บททั้งหมดของ หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: บทที่ 221 - บทที่ 230

"คุณแม่ง.."หลี่ห้าวลุกขึ้นและกำลังจะระเบิดอารมณ์ แต่เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมอง ลู่เฉินก็ได้หายตัวไปแล้ว "ให้ตายเถอะ! โชคดีที่คุณวิ่งเร็ว ไม่เช่นนั้น ผมจำเป็นต้องสั่งสอนคุณ!"“แม้ว่าจะหลบซ่อนได้ชั่วขณะ สุดท้ายแล้วไม่สามารถหนีพ้นได้หรอก ถ้าผู้ชายคนนั้นทำเรื่อวที่เลวร้ายขนาดนี้ ฉันจะต้องทำให้เขาติดคุกให้ได้!” จางชุ่ยฮัวกัดฟันด้วยความเคียดแค้น“ถูกต้อง! จะไม่ปล่อยเขาไป!” ถานหงและคนอื่นๆคล้อยตามด้วยพฤติกรรมที่น่ารังเกียจและไร้ยางอายของลู่เฉิน ได้ล้ำเส้นพวกเขาอย่างถึงที่สุด"อืม......"ในเวลานี้ หลี่ชิงเหยาที่หมดสติอยู่ จู่ๆ ก็ตื่นขึ้นมา“ลูกสาว! ในที่สุดลุกก็ตื่นขึ้นมา?”จางชุ่ยฮัวดูมีความสุข "เป็นยังไงบ้าง? ลูกรู้สึกไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?"“แม่ พวกคุณมาทำอะไรที่นี่?”หลี่ชิงเหยาลูบหัวที่บวมของเธอ ความทรงจำในหัวของเธอ ค่อนข้างเบลอ“เลขาจางโทรหาพวกเรา บอกว่าคุณอาจตกอยู่ในอันตราย หลังจากนั้นพวกเราก็ค้นหามาตลอดทาง”“โชคดีที่พวกเรามาถึงทันเวลา ไม่เช่นนั้น คุณจะโดนไอ้สัตว์ลู่เฉินนั้นข่มขืนก็ได้!”ขณะที่พูด จางชุ่ยฮัวก็โกรธขึ้นอีกครั้ง“ลู่เฉิน?”หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้

ในขณะนี้ หลวี่ตงหนานตื่นตระหนกจริงๆ กลัวมากใครจะคิดว่า ชายชราที่มีหน้าตาอัปลักษณ์ตรงหน้าเขานี้ คาดไม่ถึงว่าคือบุคลคลในตำนานที่ว่าฆ่าคนไปมากมาย!เกิดอะไรขึ้นกันแน่?ถึงขนาดสามารถให้คนเข้ามาฆ่าได้?“คุณกล้าดียังไงมาตีผม”ในเวลานี้ หลวี่ยวี่ถางก็ลุกขึ้นมาด้วยอาการวิงเวียนศีรษะและคำราม "แกตายแน่ พวกแกทุกคนต้องตาย! มาเลย ฆ่าพวกมันให้หมดให้ผม!""หยุดนะ!"หลวี่ตงหนานตะโกนให้หยุด จากนั้น "ตู้ม" เขาคุกเข่าลงอย่างหนักต่อหน้าชายชราในชุดเสื้อคลุมจีนและพูดด้วยความตื่นตระหนก "อาจารย์หง! พวกเราไม่รู้ว่าไปล่วงเกินคุณอย่างไร ได้โปรดผู้ใหญ่ไม่ถือสาผู้น้อย ปล่อยพวกเราไปเถิด" “พ่อ! คุณบ้าไปแล้วเหรอ? ทำไมคุณถึงคุกเข่าให้กับเขา?” หลวี่ยวี่ถางไม่อยากจะเชื่อเลยเห็นได้ชัดว่าพวกเขามีโอกาสที่จะชนะในมือแล้วแท้ๆ แล้วทำไมพวกเขาถึงกลับต้องไปขอโทษคนอื่น?“คุณไม่รู้อะไร! คนพวกนี้คือคนที่พวกเราไม่สามารถไปมีเรื่องด้วยได้ รีบคุกเข่าลง!” หลวี่ตงหนานขยิบตาอย่างบ้าคลั่ง“ผมจะไม่คุกเข่า!”หลวี่ยวี่ถางดูเป็นบ้า "มีอะไรที่ต้องไปกลัว พวกเรามีมากมาย พวกนั้นมีเพียงแค่สามคน แม้ว่าฉี่คนละนิดคนละหน่อย ก็สามารถทำให้พวก

