Chapter 3

"Pupunta ka ba ng nightclub mamaya, Crezst?" Tanong ni Helen.

Umiling si Crezst at sumubo ng ice cream bago sumagot. "Huwebes palang ngayon eh! Bukas ng gabi nalang para kinabukasan ay walang pasok."

"Sama ka, Slaine?" Aya ni Helen na tinitimbang ang aking ekspresyon.

Umiling ako bilang pagtanggi, "May trabaho ako sa Sabado kaya hindi ako pwedeng maglasing bukas."

"Sumama ka naman sa amin kahit minsan." May bahid ng pagtatampo sa boses ni Crezst at ngiting napailing ako sa kanila.

"Saka na kapag may pera. Maghahanap pa ako ng afam sa tinder para may pambayad ako sa tequila shots niyo."

"Libre ka namin! Sama ka na please?" Pagpupumilit ni Helen.

"Pasensya na girls, mahal ko atay ko."

"Gaga ka." Singhal ni Helen na ikinatawa ko.

"Minsan lang naman!" Depensa naman ni Crezst.

Umarko ang kilay ko at kalaunan ay isang nanunuyang ngiti ang gumapang sa labi ko. "May binabalak kayo sa akin 'no?"

"Huwag na natin siyang pilitin." Pagsuko ni Crezst saka napairap at ibinalik sa ice cream ang atensiyon. Wala sa mood ang loka kaya hindi ko na pinikon pa.

"Kasama niyo naman siguro ang boyfriend niyo, magmumukha lang akong chaperon doon." Usal ko habang tinitignan ang pictures na natanggap ko mula kay Helen.

Ginawa kong wallpaper ang litrato namin ni Rafus na whole body. Tumingkayad ako kaya nagkatinginan kami sa isa't isa. He looks so handsome even in those glasses!

I can't help myself from blushing and giggled at my own thoughts.

Friday came, I really thanked the SSG's Vice, Inigo. Nahuli kasi ako at mabuti nalang dahil hindi niya ako pinalista sa logbook, iwas ako sa pagkakaroon ng violation!

May dala akong graham balls at naubos agad iyon na hindi pa break time. Doon kami sa usual tambayan sa lilim ng puno. Nadagdagan uli ang school works namin at kailangan namin iyong matapos bago ang final exam.

Nang bumukas ang gate ay agad na nagpaaalam si Helen at Crezst sa akin dahil nga magku-club sila mamaya. Hindi nila sinabi kung saan at isa pa, hindi naman ako sasama kahit anong pilit nila. Kahit libre pa. Mahina ang tolerance ko sa alcoholic beverages at ayokong umasa sa pera nila. Nakakahiya.

"Gago ka!" Pinagsusuntok ko siya sa braso dahil sa pagkainis nang gulatin niya ako.

"Taympers! Taympers!" Pagpipigil niya sa akin pero mas lalo ko lamang nilakasan ang pagsuntok.

"Time Freeze iyon hangal!" Pagtatama ko. "Bakit ka ba kasi nanggugulat Lowell? Kung may sakit siguro ako sa puso, kanina pa ako dedo!"

"Masamang damo ka." Paalala niya kaya pinaningkitan ko siya ng tingin. "Joke." Pahabol nito.

Napairap ako at binilisan ang paglalakad. Inignora ko si Lowell nang tawagin niya ang pangalan ko. Pwede naman siyang tumakbo para maabutan ako, may pagkabobo talaga 'to minsan.

"Sabay na tayong umuwi, Slaine!"

Napalingon ako sa kaniya at bumuntong-hininga. "Ayokong ma-issue, Lowell."

"Libre kita ng street food." Napapantig ang tainga ko sa sinabi niya kaya napatigil ako sa paglalakad.

"Sana sinabi mo agad!"

Ngiting-ngiti siyang napapailing habang papalapit sa akin. "Tara na!"

Naglalakad kami ni Lowell sa corridor at nahagip ng mata ko si Rafus na nagbabasa ng libro sa bench. Sinadya kong lakasan ang boses ko kapag nakikipagtuksuhan kay Lowell para mapansin niya pero wala talagang epekto, manhid ang loko.

Nakakabadtrip naman!

"Hoy grabe ka Lowell! Hindi naman ako baboy!" Reklamo ko sa kaniya dahil andami ng binili niya para sa'kin!

"Minsan naman lang 'to," aniya at sumubo ng fishball.

"Mukhang sa'yo na ako sasama tuwing uwian ah?" Napapangisi kong sabi.

"Sabi ko nga, ito na ang huling beses." Napahalaklak ako sa sagot niya.

"Hoy Lowell! Mga galawan mo!" Napalingon ako sa pinagmulan ng boses at nakita ko si Aji, ang pinsan niya na kalalabas lang ng gate.

