Lahat ng Kabanata ng Hiding The CEO's Quintuplets: Kabanata 181 - Kabanata 190

CLARISSA "I want you to kill Rod," agad na nanlaki ang mata ko sa sinabi ni daddy. "Dad! I'm not a murderer!" "Wala bang laman ang utak mo Clarissa? Talaga bang paninindigan mo ang pagkabob0 mo at hindi mo kayang gamitin iyang utak mo?" natameme at sunod sunod na lumandas ang luha sa mga pisngi ko sa sinabi ni dad. Kumuyom ang kamay ko. Hindi ko kaya ang pinapagawa niya. I can't kill my husband. "No dad, utusan niyo na ako sa iba, huwag lang iyan. Hindi ako mamamatay tao," Isang malakas na sampal ang natamo ko sa kaniya. Nalasahan ko ang dugo ko mula sa pagkakasampal na iyon. "Tanga ka talaga. Legal na asawa ka ni Rod. Kung mamamatay siya, mapupunta sa'yo lahat ng yaman niya." Hindi ko kayang saktan ang asawa ko. Bakit ba pinapagawa sa akin ni daddy ito? "Ayusin mo ang sarili mo!" Sabi niya at iniwan ako sa office niyang, nakahiga sa sahig at umiiyak. Sana nanatili ako sa America kasama ng anak ko. Sana doon lang kami ni Punn. Masaya naman ako doon. Bakit ba kailangan ko pang

Clark "Bakit ka sumugod kay Rod?" galit na galit si dad at nasuntok pa niya ako habang si mommy sa tabi ko ay pinipigilan siyang huwag ulit akong pagbuhatan ng kamay. "That bastard hurt Clarissa!" Kumunot ang noo niya. "Kung sinaktan man niya si Clarissa, kasalanan iyon ng kapatid mo. She's being an idiot that's why!" Nanlaki ang mata ko. "What? What did you say?" "Clark, stop it please... Stop this." Si mommy na nagmamakaawa na huwag lang akong lumapit ulit kay dad. "KUNG HINDI NIYA KINUHA SI CLARISSA SA AMERICA, MASAYA SANA SIYA NGAYON. LOOK AT HER NOW, SHE LOOKED MISERABLE!" I snapped. How can they be so mean to her? Wala namang ginawa si Clarissa sa kanila na masama. Dad's fist landed to my face again. "QUIL! STOP IT! YOU'RE HURTING OUR SON!" Si mommy, who's trying to stop dad on hurting me once again. Hindi siya nakontento sa isa, at mukhang gusto na niya akong bugbogin. "Pareho kayong tanga ni Clarissa!" Sabi niya at iniwan kami. Inis na binawi ko ang kamay ko kay mommy.

Clarissa "Where are you going?" napatingin ako kay Miss Tanya nang pumasok siya ng kwarto kung saan ako pansamantalang natutulog. "Aalis po muna ako. Babalik nalang ako mamaya," mahinang usal ko. Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa at nang makita ang sapatos na meron ako, agad siyang lumapit. "Nasira na ang sapatos na gamit mo," nahihiya akong ngumiti sa kaniya. "Iyong ibang sapatos ko po kasi naiwan ko sa America at sa bahay," hindi ko naman inaasahan na masisira itong laging gamit ko. "Halika! Marami akong sapatos dito na alam kong kasya sa'yo." Kinuha niya ang kamay ko at dinala sa isang kwarto na puno ng mga regalo. "Ang daming regalo," namamanghang sabi ko. Ngumiti lang siya at hindi nagsalita. "Heto, maraming sapatos dito na hindi pa nagagamit. Branded lahat kaya alam kong magiging komportable ang mga paa kapag susuotin mo." Bigla akong nahiya dahil halatang lahat ng sapatos na nandito ay hindi pa nagagamit. "Huwag na Miss Tanya. Nakakahiya." Ang sabi ko. "Huwag ka

CLARISSA Mga mura at sampal ang natanggap ko sa ina ni Rod. I deserved those slaps. Muntik ng mamatay si Rod dahil sa akin. Tama naman siya na isa akong kriminal. Tulala akong umuwi kay Miss Tanya. May pasa at galos ako sa katawan pero hindi naman masakit. Tama, hindi masakit. Iyong damit ko, wala ng dugo.. Naitapon ko na ang damit na puno ng dugo ni Rod. Ayos na siya hindi ba? Nang makita ako ni Miss Tanya, agad na namilog ang mata niya. Masaya na ako na nadala na si Rod sa hospital. Na maayos na ang kalagayan niya. Ako, nanginginig pa rin ang binti ko sa trauma. Gusto kong umuwi. But where's my home? Is there a home for me? Right. Wala. Walang may gustong tanggapin ako. "What happened to you Clarissa?" napatingin ako kay Tanya matapos niya akong yogyugin. Naririnig ko ang mga iyak niya. Bakit siya umiiyak? Dahil ba sa akin? Ang saya naman no'n. Ang sarap sa pakiramdam na may taong umiiyak dahil nag-aalala sa kalagayan ko. "Si Rod po... Na aksidente," ang tanging nasabi k

CLARISSA "Are you sure na ayos ka lang?" tumango ako sa tanong ni Ralph. I need to do this. Ayaw ko ng gawin ang ipinapagawa ni dad. I know March is back at siya ang nag-aalaga kay Rod ngayon. Wala na akong rason para bumalik sa bahay ni Rod. "Mama, balik ka ah? Wait ka namin ni papa sa car," sabi ni Punn. Tumango ako sa anak ko. Lumabas ako ng sasakyan para pumasok sa bahay namin ngunit hinarangan ako ng bodyguard. "Ma'am, bilin po ng chairman na huwag kayong papasukin," nanlaki ang mata ko. "Parating na po siya dito ma'am." Sabi niya. Tumango ako at tumayo lang dito sa labas ng gate. Kung anong gusto ni dad, iyon ang susundin ko. If he doesn't want to let me in, it's fine. Dahil hihinto na rin naman ako sa lahat ng ipapagawa niya. Tumingin ako sa sasakyan ko, alam kong nasa loob doon ang anak ko na nakatingin sa akin. Kinakabahan ako sa maaaring mangyari. Alam kong matagal akong hinihintay ni dad dahil hindi namatay si Rod. Alam kong galit siya sa akin dahil hindi ko nagawa an