All Chapters of SECRETLY IN LOVE WITH YOU : Chapter 111 - Chapter 120

LoreleiNasa dining table kami pero sa office pa rin kami ng ni Matthias, kumakain ng tanghalian nang may tumatawag sa cellphone nito ngunit ayaw nito pansinin.Nakikiramdan ako kung bakit wala itong reaction kaya lang naingayan ‘ata si Zanelle, tinanong ang ama, kung sino iyon.“Wala iyon anak, kain lang,” sagot niya kay Zanelle kinansel ang tawag.Mukhang emergency kasi tumawag ulit animo desidido kung sino man iyong tumatawag gustong makausap si Matthias.Sinilip ko kasi malapit lang naman sa akin ayaw ko sana ngunit may nagu-utos sa akin na silipin ko. Kasi private ni Matthias ang cellphone nito ayaw ko naman pakialaman ang personal nitong buhay kasi hindi pa naman kami ayos.‘Gretchen’Hmm naka save talaga ang phone number ng babaeng 'yon?Tumalim ang tingin ko sa screen ng cellphone. Para bang doon ako galit. Ano naman kaya ang kailangan nitong babaeng ‘to bakit istorbo? Sa oras ng trabaho ni Matthias, ay tumatawag? Hwag nitong sabihin na before pa nito gawain? Tatawag kahit na

Lorelei“Regina ayos lang ba itong damit ko?” tanong ko sabay umikot ikot sa harapan nila ni Ricky."Bongga na Inday. Told you sexy ka sa halter dress na 'yan ikaw kasi paayaw ayaw pa," aniya nakapalakpak pa."Alam mo naman besh hindi ako sanay magsuot ng ganitong daring. Backless pa ang likuran at above the knee," pangangatwiran ko sa kaniya."Minsan ilabas natin ang mga alindog nakatago," aniya na sinang-ayonan si Ricky."Oo nga nagka-anak lang conservative na 'yang si Lorelei," ani ni Ricky.Sila kasi ni Regina sexy ang suot. Lalo na si Regina. Buti nga talaga si Darvin open minded sa klase manamit ni Regina. Nakatulong kasi artista, kaya hindi big deal kapag daring ang suot ng bestfriend ko.Kanina pa sila nakabihis ako na lang ang hindi. Ang totoo matamlay ako hindi ko lang pinahahalat sa kanila.I miss Matthias. Nakakainis hindi niya ako kinakamusta. Kahit kila Mommy, kanina nagpunta rito wala siyang pasabi.Gusto ko na sana iyon itanong kay Mommy, kung bakit hindi pa nakabalik d

Lorelei“Ang lamig!” tili ko kahit ako'y nakapikit.Gusto kong may mayakap kaso alam ko, wala ang anak ko. Mamaya pa 'yon ibablik nila Mommy kasi hapon pa ang flight namin ni Zanelle.Iniisip ko nasa k'warto ako ni Regina. Nakangiti pa ako kinapa ko ang tabi ko upang hilahin ang gamit na unan ni Zanelle, upang iyon ang yapusin.Gusto kong yakapin upang maibsan ang ginaw. Maybe it rained last night, so it was cold. Electric fan lang naman ang gamit namin ni Zanelle, sa silid na bigay ni Regina, pero dinaig pa ngayon ang naka aircon.Mahigpit kong niyakap ang unan at sinubsob ko pa ang aking mukha dahil nanuot sa ilong ko ang mabangong amoy ni Matthias.Sandali...natigilan ako...hanggang dito ba naman sa silid ni Regina, ginugulo ako ng hudas na si Matthias?Ganito talaga ang amoy ng lalaking 'yon hindi ako maaaring magkamali. Letse pati ba naman sa pagtulog ko, ang lalaking ‘yon sumasagi sa isip ko?Pero paano naman mapupunta ang unan ni Matthias sa silid namin ni Zanelle? Grabe na ba a

Lorelei“Tay!” masaya kung sigaw sabay tinakbo ko ang pinto upang salubungin si Tatay, kasama na siya ni Matthias at si Kuya Mattheus na seryoso.Hindi kasama si Eleazar, kasi may pasok pa sa school ngunit susunod daw kapag naka graduate na payag naman si Tita Candy. Isa pa ayaw na ni Eleazar. Mag-transfer. Kung nakatapos na raw luluwas ng Maynila.Dito na kami nakatira ni Zanelle sa condo unit ni Matthias. Pag-alis kahapon, iniwan naman ang susi sa condo niya bago kami iwanan sa bahay nila Mommy.Nakangiti si Tatay kahit hindi niya ako nakikita. Mahigpit ko itong niyakap. Larawan pareho naming mukha ng saya. I looked at Matthias.“Thank you,” I uttered.Inalalayan ko si Tatay patungo sa sala at pinaupo. Pinagmasdan ko ito baka napagod sa biyahe ngunit mukhang maaliwalas naman ang bukas ng mukha nito.“Tatay ayos lang po ba ang naging biyahe n'yo?” wika ko.“Oo naman ‘nak, ngunit mahinang tumawa. Aba'y nagmamadali itong katipan mo dahil nga kasal n'yo na bukas, ginawa lang pasyalan an

Lorelei“Lo!”“Lolo…” napahagulgol ako nang tuluyan itong sumuko nasa sasakyan pa lang kami.Sa ospital dapat ang punta ng ambulance ngunit sa St. Martin funeral home napunta.Busy na si Matthias na tawagan sila Mommy at Lola. Ako tahimik lang habang pinagmamasdan ko ang payapang tulog na si Lolo.Humahangos sila Mommy at Lola Liza maging si Kuya Mattheus at si ate Mayang namumula ang mata katulad kay Daddy.Hinanap ko si Zanelle kila Mommy kasi hindi nila kasama.“Si Rina ang kasama nasa bahay, ‘nak,” wika ni Mommy.“Eh, si Tatay po Mhie?”“Nasa mansyon pa anak. Gusto nga umuwi sa condo n'yo kaya lang sabi ng Dad n'yo, sa bahay muna kasi nandito pa kayo wala siyang kasama roon,”Nilapitan ko si Lola, sa harapan ng Lolo Ronald. Tahimik ito umiiyak sa harapan ng tila tulog lang na si Lolo.“Lola, ayos lang po ba kayo?” ani ko nginitian siya at tumabi ako rito ng tayo hinaplos ang likuran niya.“Apo,” hikbi nito kaya kinabig ko upang yakapin at hinayaan itong umiyak habang yakap ko.“Nag