า "ป้าฮั่ว ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน ป้ากินก่อนเถอะ ไม่ต้องรอฉัน"หลินซีถือโทรศัพท์ตรงไปที่ห้องน้ำ เธอปิดประตู นั่งบนชักโครกคนเดียวและเปิดเอกสารในโทรศัพท์อีกครั้ง

จ้าวซีซีหยุดไปครู่หนึ่ง พูดไม่ได้ว่าไปเยี่ยมคุณย่าฮั่วที่โรงพยาบาล ถึงได้กลับมาถึงบ้านช้าเธอแกล้งตอบอย่างใจเย็นว่า "รถติดมาก ฉันน่าจะนั่งรถไฟใต้ดิน ไม่น่าเรียกแท็กซี่เลย""เรียกแท็กซี่ก็ดี ต่อให้รถติดก็นั่งสบายกว่า บนรถไฟใต้ดินคนเยอะขนาดนี้ถ้าไม่มีที่นั่งจะทํายังไง?"หลินเป่ยเป็นห่วงสถานการณ์ของจ้าวซีซีมาตลอด เพราะมีเพียงเขาคนเดียวที่รู้ว่าตอนนี้ซีซีตั้งครรภ์แล้วจ้าวซีซีรู้ว่าพี่สามเป็นห่วงตัวเธอในฐานะหญิงตั้งครรภ์ จึงต้องดูแลเป็นพิเศษทั้งสองคนสบตากันก็เข้าใจความหมายของกันและกันพอทานข้าวเสร็จ จ้าวซีซีก็มีความสุขเธอพบว่าจริง ๆ แล้วเธอชอบชีวิตครอบครัวที่อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตามากในอนาคตหลังจากที่เธอมีลูกแล้ว ที่บ้านคงจะคึกคักมากขึ้นกว่านี้แน่เมื่อเรื่องที่นี่สิ้นสุดลง เธอวางแผนที่จะกลับไปที่เมืองหนานเฉิงเพื่อคลอดลูก และตั้งรกรากที่เมืองหนานเฉิงหลังจากพูดคุยกันสักพักหลังจากมื้ออาหาร จ้าวซีซีทนไม่ไหวก็หาวขึ้นมา ช่วงนี้เธอมีอาการง่วงนอนง่ายเล็กน้อยหลินเป่ยมองออก เขาจึงรีบยืนขึ้นแล้วพูดว่า "ดึกมากแล้ว ทุกคนรีบพักผ่อนเร็ว ๆ เถอะ"ประเด็นสำคัญคือไม่อยากรบกวนการพักผ่อนข

เมื่อจ้าวซีซีเห็นพ่อแม่บุญธรรมของเธอปรากฏตัว เธอก็รู้ว่าเธอคงออกไปไม่ได้สักระยะหนึ่งยังไงซะตอนนี้บริษัทเวนคืนได้ยืดเก็บบัตรธนาคารของป้าฉันไว้แล้ว ไม่ว่าพ่อแม่บุญธรรมจะก่อความวุ่นวายแค่ไหนมันก็จะไม่มีประโยชน์เธอส่งข้อความไลน์ให้กับฉินเฟิง [รุ่นพี่คะ ฉันบังเอิญพบกับพ่อแม่บุญธรรมของฉันค่ะ ฉันจะไปช้าหน่อยนะคะ]ในงานหมั้น ฉินเฟิงขมวดคิ้วหลังจากเห็นข้อความไลน์ เขารู้สึกเสมอว่าความสัมพันธ์ในครอบครัวของจ้าวซีซีนั้นซับซ้อนเล็กน้อย โดยเฉพาะพ่อแม่บุญธรรมซึ่งจัดการได้ยากเป็นพิเศษหากจ้าวซีซีได้คบกับเขาในอนาคต เขาจะต้องให้เธอขีดเส้นแบ่งที่ชัดเจนระหว่างพ่อแม่บุญธรรมของเธอ แล้วก็ยังมีป้าใหญ่อีก และเหลือแค่ความสัมพันธ์ที่ดีกับพี่ชายของเธอที่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดเท่านั้นก็พอแล้วเขาไม่อยากถูกพ่อแม่บุญธรรมแบบนั้นคอยมาดูดเลือดอยู่ตลอดเวลาฉินเฟิงยังคงตอบกลับไลน์อย่างมีน้ำใจ [ได้ รีบจัดการกับปัญหาก่อนเถอะ ผมกำลังรอคุณอยู่]ยังไงซะคุณหนูใหญ่ของตระกูลหลินพูดเป็นพิเศษว่า เธอต้องการพบนักออกแบบของพิธีหมั้น เขาเองก็สัญญากับคุณหนูใหญ่แล้ว ถ้าจ้าวซีซีไม่มาเขาจะเสียหน้าขนาดไหน?ฉินเฟิงไปตรวจสอบรายละเ