Lumapit si Aji sa amin at inilahad ko ang paper plate na may lamang pagkain pero 'yong pagkain ni Lowell ang binawasan niya.

Mahinang napamura sa Lowell nang bigla siyang binatukan ni Aji pero naagaw ang pansin ko sa lalaking palabas ng gate.

Tumagal ang tingin ko sa kaniya. Grabe, ang gwapo niya talaga!

Napalingon siya sa direksyon namin na blangko ang ekspresyon ng mukha. Nginitian ko siya habang iniwagayway pa ang aking kamay pero umiwas siya ng tingin at diretsong naglakad paalis.

Kung hindi lang kita crush, ekis ka na sa'kin!

"Babalik kami bukas ng umaga sa bukid." Mahinang sabi ni Tatay, napatigil ako sa pagkain.

"Gusto niyo po bang samahan ko kayo, Tay?"

"Huwag na 'nak. Kaya na namin ito ng Nanay mo at ng mga Tito mo." Pigil ni Tatay.

"Ano po bang gagawin niyo doon Tay? Baka pwede akong makatulong?" Alok ko pero umiling si Tatay.

Hindi kami sinasama nina Tatay at Nanay sa bukid at kailangan ko pa silang pilitin minsan para pumayag.

"Mag-aani kami ng mani."

"Dalhin niyo po ang dalawang tupperware ng graham balls bukas para may makain kayo roon." Sabi ko sa kanila pero agad na tumanggi si Nanay.

"Pagkakitaan mo nalang anak."

"Sige na po Nay, minsan lang naman po eh." Dumukot ako sa bulsa at inabot iyon kay Tatay. "Tulong ko po, Tay."

"Itabi mo nalang iyan sa gastusin mo anak." Ibinalik ni Tatay sa akin ang isang libo.

"Nabayaran ko na po ang babayarin namin ni Shey sa school. Tulong ko nalang po iyan para sa pagbili ng maintenance ni Nanay."

Hinaplos ang puso ko nang makitang ngumiti sila Nanay at Tatay. Ang sarap sarap sa pakiramdam niyon. I can't wait to receive my diploma and find a permanent job so that I can give my parents anything they want.

Kinabukasan ay maaga akong nagising para makapaghanda ng agahan nina Nanay at Tatay bago pumunta sa bukid. Kinuha ko narin ang damit nila para maisama ko sa aking paglalaba.

Pagbalik ko ng bahay ay nakita kong naghahanda na sila Nanay at Tatay. Inilapag ko muna ang binili ko sa mesa para tumulong sa kanila.

Ako ang naglagay ng tubig sa water jug na dadalhin nila at inilabas narin ang dalawang tupperware ng graham balls mula sa freezer. Inilagay ko iyon sa bag na dadalhin nila.

Lumabas na ako ng bahay pagkatapos tumulong para makapagsimulang maglaba.

I've spend so much time washing our clothes. Nasampay ko na sa sampayan ang mga damit namin at ni-hanger ko naman ang mga damit panglakad. Kanina pa nakaalis sila Nanay at hindi pa nagigising hanggang ngayon si Shey.

Pumasok ako sa bahay para makapagpahinga ng kaunti, mag-aalas otso palang naman at maya maya nalang ako maliligo.

Naka-mustard color shirt ako na may itim na bulsa sa kaliwang dibdib at nakatuck-in sa aking black jeans saka ipinares sa lumang cream color na ballerina flats. Nakalugay ang mahabang buhok ko, sinuot ko ang relong pambisig at isinukbit sa balikat ko ang mumurahin kong sling bag.

Bitbit ko sa kanang kamay ang eco bag na naglalaman ng order ni Ma'am na ihahatid ko ngayon. Pumara ako ng tricycle at sinabi ko kung saan ako bababa saka nag-abot ng bayad.

Naglakad ako ng mga sampung metro bago ko narating ang bahay nina Ma'am. Nagtawag ako sa labas at ilang sandali lang ay lumabas na si Ma'am na pawisan saka pinagbuksan niya ako ng gate ng bahay nila. "Pasok ka muna Slaine."

Ngitian ko si Ma'am at sumunod sa kanya, bitbit ko parin ang eco bag. "Ma'am, saan ko po ito ilalagay?"

Itinuro niya ang mesa at nilapag ko roon ang order niya. Mukhang abalang abala sila sa paghahanda, maging ang asawa ni Ma'am ay tumutulong na rin sa pagluluto.

May mga lutong pagkaing nakalagay sa mesa at tinatakpan ng babasaging pantakip. Napansin ko rin kanina na may nagluluto sa labas ng bahay nila Ma'am.

"Ito ang bayad ko Slaine." Nanlaki ang mata ko sa halaga ng binayad ni Ma'am, hindi ko agad iyon natanggap.

"Wala po akong pangsukli sa'yo Ma'am."

