"My lady," Tawag sa guwapong knight na si Titus sa may pintuan kinabukasan. Ang kanyang pilak na buhok at tanned na balat ay tumayo, at ang maamong tingin sa kanyang mukha ay nagpakalma sa kanya. "Nagpadala si Princess Avelina ng sulat sa iyo."Iniabot sa kanya ang isang sobre na may tatak ng araw at leon, na nagpapahiwatig na ito ay nanggaling sa palasyo. Sa loob nito ay isang sobre na may magandang sulat-kamay.“Kamusta, Lady Vienna? Nag-enjoy ako sa bola kagabi, sana ikaw din. Nagho-host ako ng tea party ngayon at gusto kitang imbitahan dito. Kung may oras ka, ikalulugod ko kung dadalo ka. Gusto kong makipagkaibigan sa iyo."Taos-puso sa iyo,Prinsesa Avelina Ophelia de SolerrIto ay isang liham mula mismo sa babaeng pinuno. Bumuntong-hininga, inilagay ito ni Lady Vienna sa kanyang mesa. Itinapon na sana ng dati niyang sarili ang sulat na iyon at ninakaw ang posisyon ng Prinsesa para maging fiancé ng Crown Prince. Ngunit siya ay pagod na iyon, alam ang kanyang kapalaran.Habang nal
To think na pinilit ni Lady Vienna ang sarili na kumilos para lang ngayong araw. Binuksan niya ang kanyang pamaypay ngayon, na naglalaman ng kanyang galit. Hinawakan niya ang baso sa kanyang kamay, ngunit napakalakas ng pagkakahawak niya kaya nabasag ang baso.Pinipigilan ang pagnanasang huwag itong ihagis kay Countess Tumaini, ngumiti ito sa kanya. “Ay, oo. Sarap na sarap ako sa sayaw na iyon kagabi. Kumusta ka, Countess Tumaini? Hindi ka ba nagseselos dahil mas mahal ng asawa mo ang trabaho niya kaysa sa iyo? O ang katotohanan na ang iyong asawa ay nasisiyahan sa iyo?"Napabuntong-hininga ang kondesa dahil doon. Nanlilisik sa kanya, ang kondesa ay tumawa ng hysterically. “Nakakamangha! At least tao ang asawa ko, hindi gaya ng beast fiancé mo.”Beast fiancé? Napatayo siya doon. "Anong nanatili ka lang?" Nakaramdam siya ng galit ngayon ng marinig na may tumawag kay Raziel na hayop. Hindi siya makatayo. Alam niyang hindi siya madadala sa pakikipaglaban sa mga tanga pero narito siya.Na
Hindi na siya nagulat nang dumating muli ang isang sulat mula sa prinsesa."Mahal na Ginang Vienna,Salamat sa pagbisita sa tea party. Medyo naaliw ako dahil medyo naiinis ako kay Countess Tumaini. Napakagaling mo at malakas! Hangad kong maging katulad mo. Kung mayroon kang oras, huwag mag-atubiling bisitahin ang palasyo, nais kong makita ka muli.sa iyo talaga,Prinsesa Avelina Opheli de SolerrNapabuntong-hininga siya. Wala siyang planong makipagkaibigan sa kanya. Kung sabagay, gusto niyang layuan ang prinsesa.Habang kumakain siya ng almusal kasama ang kanyang ama, nagsalita ang kanyang ama, "Gusto ng Emperador na makipagkita sa akin ngayon, mahal ko.""Talaga? Nagpapasalamat ako, ama.”"Isama mo ang iyong kabalyero."Tumango siya. Nang matapos ang kanyang pagkain, inihanda niya ang kanyang sarili, suot ang regalo ni Duke Raziel, isang eleganteng damit, at bumaba sa hagdan upang sumama sa kanyang ama, at kasama ang kanyang kabalyero, nakarating sila sa palasyo.Kanyang kamahalan, s
