LOGINShare
CHAPTER TWENTY-TWO
Last Updated:
2023-10-31 20:16:27Related chapters
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER TWENTY-THREE
CHAPTER TWENTY-THREELumapit si Diane sa kaniyang titig na titig sa kaniyang mukha. Hindi siya kumilos. Ni hindi siya nagpakita ng pagtutol. Basta ba hindi siya ang uuna. Itinaas ni Diane ang isang kamay nito at lumapat iyon sa tagiliran niya. Hindi nakuntento si Diane at inilapat nito ang katawan niya sa kaniyang katawan. Kinagat ni Gerald ang kaniyang labi pagpapakitang interesado din siya sa binabalak ni Diane. Inilapit pang lalo ni Diane ang mukha nito sa kaniya at naamoy na niya ang mabango nitong hininga. Hindi na niya matatagalan pa kaya kumilos siya para siya na lang ang hahalik kay Diane. Kailangan masimulan na ang halikang iyon bago magbukas ang elevator. Hindi na niya mahihintay pa si Diane. Ang mahalaga ay si Diane ang unang nagpakita ng motibo. Lalaki siya, walang mawawala sa kanya. Game siya kung game rin si Diane.Nang inilapit niya ang labi niya kay Diane ay saka naman umatras ito. Mabilis na itinapat ni Diane ang palad niya sa labi ni Gerald."Pipindutin ko lang sana
Last Updated : 2023-11-01ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER TWENTY-FOUR
CHAPTER TWENTY-FOURHuminto ang kotse sa tapat niya. Kitang-kita niya ang pagsilip nito na para bang pinapasakay siya."Manigas ka diyan. Hindi kita papansinin kahit boss pa kita. Gawin mo na naman akong stress reliever mo," bulong niya sa sarili.Hindi siya nagpahalata ng kahit anong excitement. Ayaw na niyang umasa. Hindi na niya hahayaan ang sariling muling mapahiya. Kung lumapit siya at buksan nito ang kotse para sasakay baka patakbuhin ni Gerald ang kotse niya at muli siya nitong pagtatawanan. Alam niyang may pagkasalbahe ito at di siya kakagat sa simpleng paghinto at pagsenyas lang sa kaniya para lumapit. Kaya lang di niya napigilan magbigay ng sign sa sarili. Kung bababa si Gerald mula sa kaniyang kotse at lalapitan siya, hindi na siya magpapakipot pa. Sasakay siya at sasama kay Gerald. Nang una ayaw niyang patulan ito pero nang bumaba na ito sa kaniyang kotse at nakangiting lumapit sa kaniya ay di na napigilan pa ang sariling ngumiti din. Natupad na naman ang sign. Wala na sil
Last Updated : 2023-11-01ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER TWENTY-FIVE
CHAPTER TWENTY-FIVEBumili siya ng beer at tumambay muna siya sa harap ng kanilang barong-barong pagdating niya. Nakatali ang buhok niya kaya litaw pa rin ang kanyabg ganda kahit simple lang siya. Sanay siyang nakasando lang at short na maiksi kapag nakatambay sa harap ng kanilang bahay kaya madalas din siyang lingunin at pagpantasyahan ng mga dumadaan. Sa kinis ng kaniyang katawan at kagandahan. Hindi puwedeng hindi siya mapansin lalo na ang mga binata o kahit mga may-asawa na nilang mga kapitbahay.Marami pa ring dumadaan, maingay ang buong looban ngunit pakiramdam niya wala siya sa lugar na iyon. Wala siyang ingay na naririnig, ni hindi niya napapansin ang pagbati sa kaniya ng mga dumadaan dahil ang atensiyon niya ay na kay Gerald. Masakit sa dibdib na isiping sa mga sandaling iyon, iba ang kayakap nito, iba ang kahalikan at kahit alam niyang nangyayari iyon, wala siyang magawa. Wala siyang karapatan para pigilan o pagbawalan si Gerald sa ginagawa niyang iyon. Hindi naging sila. Ni
Last Updated : 2023-11-01ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER TWENTY-SIX
