All Chapters of Enthralling Beauty: Chapter 1 - Chapter 10

"Shey, bakit ngayon ka lang?" Tanong ko sa kaniya at bahagyang nakakrus ang braso sa dibdib."Pasensiya na, Ate. Nilibre kasi ako ng mga kaklase kaya ako ginabi." Sagot niya at inilapag niya ang bag na gawa sa kahoy naming sofa."Abusado ka naman atang kaklase kung ganoon," pangaral ko sa kaniya at napayuko lang siya. "Araw araw ka nalang ginagabi ng uwi, imbis na nakakatulong ka dito sa bahay at nag-aaral.""Pasensya na po Ate, aagahan ko na po ang pag-uwi sa susunod," paninigurado niya. "Pupunta po muna ako ng kwarto para makapagbihis."Tumango ako at nagpatuloy sa paghuhulma ng graham balls. Kalaunan ay lumabas narin si Shey para tulungan ako at alas otso na kaming natapos. I put the last piece of graham balls on the 15th tupperware.Lahat ng iyon ay ipinagkasya ko sa freezer at nilinisan ang lugar na pinagawan namin. Matapos iyon at naghain na ako ng pagkain para makapaghapunan na kami."Nasaan sila Tatay, ate?"Napatigil ako sa pagnguya at tinignan siya. "Nasa bukid at bukas ng h

"Ano'ng gagawin ko?" Nahihimigan ko ang frustration sa boses ni Helen.Napaangat ako ng tingin sa kaniya na kanina pa hindi mapakali. "Bakit mo ba kasi ginawa iyon?" Problemado kong tanong sa kaniya."Hindi ko naman kasi alam na pinsan niya iyon, okay?" Napaupo siya at bahagyang ginulo ang buhok."Marupok ka kasi!" Napairap si Crezst.Matalim siyang tinignan ni Helen. "Lasing ako noon, okay? Pareho tayong lasing!""E, bakit ako? Lasing din naman ako pero hindi ako nakipagmake-out!" Singhal ni Crezst.Napatingin ako sa paligid, mabuti nalang at walang nakarinig. Break time namin ngayon at nasa tambayan kami. I actually don't know how to help Helen. Nahuli kasi siya ng boyfriend niya na nakikipagmake-out doon sa nightclub noong Biyernes, ang masaklap ay pinsan pa iyon ng boyfriend niya. Hindi lang basta pinsan kundi itinuturing iyon ng boyfriend niya bilang malapit na kaibigan!"Did your boyfriend make a scene at the club?" I asked with worry."Muntik na Slaine, mabuti nga at naawat aga

Sa totoo lang, parang gusto kong tumalon palabas ng bus dahil sa hiya. Talagang nag-uusap sina Kirk, Daven, at Rios sa harapan ko! Of course, I would really feel awkward! Even if they're talking about sa particular game, I could sense a light tension between them."Kailan ang exams niyo Slaine?" Biglang tanong ni Rios at ang atensiyon nilang tatlo ay nasa akin."Uh, mid-August pa, Rios." Simple kong sagot at nakita ko ang bahagyang ngiti ni Rios.Three of them striked a conversation with me, and I kept on answering them with close-end, yet they still managed to keep it alive.Nang makarating ang bus sa terminal ay agad akong bumaba dahil hindi ko talaga kayang manatili na kasama silang tatlo. Muntik na akong mahulog dahil sa pagkatisod, buti nalang nahawakan agad ako ni Kirk sa bawyang kaya nakabalanse ako ulit.I expressed my gratitude to him, yet when I glanced at the back, I saw Daven and Rios darkly looking at him. When I finally got

"Slaine, tingin ka sa labas! Harap-harapang kang sinasampal ng katotoohanan, o!" Ani Dani kaya napatingin ako direksyong tinuro niya.Hindi ko maalis ang tingin sa kanila. Mataman kong sinuri ang kasama niya, at mapait na napangiti. Kumakapit ang babae sa braso ni Rafus habang siya'y may dala-dalang libro."Ingatan mo siya, binalewala niya ako dahil sa'yo..."Kung nakakatigok lang ang tingin, kanina pa nadispatsa si Lowell at Dom. May pakanta kanta pang nalalaman eh sintunado naman at pumiyok pa!"Siya ang tunay na baby, Slaine. Sa kaso mo, kathang isip lang ang sa'yo.""Hindi ba dapat kino-comfort mo ako ngayon, Crezst? Tunay talaga kitang kaibigan!" May bahid ng sarkasmo ang boses ko at dumiretso sa upuan.Hindi parin sila tumitigil ang mga sinasabi nila sa akin na hindi ko alam kung pampagaan ng loob o mas lalong ikakukulo ng dugo ko."Isang daan, taya ko! Paniguradong may gusto ang babaeng iyon kay Rafus!" Pagpaparinig ni Lowell.Nang magtama ang tingin namin ni Dom ay nginisihan

After our last subject, I immediately fixed my things and about leave as it was already five thirty in the evening.Akma akong lalabas ng classroom nang may humigit sa siko ko. "Saan ka pupunta? Cleaners natin ngayon kaya huwag kang tumakas oy!"Napatampal ako ng noo dahil ngayon ko lang naalala. "Sorry, Hansel. Nakalimutan ko."Inilapag ko ang bag sa silya at tumulong sa paglinis ng classroom habang ang ibang myembro namin ay banyo ang nililinisan. I volunteered in throwing the trash, and I saw Lowell leaning on the wall outside the room."Tulungan na kita," aniya at kinuha ang dalawang basurahan sa hawak ko.Sumabay ako ng paglalakad sa kaniya at inasar ko siya habang bumababa kami ng hagdan. "Himala talaga na nandito ka pa. Hindi ba ikaw ang palaging unang nawawala kapag tapos na ang panghuling klase?"Mahina siyang natawa, "Hindi ba si Daniel iyon?""Si Daniel daw..." Napaismid ako. "Ikaw ang lider nila, remember?"