"Nasaan si Titus?" Tanong ni Lady Vienna nang hindi nagpakita si Titus na bumati sa kanya isang umaga."Si Sir Titus ay bumalik sa kanyang tahanan, aking ginang." Sabi ni Roxy sabay suklay ng buhok habang nakaupo sa may vanity chair.Oh..."Kailan siya babalik?""Oh, hindi niya sinabi sa amin ang tungkol doon, aking ginang. Hindi ka niya pinaalam?" tanong ni Roxy."Hindi..." Hindi niya maiwasang malungkot. Kahit kailan ay hindi ito ginawa ni Titus...lagi niya itong sinasabihan sa tuwing umuuwi siya sa kanyang tahanan. Naapektuhan ba siya pagkatapos ng sinabi sa kanya ng emperador? Bumuntong-hininga siya, nag-isip para itanong kung ano ang nararamdaman ni Titus nitong mga nakaraang araw. Minsan lang siya nag-oopen up sa kanya.Pagkatapos bumaba para kumain ng almusal, may tinanong si Roxy, "Kailan mo bibisitahin ang duke, binibini?"Oo tama yan. Ang duke. Nakakalimutan niya ang tungkol sa kanya nitong mga araw. Masyadong abala ang isip niya kay Titus. Nakangiting hinarap niya ang dalaga
"VIENNAAA!!!" Isang malakas na boses ang umalingawngaw sa labas na sinundan ng malakas na kalabog ng pinto. Kawawang pinto.Napangisi si Lady Vienna sa narinig. Hindi na niya kailangang tumingala at malaman kung sino iyon. Sa kapatid niya iyon. Nagpakawala ng pagod na buntong-hininga, tanong niya. "Ano na ngayon?""Kaawa-awa kong kapatid, pinilit ka ba ng Duke na pakasalan siya? I swear I'll be beat that bastard! Kaya nga siya lumapit at lumapit sa akin!" Halatang galit ang kanyang kapatid na nakatingin sa kanya ng nagniningas na tingin. Halos nanlilisik ang tingin nito sa kanya.Syempre, sino ba naman ang hindi magagalit kung alam nilang pumayag ang kapatid nila na maging fiancé ng duke ng kontrabida.Pacing back and forth, sa wakas ay nakagawa siya ng desisyon. "Kakausapin ko siya-""Hindi." Sinabi niya, pinutol ang kanyang pangungusap. Tumayo siya, hinarap siya nito. "Akala ko ba matutuwa ka dito? Sinabi mo pa na okay tayo."“Niloloko ko lang siya! Hindi ko alam na ikaw pala ang ti
Tumango ang duke. “Huwag kang mag-alala. Walang mangyayari ngayong gabi..." Sabi niya sabay kuha sa maskara niya at mukhang tatanggalin na niya. "Kung ganoon ay kung mapatawad mo ako."Pinigilan niya ito, "Teka, ano ang gagawin mo?"Tumigil siya. "Nacurious ka na makita ang mukha ko, 'di ba? Isa pa yun sa mga dahilan kung bakit mo ako pinakasalan diba?"May gustong sabihin si Lady Vienna...kahit ano...Dahil siya ay bahagyang tama. Ngunit ang paraan ng pagbigkas niya ng mga salitang iyon at ang paraan ng pagtingin ng mga mata nito sa kanya na may malungkot na ekspresyon ay may nagawa sa kanyang puso...Walang masabi ang bibig niya. Sa halip, pinagdikit na lang niya ang kanyang mga labi sa manipis na linya.Bakit nagtiwala agad ang duke sa kanya?Alam niyang maseselang paksa para sa kanya ang maskara nito, at walang nakakita sa totoong mukha nito, maliban sa sariling mga magulang. She thought he only need a duchess to act and only a contractual marriage...everything is business...Kaya