CHAPTER TWENTY-SIX Kung busy si Gerald sa harap ng computer o kaya sa hawak niyang phone, alam ni Diane na may kausap itong i-mi-meet lalo na kung nakangiti ito at maagang aalis sa office. Nagpapakapusong-bato siya ngunit sa katulad niyang hindi naman sanay makipaglaro, nanunoot sa kanya yung sakit. Idinadaan na lang niya sa lahat sa paghinga ng malalim at pag-isip na maayos din siya. Makakalimutan din niya ang pagmamahal niya kay Gerald. Isang gabing hinihintay niyang daanan siya ni Sackey sa tapat ng kanilang Building nang binusinahan siya nang noon ay paalis na ring si Gerald. Siniguro muna niyang walang ibang tao sa likod niya bago niya ito nginitian. Siya lang ang nakatayo roon at hindi din naman siya nakaharang sa dadaanan nito dahil nasa bangketa na siya. Gusto ni Gerald na bumawi sa pagkapahiya niya kay Diane ilang araw na ang nakakaraan. Kaya nang makita niya itong nag-aabang ng masasakyan ay inihinto niya ang kotse para pasakayin siya. Kahit hanggang sa bahay pa nila ay i
Last Updated : 2023-11-01ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER TWENTY-SEVEN
CHAPTER TWENTY-SEVEN "Ikaw ang kausap ko, Diane. May gagawin ka ba mamayang gabi?" "Bakit ho, Sir?" "Wala ba o meron?" “Wala ho.” "Wala naman pala eh, magtatanong ka pa kung bakit?" Pabulong. "Pakidala yung ibang gamit ko. Uuwi na lang ako." Tumayo si Gerald at isinuot ang kanyang suit. Dinala niya ang cellphone niya. Mabilis na itinabi muna ni Diane ang hawak niyang panlinis at dinala ang laptop at iba pang folder na gamit ni Gerald. Naabutan na niya si Gerald sa elevator. Nang nasa loob na sila ng elevator ay nagpapakiramdaman sila. Naghuhulian sila ng tingin at kung aksidenteng nagkakatitigan ay mabilis nilang iniiwas ang kanilang mga mata. Para ba silang nadadarang sa tingin ng bawat isa. Nang nasa basement na sila ay binuksan ni Gerald ang sasakyan. Sumakay siya. Binuksan ni Diane ang passengers seat sa likod. Doon niya inilagay ang mga gamit ni Gerald. "Puwedeng sa harap mo ilagay ang latop ko?" "Sige Sir. Pasensiya na po." Mabilis na kinuha ni Diane ang laptop. Binuks
Last Updated : 2023-11-02ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER TWENTY-EIGHT
CHAPTER TWENTY-EIGHTHanggang sa naramdaman niyang kinikiliti siya ni Gerald at dahil hindi na siya halos makahinga sa pagpigil niya ng nararamdaman niyang kiliti ay gumanti din siya. Dalawang kamay niya ang ginamit niya sa magkabilang kili-kili ni Gerald kaya nabitiwan siya nito at kapwa sila namumula sa katatawa."Uyy, hintayin mo ako!" sigaw ni Gerald habang naghahabulan sila papuntang exit ng basement."Ayaw ko nga. Nangingiliti ka kaya.""Hindi na nga. Promise.""Sus? Promise daw. Di ako naniniwala sa'yo. Tingin mo pa lang may binabalak ka na eh.""Sandali nga pala.”“Bakit?”“Yan? As in yan ang damit mo sa lakad natin?"Tinignan ni Diane ang suot niya. Suot pala niya ang uniform niyang pang-janitress."May white shirt ako sa loob ng kotse. Medyo sakto naman siguro iyon sa’yo kasi pang-loob koi yon e. Magpalit ka muna kaya." si Gerald.“Okey na ‘to.”“Huwag ka nang kumontra.” Bumalik siya sa kotse at kinuha niya ang polo shirt niya saka niya ibinato kay Diane.Tumalikod lang siya
Last Updated : 2023-11-02ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER TWENTY-NINE
CHAPTER TWENTY-NINENapakaespesyal para sa kanya ang ngiting iyon na bihira niyang makitang gawin ni Gerald sa opisina.Every little smileThat special smile "Nang-haharass ka ha! Dito mo talaga ginawa ang paghawak sa kamay ko para di ako makatanggi ano?" pabulong at itinapat ni Gerald ang labi niya sa tainga ng kinikilig niyang katabi. Ngunit hindi sumagot si Diane. Tumitig siya sa kanyang mga mata. Sapat na ang lagkit ng tingin nito. Ang kung anong kumikinang sa mga mata nito para tigilan niya ang paghila sa kanyang palad. Parang may kung ano sa tingin nitong nakikiusap na bigyan siya ng panahong patunayan ang kanyang sarili. Huminga si Gerald nang malalim. Hinayaan na lang niya muna ang kamay niyang tuluyang ikinulong ni Diane.The twinkle in your eyeIn a little whileGive it a timeJust a little more timeSo we can get closerYou and I Napailing si Gerald. Lalo pa't nakita niyang sinasabayan ni Diane ng pabulong ang kanta. Parang kinakantahan siya nito. Bibig lang niya ang gum
