Lahat ng Kabanata ng My Dearest Villain : Kabanata 11 - Kabanata 20

Habang papalapit ang Royal ball sa araw-araw, ang buong bayan ay naghahanda para dito at ang pinaka-abala ay ang palasyo. At hindi nagtagal, sa wakas ay dumating na ang Royal ball. Nakaupo sa kanyang vanity, napili ni Lady Vienna ang perpektong damit na isusuot niya para sa kaganapan ngayong gabi."Lahat ay titigil at tititigan ka, aking ginang," sabi ni Roxy habang nilagyan ng make-up ang kanyang ginang.Siyempre, lubos na inihanda ni Lady Vienna ang sarili. Nakangiting tinitigan niya ang kanyang repleksyon, batid niya ang kanyang kagandahan.Ang kanyang mapupulang labi at maputlang balat ay sumasabay sa kanyang pulang buhok at berdeng mga mata, kitang-kita ang kanyang mala-rosas na pisngi. Ang damit na pinili niya ngayong gabi ay isa sa mga damit na ibinigay sa kanya ni Duke Raziel. Isa itong off-shoulder ball gown na kumikinang sa mga kumikinang nito. Nakataas ang kanyang buhok sa isang mababang bun habang naka-frame ito sa kanyang maliit na mukha.Talagang lumabas si Lady Vienna.

"My lady," Tawag sa guwapong knight na si Titus sa may pintuan kinabukasan. Ang kanyang pilak na buhok at tanned na balat ay tumayo, at ang maamong tingin sa kanyang mukha ay nagpakalma sa kanya. "Nagpadala si Princess Avelina ng sulat sa iyo."Iniabot sa kanya ang isang sobre na may tatak ng araw at leon, na nagpapahiwatig na ito ay nanggaling sa palasyo. Sa loob nito ay isang sobre na may magandang sulat-kamay.“Kamusta, Lady Vienna? Nag-enjoy ako sa bola kagabi, sana ikaw din. Nagho-host ako ng tea party ngayon at gusto kitang imbitahan dito. Kung may oras ka, ikalulugod ko kung dadalo ka. Gusto kong makipagkaibigan sa iyo."Taos-puso sa iyo,Prinsesa Avelina Ophelia de SolerrIto ay isang liham mula mismo sa babaeng pinuno. Bumuntong-hininga, inilagay ito ni Lady Vienna sa kanyang mesa. Itinapon na sana ng dati niyang sarili ang sulat na iyon at ninakaw ang posisyon ng Prinsesa para maging fiancé ng Crown Prince. Ngunit siya ay pagod na iyon, alam ang kanyang kapalaran.Habang nal

Hindi na siya nagulat nang dumating muli ang isang sulat mula sa prinsesa."Mahal na Ginang Vienna,Salamat sa pagbisita sa tea party. Medyo naaliw ako dahil medyo naiinis ako kay Countess Tumaini. Napakagaling mo at malakas! Hangad kong maging katulad mo. Kung mayroon kang oras, huwag mag-atubiling bisitahin ang palasyo, nais kong makita ka muli.sa iyo talaga,Prinsesa Avelina Opheli de SolerrNapabuntong-hininga siya. Wala siyang planong makipagkaibigan sa kanya. Kung sabagay, gusto niyang layuan ang prinsesa.Habang kumakain siya ng almusal kasama ang kanyang ama, nagsalita ang kanyang ama, "Gusto ng Emperador na makipagkita sa akin ngayon, mahal ko.""Talaga? Nagpapasalamat ako, ama.”"Isama mo ang iyong kabalyero."Tumango siya. Nang matapos ang kanyang pagkain, inihanda niya ang kanyang sarili, suot ang regalo ni Duke Raziel, isang eleganteng damit, at bumaba sa hagdan upang sumama sa kanyang ama, at kasama ang kanyang kabalyero, nakarating sila sa palasyo.Kanyang kamahalan, s

"VIENNAAA!!!" Isang malakas na boses ang umalingawngaw sa labas na sinundan ng malakas na kalabog ng pinto. Kawawang pinto.Napangisi si Lady Vienna sa narinig. Hindi na niya kailangang tumingala at malaman kung sino iyon. Sa kapatid niya iyon. Nagpakawala ng pagod na buntong-hininga, tanong niya. "Ano na ngayon?""Kaawa-awa kong kapatid, pinilit ka ba ng Duke na pakasalan siya? I swear I'll be beat that bastard! Kaya nga siya lumapit at lumapit sa akin!" Halatang galit ang kanyang kapatid na nakatingin sa kanya ng nagniningas na tingin. Halos nanlilisik ang tingin nito sa kanya.Syempre, sino ba naman ang hindi magagalit kung alam nilang pumayag ang kapatid nila na maging fiancé ng duke ng kontrabida.Pacing back and forth, sa wakas ay nakagawa siya ng desisyon. "Kakausapin ko siya-""Hindi." Sinabi niya, pinutol ang kanyang pangungusap. Tumayo siya, hinarap siya nito. "Akala ko ba matutuwa ka dito? Sinabi mo pa na okay tayo."“Niloloko ko lang siya! Hindi ko alam na ikaw pala ang ti

Nag-pout si Lady Vienna, binigyan ng tingin si Duke Raziel. “Kakaiba ka, Raziel.“Okay lang ako.” Aniya, at nagpatuloy, namumula ang pisngi. "Gusto ko lang na malapit ka sa akin."Iyon ang nagpa-pause sa kanya. Malapit sa kanya? Namumula ang kanyang mga pisngi, pakiramdam niya ay nagiging patatas na siya. Sinulyapan niya ang ekspresyon nito upang makita ang mukha nito na mukhang tahimik at tahimik.Minsan, hindi maiwasan ni Lady Vienna na isipin kung paanong kapag nakikita niya itong nagsasabi ng mga bagay na tulad nito ay nakakalimutan niya na siya ay isang kontrabida.Well, siya ay isang kontrabida sa kanyang sarili. Ngunit iyon ay isa pang punto.Umiling siya, inalis ang iniisip. "Haha, niloloko mo ako, Raziel." Sumagot siya nang ma-recover siya.Ginawa niya ang hiniling nito at tahimik na umupo sa tabi ng sofa. Pinanood niya itong pumirma sa mga papel at hindi niya maiwasang mainis. Ano ngayon? Bakit siya pumayag na manatili dito?How stupid of her. Umiling-iling siya, nanatili siy