All Chapters of His Circus: Chapter 51 - Chapter 60

Walang tigil ang pag-agos ng kanyang luha habang nag-iimpake ng mga gamit nila, wala siyang ibang maisip ng mga oras na iyon kung hindi ang umalis at magpakalayo-layo. Pinaglaruan at pinapa-ikot-ikot lang pala siya ng amo, ang masaklap pa roon ay ang katotohanan na mayroon pa talaga itong video ng naturang pangyayari. "Mama, bakit ka po naiiyak?" saad na lang ni Miko. Napatingin na lang siya sa anak na kumakalabit sa kanya, pilit lambing siyang inaalo nito.Parang mabilis na sumapak sa kanya ang realisasyon nang mapansin ang hawig ng anak kay sir Luke. Napatakip na lang siya ng mukha upang maitago ang matinding dalamhati sa bata, pero hindi niya napigilan ang mapahagulgol sa tindi ng sama ng loob. Ganoon na lang ang pagkadurog ng puso niya sa katotohanan na sumambulat sa kanya na nasa likod ng kabaitan nito sa kanila. Pinilit niya na lang pakalmahin an

"Mama, tingnan mo ito!" masayang tawag ni Miko. Malapad ang ngiti ng kanyang anak habang kumakaway, tuwang-tuwa itong nagtatampisaw sa tubig habang naliligo sa ulan kasama si Lucien, siya at ang kinakapatid ang kasalukuyang nagbabantay sa mga bata. "Alam mo ateng, hindi na nakakatuwa ang ginagawa mo," nakangusong saad nito habang nakahalukipkip sa tabi niya. Batid niyang seryoso ang kinakapatid dahil sa kunot na pagkakakunot nito ng noo habang nakatingin sa anak niya. "Ano bang sinasabi mo Clifford." Hindi niya maintindihan ang dahilan ng init ng ulo nito ng araw na iyon. "Sabihin mo nga, bakit mo ba pinapahirapan ng ganoon si sir Luke?" Nagtaas na ito ng isa kilay pakabaling sa kanya. Napakagat labi na lang siya sabay lihis ng mata sa makahulugang titig nito. "Wa-wala naman ako ginagawang ganoon, si mam Lucy ang may gusto noon." Naroon p

"Ay!" Ganoon na lang ang kanyang sigaw. Sabay-sabay na napatili na lang ang lahat ng naroon nang masagi niya ang baso sa kanyang tabi habang kumakain sila. Mayroon parang sumuntok sa kanyang dibdib na nagdulot ng kakaibang kaba kaya’t tila hindi na niya napansin iyon. Ilang sandali siyang natulala sa piraso ng mga bubog sa sahig dahil na rin sa kakatwang pakiramdam na biglaan na lamang lumukob sa kanya. "Ateng, hoy!" tila parang malayo at alingawngaw na lang ang tawag ng kaibigan dahil sa lalim ng isipan ni Freyja ng mga sandaling iyon. Wala sa sarili na lang siyang napalingon kay Porsya nang tapikin na siya nito. "Ano iyon?" parang walang buhay at tulala pa rin ang kanyang mga mata nang bumaling sa kaibigan. Ganoon na lang tuloy ang pagkusot ng mukha nito. "Ayos ka lang ba?" alalang saad ng kaibigan. Wala pa rin siya sa wisyo ng ip

Ilang linggo matapos ang paggising ni sir Luke ay pinayagan na rin itong makalabas ng hospital. Subalit batid niya ang palaging pagkatulala ng lalake, naroon din ang parte na panaka-naka ang pag-iyak nito kapag nag-iisa. Nabalot na lang tuloy siya ng pagtataka at takot, dahil hindi niya maialis sa isipan na may naidulot na masama sa binata ang aksidenteng nangyari. Pinilit niya na lang ang manatiling kalmado kapag nasa tabi ito kahit puno na ng pag-aalala ang kanyang isipan. Minabuti niya na lang na handaan ito ng masarap na almusal ng araw na iyon. Ipinagluto niya ang amo ng sopas na puno ng sahog at nagpabili na rin siya ng pandesal pangterno rito. May kung anong tuwa siya na nadarama habang paakyat sa kuwarto nito, napalitan lang iyon ng pag aalala nang madinig niya nanaman ang tahimik na paghikbi ng lalake. Dali-dali niyang idinikit ang tenga sa pinto para siguraduhin na walang masamang nangyayar

"Ateng, nasaan na si Miko? Nasaan na siya!" Walang tigil na pagwawala ni Clifford sa higaan nito. Mula nang magising ang kinakapatid ay wala na itong tigil sa paghahanap sa kanyang anak. Ito ang nabaril nang subuka nitong pigilan ang pagkuha sa bata, nagpapasalamat na lang sila at sa bandang hita lang ito tinamaan at nahimatay lang mula sa sugat. "Sister, magpahinga ka na muna, sina sir Luke na iyong bahala sa kidnapper," pilit pagpapahinahon ni Porsya dito, pero mas lalo lang itong nagwala. "Jusko, si Miko!" sigaw na lamanag ni Clifford "Ateng, umayos ka!" sampal na lang ni Porsya rito. "Aray ha!" sita nito sa kaibigan. Pinakatitigan naman ni Porsya si Clifford ng masama bago ibaling ang tingin sa kanya. Doon lang nito nabatid ang panaka-naka niyang hikbi. "Hi...hindi ko na alam ang gagawin ko." Napatakip na lang siya ng mukha sa sobrang