All Chapters of ONE NIGHT STAND WITH A CEO: Chapter 21 - Chapter 30

CHAPTER TWENTY-ONE"Di mo naalala yung song na 'to, Sir? As in wala ka man lang naalala?"Napalunok si Gerald. Alam niya ang tinutumbok ni Diane. Di sinasadyang iyon ang pinapatugtog noon sa FM nang binuksan niya ang kaniyang car stereo."Wala," maikli niyang sagot sabay kuha sa isang report sa harap niya."Wala?""Wala nga! Ang kulit." Muli niyang ibinagsak ang report sa kung saan niya ito pinulot."Okey Sir, basta sa akin, meron. Kung ayaw mong aminin e, di huwag. Favorite song ko na kaya 'to." Mahina niya iyong sinabi. Parang parinig lang.Kinagat ni Gerald ang labi. Pinigilan niyang huwag mapangiti sa mga pasaring ni Diane sa kaniya. "Next time, kung papasok ka sa office ko, i-silent mo yang cellphone mo ha? Ayaw kong makarinig ng kabaduyan.""Di na mauulit, Sir.""Baduy lang kasi talaga," muling pasaring nito."Cellphone ko naman 'to e." mahina ding sagot ni Diane.Yumuko si Gerald. Itinago niya ang di niya mapigilang pagngiti.Huminga siya nang malalim. Kailangan niyang sabihin

CHAPTER TWENTY-THREELumapit si Diane sa kaniyang titig na titig sa kaniyang mukha. Hindi siya kumilos. Ni hindi siya nagpakita ng pagtutol. Basta ba hindi siya ang uuna. Itinaas ni Diane ang isang kamay nito at lumapat iyon sa tagiliran niya. Hindi nakuntento si Diane at inilapat nito ang katawan niya sa kaniyang katawan. Kinagat ni Gerald ang kaniyang labi pagpapakitang interesado din siya sa binabalak ni Diane. Inilapit pang lalo ni Diane ang mukha nito sa kaniya at naamoy na niya ang mabango nitong hininga. Hindi na niya matatagalan pa kaya kumilos siya para siya na lang ang hahalik kay Diane. Kailangan masimulan na ang halikang iyon bago magbukas ang elevator. Hindi na niya mahihintay pa si Diane. Ang mahalaga ay si Diane ang unang nagpakita ng motibo. Lalaki siya, walang mawawala sa kanya. Game siya kung game rin si Diane.Nang inilapit niya ang labi niya kay Diane ay saka naman umatras ito. Mabilis na itinapat ni Diane ang palad niya sa labi ni Gerald."Pipindutin ko lang sana

CHAPTER TWENTY-FIVEBumili siya ng beer at tumambay muna siya sa harap ng kanilang barong-barong pagdating niya. Nakatali ang buhok niya kaya litaw pa rin ang kanyabg ganda kahit simple lang siya. Sanay siyang nakasando lang at short na maiksi kapag nakatambay sa harap ng kanilang bahay kaya madalas din siyang lingunin at pagpantasyahan ng mga dumadaan. Sa kinis ng kaniyang katawan at kagandahan. Hindi puwedeng hindi siya mapansin lalo na ang mga binata o kahit mga may-asawa na nilang mga kapitbahay.Marami pa ring dumadaan, maingay ang buong looban ngunit pakiramdam niya wala siya sa lugar na iyon. Wala siyang ingay na naririnig, ni hindi niya napapansin ang pagbati sa kaniya ng mga dumadaan dahil ang atensiyon niya ay na kay Gerald. Masakit sa dibdib na isiping sa mga sandaling iyon, iba ang kayakap nito, iba ang kahalikan at kahit alam niyang nangyayari iyon, wala siyang magawa. Wala siyang karapatan para pigilan o pagbawalan si Gerald sa ginagawa niyang iyon. Hindi naging sila. Ni

CHAPTER TWENTY-SEVEN "Ikaw ang kausap ko, Diane. May gagawin ka ba mamayang gabi?" "Bakit ho, Sir?" "Wala ba o meron?" “Wala ho.” "Wala naman pala eh, magtatanong ka pa kung bakit?" Pabulong. "Pakidala yung ibang gamit ko. Uuwi na lang ako." Tumayo si Gerald at isinuot ang kanyang suit. Dinala niya ang cellphone niya. Mabilis na itinabi muna ni Diane ang hawak niyang panlinis at dinala ang laptop at iba pang folder na gamit ni Gerald. Naabutan na niya si Gerald sa elevator. Nang nasa loob na sila ng elevator ay nagpapakiramdaman sila. Naghuhulian sila ng tingin at kung aksidenteng nagkakatitigan ay mabilis nilang iniiwas ang kanilang mga mata. Para ba silang nadadarang sa tingin ng bawat isa. Nang nasa basement na sila ay binuksan ni Gerald ang sasakyan. Sumakay siya. Binuksan ni Diane ang passengers seat sa likod. Doon niya inilagay ang mga gamit ni Gerald. "Puwedeng sa harap mo ilagay ang latop ko?" "Sige Sir. Pasensiya na po." Mabilis na kinuha ni Diane ang laptop. Binuks

CHAPTER TWENTY-NINENapakaespesyal para sa kanya ang ngiting iyon na bihira niyang makitang gawin ni Gerald sa opisina.Every little smileThat special smile "Nang-haharass ka ha! Dito mo talaga ginawa ang paghawak sa kamay ko para di ako makatanggi ano?" pabulong at itinapat ni Gerald ang labi niya sa tainga ng kinikilig niyang katabi. Ngunit hindi sumagot si Diane. Tumitig siya sa kanyang mga mata. Sapat na ang lagkit ng tingin nito. Ang kung anong kumikinang sa mga mata nito para tigilan niya ang paghila sa kanyang palad. Parang may kung ano sa tingin nitong nakikiusap na bigyan siya ng panahong patunayan ang kanyang sarili. Huminga si Gerald nang malalim. Hinayaan na lang niya muna ang kamay niyang tuluyang ikinulong ni Diane.The twinkle in your eyeIn a little whileGive it a timeJust a little more timeSo we can get closerYou and I Napailing si Gerald. Lalo pa't nakita niyang sinasabayan ni Diane ng pabulong ang kanta. Parang kinakantahan siya nito. Bibig lang niya ang gum