All Chapters of A Night With A Billionaire : Chapter 11 - Chapter 20

“Na-late ka?” tanong ni Owen.“Ah, oo. Nag-aayos pa ako ng kwarto ko.” aniya at tipid na ngumiti kay Owen.Iyong storage room kasi ay nilinisan niya pa ng maaga para lang kumportable siyang makatulog doon mamayang gabi.“Ayos lang ba ang trabaho mo sa kariderya?” Tumango siya. “Oo naman. Mababait sila sa akin. Lalo na si Nanay Linda.”Tumangu-tango si Owen. “Mabuti naman kung ganoon. Mabuti na lang at hindi pa nakarating si Talula. Baka mapag-initan ka na naman.”Napalunok siya. “Hindi na ako male-late sa susunod. Pangako!"Nang mag-break time na ay agad lumapit ang mga office mates nila sa table nila.“Hoy, Serrie! Dapat mainit pa ang kape ko pagdating dito, ha. Kaya dalian mo paakyat dito.” ani kasamahan niya.“Hoy, ako rin. Pakibilisan. Huwag kasi kayo pabagal-bagal. Huwag mo na kayang isama itong si Owen? Babakla-bakla, e. Kaya kayo natatagalan sa baba.” dagdag pa ng isa.Tumango lang siya habang tahimik lang si Owen. Pero sumama pa rin si Owen sa kaniya pababa.“Baka mapag-inita

Hindi niya na matingnan ngayon si Hidan. Tapos nitong maabutan siya sa loob ng clinic, hindi niya na alam kung anong iaakto.“K-Kakain ako pagkatapos nito.” basag niya sa katahimikan.Nasa sasakyan na silang pareho. Habang hawak ni Hidan ang fetus picture.“Diyan! Ibaba mo na lang ako diyan. Diyan ako kakain!” agad niyang tinuro ang fast food na nadaan.Kunyari, kakain lang siya. Pero ang totoo ay tatakasan niya lang si Hidan. Kahit pa sabihin niyang hindi siya handang aminin kay Hidan ang lahat ay alam niyang hindi siya makakatakas ngayon.Huminto ang sasakyan. Pero nagulat siya nang makitang bumaba rin si Hidan.“Saan ka pupunta?” gulat na tanong niya.Kumunot ang noo nito. “Sasamahan ka sa loob.”Napanganga siya. “Wala kang ibang gagawin?”Bumaling ito sa kaniya gamit ang seryosong tingin. Napalunok siya at agad kinabahan.Alanganin siyang nagbitiw ng tawa. “Kasi ano-”“Let's go.” putol nito sa sasabihin niya.Problemadong sinundan niya ng tingin si Hidan. Hindi niya alam kung papa

Hindi na magawang tingnan ni Serrie ang mga kasamahan matapos iyon sabihin ni Hidan. Hindi niya rin alam kung bakit sinabi iyon ng lalaki. Akala niya ay dapat niya iyon isekreto. Pero si Hidan na mismo ang nagbunyag no’n. Hindi niya lang maintindihan. “Ikaw pala ang asawa ng CEO?” Ani John at nakangiti na ngayong lumapit sa kaniya. Alanganin siyang ngumiti. Bumaling siya sa iba niyang kasama sa office. Kita ang takot sa mga mata ng iba sa mga ito. Tila may nagbago bigla. “Sana sinabi mo agad. Ikaw talaga,” ani Jhon at pabiro pa siyang hinampas sa balikat. Bakla si Jhon. After ng isang buwan ay ito ang agad na naging malupit sa kaniya. Ito ang pumalit kay Rex sa pagka-bully. Ngayo’ng narinig na nito ang lahat tungkol sa kaniya, hindi niya alam kung anong magiging trato nito sa kaniya. “Sorry, Serrie! Pasensiya na talaga!” si Vern ang lumapit sa kaniya at agad humawak sa braso niya. “Medyo mean ako sa’yo nitong mga nagdaang araw. Pero hindi ko iyon sinasadya. Talagang stress lang

Nagmamadali sa pag-out si Serrie. Male-late na siya sa trabaho sa canteen. Nasa baba na siya ng building nang mapansin na wala ngayon ang driver niya. Sa tuwing bababa siya ang alam niya, nandiyan agad si Manong Arnaldo. Pero ngayon, nakapagtataka na wala.“Baka may pinuntahan lang,” aniya sa sarili. Maghihintay na lang siya doon. Ilang saglit ay may dumating nga. Napangiti siya. Kaya lang naglaho ang ngiti sa labi niya nang bumukas ang bintana ng sasakyan. Si Hidan ang bumulaga sa kaniya.Bumaba ito sa sasakyan at hindi maalis ang tingin sa kaniya. Pinanliitan siya nito ng mata.“You look shock," puna nito.Alanganin siyang nagbitiw ng ngiti. “N-Nasaan si Manong?”“Pinag-leave ko muna,” anito tapos ay binuksan ang pinto sa front seat. Hindi agad siya nakakilos. “Get inside, Serrie,” untag nito sa pagkatulala niya.Saka lang siya natauhan at agad kumilos. Nasa front seat na siya nang yumuko si Hidan. Namilog ang mga mata niya nang lumapit ang mukha nito sa kaniya.“Simula ngayo

Maagang nagtungo si Serrie sa karinderya nang day-off niya. Dati wala siyang day-off. Ngayon, binigyan na siya ng day-off at masayang masaya talaga siya.“Ilang beses ka pang maglilihim sa akin, ha? Alam mo bang pinagtrabaho kita ng gabi dito? Mula ka pa sa trabaho mo sa opisina tapos didiretso ka pa dito.” tila problemadong problemado si Nanay Linda kinaumagahan nang makita ulit siya sa karinderya.“Nay, sorry-”“Huwag mo akong ma-sorry sorry!” putol ng matanda sa sasabihin niya pa sana. “Kung hindi ko pa pinilit si Wen-wen kahapon hindi ko malalaman na buntis ka. Tapos parati ka pang pagod. Nasaan na ba iyang asawa mong mayaman at tila wala namang pakialam sa'yo? Gusto ko siyang turuan ng leksyon. Wala akong pakialam kung mayaman siya!”Akmang lalabas pa si Nanay Linda hawak ang sandok. Hinawakan niya nga lang ito sa braso para hindi na nito ituloy ang binabalak.“Nay, tama na po. Ayos lang naman ako, e.” Napanguso siya.Iritadong binalingan siya ni Nanay Linda at kinurot ang tagili