บททั้งหมดของ หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: บทที่ 971 - บทที่ 980

ไห่หลิงและลู่ตงหมิงเองนั้น.....ความเป็นไปได้ที่จะลงเอยกันนั้นน้อยมากไห่หลิงยังไม่เต็มใจที่จะแต่งงานเข้าไปในตระกูลที่ร่ำรวย พี่น้องทั้งสองคนไม่มีความทะเยอทะยานเช่นนั้นคุณยายจ้านก็ล้มเลิกความคิดนี้เช่นกันหลังจากออกจากร้านของไห่หลิง ลู่ตงหมิงก็กลับไปที่ลู่ซื่อกรุ๊ปและเข้าไปในห้องทำงานซีอีโอของเขา จากนั้นเขาก็เอนหลังลงบนโซฟาและหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อส่งข้อความถึงจ้านหยินตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยง บริษัทก็เงียบเช่นกันเขาถามจ้านหยินว่า "ฉันรบกวนนายไหม?"จ้านหยินที่เกลี้ยกล่อมให้ภรรยาของเขาอยู่ที่ออฟฟิศเพื่องีบหลับกับเขา กำลังนอนหลับอย่างสบาย แต่ถูกปลุกด้วยข้อความของลู่ตงหมิงหากลู่ตงหมิงไม่ใช่เพื่อนสนิทของเขา จ้านหยินคงคลานผ่านสัญญาณโทรศัพท์เพื่อต่อยลู่ตงหมิงไห่ถงยังไม่ตื่น และหลังจากที่จ้านหยินจิ้มริมฝีปากของเธอ เขาก็หยิบโทรศัพท์ของเขาและเดินออกจากเลานจ์อย่างง่ายดาย เมื่อเขาไปถึงโซฟา เขาก็ทิ้งตัวลงเหมือนลู่ตงหมิง"มีอะไร?"หลังจากรับข้อความตอบกลับจากเพื่อนของเขา ลู่ตงหมิงก็ไม่รู้จะพูดอะไรสักครู่ จึงตอบกลับสองคำ "ไม่มีอะไร"จ้านหยินโกรธมากเขาโทรหาลู่ตงหมิงเมื่อลู่ตงหมิงรับสา

ไห่ถงเอนตัวพิงหน้าอกของจ้านหยิน หาวและพูด: “ฉันลืมบอกอะไรคุณไป”"อะไร?"จ้านหยินให้ความสำคัญกับทุกสิ่งที่ภรรยาของเขาอยากพูดคุย ไม่ว่าจะเล็กน้อยเพียงใดก็ตาม“ญาติของฉันจากบ้านเกิดคิดแผนชั่วขึ้นมา พวกเขาต้องการให้ลูกพี่ลูกน้องของฉันคนหนึ่งเข้ารับการศัลยกรรมเพื่อให้มีหน้าตาเหมือนฉัน จากนั้นก็แทนที่ฉัน โดยกลายเป็นนนายหญิงใหญ่ของตระกูลจ้าน”สีหน้าของจ้านหยินหมองลง“ลูกพี่ลูกน้องของฉันคนนั้นอายุเท่ากับฉัน เนื่องจากพ่อของเธอและพ่อของฉันดูคล้ายกัน และพวกเราทั้งคู่ก็ดูเหมือนพ่อของเรา เราเลยมีความคล้ายคลึงกันเล็กน้อย นั่นคือสิ่งที่ผู้คนเคยพูดเมื่อเราเป็นเด็ก”“ฉันไม่ได้เจอเธอเลยตั้งแต่พ่อแม่ของฉันเสียชีวิตไปสิบกว่าปี ฉันเลยไม่รู้ว่าตอนนี้เธอหน้าตาเป็นยังไง”จ้านหยินพูดด้วยสีหน้าเย็นชา “คนพวกนั้นเพ้อเจ้อจริงๆ ถงถง พ่อตาของฉันเป็นลูกแท้ๆ ของปู่ย่าคุณจริงเหรอ?”“นั่นไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นลูกแท้ๆ ก็ตาม พ่อแม่ของฉันถูกลำเอียงอย่างรุนแรง การเป็นลูกแท้ๆ ก็ไม่ต่างอะไรกับการถูกอุปถัมภ์”"ไห่เซียวเจินควรศัลยกรรมไปแล้ว แต่ฉันไม่รู้ว่าเธอจะไปทำศัลยกรรมที่ไหน คุณขอให้ใครสักคนสืบหาแล

