All Chapters of Beautiful Mistake: Chapter 1 - Chapter 10

Sunshine's Point Of View"BABE, what are you saying?" tanong ko sa boyfriend kong si Bryan.Nasa rooftop kami ngayon ng bahay namin. All set na siya, may mga rose petals sa bawat daraanan, may mga balloons na nakasabit lang kahit saan, tapos may tali pa sa gitna na kung saan ay doon isinampay ang mga litrato naming dalawa. Mayroong magkahawak ang mga kamay namin habang nakatalikod at nakasandal ako sa balikat niya, may naka-kiss siya sa pisngi ko at kunwari ay shock ako, at marami pang iba na mga happy moments na p-in-icture-an naming dalawa ng magkasama. It was a romantic place for me. Kahit ako ang babae sa aming dalawa, ako pa rin ang nag-prepare ng lahat. Gusto ko kasi siyang i-surprise. Gusto ko siyang pakiligin kahit ngayon man lang. Gusto kong iparamdam sa kanya kung gaano siya kahalaga sa akin, kung gaano ko siya ka-mahal. Na ayaw kong mawala siya sa buhay ko. Pero 'yung sayang naramdaman ko ay biglang nawala nang magsimula na siyang magsalita."What I'm saying is... I'm sorry

Sunshine's Point Of View"SINABI ko naman sa 'yo, 'di ba? Habang maaga pa ay hiwalayan mo na siya. Kasi pinagmumukha mo lang siyang tanga, eh," sabi ko sa ka-chat ko.Nasa bahay lang ako ngayon, nag-i-internet. Ka- chat ko ngayon ang long-time friend ko sa facebook. Yes, sa facebook lang talaga. 'Di ko pa siya na-mi-meet sa personal pero sa tingin ko, mabait naman siya. Ang gaan niya rin kasing kausap. Ang tagal na rin nang huli kaming mag-usap. Alam ko 'yung tungkol sa love life niya, siyempre."Alam kong kasalanan ko, pero anong magagawa ko? It was a dare game!""Yeah, I know." Hindi ko alam kung kanino ako maaawa, kung sa kanya ba o doon sa niloko niya."Puwede ba tayong magkita?"Napatigil ako sa tanong niya. Hindi naman ako busy. Saka, bored din naman ako sa bahay so... gora na lang!"Uy, ano na?""Okay."Pagkatapos niyang sabihin ang address na pagtatagpuan namin ay kaagad akong naligo at nagbihis. Woah! First time kong makita ang mukha niya sa personal.▫▫▫🎈▫▫▫"Nasaan kaya si

Sunshine's Point Of View"KUMUSTA ang usapan niyo?" tanong ko sa kanya nang kami na lang dalawa. Pero imbis na sumagot ay hinalikan na lang niya ako sa labi. Bakit ang hilig niyang humalik? Hobby lang?"Nagtatanong lang naman ako, eh. Hindi ko sinabing halikan mo ako.""Bakit, ayaw mo?" Gusto! Hahaha."Ewan ko sa 'yo!" 'Yon na lang ang nasabi ko. Nasa park kami ngayon, nakaupo sa isang bench at kaharap namin ang isang simbahan. Saglit na katahimikan ang namagitan sa aming dalawa pero pagkatapos ng ilang segundo ay siya rin ang bumasag noon."Malaki ang dapat na ipagpasalamat ko sa Diyos." Napatingin naman ako sa kanya."Bakit naman?""Kasi, pinagtagpo niya tayo."Bigla-bigla ay parang may mabilis na kuryenteng dumaloy sa puso ko. Shit! Aish! Feeling ko, namumula ako ngayon. Patrick naman, eh! 'Wag mo nga akong pakiligin!"It was a big mistake at first. But that was the mistake na hindi ko pinagsisisihan at nagbigay ng saya sa buhay ko ngayon. That was the best and most beautiful mista

Sunshine's Point Of View"GUYS, hindi na akomagtatagal, ha? Baka kasi hinahanap na ako sa 'min. 'Di pa naman ako nagpaalam kanina," paalam ko sa kanila. Nagmo-movie marathon na kami ngayon. Pasado alas diyes na kasi kaya uuwi na ako. Si Princess, kanina pa siya nakauwi pagkatapos lang din kumain."Sige, Sunshine! Ingat na lang sa pag-uwi." "Balik ka ulit dito!""Next time, magdala ka na ng chicks, ha?"Natawa na lang ako doon sa huling nagsalita. Sino ba sa tingin niyo ang mahilig sa babae?"Kahit kailan ka talaga, Darwin! Puro na lang babae ang laman ng utak mo," saway sa kanya ni Miko. Tumawa lang siya."Hatid na kita," presenta naman ni Patrick sabay lahad ng kamay. Kinuha ko naman iyon at sabay kaming naglakad."Hoy! Bilisan mo lang, ha? Baka kasi kung ano pang kababalag—""Ulol!"Natigil lang sa pagsasalita si Darwin nang batuhin siya ng throw pillow ni Patrick sa mukha. Nailing na lang ako dahil sa kanila. Kahit ganito ang pinaggagagawa nila, natutuwa pa rin ako sa bonding nila.

Sunshine's Point Of ViewALMOST a month din noong huling nagparamdam sa akin si Bryan. After that call, hindi na rin siya ulit tumawag pa. Buti naman. Ok na kasi ako, eh. Ok na ako kay Patrick at ayokong bumalik pa siya sa buhay ko.Kinabukasan lang din no'n ay nakapag-usap na ulit kami ni Patrick nang maayos—yung wala akong inis na nararamdaman. Sinabi ko sa kanya kung sino ang tumawag kaya tinanong niya ako."Mahal mo pa ba siya?" Hindi ko alam kung bakit niya ako tinatanong ng ganito at hindi ko rin alam kung ano bang isasagot ko. Ano nga bang isasagot ko?"Hindi ko alam," tanging nasabi ko lang. Sa totoo lang, hindi ko talaga alam. Simula kasi nung nagparamdam siya kanina, may kung ano akong naramdaman—maliban sa galit, na hindi ko maintindihan. Bigla akong kinabahan na ewan."Hindi naman ako magagalit kung sasabihin mong 'Oo', eh." Napatingin ako sa kanya. "Kasi alam ko naman na ako lang ang pipiliin mo than any other guy, diba? So, wala akong dapat na ipangamba kung sasabihin mo