หลินซีไม่ต้องการที่จะลงนามในเอกสารฉบับนี้เพราะในใจเธอ เธอถือว่าตัวเองเป็นลูกสาวของตระกูลหลินมานานแล้ว และตอนนี้เธอมีโอกาสได้หมั้นหมายกับฮั่วหานฮุยก็เพราะสถานะของเธอในฐานะลูกสาวของตระกูลหลินไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่อยากเสียไพ่ใบนี้ไปหลินตงเย่เม้มริมฝีปากบางของเขา “ไม่มีเหตุผลใดๆทั้งสิ้น เพียงแต่ว่าตามข้อตกลงเดิม ถึงเวลาที่จะต้องยุติมันแล้ว”หลินซีอยากจะพูดอย่างอื่น แต่ผู้ช่วยข้างนอกก็วิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า “คุณหนู ตระกูลฮั่วมาถึงแล้ว”สีหน้าของหลินซีเปลี่ยนไป และเธอก็รีบส่งเอกสารให้ผู้ช่วยของเธออย่างรวดเร็ว เธอมองกลับไปที่หลินตงเย่ด้วยน้ำเสียงวิงวอน “พี่ใหญ่ เรารอจนกว่างานเลี้ยงหมั้นจะจบลงก่อน แล้วค่อยหารือกันได้ไหม? ”หลินตงเย่พยักหน้า “อืม แต่ว่านะ หลินซี เกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วนอกจากเรื่องค่าตอบแทน ก็ไม่มีอะไรจะพูดคุยกันอีกแล้วนะ”มือของหลินซีซ่อนอยู่ในฝ่ามือของเธออย่างแน่นหนา ประโยคนี้หมายความว่า ไม่ว่าเธอจะทำยังไง เธอก็จะต้องลงนามในเอกสารนี้เพื่อยุติความสัมพันธ์ในการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมอย่างงั้นเหรอ?ทำไมกัน?เธอทุ่มเทให้กับตระกูลหลินมากมายตลอดหลายปีที่ผ่านมา ทำไมเธอถึงถูกไล่ออก

หลินตงเย่อารมณ์เสียมากจนเขาตะโกนใส่ฮั่วหานฮุย “สายตาของคุณนี่มันอะไรกัน?”ฮั่วหานฮุยไม่พูดอะไรสักคำ เขาหันหลังกลับและออกจากห้องโถงของคฤหาสน์ ย่างก้าวของเขายุ่งเหยิงและแลดูอึดอัดหลินเป่ยมองไปที่แผ่นหลังของฮั่วหานฮุย และรู้สึกอยู่เสมอว่าปฏิกิริยาของชายคนนี้แปลกมาก!มีอะไรที่ถูกมองข้ามไปอย่างงั้นเหรอ?ในเวลานี้หลินหนานมองไปที่หลินตงเย่ แล้วพูดว่า “พี่ใหญ่ หลินซีโกหกอีกแล้ว”หลินเป่ยเงียบไปครู่หนึ่ง “ผมเองก็ไม่คิดว่าหลินซีจะกล้าพูดแบบนั้นกับฮั่วหานฮุย! นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอโกหกแบบหน้าด้านๆอย่างนี้! ”สามารถสรุปได้จากคำตอบของฮั่วหานฮุยเมื่อกี้ว่า หลินซีกำลังโกหกตระกูลฮั่วตอนนี้เขายังสงสัยด้วยซ้ำว่าฮั่วหานฮุยชอบหลินซีจริงๆหรือเปล่า?หลินตงเย่ลูบขมับของเขา “ฉันรู้ ก่อนที่ซีซีจะกลับมา ฉันจะแก้ไขปัญหาตัวตนของหลินซีให้เรียบร้อย ฉันจะไม่ยอมให้ซีซีต้องทนทุกข์ทรมานกับความอยุติธรรมใดๆแน่”หลินหนานกล่าวว่า “ซีซีเป็นผู้ออกแบบงานหมั้นครั้งนี้ เธอก็น่าจะมาที่นี่ในเร็วๆนี้ เราต้องหารือกันว่าจะอธิบายให้ซีซีเข้าใจได้อย่างไร”มุมปากของหลินเป่ยกระตุก “นี่เป็นเรื่องยากที่จะรับมือจริงๆ พี่ใหญ่ พี