Nag-pout si Lady Vienna, binigyan ng tingin si Duke Raziel. “Kakaiba ka, Raziel.“Okay lang ako.” Aniya, at nagpatuloy, namumula ang pisngi. "Gusto ko lang na malapit ka sa akin."Iyon ang nagpa-pause sa kanya. Malapit sa kanya? Namumula ang kanyang mga pisngi, pakiramdam niya ay nagiging patatas na siya. Sinulyapan niya ang ekspresyon nito upang makita ang mukha nito na mukhang tahimik at tahimik.Minsan, hindi maiwasan ni Lady Vienna na isipin kung paanong kapag nakikita niya itong nagsasabi ng mga bagay na tulad nito ay nakakalimutan niya na siya ay isang kontrabida.Well, siya ay isang kontrabida sa kanyang sarili. Ngunit iyon ay isa pang punto.Umiling siya, inalis ang iniisip. "Haha, niloloko mo ako, Raziel." Sumagot siya nang ma-recover siya.Ginawa niya ang hiniling nito at tahimik na umupo sa tabi ng sofa. Pinanood niya itong pumirma sa mga papel at hindi niya maiwasang mainis. Ano ngayon? Bakit siya pumayag na manatili dito?How stupid of her. Umiling-iling siya, nanatili siy
“Lady Vienna! Ibig kong sabihin, Duchess!" Huffed Roxy sa kanyang kwarto.“Ano ito?” Tanong niya habang sinusuklay ang buhok at tinitigan ang repleksyon niya sa salamin."Kailangan ko ang iyong payo." Patuloy ni Roxy.Tumango siya doon, naghihintay sa kanyang magpatuloy, "Tungkol saan?""Tungkol sa pag-ibig."Tumigil siya sa pag-aayos ng buhok niya. Paglingon kay Roxy, hinarap niya ito.“Pag-ibig?” She asked for confirmation at tumango naman si Roxy. "Talaga? Seryoso ka bang humihingi ng payo sa akin?""Humihingi ako ng paumanhin, ang iyong grasya. Ngunit ito ay tungkol kay Huxley." Sabi niya."Anong nangyari?"Ngumuso siya, namumuo ang luha sa kanyang mga mata. Tumayo, niyakap siya ni Lady Vienna at hinaplos ang buhok, “Awe, my poor maid, I don’t want to see you crying like this. Sabihin mo sa akin kung ano ang ginagawa ng lalaking iyon para maputol ko ang kanyang mga bola.”Nanlaki ang mga mata ni Roxy, "No, please don't do that!" Bulalas niya. “Nakita ko lang siyang tumatawa kasama
Noon lang, nahulog ang isang ibon mula sa balikat ni Lady Vienna Xaviera. May sulat ito doon at binuksan niya ito at binasa ng malakas para marinig ni Duke Raziel. “Dear Duchess Vienna and Duke Raziel,How are you? You’ve been on an adventure, everything’s going well in the palace as I’ve restored peace and kept the citizen’s happy. Wherever you two are, I hope this letter finds you well.I want to inform you two that the Ardis Kingdom, our neighboring country and ally, is holding an important event in the coming month. Princess Vienna Elysia Dutroux, King Xander’s precious daughter is celebrating her 18th birthday, which is also time for her to find her husband. She has over twenty suitors, along with me I want you to help me there and make her my queen.-Prince Griffith from Royal PalaceNatawa si Lady V
Narinig niyang bumubulong sa kanya ang mga iniisip nito. Iyon ang mga huling salitang inaasahan niyang gagawin, ngunit walang pagpipilian, dahan-dahang inalis ni Lady Vienna ang kanyang mga kamay na tanging linya ng buhay niya ngayon, at sa wakas ay binitawan niya ang sarili, pinanood niya si Ambrosia na nakatingin sa kanyang ginawa, hindi inaasahan ang kanyang gagawin. ito. Ipinikit ni Lady Vienna ang kanyang mga mata at hinayaang itago siya ng usok. Ito ang hindi inaasahang paraan ng pagkamatay para sa kanya. Sa lahat ng pagkakataon na nahaharap siya sa panganib, ito ang pinakakatawa-tawa na paraan kung paano siya namamatay para sa kanya. Namatay siya dahil sumuko siya. Naghintay siya ng impact, na bumagsak sa lupa at hinayaang mabali ang kanyang mga buto ngunit sa isang iglap, isang shar claw ang humawak sa kanyang shirt, at isang pares ng mga
