Semua Bab [Tagalog] My Unfamiliar Husband: Bab 61 - Bab 70

Napabuntong-hininga ng malalim SI Astley.“Honey, anuman ‘yan, puwede ba nating pag-usapan bukas? Masakit ang ulo ko… para akong mamamatay sa migraine ngayon,” pakiusap niya.“Hindi, makinig ka sa akin, Astley. Ikaw ang pumapatay sa akin ngayon. Sino ang kasama mo? At bakit amoy pabango ng babae ang damit mo? Sagutin mo ako!” mariing tanong ni Francine habang pilit niyang kinokontrol ang kanyang galit.“Diyos ko naman, babae! Puwede bang bigyan mo ako ng kapayapaan? Kung hindi mo ako papayagang makapagpahinga rito, hahanap na lang ako ng ibang lugar—!” Hindi na natapos ni Astley ang sasabihin nang bigla siyang putulin ni Francine.“Alam mo, sige! Gusto mong bigyan kita ng kapayapaan? Huwag kang mag-alala, ibibigay ko ang kapayapaan na kailangan mo… PANGHABAMBUHAY!” sigaw ni Francine.Dali-dali siyang pumunta sa kanilang silid, kinuha ang kanyang araw-araw na bag at susi ng sasakyan.Matapos iyon, mabilis siyang lumabas ng bahay at isinara nang malakas ang pinto…Samantala, gusto sanan

Nagkibit-balikat SI Astley bilang sagot."Ikaw ang Boss. At kung tutuusin, anim na buwan lang naman ang hihintayin natin, kaya sulit ang paghihintay," sabi niya.May sasabihin sana si Francine, pero natigilan siya nang biglang tumunog ang kanilang mga cellphone. Ngumiti sina Astley at Francine habang ipinapakita ang kanilang mga screen sa isa't isa.Pangalan ni Lily Rose ang nakasulat sa cellphone ni Francine, samantalang si Dorian naman ang tumatawag kay Astley.Alam nilang parehong sinusubukan nina Dorian at Lily Rose na kumustahin sila."Sagutin na natin ang tawag nila, ano? Tapusin na natin ang kanilang pag-aalala," sabi ni Astley."Hello, Lily Rose?""Hi, Dorian!"==============================Ilang araw ang lumipas.Habang naglalakad sa aisle sina Astley at Francine, kitang-kita sa kanila ang saya. Sila ang napiling Maid of Honor at Best Man sa kasal nina Dorian at Lily Rose.Maya-maya, bumukas ang pinto ng simbahan, at nakita nila si Lily Rose na naglalakad… Nakasuot siya ng i

"Well, you need to say that to your daughter, not me," sagot ni Lily Rose."Kung hindi mo talaga makasundo si Aston pagdating sa musika, baka may iba kayong pwedeng mapagkasunduan. Basketball, halimbawa?" sabi ni Francine sa kanyang asawa."Iba na talaga ang mga kabataan ngayon. Para silang galing sa ibang planeta," sabi ni Astley."Mahirap silang pakawalan at bigyan ng kalayaan sa murang edad na labinlimang taon, pero kailangan natin itong gawin. Malapit nang maging mga estudyante sa unibersidad sina Aston at Darlene, at balang araw, aalis din sila kapag ganap na silang mga adulto," saad ni Lily Rose."Alam kong masyado pang maaga, pero sana sa hinaharap ay magpakasal sina Aston at Darlene," biglang nasabi ni Dorian, na ikinagulat ng lahat.Biglang natahimik sina Lily Rose, Francine, at Astley habang nakatingin kay Dorian."Ano? Bakit ganyan kayo tumingin sa akin? May nasabi ba akong mali?" nagtatakang tanong ni Dorian.Ngumiti sina Astley at Francine sa kanya."Sa totoo lang, pareho

Pagkalipas ng Walong Taon“Kumusta na ang storyboard, Darlene?”Tumingala si Darlene at napabuntong-hininga nang may ginhawa nang makita niyang si Aston ang nasa harapan niya.“Aston! Napagkamalan kitang si Manager! Ang galing mong manggaya ng boses niya!” natatawang wika niya habang humihinga nang maluwag.Ngumiti rin siya sa kanyang kasintahan, na laging nasa positibong mood—isa sa mga bagay na gustong-gusto niya rito.“Gusto lang kitang sorpresahin, pero mukhang nasobrahan yata. Pasensya na, babe. Heto nga pala ang kape mo.” Humingi ng paumanhin si Aston habang inilalapag ang isang grande-sized na kape mula sa paborito niyang coffee shop.Lalong lumapad ang ngiti ni Darlene at inamoy ang mabangong aroma ng kanyang paboritong café latte.“Hmmm… Ang bango! Salamat, babe!” pasasalamat niya habang humigop mula sa tasa.Sumandal siya sa kanyang swivel chair at ipinikit sandali ang mga mata para makapagpahinga ng saglit.Samantala, sinulyapan ni Aston ang storyboard na nasa mesa niya.“A

Gabi na, ngunit hindi pa rin makatulog si Madeline. Paulit-ulit na naglalaro sa kanyang isipan ang kanilang pag-uusap ng Mother Superior kanina."Ito na ang bihirang pagkakataon mong muling hanapin ang iyong ama..." wika ng matandang madre.Maingat na bumangon si Madeline mula sa kanyang kama. Dahil hindi siya dalawin ng antok, napagpasyahan niyang maglakad-lakad sa labas upang malanghap ang sariwang hangin at malinis ang kanyang isipan.Makalipas ang ilang minuto, nakarating siya sa palaruan ng ampunan at naupo sa isang duyan. Tahimik niyang pinagmasdan ang bilog at maliwanag na buwan."Ano sa tingin mo ang dapat kong gawin, Mama? Gusto mo bang hanapin ko ang aking ama, o kalimutan na lamang siya at magpatuloy sa aking buhay?" Mahinang bulong niya habang nakatitig sa buwan.Sinubukan niyang pakinggan ang kanyang puso at isipan. Sa kaibuturan ng kanyang puso, matagal na niyang hinangad na makita ang kanyang ama. Gusto rin niyang malaman kung bakit sila iniwan nito at kung bakit, sa ka