บททั้งหมดของ รอวันหย่า คุณสามีร้าย: บทที่ 651 - บทที่ 660

ความทรงจำในใจของเธอขาดหายเป็นช่วงๆ เธอจำได้ราง ๆ ว่าหลีเสี่ยวเถียนส่งข้อความถึงเธอว่ามีเรื่องเซอร์ไพรส์และขอให้เธอรีบมา แต่หลังจากที่เธอมาถึง เธอก็ไม่เห็นหลีเสี่ยวเถียน หลังจากนั้นเธอก็เวียนหัวมากและเผลอหลับไป ห้องที่เธออยู่ตอนนี้ไม่ใช่ห้องที่เธอเข้ามาตอนบ่าย ใครพาเธอย้ายห้อง? เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัด เธอหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้วรีบออกจากห้องส่วนตัว หลังจากออกจากโรงแรมเธอก็โทรหาเฮ่อจุ่นจือ “อันอัน โทรศัพท์มือถือของเสี่ยวเถียนหล่น ถ้ามีคนโทรมาหรือส่งข้อความมาขอยืมเงิน คุณต้องให้นะ!” เฮ่อจุ่นจือกล่าว “โอ้... เธอทำโทรศัพท์หายตั้งแต่เมื่อไหร่?” ร่างของฉินอันอันชา “ประมาณบ่ายสามโมง” เฮ่อจุ่นจือกล่าว “คุณไม่ได้รับข้อความยเลยเหรอ?” ฉินอันอันสูดหายใจแล้วพูดว่า “ตอนนี้เสี่ยวเถียนอยู่กับคุณหรือเปล่า? ฉันอยากคุยกับเธอ” “ได้สิ เธออยู่ชั้นบน ผมจะไปหาเธอ” หลังจากนั้นไม่นาน เฮ่อจุ่นจือก็ยื่นโทรศัพท์ให้หลีเสี่ยวเถียน “อันอัน! ฮือ ๆ โทรศัพท์ฉันโดนขโมย! โจรนั่นเลวมาก! ฉันโทรแจ้งตำรวจแล้ว แต่ตำรวจบอกคงเอาคืนได้ยาก ฉันยุ่งอยู่กับเรื่องนี้ทั้งบ่ายแล้ว ข้อมูลส่วนตัวในโทรศัพท์

ฉินอันอันถือโทรศัพท์และจมอยู่กับความคิด เธอรู้สึกถึงพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของเซิ่งเป่ยที่มีต่อเธอ เซิ่งเป่ยเคยสุภาพกับเธอ แต่การสนทนาในโทรศัพท์เมื่อสักครู่นี้ เซิ่งเป่ยเหมือนไม่อยากเสวนากับเธอและดูเหมือนรังเกียจเธอมาก เพียงเพราะว่าเธอไปโรงแรมซีซาร์เมื่อคืนนี้เหรอ? แต่เธอไปที่โรงแรมและไม่ได้ทำอะไรเลย ทำไมเซิ่งเป่ยถึงโกรธขนาดนี้? หรือเขาคิดว่าเธอไม่ได้ไปโรงแรมคนเดียว? พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในโรงแรมเมื่อวานเธอก็ยังไม่เข้าใจจุดประสงค์ของโจรที่เรียกให้เธอไปที่โรงแรมนั้นเลย โจรไม่ได้ทำอะไรเธอ เพียงแค่ใช้ยาเพื่อให้เธอสลบเท่านั้น เมื่อคืนเธอไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล ปริมาณยาไม่มากและไม่ส่งผลต่อร่างกายของเธอ ที่เอสทีกรุ๊ป ถังเชี่ยนถือกาแฟหนึ่งแก้วและวางไว้ตรงหน้าฟู่สือถิง “สือถิง ฉันเพิ่งคุยกับเซิงเป่ย” ถังเชี่ยนพูด “เขารู้สึกว่าการที่คุณคบหากับฉินอันอันเป็นการทุ่มเทมากเกินไป แต่สิ่งที่ได้กลับมามันน้อยมาก และคุณมักจะเสียเวลาทำงานเพราะเธอ…” “ไม่น่าจะใช่เหตุผลนี้นะ” ฟู่สือถิงพูดแทงใจดำพลางขมวดคิ้วและตอบโต้ด้วยเสียงทุ้มต่ำ “ต้องมีเหตุผลอื่นอีกที่จู่ ๆ เขาถึงเกลียดฉินอันอัน”

ครบกำหนดหมายความว่าสามารถคลอดลูกได้ตลอดเวลา แต่สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ก็เหมือนกับเชือกคล้องคอเด็ก...มันร้ายแรงมาก! ไม่รู้ว่าฟู่สือถิงยังต้องการลูกคนนี้อยู่ไหม อย่างไรชีวิตเบื้องหลังของฉินอันอันสกปรกขนาดนี้แล้ว! โจวจื่ออี้ยืนลังเลอยู่นอกประตูสำนักงาน ไม่กล้าเข้าไป เขาทนต่อปฏิกิริยาของฟู่สือถิงไม่ได้ ระหว่างทางที่เขาไปหาเซิ่งเป่ย เซิ่งเป่ยก็เดินออกจากลิฟต์พอดี “พี่เป่ยเห็นข่าวหรือยัง?” โจวจื่ออี้พูดด้วยความอึดอัด “ข่าวของฉินอันอัน” “นายคิดว่าไงล่ะ?” เซิ่งเป่ยยกคิ้วและพูดด้วยความโกรธ “ฉันรู้เรื่องนี้ตั้งแต่สัปดาห์ก่อนแล้ว ไม่อย่างนั้นฉันจะโกรธขนาดนั้นเหรอ?!” โจวจื่ออี้พูดด้วยความประหลาดใจ “พี่เป่ยรู้ได้ยังไง?” “ทำไมนายไม่ไปถามไมค์ล่ะ?” เซิ่งเป่ยกล่าว “เขาสนิทกับฉินอันอัน เขาต้องรู้ทุกอย่าง!” โจวจื่ออี้รู้สึกสับสนเล็กน้อย ทุกครั้งที่ไมค์พูดถึงฉินอันอันต่อหน้าเขา เขาจะปฏิบัติต่อฉินอันอันเหมือนเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ และรู้สึกว่าเธอต้องการการดูแล ไมค์ไม่มีทางแสดงต่อหน้าเขาได้ ดังนั้นไมค์ไม่น่าจะรู้ถึงชีวิตส่วนตัวที่วุ่นวายของฉินอันอันหรอก! เขากลับไปที่ห้องทำงานและก