Last Updated : 2023-11-03ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER THIRTY
CHAPTER THIRTY Huminga nang malalim si Gerald. Pinagmasdan niyang maigi ang kutsara at tinidor at ang kanyang plato na may dalawang kanin. Nauna nang sumubo si Diane. Sarap na sarap ito. Ngunit siya, nag-aalangan sa pagkaing nasa harapan niya. Muli niyang nahuling tumingin si Diane sa guwapong nakasando at naghumbs-up pa ito!"Sarap pa rin talaga ng pagkain dito idol! The best!" May kasunod pang kindat."Huwag nang mambola. Nilibre na kita." Nakatawang sagot ng lalaki."Ba't niya nilibre ang pagkain natin?""Narinig mo naman yung sinabi di ba?" sagot ni Diane habang ngumunguya."Bakit ba panay ang tingin at ngiti ng lalaking 'yan sa'yo?" bulong muli ni Gerald."Napansin mo pati 'yon? E, kung pansinin ko rin kaya ang di mo pagsubo. Kumain ka nga muna. Gusto mo pa yatang subuan kita e. Malinis 'yang tinidor at kutsara. Binababad 'yan sa mainit na tubig. Heto ah, tikman mo ang menudo nila dito. The best!" Napansin na lang ni Gerald na naglalagay si Diane ng ulam sa plato niya. Kumindat
Last Updated : 2023-11-03
Latest chapter
ONE NIGHT STAND WITH A CEO FINAL CHAPTER
Pagpasok ni Sofia sa bakuran Psychiatrict Hospital ay nakita niya ang isang matipuno, guwapo at masayahing lalaki na noon ay tumutulong sa pagsasaayos ng mga namumulaklak na halaman. Nang magtama ang kanilang mga mata ay nakita niya agad ang kislap sa mga mata ng paghahandugan niya sa kanyang dala. Tumakbo ito at sinalubong siya. Binuhat at pinaikot-ikot siya at ramdam na ramdam niya ang kanyang pagiging babae."I'm so happy. Sobrang saya ko lang honey." maluha-luha at natatawang wika ni Ringgo kasunod ng paghalik-halik niya sa braso ni Sofia."Dahil dinalaw ulikita?""Sort of." sagot ni Ringgo."Sort of? E anong bulls eye na dahilan?""I am hundred percent okey! Puwede ko nang pagbayaran sa kulungan ang mga kasalanan ko kay Gerald at Diane! Then after that, aalis tayo dito. Titira tayo sa ibang bansa, magsasama na tayo hanggang sa pagtanda.""Wait, may nagsampa ba ng kaso? Wala naman hindi ba?""Wala ba?""Sa pagkakaalam ko, wala."Bumuntong hininga si Ringgo. Inakbayan niya s Sofia
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY SIX
Hi Baby!At first, I don't know what to write. Napakarami ko kasing gustong sabihin at sa dami ay di ko alam kung ano ang aking uunahin. Ngunit naisip kong gawing simple lang ang paglalahad at sana maintindihan mo ako. Baby, I am sorry. Here I am again, asking for a favor. I need to sarcrifice for a friend, for us and for everybody. Lalayo muna ako para pagbigyan ang isang kahilingan ng Mommy ni Ringgo.Tumulo ang luha ni Diane. Hindi niya alam kung kaya pa niyang tapusing basahin ang sulat na iyon. Muli na naman siyang iniwan ni Gerald. Matagal niyang itinapat sa dibdib niya ang sulat kasabay ng pagbunot niya ng sunud-sunod na malalalim na hininga. Kailangan niyang lawakan ang pang-unawa.Gusto kong gumaling muna si Ringgo. Gusto ko ring matahimik na muna ang lahat. Nais kong ligtas ang lahat habang naghihilom ang sugat ng kahapon. Hanapin mo muna ang sarili mo at gawin ang mga bagay na hindi mo nagawa nang sinimulan mong mahalin ako. Ganoon din ako. Tatapusin ko sa ibang bansa ang a
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY FIVE