ตอนเช้าที่สนามบินหม่าเทียนหาวและหม่าตินหลานทั้งสองคน กำลังยืนอยู่ที่หน้ารถโรลส์รอยซ์คันหนึ่ง รออยู่อย่างเงียบๆ“พ่อคะ เรารอมาตั้งสองชั่วโมงแล้ว ทำไมพี่ชายถึงยังมาไม่ถึงอีก?"หม่าตินหลานมองซ้ายทีมองขวาที ดูเหมือนเธอจะใจร้อนเล็กน้อย“เครื่องบินล่าช้าไปหน่อยเป็นเรื่องปกติ เรารออีกหน่อยนะ"หม่าเทียนหาวแสดงท่าทีที่สงบมากเมื่อคืน จู่ ๆ เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากลูกชาย บอกว่าเขาได้ออกจากการฝึกฝนอย่างราบรื่นแล้วและนี่ จะเป็นไพ่ไม้ตายที่เด็ดที่สุดของตระกูลหม่าในขณะที่ทั้งสองคนกำลังพูดคุยกันอยู่ จู่ ๆ หนุ่มสาวคู่หนึ่งก็เดินออกมาจากตรงประตูผู้ชายนั้นหล่อเหลาดูสง่างาม บุคลิกองอาจห้าวหาญ เขายืนอยู่ตรงนั้น ก็ราวกับดาบที่ออกจากฝักแสดงออร่าออกมาให้เห็นทั้งหมด!ทําให้คนไม่กล้าที่จะมองตรง ๆส่วนผู้หญิงในชุดสีแดงที่อยู่ข้าง ๆ เขา ก็ดูไม่ธรรมดาเช่นกันเธอไม่เพียงแต่มีใบหน้าที่สวยงาม บุคลิกที่ดูสูงส่ง และตัวของเธอยังเปล่งออร่าที่ทรงพลังออกมา"พ่อคะ! พี่ชายออกมาแล้ว!"ดวงตาของหม่าตินหลานเป็นประกาย เธอตื่นเต้นดีใจขึ้นมาในทันทีเฝ้าหวังกัมาตั้งนาน ในที่สุดก็เฝ้าหวังให้พี่ชายเธอหม่าหยางกลับมา

"ทำไม พวกคุณยังคิดที่จะลงมือหรอ?"มองไปที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่วิ่งเข้ามาในประตู ลู่เฉินยิ้มอย่างเย็นชาเขาชอบให้ใช้ไม้อ่อนเสมอถ้าคุยกันดีๆ เขาอาจจะเห็นด้วยแล้ว ถ้าใช้ไม้แข็ง เขาไม่รังเกียจที่จะให้บทเรียนหน่อย" ลงมือแล้วยังไง? ไอ้แกอย่าให้เกียรติแต่ไม่รับนะ! " ฉาวชิงซูดุร้ายมากเขาไม่ชอบลู่เฉินมาตลอด ครั้งแรกที่พวกเขาเจอกัน เขาก็ถูกบังคับให้กินอึและคุกเข่าถ้าไม่ได้เป็นฉาวซวนเฟยที่สนับสนุนอยู่ เขาได้ลงมือแก้แค้นไปนานแล้วตอนนี้ฉาวซวนเฟยไม่อยู่ พอดีเป็นโอกาสที่ดีของเขาที่จะแก้แค้น!"เฮ้! ฉาวชิงซู ! คุณอย่ามากเกินไปนะ ! "ในเวลานี้ ฉาวอานอานที่อยู่ข้างๆทนดูไม่ไหวแล้ว "ที่หุ้นนั้นขายหรือไม่ มันเป็นเรื่องของลู่เฉินเขาเอง ถ้าคุณกล้าลงมือ อย่าโทษฉันแตกคอกับคุณ!""อานอาน! ที่นี่ไม่มีเรื่องของคุณ คุณไปยืนนิ่งอยู่ข้างๆเลย " ฉาวชิงซูไม่ได้ไว้หน้าเลย"คุณ..."ฉาวอานอานเพิ่งจะระเบิด แต่ก็ถูกแม่เธอหยุดไว้"ลู่เฉิน ผู้เข้าใจสถานการณ์คือผู้เฉลียวฉลาด หุ้นจํานวนมากขนาดนี้ คุณรับไหวไม่ได้เลยส่งมอบออกมาดีกว่า"เฉินซวงเอ่ยปากอีกครั้ง "ดังที่เล่ากันว่าตกเป็นเหยื่อเนื่องจากมีความสา

ใช้2.5ล้านบาทเพื่อซื้อหุ้น50เปอร์เซ็นต์ เห็นได้ชัดว่าเป็นการยึดด้วยความแข็งแกร่งแค่เมื่อเทียบกันแล้ว พวกเขาไม่อยากรุกรานสำนักสวนอู่ ดังนั้นจึงเลือกที่จะเสียสละลู่เฉินที่หนึ่ง พวกเขาไม่จําเป็นต้องชดใชอะไร ที่สอง ยังสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อคบมิตรกับสำนักสวนอู่แต่พวกเขาไม่ได้คิดว่าลู่เฉินจะกล้าหาญขนาดนี้ไม่เพียงแต่ไม่มอบหุ้นส่วน แต่ยังลงมือตีคนแต่ดันหลังจากที่ฉาวซวนเฟยกลับมา ยังได้สนับสนุนเขาอย่างมากด้วยมาถึงตอนนี้ กลับยากที่จะยุติด้วยดี"ฉาวซวนเฟย! กูสั่งแกนะ! หักมือและเท้าของไอ้คนนี้! มิฉะนั้น อย่าโทษสำนักสวนอู่ที่ไม่ไว้หน้าตระกูลฉาว"เฉินเป่ยลุกขึ้นอย่างโซเซ ใบหน้าของเขามืดจนน่ากลัว"คุณชายเฉินคะ ขอโทษที่ฉันไม่สามารถช่วยได้เลย"ฉาวซวนเฟยกล่าวอย่างใจเย็นว่า"สำนักสวนอู่มีอำนาจมาก แต่ตระกูลฉาวก็ไม่ใช่ตระกูลที่อ่อนแอที่ให้คุณรังแกได้อย่างตามใจชอบ""ทำไม? คุณจะตั้งตัวเป็นศัตรูสำนักสวนอู่เพื่อไอ้เด็กคนนี้เหรอ? " เฉินเป่ยกัดฟัน"ลู่เฉินเป็นแขกผู้มีเกียรติของตระกูลฉาว เรามีหน้าที่รับผิดชอบในการป้องกันเขา ถ้าสำนักสวนอู่จะต้องมาอย่างแข็งกาจ งั้นก็ต้องต่อสู้กับฉันก่อน!" ฉาวซวนเฟยแ