- ฉินอันอันแบกท้องไปทำอะไรกับผู้ชายในโรงแรมต ทุกคนน่าจะรู้ดีนะ? [หัวสุนัข] - เพื่อนของฉันที่ทำงานที่สนามบินบอกว่าฉินอันอันบินไปต่างประเทศเมื่อเช้านี้ ดูเหมือนว่าเธอจะหนีไปต่างประเทศเพื่อหลีกเลี่ยงเรื่องที่โดนแฉ! - ฉันกลัวมาก! เพื่อนของฉันโพสต์ภาพหน้าจอวิดีโอของฉินอันอัน และบัญชีของเขาก็ถูกบล็อก คำว่า ‘ฉินอันอัน’ ต่อไปจะกลายเป็นคำต้องห้ามหรือเปล่า? คำพูดของคนบนอินเทอร์เน็ตก็เป็นจริง ครึ่งชั่วโมงต่อมา คำว่า ‘ฉินอันอัน’ สามคำนี้ไม่สามารถเผยแพร่ทางออนไลน์ได้อีกต่อไป เหตุการณ์นี้กระตุ้นให้เกิดความโกรธเคืองของคนบนอินเทอร์เน็ตเป็นจำนวนมาก และในเวลาไม่นานฉินกรุ๊ปก็ถูกจัดให้อยู่ในรายชื่อการค้นหาที่มาแรง ไมค์อ่านความคิดเห็นของคนบนโลกอินเทอร์เน็ต ดวงตาสีฟ้าอ่อนของเขาก็เต็มไปด้วยความเยือกเย็น เขาควรตามฉินอันอันไปประเทศบี แต่เหตุการณ์เกิดขึ้นในประเทศ เขาควรอยู่ในประเทศเพื่อให้แน่ใจว่าบริษัทดำเนินกิจการได้ตามปกติ “ไมค์ คือว่า...” รองประธานเปิดประตูห้องทำงานของไมค์แล้วพูดอ้ำอึ้ง “คุณฉิน...เธอโอเคไหม?” ไมค์ “เธอไปประเทศบี” “อ๋อ... แล้วเธอโอเคไหม?” ไมค์ยกคิ้วหนา “คนอื่นไม่เชื่อฉิน

เธอไม่กล้าจินตนาการถึงปฏิกิริยาของฟู่สือถิงหลังจากดูวิดีโอนี้เลย เธอหวังว่าเขาจะเชื่อในตัวเธอโดยไม่มีเงื่อนไข แต่เธอก็รู้อยู่แล้วว่าเขาเป็นคนมีเหตุผลมาก จนกว่าเธอสามารถแสดงหลักฐานเพื่อพิสูจน์ว่าผู้หญิงในวิดีโอไม่ใช่เธอได้ เธอก็ไม่กล้าตั้งความหวังกับเขา “ใช่” ไมค์ถอนหายใจ “เรื่องอื้อฉาวแบบนี้แพร่กระจายเร็วมาก ถึงฉันจะบล็อกวิดีโอออนไลน์และหัวข้อที่เกี่ยวข้องทั้งหมดแล้ว แต่ทุกคนก็รู้เรื่องนี้แล้ว” ข้อเท้าของฉินอันอันอ่อน เกือบจะล้มลง “อันอัน ยังไงก็ไม่ใช่เธอ เราต้องตามหาผู้หญิงในวิดีโอให้เจอ! ไม่อย่างนั้นต่อไปมันจะปลอมเป็นเธอและทำสิ่งเลวร้ายอีก!” ไมค์กัดฟันพูด “เธอไม่ต้องไปดูข่าวในประเทศพวกนั้นหรอก คนพวกนั้นพูดจาไม่ค่อยน่าฟังเท่าไหร่ ฉันกลัวว่าจะส่งผลกระทบกับเด็กในท้อง” “เราจะหาเจอได้ยังไง?” นิ้วของฉินอันอันจับโทรศัพท์ไว้แน่น รู้สึกปวดขมับ “ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?!”“ฉันคิดว่าคนที่น่าสงสัยที่สุดคือนั่วนั่ว” ไมค์วิเคราะห์อย่างมีเหตุผล “เธอทำให้ใบหน้าของตัวเองเหมือนเธอ และมันสมจริงมากจนแทบแยกไม่ออก ใคร ๆ ก็เดาออกว่าความตั้งใจของเธอคืออะไร ฉันจะไม่แปลกใจเลยถ้าเธอทำอะไรอุกอาจแบบนี้”