Ang Mommy ni Ringgo ang umiikot sa kanilang tatlo naging biktima ng kanyang anak para masiguro ang kanilang kaligtasan. Niyakap siya nang mahigpit ng Mommy ni Ringgo nang pumayag siya sa hinihiling nito. Kung hindi lang niya naisip na sa huling sandali ay pinili pa rin ni Ringgo ang maging isang mabuting tao, kung hindi lang nakiusap ang Mommy ni Ringgo ay paniguradong hindi niya kakayanin ang muling magsakripisyo. Dadalawin niya si Ringgo bago siya aalis.Pagkaalis na pagkaalis ng Mommy ni Ringgo ay humiling siya sa doktor kung puwedeng isakay siya sa wheelchair para silipin niya si Diane. Walang bantay si Diane noon. Maayos na ang kalagayan nito ngunit nakapikit pa rin siya. Ginagap niya ang kamay ni Diane. Pinagmasdan niya ang mapayapa nitong pagkakaidlip. Pinilit niyang tumayo at hinalikan niya sa labi ang kanyang pinakamamahal. Muli niyang pinalaya ang kanyang mga luha. Luha ng kasiyahan. Luha ng pasasalamat sa pagdating nito at iniligtas ang kanyang buhay. Alam niya, siguradong-
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY FOUR
“Adammm! Bumalik ka na roon. Kailangan ka ng mga kapatid ko! Gumisinggg kaaa! Adammm please!!!” sigaw iyon ni Diane. Napasinghap si Gerald. Mabilis niyang hinanap si Diane na kanina lang ay ginigising siya. Akala niya totoo ang lahat. Akala niya malakas pa si Diane. Nang makita niya ang babaeng halos wala nang buhay na kayakap niya ay alam niyang panaginip lang ang lahat. Lumuha siyang muli. Alam niyang sandali siyang nawalan ng malay ngunit nakita niya sa balintataw niya si Diane. Ginigising siya. Pinababalik. “Sorry, baby. Sorry na wala akong magawa.” Bulong lang iyon. Pilit niyang nilalakasan ang kanyang katawan para mayakap lang niya ito sa huling sandali ng kanilang buhay. Hangang sa nakita niya na may hawak na baril si Ringgo. Palapit na ito sa kanila. Puno ng luha ang mga mata ni Ringgo. Naroon ang galit sa kanyang mukha. Bigo siyang makahingi ng konting awa. Bigo siyang mapabago ang kanyang kaibigan. Ito na nga marahil ang katapusan ngunit hindi siya papayag na si Diane ang
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY TREE
Alam ni Gerald na sinusundan siya ni Ringgo. Mabuti't mabilis niyang nahubad ang suot niyang long-sleeves at iyon ang kanyang ipinulupot sa kanyang sugat ngunit ngayon muling umagos ang kanyang dugo at di niya mapigilan ang pagpatak nito sa damuhan na maaring masundan ng naka-flashlight na si Ringgo."Sinabi ko na sa'yo, hindi mo ako matatakasan Gerald! Magsama tayong dalawa sa impyerno!" kasunod iyon ng malakas na tawa ni Ringgo.Hinigpitan ni Gerald ang hawak niya sa nakita niyang kahoy kanina. Hinihintay niyang matapat si Ringgo sa tinataguan niya at buong lakas niyang papaluin ito sa ulo. Ramdam na niya ang pagkahilo dahil sa pagod, gutom, pagkauhaw at dami ng dugong nawala sa kanya ngunit hindi ito yung tamang panahon para manghina siya. Lalabanan niya ang lahat ng iyon. Mahal niya ang kanyang buhay. Gusto pa niyang makasama ng mahabang panahon si Diane."Sige pa, lumapit ka pang hayop ka," bulong ni Gerald. Itinaas niya ang hawak niyang pamalo. Sandali siyang pumikit at huminga
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY TWO
Alam ni Gerald na hindi nagbibiro si Ringgo sa sinabi niyang iyon nang tinanggal nito ang pagkakatali sa isa niyang kamay at nang matanggal iyon ay nakatutok na ang baril sa kanya."Bibigyan kita ng isang minuto na tanggalin ang pagkakatali ng isa mo pang kamay at paa. Kung natapos na ang isang minuto at nadiyan ka pa rin sa kama, pasensiyahan na tayo pero hindi na tayo makakalabas pa sa bahay ng buhay. Dito na tayo magkasunod na malalagutan ng hininga. Kaya nga kung ako sa'yo, simulan mo nang tanggalin ang nakatali sa'yo dahil magsisimula na ang oras mo." Salubong ang kilay at nanlilisik ang mga mata ni Ringgo habang sinasabi niya iyon. Pawis at luha ang naghalo sa kanyang namumulang mukha. Ikinasa na ni Ringgo ang hawak niyang baril.Hudyat iyon na kailangan ni Gerald na bilisan ang kilos."60, 59, 58, 57..." pagsisimula ni Ringgo sa pagbibilang.Sobrang kaba at nerbiyos ni Gerald habang tinatanggal niya nakatali sa kanyang kamay. Isang kamay lang ang gamit niya kaya siya nahirapan
