All Chapters of The CEO's First Love: Chapter 31 - Chapter 40

TAMARA’S P O V“Ay wow teka lang ha. Kung makapagsalita ka parang pinapalamon mo ako ah.” Nagngingitngit ang kalooban ko dahil sa mga sinabi niya. Hindi ko akalain na ang best friend ko pa mismo ang magsasabi nito sa akin. “Kaibigan lang kita, Wendy. Ang nanay ko nga hindi ako mapagsalitaan ng ganyan, tapos ikaw… Napakasakit mong magsalita. Jinajudge mo na agad ako ni hindi mo pa nga alam ang buong pangyayari! Akala mo kung sino kang malinis at walang ginawang kasalanan! Wala akong pakialam kung ano man ang tingin mo sa akin. Wala akong pakialam kung ganyan kakitid ang utak mo, at kung ano-anong masasakit na salita ang lumalabas sa bibig mo dahil lamang sa hindi ko sinunod ang mga payo mo!” Tumaas-bumaba ang dibdib kong himutok dito. “Siyangapala, huwag ka nang mag-abala pang padalhan ako ng walang kwenta mong libro! At isa pa, huwag na huwag ka nang tatawag sa akin dahil ayaw namin ni Lily ng istorbo!”At saka ko ibinaba ang tawag habang nagpupuyos pa rin ang kalooban ko sa sobrang g

TAMARA’S P O VThe pearl earring.Fragments of words darted in and out of my memory, and I felt like I wanted to explode.“Napulot ko ‘yan sa office pagkatapos ng meeting.”“Baka may nakahulog kaya ibinulsa ko muna.”Buong pag-aakala ko ay pagmamay-ari ni Sabrina ang hikaw. At dahil iyon din ang sinabi sa akin ni Harry.I closed my eyes to calm myself down. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Ang dibdib ko ay tumaas-baba, at hindi ko alam kung dahil ba ito sa galit, pagkamuhi, paninibugho. Lahat na. naghalo-halo na ang aking mga nararamdaman sa oras na ito.When I opened my eyes, the boy was there in front of me, staring confusedly at me. Binalikan niya ang libro at napakunot-noo ako. “Okay lang po kayo?” tanong nito, ang mukha ay nabahiran ng pag-aalala. Hindi ako umimik. Alam kong namumutla ako ngayon dahil ramdam ko ang panginginig at panlalamig ng mga kamay ko.Ano nga ulit ‘yung sinabi niya kanina tungkol kay Wendy?“Parang may gusto siyang iparating.”Bumuntong-hininga ako ng mal

DANIEL’S P O VSaglit kong pinanood si Samantha habang umiiyak. I felt sorry for her, but only a little. Because somewhere in the icy difference of my detachment was an echo of what I had once felt when I looked at her.Ang kanyang buhok na mahaba ay medyo mag pagkabrown at nangingintab, ang kanyang mapupungay na mga mata ay may mahahaba at malalantik na pilikmata, at ang kanyang mga labi ay makapal ang ibaba at namumula. Lahat ng nakikta ko sa kanya. Lahat ng panlabas na anyo niya, ay parang kay Tammy.Noong malasing ako nang gabing iyon, inakala kong siya ang pinakamamahal kong si Tammy. Kaya nangyari ang hindi dapat mangyari. At kaya naman ako pumayag na magpakasal kay Samantha ay para mapagbigyan ang kahilingan ng aking amang may malubhang sakit. “I don’t have long to live, son…” wika nito. “Isang taong mahigit na lamang ang itatagal ko dito sa mundong ibabaw.”Iniwan ako ng babaeng pinakamamahal ko, and only left a simple note on my pillow. Mahalaga pa ba kung sino ang babaeng pa

WENDY’S P O VNaalala ko pa noong una ko siyang makita at makilala.March noon at sobrang init ng panahon kaya naman nakasleeveless lamang ako at nakashorts tapos may hawak-hawak pang malaking payong habang tumatawid ako ng kalsada. Kaya naman hindi ko nakita ang paparating na sasakyan dahil natatakpan ng payong ko ang paparating na mabilis na sasakyan. Sa sobrang pagkagulat ko ay nabitawan ko ang payong at naestatwa ako sa gitna ng daan.Bago pa sumalpok ang mabilis na kotse sa aking katawan ay dalawang matitipunong braso ang yumakap sa akin at iniligtas ako sa tiyak na kapahamakan.Nagpagulong-gulong kami sa tabi ng kalsada habang umiirit ako ng malakas. Ramdam ko ang tigas ng kanyang pangangatawan, ang malakas na tibok ng kanyang puso, ang kanyang mabango at lalaking lalaking amoy.Ipinikit ko ang aking mga mata at sumandal sa kanyang matigas na dibdib nang marinig ko ang pagharurot ng sasakyan papalayo sa amin.Kung hindi ako iniligtas ng estrangherong ito ay baka nasa gitna ng ka

WENDY’S P O VHabang iniaabot ko ang basong may lamang tubig sa kanya ay sinadya kong magdikit ang aming mga balat, at mumunting kilabot ng kuryente ang aking naramdaman na dumaloy sa aking buong katawan.“Sobrang init ngayon ‘no?” ginawa kong pamaypay ang aking kamay at lumiyad ng konti para ipakita ang hubog ng aking katawan. Alam kong nag-iinit na rin siya kagaya ko.Tumango ito at ngumiti bago nilagok ang isang baso ng malamig na tubig. I watched the column of his throat bobbing up and down as he swallowed. I imagined licking down his neck, dipping my tongue into that sensual hollow at the base of his throat.‘Sobrang init. At lalo ka pang mag-iinit pagkatapos ng gagawin ko sa’yo…' hindi ko maiwasang isipin habang bumalik ako sa kinauupuan ko kanina, katapat niya.Alam kong binigyan niya lamang ako ng space kaya hindi niya ako tinawagan ng halos isang buwan. Kakamatay lang ng tatay ko, kaya naman inakala niyang nagluluksa pa ako sa mga panahong iyom. At ngayon, naisip siguro nito