บททั้งหมดของ ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: บทที่ 1361 - บทที่ 1370

"เธอเป็นใคร? " ลั่วหงอวี๋ถามหลังจากที่ไป๋หลี่เหยียนหงจากไป"เพื่อนคนหนึ่ง!!!"ลั่วหงอวี๋เหลือบมองหลินตงเพื่อน?ใครจะเชื่อก่อน!เพื่อนแบบไหนกันที่ไม่ทักทายกันเลย?แถมพวกเขายังอยู่ด้วยกัน!"หลินตง! คุณใช้วิธีอะไรในการข้ามระยะทางหลายพันกิโลเมตรในเวลาเพียงไม่กี่วินาที คุณทำได้ยังไง?""ความแข็งแกร่งของคุณในตอนนี้อ่อนแอเกินไป เมื่อคุณแข็งแกร่งถึงระดับหนึ่งแล้ว คุณจะเข้าใจเอง แม้ว่าฉันจะบอกคุณตอนนี้แล้ว คุณก็ยังคงไม่เข้าใจ มันเกี่ยวข้องกับความรู้ที่เกี่ยวข้องกับมิติเวลา ซึ่งค่อนข้างซับซ้อน""เพื่อนของคุณก็มีทักษะที่แข็งแกร่งหรือเปล่า? เขาเทียบกับคุณได้ไหม?""อย่าเปรียบเทียบฉันกับเธอ! ถ้าฉันสู้กับเธอ ฉันคงอยู่ไม่ได้แม้แต่ก้าวเดียวก่อนจะโดนตบจนตาย" หลินตงยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้อะไรนะ?!ลั่วหงอวี๋ตกใจสุดขีดหลินตงเป็นผู้กอบกู้โลกสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดที่ไม่มีใครโต้แย้งได้บนโลกแต่เขากลับพูดว่าผู้หญิงคนนั้นเมื่อกี้ สามารถฆ่าเขาได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียว?เป็นไปได้อย่างไร?"คะ....คุณไม่ใช่คนที่แข็งแกร่งที่สุดบนโลกเหรอ? ใครจะแข็งแกร่งกว่าคุณได้""ฉันเป็นคนที่แข็งแกร่งที่

หลังจากที่หลินตงกลับมา เขาก็อยู่กับยุนซีในตอนกลางคืนในขณะเดียวกัน ในห้องของไป๋หลี่เหยียนหงเอง เธอก็สาปแช่งหลินตงอีกครั้งเธอรู้ว่าถ้าสองคนนี้อยู่ด้วยกัน จะไม่มีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นไม่มีทาง!!!พรุ่งนี้ต้องจะไปคุยกับหลินตงตรงๆไม่เช่นนั้น ถ้ายังทำกันแบบนี้ต่อไป ความปรารถนาในร่างกายของเธออาจทนไม่ได้ก่อนจะกลับไป และมันจะปะทุออกมาอย่างสมบูรณ์เมื่อถึงตอนนั้นจะยุ่งยากมาก"ยุนซี! คุณบอกป้ากวนและลุงยุนแล้วหรือยัง?" หลินตงลูบผมยุนซีและถามเบาๆ"อืม! ฉันบอกพวกเขาไปหมดแล้ว!" ยุนซีตอบเบาๆ"พวกเขาพูดอะไร พวกเขาเห็นด้วยไหม?""พวกเขาบอกว่า ฉันโตแล้วและเคารพการตัดสินใจของฉัน ขอให้ฉันปกป้องตัวเองไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ตาม""ดีแล้ว!!!" หลินตงถอนหายใจด้วยความโล่งใจ"แต่หลินตง!!!"จู่ๆ ยุนซีก็เงยหน้าขึ้นมองหลินตง ดวงตาของเธอพร่ามัว และเธอรู้สึกเหมือนกำลังจะร้องไห้“เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้น?” หลินตงเครียดขึ้นมาทันที“ฉัน… ฉัน… ฉันทนทิ้งพวกเขาไปไม่ได้! แต่ในขณะเดียวกัน ฉันอยากไปถึงอาณาจักรนิรันดร เพื่อที่ฉันจะได้อยู่เคียงข้างคุณตลอดไป”หลังจากยุนซีพูดจบ เธอก็กอดหลินตงแน่นและซุกหัวลงในอกของเขา เสี