Wait lang, Raziel. It's my turn to make the effort. Para sa ating dalawa. Well, medyo hindi patas na ako lang ang nakakaalala ng lahat ng meron tayo, di ba? Kailangan kong ipaalam sa iyo ang bawat piraso at piraso. At hindi naghintay si Lady Vienna at sinimulan na ang kanyang plano. Dinala ni Lady Vienna si Duke Raziel sa bawat lugar na pinuntahan nila. Mula sa pagdadala sa kanya sa royal ball kung saan sila nagkaroon ng kanilang unang opisyal na pampublikong pagpapakita sa Rogue guild hanggang sa kanilang pakikipagsapalaran kasama si Avelina, at maliliit na sakuna sa Crown Prince Matthias. Ito ay isang mahabang proseso, ngunit dahan-dahan ngunit tiyak, si Lady Vienna ay matiyagang naghintay para sa perpektong oras, para sa oras na siya ay magigising at maalala kung ano ang mayroon sila. Dahil baka ito lang ang pagkakataon na magkakaroon siya. At kung maglalakas-loob si Alexis na guluhin muli s
"Sa susunod nating buhay, darating ako at hahanapin kita, Vienna." Napabuntong hininga si Lady Vienna, sinusubukang umangkop sa liwanag habang ang komportableng kutson ay-sandali. Hindi ba dapat may kumportableng kutson sa kanilang karwahe patungo sa imperyo ng Lumen? Ang huling bagay na natatandaan niya ay ang pag-alis sa bahay-ampunan matapos makuha si Titus ng mangkukulam...at pagkatapos ay maglakbay sa isa pang paglalakbay...kasama ang isang tao...Sinubukan niyang i-rack ang kanyang isip para sa karagdagang impormasyon, pakiramdam na may kasama siya. Hindi sigurado kung sino ito, ngunit tila nakipag-ugnayan siya sa taong ito. Ano ang kanyang…pangalan muli? Luminga-linga siya at napansing nasa kwarto niya siya, napabuntong-hininga siya sa gulat.“Roxy!” Siya ay sumigaw, at si Roxy, ay lumitaw sa kanyang karaniwang magulo na kayumangging buhok at uniporme ng maid, "Yes my lady!"“Nasaan…nasaan si Titus?” Tanong niya, at b
Natatawang hinaplos ni Alexis ang pisngi niya, “Haha, ito ang pinaka-excited para sa akin. Ang pagbubunyag. Itinago ba niya ito sa iyo? O talagang nawala ang alaala niya pagkatapos kong gawin ang ritwal?”“Mukhang gulat na gulat ka mahal. Hayaan mong ipaliwanag ko sa iyo ang lahat ng malinaw." Pagkatapos ay hinawakan niya ang noo ni Vienna at biglang, isang maliwanag na liwanag ang pumasok sa kanyang isipan, kasama ang mga alaala na naglalaro.“Matagal nang patay ang iyong kaluluwa, Vienna. Ang nagpapuyat sa iyo ay dahil isinakripisyo ni Raziel ang kanyang sarili noong nakaraan.” Sinimulan niya, at pinanood ni Vienna ang paglalaro ng tanawin sa kanyang harapan.“Noong nakaraang siglo, si Duke Raziel ay isang makapangyarihang mamamatay-tao na umibig sa isang babae na nag
