All Chapters of The Self-centered Billionaire's Lady Makulit: Chapter 21 - Chapter 30

22 "suddenly it's magic" PAY ME MORE L***T na ang dila ko sa paghabol kay Braden papasok ng kwarto. Humihingal ako na parang aso. Ang lalaki naman kasi ng mga pesteng hakbang niya. Baka kung di lang nakakahiya ay dumamba na ako sa likod niya at naglambitin, hanggang makarating ng kwarto para libre sa pagod ang mga binti at paa ko. Naghagdan kasi siya. Pwede naman sa elevator sana. Torture siya eh. Bwisit siya. Pahawak hawak pa siya ng kamay kanina, ngayon bawing bawi na naman siya sa imbyerna. Naitukod ko muna saglit ang braso ko sa pader para magpahinga. Hindi ko nakita si Nanay sa ibaba. Nawawala ang mga tao at hindi kami nagpapangita ngayon, hindi tulad noon sa bahay na nasa daan pa lang ako ay tanaw ko na si Nanay sa salas. Nakapanhik na kami at lahat ay hindi ko nasulyapan man lang ang ina ko. "Hoy. Nagmamadali ka, tatakasan mo ako. Akin na ang utang mong ten thousand," sabi ko sa kanya matapos akong makailang ulit na humigop ng hangin. Dire diretso siya sa walk in kaya s

24 ASSUMING EMMAN Isang yakap na mahigpit ang binigay sa akin ni Blaze nang ihatid ko ito sa kwarto. Hinilamusan at binihisan ko muna ang anak bago pinasampa sa kama, habang ang ama niya ay parang kumander ng KKKK na pamasid-masid sa amin sa loob ng kwarto ni Blaze, Kataas-kataasan, Kasungit-sungitang Katipunan ni Kanton. Wala syang imik. Baka nabuli-buli na sya sa mga kinain namin, tulad ni Nanay na himas ng himas ng tyan pagkatapos na tumayo ng dining table. Ewan kung makatulog ang matanda na yun sa kabusugan. Baka mamaya ay mauwi sa walang katapusan na pag-ire sa banyo ang Nanay ko dahil sa matinding katakawan. Di ko masisi si Nanay. Hanggang tingin lang kami sa mga ganung pagkain. Kahit nga pasko ay hindi namin iyon naihahain. Normal na sa amin ang pancit na may chorizo, spaghetti na maputla, basta masiyahan si Blaze. Ngayon, nakain nila ang mga di pa nila natitikman, unang araw dito sa kaharian ni Tandang Kanton. "Goodnight, baby ko,” hinalikan ko si Blaze ng mariin sa noo

26HE REALLY LIKES MEPakanta-kanta pa ako nang pumasok ako sa building ng King's. Hawak ko ang bag ko at galing ako sa Garden of Eden. Nag-area kami ngayon at okay naman. Marami naman akong nabentahan kahit paano. Sinuwerte ako.Kilalang kilala na si Bradenton doon, na bagong may-ari dahil nakapaskil ang gwapong mukha niya sa dambuhalang billboard sa taas ng building.Hinatid pa nga ako kaninang umaga roon ni Kanton.Napatigil ako sa paghakbang. Hindi na nga pala dapat Kanton ang tawag ko sa kanya.Nanulis ang nguso ko at lumiko pa habang nakatirik ang mga mata ko. Nag-iisip ako ng pwede kong itawag sa kanya. Crush ko sya kasi kahit ang sungit niya at tuod sya, gusto naman daw niya ako.Kami na ba? Ano ba kami?Ano ba ang pwedeng itawag ko sa kanya? Hmmn…Braden na lang.Dumiretso ako ulit sa paglalakad hanggang marating ko ang private elevator, pero bago pa lang ako makapasok ay natigilan ulit ako. Nasa loob si Nico.Umusog siya nang kaunti at para bang ibig niyang sabihin a

28I'M HERE FOR YOUDahil sa nahuli ako paglabas ng restaurant ay nakita ko na lang na mabilis na lumayo ang sasakyan ni Braden. Ni hindi na niya ako hinintay na makasakay ng kotse.Laglag ang balikat kong nakahabol ng tingin sa papalayo niyang sasakyan na parang lumilipad sa bilis, kahit na halos magkandabangga na sya.Mariin na lang akong napapikit nang tuluyang mawala ang kotse niya sa paningin ko. Nagdadasal ako na sana hindi sya mapahamak dahil sa galit niya.Wala sa loob na lumingon ako sa restaurant. Nakatingin ako doon sa pesteng mga tao na naging dahilan ng paghuhuramentado ni Kanton. Bakit parang tuwang-tuwa pa sila sa mga nakita nila? Bakit masaya sila na ganoon ang nangyari kay Braden?Di ko namalayan na may luha na pala ako sa mata.Ay ano ba? Bakit ba ako umiiyak?Binawi ko na ang paningin ko at itinuon ko ang pansin sa dulo ng kalsada kung saan ang direksyon ng kotse ni Braden kanina. Umaasa ako na lilitaw ulit sya pero wala. Tuluyan niya akong iniwan at di ko al

30MOMMY OR NOTMabilis ang kilos ko habang binibihisan si Blaze. Kailangan ko kasing makabalik sa loob ng kwarto namin at baka magising na si Kanton. Isa ko pa syang aasikasuhin.Kaya lang napakamot ako ng ulo nang makita ko na mali-mali ang tapatan ng butones ng polo ng anak ko. Marahas kong kinalkal ang ulo ko. Pakiramdam ko ay mala pugad na ng ibon ang ulo ko kasi di pa ako nagusuklay. Isa pa ay matigas ang buhok ko dahil sa kakakulay. Marami na akong pera pero di ko maisip na magpasalon.Baka kasi pagbayarin pa ako ni Kanton ng five hundred thousand talaga kapag nagbago pa ang isip niya sa akin. Ayokong pakasiguro.Pababayarin pa nga kaya ako ni Kanton? Paalisin pa ba niya kami ni Blaze? Mukhang hindi naman. Sana hindi naman.He needs me raw kasi! Napatirik ang mga mata ko sa kilig pero tinabig ako ni Nanay. Kahit ang presensya nito ay parang nakalimutan ko na rin."Ako na riyan at mali mali ang kabit mo ng butones. Mukhang natataranta ka. Baka naman may kaganapan na sa iny