อีกสามวันก็จะออกจากโลก ออกจากกาแล็กซีทางช้างเผือก และมุ่งหน้าสู่อาณาจักรดวงดาว อารยธรรมระดับสูงการจากไปครั้งนี้ คงจะไม่ได้กลับมาในเร็วๆ นี้แน่นอนเมื่อหลินตงจากไปมันจะไม่มีปรมาจารย์ระดับอาณาจักรนิรันดรคอยประจำการอยู่เลยสักคนความปลอดภัยของกาแล็กซีทางช้างเผือกไม่สามารถรับประกันได้ดังนั้นก่อนจากไปหลินตงกำลังเตรียมตัวเดินทางไปยังอสูรกาแล็กซี เพื่อเชือดไก่ให้ลิงดูและข่มขู่ผู้แข็งแกร่งรอบตัวเขาในคราวเดียวและเผ่ามังกรเก้าหัวก็คือไก่ตัวนั้นไอ้สารเลวพวกนั้นแพยายามหลายครั้งที่จะกดขี่มนุษย์ในกาแลกซีช้างเผือก เจตนาของพวกเขานั้นน่ารังเกียจอย่างยิ่งเป็นเวลาหลายปีที่มนุษย์นับไม่ถ้วนต้องตายในปากของเผ่ามังกรเก้าหัวในกาแล็กซีทางช้างเผือกแค่ภาพที่หลินตงเห็นครั้งก่อน ราวกับนรกไม่มีผิดตอนนี้เขาไม่มีความแข็งแกร่งนั้น ไม่อย่างนั้นหลินตงอาจไม่ละงเลและไปกำจัดตระกูลมังกรเก้าหัวโดยตรง แก้ไขปัญหาทั้งหมด และป้องกันปัญหาในอนาคตได้แต่คราวนี้ เขาไม่กลัวถ้าเขาไม่มีความแข็งแกร่งนั้นยังไงซะ ก็มีไป๋หลี่เหยียนหงและเฉินจิงจื่อหาน ผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลสองคน มีเพียงคนโง่เท่านั้นที่จะไม่ใช้ประโยชน

หลินตงบอกไป๋หลี่เหยียนหงเกี่ยวกับความคิดของเขาที่จะไปยังอสูรกาแล็กซีและวางแผนที่จะขอความช่วยเหลือจากเธอโดยใช้ตัวตนของเธอในฐานะผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลเพื่อข่มขู่เผ่ามังกรเก้าหัวในเวลาเดียวกัน ก็ยังทำให้ผู้มีอำนาจในกาแล็กซีโดยรอบไม่กล้าโจมตีกาแล็กซีทางช้างเผือกอีกด้วยด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่พวกเขาสามารถออกจากโลก ออกจากกาแล็กซีทางช้างเผือก และไปยังอาณาจักรดวงดาวอย่างสุขใจหากบ้านของตนเองไม่ปลอดภัย พวกเขาจะไม่รู้สึกสบายใจที่จะไปที่นั่นหลินตงไม่ต้องการรอจนกว่าจะถึงครั้งต่อไปที่เขากลับมา เมื่อกาแล็กซีทางช้างเผือกได้กลายเป็นซากปรักหักพังไปแล้วแม้ว่าความเป็นไปได้นี้จะต่ำมาก แต่ก็ไม่ใช่เป็นไปไม่ได้ สิ่งที่หลินตงต้องการคือกำจัดภัยคุกคาม ไม่ให้มีแม้แต่ความเป็นไปได้เล็กน้อย"พี่หง! คุณคิดยังไง? คุณช่วยเรื่องนี้ได้ไหม?" หลินตงถามไป๋หลี่เหยียนหงย่อมไม่ปฏิเสธคำขออันเรียบง่ายของหลินตงเป็นธรรมดาเธอไม่เพียงแต่จะไม่ปฏิเสธเท่านั้น แต่เธอยังจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยให้หลินตงทำสิ่งต่างๆ ให้สำเร็จด้วยไป๋หลี่เหยียนหงต้องการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับหลินตง เจ้าโรคจิตตัวน้อยนี้มาโดยตลอด เพื่อ

ทุกคนมาถึงแล้ว และเรื่องครอบครัวก็ได้รับการแก้ไขแล้วตอนนี้ เหลือเพียงไป๋หลี่เหยียนหง คนสำคัญที่สุดที่ยังมาไม่ถึงทันทีที่เธอมาถึง ก็สามารถออกเดินทางได้"หลินตง! ป้าหงอยู่ที่ไหน เธอไม่อยู่ที่นี่เหรอ?" เฉินจิงจื่อหานไม่เห็นไป๋หลี่เหยียนหงและรีบถามหลินตงทันทีในช่วงนี้ เขาแทบตระเวนไปรอบโลกจนจะครบแล้ว"ฉันไม่ค่อยแน่ใจ ฉันไม่ได้เจอเธอเลยตั้งแต่เช้านี้" หลินตงส่ายหัว แสดงให้เห็นว่าเขาก็ไม่รู้เหมือนกันในขณะที่หลินตงและเฉินจิงจื่อหานกำลังคุยกันพื้นที่ในลานบ้านก็ผันผวนอย่างกะทันหันมีรอยแยกมิติปรากฏขึ้นไป๋หลี่เหยียนหงเดินออกมาจากรอยแยกมิติพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่งนั่นคือมู่หรงฉิงเกอหลังจากยืนยันว่าสิ่งที่ไป๋หลี่เหยียนหงพูดเป็นความจริง เธอจึงเลือกที่จะติดตามไป๋หลี่เหยียนหงโดยไม่ลังเลหากไม่คว้าโอกาสนี้ไว้ ก็คงเป็นคนโง่การปรากฏตัวของทั้งสอง ดึงดูดความสนใจของทุกคนในลานบ้านทันทีเพราะไป๋หลี่เหยียนหงและมู่หรงฉิงเกอต่างก็เป็นตัวตนที่มีร่างเสน่ห์ เมื่อยืนอยู่ด้วยกัน บรรยากาศและภาพลักษณ์ของพวกเธอจึงใกล้เคียงกันมากถ้าบอกว่าเป็นแม่และลูกสาว ก็ไม่มีใครสงสัยเลยในตอนที่หลินตงเห็นมู่หรง