หลังจากจ้านหยินกลับมาที่ห้องทำงานของเขา เขาไม่ได้เริ่มทำงานทันที แต่โทรหาแม่ก่อนเขาเป็นคนที่ไม่ค่อยติดต่อกับแม่ ดังนั้นเมื่อถังจวินเย่ได้รับโทรศัพท์จากลูกชายคนโตของเธอ หัวใจของเธอก็เริ่มกระวนกระวายทันทีเธอรู้สึกว่าเมื่อใดก็ตามที่ลูกชายคนโตของเธอ ซึ่งไม่ค่อยติดต่อเธอ โทรมา ก็ต้องเป็นเรื่องสำคัญอย่างแน่นอน สิ่งนี้ทำให้เธอประหม่าและหวาดกลัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อความสัมพันธ์ระหว่างจ้านหยินและไห่ถงยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ ในฐานะแม่และแม่สามี เธอรู้สึกไร้เรี่ยวแรงและไม่สามารถทำอะไรได้เลย"อาจ้าน"จ้านหยินได้ยินความกังวลที่ซ่อนอยู่ในน้ำเสียงของแม่ แต่แทนที่จะพูดปลอบใจ เขากลับพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงที่ผ่อนคลายว่าเดิม "แม่ ภรรยาของซางหวู่เหิงตั้งครรภ์"ทันใดนั้นถังจวินเย่ก็ตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนี้ แต่เธอก็ตอบกลับอย่างรวดเร็วด้วยรอยยิ้มในน้ำเสียงของเธอ: "นั่นเป็นสิ่งที่ควรแสดงความยินดี"ตระกูลซางยังไม่ได้ประกาศข่าวการตั้งครรภ์ของหลานจิงต่อสาธารณะ ในครอบครัวใหญ่ๆ อย่างพวกเขามีกฎของตัวเองและจะไม่เปิดเผยจนกว่าพวกเขาจะผ่านไปสามเดือน พวกเขาจะประกาศต่อสาธารณะหลังจากสามเดือนเมื่อพวกเขาตั้งครรภ์แล้ว

พี่สองตระกูลเย่ได้ยินคำพูดของน้องสาวและพูดด้วยความหวาดกลัว: "เจียนี เธอมีเส้นสายที่แข็งแกร่ง ม้ว่าเราจะจ้างอันธพาลสองสามคนมาก่อเรื่อง เราก็จะถูกจับได้ในที่สุด ญาติของเธอร่ำรวยและมีอำนาจ และเราไม่สามารถยั่วยุพวกเขาได้"เธอบอกว่าน้องเขยของผู้หญิงคนนั้นเป็นนายน้อยคนโตของตระกูลจ้าน ตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดงั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นเราก็ไม่ควรไปยุ่งกับพวกเขา แม้แต่ในชนบท เราก็เคยได้ยินเกี่ยวกับตระกูลจ้าน ลืมมันไปซะเถอะ แค่ให้เงินค่าขนมกับพี่ชายของเธอบ้าง มันไม่คุ้มที่จะทำอะไรแบบนั้น"ใบหน้าของเย่เจียนีมืดมนลง "พี่ชาย ฉันเป็นน้องสาวของพี่ น้องสาวแท้ๆ ของพี่ ฉันถูกกลั่นแกล้งและพี่จะไม่ช่วยฉันเหรอ"พี่สองตอบว่า “เขาจะมารังแกเธอได้ยังไง? เธอต่างหากที่หลอกพวกเรา ไม่ต้องพูดถึงว่าตอนที่โจวหงหลินอยู่กับเธอ เขาก็มีภรรยาและลูกอยู่แล้ว เธอกลายเป็นผู้หญิงชูเที่ ทำลายครอบครัวของเขา และปิดบังเรื่องทั้งหมดนี้จากพวกเรา เราคิดว่าเธอได้พบกับผู้ชายที่ดีเสียอีก”“เธอคิดว่าพี่สองไม่รู้นิสัยของเธอเหรอ? เธอคงเป็นคนรังแกผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม ลืมเรื่องนั้นไปเถอะ เธอไปยุ่งกับการแต่งงานของคนอื่น ทำให้พวกเขาสองสามีภรรยาหย่า

เมื่อก่อนนี้ไห่หลิงไม่ได้ขอสินสอดทองหมั้นแต่เงินสินสอดต้องเรียกร้องตามอัตราปกติ คำพูดที่กล้าหาญของพ่อแม่เธอเทียบเท่ากับการใช้ทรัพยากรทั้งหมดของครอบครัวสามีในอนาคต เพื่ออุดหนุนพี่ชายทั้งสองของเธอและปล่อยให้เธอใช้ชีวิตที่ยากลำบากหลังแต่งงานเธอไม่สามารถเห็นด้วยกับเรื่องแบบนั้นได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ที่โจวหงหลินมอบอำนาจการดูแลเงินให้กับเธอ เมื่อถึงเวลาซื้ออะไรก็ตามสำหรับการปรับปรุงบ้าน โจวหงหลินจะไม่จ่ายเงินแม้แต่เซ็นต์เดียว ทุกอย่างก็ออกมาจากกระเป๋าของเธอ ทุกครั้งที่เย่เจียนีใช้เงิน มันทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดเมื่อยังไม่ได้เป็นครอยครัว ก็ไม่รู้เรื่องสภาพการเงินเธอได้กลายเป็นหัวหน้าครอบครัวและเริ่มเรียนรู้ที่จะประหยัด ไม่ต้องพูดถึงว่าเธอและโจวหงหลินกำลังว่างงานอยู่แม้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะมีเงินออมอยู่บ้าง แต่พวกเขาก็ยังว่างงานอยู่ ดังนั้นพวกเขายังต้องระมัดระวังเรื่องการเงินของตนในขณะนี้ เย่เจียนีรู้สึกขอบคุณเล็กน้อยที่หลังจากเริ่มทำงาน เธอให้เงินเดือนเพียงสามส่วนแก่ครอบครัว เธอใช้จ่ายหนึ่งในสามและฝากส่วนที่เหลืออีกหนึ่งส่วนในธนาคาร เพื่อที่เธอจะมีเงินส่วนตัวบ้างคนรักเราต้องรัก