I heard my teacher chuckled a bit. "Loka hindi mo na ako kailangang susuklian, bayad ko na lahat iyan sayo."

"Pero sobra po ng dalawang daan Ma'am." Pilit niyang inilalagay sa aking kamay ang isang libo. "Isipin mo nalang na tip ko iyan sa'yo Slaine. Sige na, tanggapin mo na."

Bumuntong hininga ako't napipilitang tanggapin ang pera. "Bumalik ka dito mamayang alas dos ng hapon Slaine, ah?"

"Ay hindi na po kailangan Ma'am." Pagtatanggi ko.

Nandito lang naman ako para maghatid ng order, hindi para umattend ng party. Kung ano-ano nang kasinungalingan ang sinasabi ko kay Ma'am para makaalis lang sa bahay nila at sa huli ay pinayagan ako kahit labag sa loob niya.

Nagpaalam ako kay Ma'am at sa asawa niya bago tuluyang umalis ng bahay nila. Naglakad ako uli hanggang sa makarating ako ng highway.

Laglag ang panga ko at nanlaki ng bahagya ang mata nang makilala ko kung sino ang lalaking kausap ng isang caretaker.

He's wearing a tan colored chino shorts and a black polo shirt paired with white sneakers! He's still wearing an eyeglasses, let me tell y'all he's so frigging hot!

Nakapasok ang isa niyang kamay sa kaniyang bulsa at kitang kita ko mula dito ang mamahaling suot niyang relo. Rolex o Cartier o Patek Phillipe? Hindi ko alam kung anong brand basta diyan sa tatlong iyan!

I'm damn conscious of myself right now!

Napaiwas ako ng tingin nang lumingon siya sa direksyon ko. Napapakagat labi ako't medyo kinikilig.

Nang sumulyap ako ay Rafus at nagtama ang tingin namin. He's staring at me while talking to the caretaker. Nakapark sa gilid nila ang kotseng BMW X5M na itim na sa tingin ko ay kaniya rin.

Marunong pala itong magmaneho? Rafus baka naman may balak kang imaneho ako papuntang langit?

I laughed at my own thoughts. Curse this contaminated mind! Kasalanan ito nila Crezst at Helen!

Nang makaalis na ang caretaker ay naglakas loob akong tumawid ng kalsada para makalapit sa kaniya.

"Hi, so we meet again." I said in a nice way and trying my hardest to calm myself. Baka kasi malandi ko siya. His eyes were intimidating but I snob it.

Seryoso niya akong tinignan at nangangawit na ang labi ko sa kangingiti sa kaniya pero wala namang epek.

"Uuwi ka na?" I tried hitting a conversation with him. My mouth left open when he just nodded and never said anything.

Lintek na isang tanong, isang sagot na lalaki ito!

"Bakit dito ka nagbabantay? Hindi ba pa-norte ang lugar niyo?"

I'm grinning from ear to ear and my cheeks reddenned of what he asked. Even if it's in monotone, I'm still thrilled! Paano niya alam? Ito na ba ang sign na intersado siya sa akin?

Hindi pa kasi ako uuwi dahil may balak akong pumunta ng El Paso para bumili ng groceries. Makikipaglandian muna ako kay Rafus habang nagbabantay ng masasakyan. Susubukan ko lang at baka may mapala ako.

"Kikitain ko kasi sugar daddy ko." I joked but then I was disappointed due to the reason that he remained unbothered!

"Ikaw? Bakit ka nandito?" I asked again.

"Bakit? Hindi pwede?" Balik niyang tanong at umarko ng kaunti ang isang kilay.

"Sinusundan mo ako ano?"

"No." He flatly declined.

Aray! Hindi man lang nagdalawang isip! Ang kasungitan niya ay parang kanta ng æspa! Next level!

"E, bakit ka nandito?" Magsusungit na rin ako at nakipaglaban sa pakikipagtitigan sa kaniya hangang siya ang naunang umiwas.

I won! Ha!

"I'm just checking our family's plantation." He boringly answered.

"Totoo? Pati rito may plantasyon kayo?" Mangha kong tanong. Sumilay ang ngiti sa labi ko nang tumango siya, hindi ko inaasahang sumagot siya. Nakakapanibago!

"Are you a licensed driver?"

The side of his lips rose. "Why ask?"

"Just answer me." I demanded.

An amusing smile slowly crept his face. "Yes, I am."

Tinanaw ko muna kung may paparating na bus at may nakita akong Ceres na huminto sa hindi kalayuan.

Bumaling uli ako kay Rafus na tila naghihintay ng paliwanag kung bakit ko natanong iyon.

I smiled sweetly at him while he's just pursing his lips. "Then, baby drive me."

Hindi ko na hinintay pa ang magiging reaksyon niya sa sinabi ko. Agad akong tumawid ng kalsada at pumara sa bus saka dali-daling umakyat.

Damn, nakakahiya!