Kinabukasan, nagpatuloy sila at napalapit sa Lumen Empire. Naroon pa rin ang lalaki para gabayan ang daan patungo sa kanila. Si Fedel ay masigasig sa pagbabanta sa matanda sa sandaling nagpasya itong lokohin sila. Paghinto sa kweba para magpahinga magdamag, may nakita silang bote na nakalagay sa loob. Hinawakan ito ni Fedel at binigay kay Vienna bilang biro, ngunit nagulat silang lahat nang lumitaw ang napakalaking usok mula sa loob. Isang anino ng isang pigura ang lumitaw, at isang matangkad at maitim na gwapong lalaki ang nagpakita.Hinubad ni Duke Raziel ang kanyang espada at hinila si Vienna sa gilid, "Ano ang nabuksan mo?" naiinip niyang tanong.Nag-pout si Vienna, "Hindi ko alam, binigay sa akin ni Fedel!"Napabuntong-hininga si Raziel, "Isa itong genie, mag-ingat ka."Tumaas ang kilay ni Vienna, "A genie?"Iniunat ng lalaki ang kanyang mga braso at humarap sa kanila ng walang pakialam na tingin, “Ah, sa wakas! Isang daang taon na akong
Ang mga bata ay patuloy na nagtanong para sa kanya at si Mr. Martini ay dumating upang isugod sila pabalik sa kanilang mga silid. Pagkatapos ay pinatuyo nila ang kanilang mga sarili sa kanilang sariling silid at pagkatapos mag-impake ng kanyang mga gamit. may kumatok sa pinto niya.Binuksan niya ito at nakita si Fedel. Bumuntong hininga siya, "Oras na ba?"Tumango siya, “Naghihintay na si duke sa may pintuan. Kailangan nating umalis nang maingat bago pa mapansin ng mga bata."Napabuntong-hininga siya, mahirap magpaalam. Kaya mas mabuting umalis ng hindi nila alam..."Makukuha mo na ang mga gamit ko. Pero may gagawin muna ako." Tumango si Fedel, nagsimulang dalhin ang kanyang maleta sa labas habang nakaupo sa gilid ng mesa na may hawak na panulat at papel.Nagsimula siyang magsulat ng ilang salita. Isang liham ng paghihiwalay para sa mga bata. Tumayo siya, pagkatapos ay tiningnan niya ang silid. Ito ay isang maikling paglalakbay dito ngunit an
"Gusto mong malaman ang isang napakaliit na sikreto?" Tinanong niya si Vienna, at nagpatuloy siya, "Alam mo, ako ang pumatay sa iyong kasuklam-suklam na pangit na alagang hayop." Inamin ng bruha. "Nakita ng maliit na batang babae na si Ella na ginagawa ko iyon kaya tumakbo siya, at ginawa kong makalimutan niya ang kanyang alaala." Sabi niya, "Nagpeke rin ako na may sakit at nagpa-cute para ma-in love kayo sa akin.""Ngunit hindi ko ginawa." Sumagot si Titus."Oo, sayang naman, sana naging perpekto tayo."Nagawa siyang kulungan ni Raziel at nag-transform ang bruha bilang tigre. Bumaba si Vienna at hiniwa ang kanyang mga hita, ngunit mabilis na pumunta ang mangkukulam sa kanyang nasasakupan, kumagat sa balikat ni Titus. Nagawa siyang kulungan ni Raziel at nag-transform ang bruha bilang tigre. Bumaba si Vien
“Fedel?” Tumagilid ang ulo ni Avelina, "Pero malinaw na galit sa akin ang lalaking iyon." Umiling si Vienna, "Tsk, ignorance is a bliss....I mean you need to open your eyes." Tumayo si Vienna, “Then I’ll have to leave you to get some rest. Magandang gabi." "Goodnight, your grace." Pagkatapos ay naghanda si Vienna para matulog, mabigat ang kanyang puso sa pag-iisip tungkol sa pagpanaw ng kanyang alaga. Ayos lang. Magiging maayos ang lahat. Ngunit hindi nakakatulong na wala si Raziel sa kanyang tabi. Lalo pang nalaglag ang puso niya. ***** Kinabukasan,