All Chapters of Owned by the Devil: Chapter 41 - Chapter 50

After dinner, dumiretso sila sa isang bahay bato na mukhang ginawang hotel ng mga taong nandito para sa mga turistang walang balak umalis sa islang ito. Isa lamang ang silid na kinuha ni Lucifer at saktong isa na lang rin talaga ang silid na natira. But gladly, double deck ito. “Ako na sa taas,” she said. “Baka sapian ka na naman ng kademonyohan.” Matapos niyang sabihin ‘yon ay pumasok na siya sa loob ng maliit na banyo para magpalit ng damit. Ngunit hindi niya pa nga nahuhubad ang kanyang dress nang may kumatok sa pinto. At sino pa nga ba ang ibang taong kakatok sa kanyang pinto? “What?” bagot niyang sambit. “Your mother’s calling you,” he replied. Sa sinabi nito ay agad niyang binuksan ang pinto. Na kay Lucifer nga pala ang kayang phone. Masyado kasi siyang naaliw sa ganda ng paligid na nakalimutan niyang wala pala sa kanya ang phone. And her mom is surely worried about her! Pagkabukas niya ay bumungad sa kanya ang mukha ni Lucifer na para bang bagot na bagot habang nakatingin

She sat on the grass and looked at his name and sat on the grass. Nagpagpag siya sa kanyang kamay saka niya tahimik na sinindihan ang kandilang kanyang dala. Nang akala niya ay masisindihan niya na ito ngunit biglang umihip ang malamig na hangin.Agad niyang tinakpan ang parte kung saan galing ang hangin at muling sinindihan. Nang matapos ay maingat niya itong nilapag sa tabi ng lapida nito. Kinuha niya ang isang putting tulip at inamoy ito.“I brought you your favorite flower,” she said and placed it beside the candle. “Pasensya na nga pala kung ngayon lamang ako nakabisita, ah.”Kakarating niya lang kahapon dito sa Italy at ngayon ang mismong araw ng death anniversary ni Gio. It has been two weeks since she left Philippines. At wala na siyang balita sa kung ano na ang nangyari sa kanyang paglisan. She also blocked Lucifer’s account dahil ayaw niyang mangulit ito.Tumitig si Lyla sa lapida nito.Giovanni Roe. Died in a car crash. At hanggang ngayon ay sariwa pa rin sa isipan niya kun

Tahimik na nakahiga si Lyla sa kama. Umalis si Lucifer kanina at hanggang ngayon ay hindi pa nakakabalik. Hindi rin naman siya interesado kung babalik ba ito o hindi. Mas mabuti nga na umalis ito dahil parang sumisikip ang hotel suite niya kapag nandito ang binata. Dinilat niya ang kanyang mga mata at tumingin sa wall clock. As dos na ng madaling araw pero hindi pa rin siya dinadalaw ng antok. Paano ba naman kasi, sobrang dami ng in-order ni Lucifer kanina at sobrang dami rin niyang nakain. She can’t believe those foods fit inside her stomach. Hinubad na lang ni Lyla ang kanyang suot n aroba at humiga na lang sa kama ulit. She’s wearing her favorite satin dress. Bukod sa pajama niya, itong satin na dress niya ang mas mabilis nagpapatulog sa kanya. Hindi na rin siya nagsusuot ng bra dahil alam niyang hindi na rin babalik si Lucifer. Like, hello? Wala itong card key. Once he leaves the room, he can’t go back in anymore. Kaya naman malaki ang kompyansa niyang hindi na ito muling papaso

Namulat si Lyla na wala si Lucifer sa kanyang tabi. Agad siyang nag-inat ng katawan at humugot ng malalim na hininga. Dahan-dahan siyang bumangon at inilibot ang kanyang paningin. Walang bakas ni Lucifer ang naiiwan sa paligid.Mariin niyang kiangat ang ibabang labi at pinikit ang mga mata. She rubbed her eyes and bit her lower lip. And suddenly, she felt empty. Pakiramdam niya ay nag-iisa lang siya at hindi niya maintindihan kung bakit niya ito nararamadaman in the very first place.“You’re awake.”Wala sa sarili siyang napalingon sa nagsalita at kinunotan ito ng noo. “What the hell are you doing here?”“I was here the whole night,” bagot nitong saad. “Breakfast is ready. Can you get up?”Napataas ang kanyang kilay sa tanong nito. “Excuse me? After what you did to me? Itatanong mo pa sa ‘kin kung kaya ko ang tumayo? Are you stupid or something?”Hindi na lamang siya pinansin ng binata at nagtungo sa center table. Iniisa-isang nilapag ng binata ang mga ini order nitong mga pagkain. Na

Tahimik na tinatanaw ni Lucifer si Lyla na abala sa pakikipag-usap sa bata. And yes, they’re really in an orphanage with a lot of kids. Pero mukhang lahat sila ay kilala ni Lyla. Hindi man lang nga siya nito binabalingan ng tingin. “Wow, what a great art!” she exclaimed. And yes, they’re painting. Pero sila lang, wala siyang kinalaman doon. Tahimik lang siyang nakatingin sa dalaga na may pinta na ng ang pisngi. And she seems to forget he’s here with her. But that is no a big deal to him. Mas mabuti na itong ganito na nakakalimutan nitong kasama siya. He wanted to know more about her. He wanted to see the real her. Masid na masid ang binata habang nakatingin kay Lyla. Looks like she’s having fun with the kids. Nakikipagkulitan pa nga ang ito sa mga bata na para bang magkapatid na nagba-bonding. “Lyla has a very good soul.” Wala sa sarili siyang napatingin sa kanyang tabi nang may magsalita at bumungad sa kanya ang madre na sumalubong sa kanila kanina. Pinilit ni Lucifer na tumango.