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY ONE
Inilagay ni Ringgo ang baril sa drawer na may susi. Lumapit siya kay Gerald. Hinawakan niya ang mukha nito. Hindi niya naramdamang pumalag si Gerald. Ni hindi ito nagmura. Iyon nga lang hindi ito tumingin sa kanya. Namimimiss na niya si Gerald. Nakapatagal na nang huli niya itong mahalikan sa labi, ang maidantay niya ang hubad at mainit nitong katawan sa kanya, ang maramdaman ang matitigas nitong dibdib at abs na nakadikit din sa kanya. May kung anong nabuhay sa kanyang pagnanasa. Puwede na niyang gawin lahat ngayon kay Gerald ang gusto niya. Puwede siyang magpakasawa, tigilan lang ito kung kailan pagod na. Dahan-dahan niyang idinampi ang labi niya sa labi ni Gerald. Siniil niya iyon ng halik. Hindi inilayo ni Gerald ang kanyang labi ngunit hindi iyon kumilos. Humihinga naman ito, naamoy nga niya ang mabango nitong hininga ngunit mistula itong patay. Walang kahit anong paggalaw, mistulang humahalik siya sa malamig nang bangkay.Hanggang sa naisip niyang tanggalin ang butones ng longsl
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY
Tagaktak na ang pawis si Gerald sa loob ng trunk ng sasakyan ni Ringgo. Nakagapos ang kamay niya patalikod at kahit ang mga paa niya. Napapaluha siya dahil sa sobrang nahihirapan na. Wala siyang makita dahil piniringan din ang kanyang mga mata. Hindi niya alam kung gaano na iyon katagal. Sumasakit na ang buo niyang katawan. Hirap pa siyang kumilos at huminga dahil sa tindi ng init sa loob ng trunk ng kotse. Ang tanging lakas na lang niya sa mga sandaling iyon ay ang isipin si Diane. Doon siya huhugot ng lakas. Iisipin niya ang masasaya nilang alaala. Pupunuin niya ng matatamis nilang sandali ang kanyang isip nang di niya maramdaman ang hirap niya ngayon. Sana naisip ni Diane na unahin ang mga kapatid niyang iligtas at ilayo. Kaya niyang magtiis, kaya pa niyang magsakripisyo. Masaya siyang ligtas na si Marcus. Maaring kasama na ngayon ni Diane ang bata. Okey lang sa kanya ang lahat nang ito. Ang mahalaga ay hindi na muli pang iiyak si Diane sa pagkawala ng mahal nito sa buhay. Kayang n
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY NINE
Pinalibutan na siya nina Sackey, Diane at Marvie.Humahagulgol lang si Marcus. Hindi ito makapagsalita dahil pa rin sa tindi ng trauma na pinagdaanan niya. Marami siyang gustong sabihin ngunit hindi niya alam kung paano niya sisimulan. Iniwan na lang siya bigla sa hindi niya alam kung saang lugar. Kinalagan lang siya sa kamay at siya na ang nagtanggal sa ipiniring sa kanya at sa nakatali sa kanyang mga paa. Tinanggal din niya ang packing tape sa kanyang bibig at tainga. Lakad-takbo siyang lumayo doon hanggang sa naapuhap niya ang kanyang cellphone sa kanyang bulsa. Ang ate Marian niya ang tinawagan niya dahil natatakot siya sa Ate Diane niya."Ate, hindi siya sumasagot. Umiiyak lang siya." si Marian.Kinuha ni Diane ang cellphone sa kamay ng kapatid niya at siya ang kumausap sa kanilang bunso."Marcus, ang Ate Diane mo ito. Huminga ka nang malalim. Relax lang okey? Sabayan mo ako, hinga...buga...hinga...buga... Nandito ang ate, sabihin mo kung nasaan ka para sunduin ka namin.""Ate...
