All Chapters of Ace and Diamond: Chapter 1 - Chapter 10

"How was your sleep, apo?"After eating their breakfast inaya siya ng kaniyang lolo sa lanay upang makapag-usap sila."It's good. Hindi ka ba papasok sa kumpanya ngayong araw?"She really wanted to ask about his company, if he has decided to give her work. Hindi siya sanay na walang ginagawa, dalawang linggo na siyang nabuburo sa mansion. Hindi naman siguro iyon ang plano ng kaniyang lolo para sa kaniya?Hindi ang ikulong ako, if that's what he want, babalik na lang ako sa Hawaii to continue my work."I am on leave, Savannah. Ayaw mo ata akong makita at makausap? Since you came back I was busy in the company. Ngayon nga lang na araw na ito tayo magkakaroon ng pagkakataon na makapag-usap ng maayos."Her grandfather sound he was hurt by her words. Pero alam niya na nagpapaawa lamang ito."Hindi ko pa rin naman nakakalimutan ang ginawa mo para makauwi ako, lolo. That's not nice, you know that you are my only family, I panicked. Akala ko kung ano na ang nangyari sa 'yo."Sumimangot si Sal

Wala sa isipan ni Savannah na mayroon pala siyang bodyguard dahil wala rin naman nabanggit ang lolo niya. And right now, she wanted to ask more about her personal bodyguard! kasi naman, sino ba ang iisipin na iyon ang trabaho ng matipunong lalake kung mukha itong isang sikat na modelo? "His eyes are so sharp, his jaw is so firm that it makes me want to touch it. He's like the male lead described in famous novels." Ipinag-drive siya nito ngayon pauwi sa kanilang mansion at nakatawag na rin ito sa lolo niya. Hindi na rin ito nagsalita pa at nakatuon lang ang atensyon sa daan. Pero ramdam ni Savannah na alam ng lalake na pinagmamasdan niya ito simula nang lisanin nila ang kumpanya. Iyon pa nga! nalimutan na niya ang nangyari sa company niya at kung sino ang maaaring may kagagawan non dahil nakuha na ang buong atensyon niya ng kaniyang gwapong bodyguard. "If you are guarding me since I arrived here in the Philippines, how come I didn't know about you and your team? hindi ba at dapat

Savannah gracefully walked down the stairs wearing a red spaghetti-strap floral fitted maxi dress paired with white satin kitten-heel pumps. She likes to dress up, even without any occasion, kahit nasa bahay lang. For her, dressing stylishly creates a fierce and intimidating vibe. Lalo na ngayon, ang bisita niya ay hindi basta-basta."I heard what happened, Sav! are you alright?"Muntikan na niyang hindi mapigilan ang sarili na umikot ang mga mata niya nang marinig ang sinabi ng asawa ng kaniyang Uncle Marlon na si Mathilda. Tulad ng dati ay nakasuot muli ito ng magarang damit at puno ng mga alahas. Maaga itong dumating sa mansion ng kaniyang Lolo Salvattier dahil nalaman nito ang balita na nangyari sa kaniyang kumpanya."Good morning, Aunt Mathilda," without a smile, she greeted the woman. Lumapit naman ito at bumeso sa kaniya. Humawak pa ito sa kaniyang mga siko ngunit nanatiling nakababa ang mga kamay niya."You are early. Hindi nakapaghanda ng mga pagkain ang mga kasambahay," she

Pagkatapos ng pagbisita ni Mathilda sa mansion nila Savannah ay saka naman siya muli na kinausap ng kaniyang lolo sa study room para naman ibalita ang nangyaring sunog sa kaniyang kumpaniya. Malinis ang naging trabaho at walang naiwan na bakas. Iyon ang sinabi nito. Ipinanood rin sa kaniya ng lolo niya ang footage ng mga CCTV. Isang lalakeng nakaitim. Balot na balot ang katawan nito at hindi halos makilala. Ang ipinagtataka nga lang ni Savannah ay paano nakapasok ang isang 'yon sa kaniyang kumpanya? masyadong kahinahinala na.(Or maybe he's that skilled to enter my company. Wala rin siyang nakasalubong na mga empleyado. Mukhang pati office hourse ay kabisado kaya malinis siyang nakapagtrabaho.)Alam naman rin ni Savannah na hindi palalagpasin 'yon basta-basta ng kaniyang lolo lalo na at nalagay sa panganib ang buhay niya. Naiisip na kaagad nito ang Aunt Mathilda niya pero sa pagkakataon na ito ay hindi mataas ang porsyento niya na ito o Uncle Marlon niya ang may kagagawan non. May iila

Everytime Savannah will try to expose herself to the crowd, or kahit sa lounge lang ng company kung nasaan ang mga empleyado, as per her Psychiatrist's consent, talagang hindi niya kinakaya. Her whole body will start to shake, hindi niya namamalayan rin na hindi na siya nakakahinga ng maayos at nandidilim ang paningin niya. Ang sa isipan lang niya ay anumang oras, may papatay sa kaniya."It takes time, Ma'am Savannah, hindi po madali ang kondisyon mo," may pag-aalalang sabi nito sa kaniya. She nodded and took the spoon."Yeah, but I should try... mas kailangan kong subukan," sagot niya.Napatingin si Savannah sa kutsara, her eyes fixated on the plastic spoon at nang may pumasok na alaala sa kaniyang isipan ay nabitawan niya kaagad 'yon.The scene where Ace held her hand and eat her food."M-Ma'am, bakit po? marumi po ba yung kutsara?" tanong ni Marina at pinulot nito ang nalaglag na spoon at agad na itinapon sa basurahan.Savannah took a deep breath, napailing siya at sapo sa kaniyang