All Chapters of Into the Wishing Well: Chapter 21 - Chapter 30

"ANG AKING patakaran ay walang upuan, walang usapan, at higit sa lahat, walang tulugan sa loob ng dalawang oras ng klase. Naiintindihan ninyo ba?" patuloy ni Maestra upang sumang-ayon sa kanya ang lahat. Ang unang araw ng Mga Salita ng Salamangka at si Maestra Markisha ang aming guro. Even though the idea of standing for two hours is exhausting, Segundars assure us that Maestra Markisha's activities will keep you amazed and interested.Ayon sa kanya, ang Mga Salitang Salamangka ay ang mga salitang ginagamit at sinasambit upang manipulahin ang mga bagay-bagay, may buhay man o wala. Maituturing din itong isang artipisyal na mahika. May pinakita siyang mga imahe gamit mula sa kanyang kamay, maihahalintulad ito sa isang hologram."Ang Mga Salitang Salamangka ay maituturing na pinakamalakas na artipisyal na mahika. Ito'y maisasakatuparan ng isang tao sa pamamagitan ng konsentrasyon, matalas na pag-iisip at kaunting bahid ng natural na mahika. Sa loob ng dalawang buwan, sampung mga salitang

KAHIT papano'y maluwag akong huminga dahil hindi iyon si Stalwart. Lumabas na ako roon baka nakakaistorbo lang ako sa manggagamot.In no time, I could see the man I had been looking for for a long time in afar. Ang kanyang grayish blue eyes ay diretsong nakatingin sa akin.Kusang gumalaw ang aking paa patungo sa kanya. Napabuga ako ng hininga nang makita na wala siyang sugat.Goodness gracious. That's a relief. He's fine, I guess."Anong ginagawa mo rito?" seryosong tanong niya. Napatingin ako sa kanyang itsura. Magulo na ang buhok, medyo maalikabok na ang kanyang mukha at binabalot na siyang pawis ngunit, bakit ang pogi niya pa rin?"Ano...kasi nabalitaan kong may nangyaring p-paglusob ng mga b-brujo't bruja, n-nandito ako p-para k-kumustahin k-kita, k-kung o-okay ka lang." I looked away after saying that. My heart beats faster once more.Ngunit, nabigla ako nang ngumiti siya ng kaunti at sinagot ako. "Ayos lang ako, sila ang hindi," aniya habang nakatingin sa paligid. Abala ang laha

PINAGPATULOY ulit yung last scene ni Prinsipe Maxilion at Fauna sa kusina ng kaharian kung saan narinig niyang kumakanta na kasing pareho ng boses ng babaeng lumigtas sa kanya sa gubat."Sobrang pangit ko ba para agad mong makalimutan? O 'di kaya sobrang hindi ako ganoon kahalaga para hindi mo na maalala?" malungkot na tanong ni Fauna sa Prinsipe na ngayon ay nabibigla sa mga nangyayari.Namilog ang kanyang mga mata. "I-Ikaw iyon, F-Fauna. I-Kaw!" hindi makapaniwalang saad ng Prinsipe. Lumuhod siya sa harap ni Fauna na nagpahiyaw sa lahat."F-Fauna, patawad dahil dahil kinalimutan kita, patawad dahil hindi kita naalala, at patawad dahil ngayon lang kita nakita," mga sinabi ng Prinsipe upang maiyak si Fauna. They kept looking at each other while there was a sweet music on the background.Natigil ito nang may kalabog na umalingawngaw sa paligid. Nasaksihan ito ni Hermelina na ngayon ay matatalim ang mga tingin sa dalawa."Anong ibig sabihin nito?!" sigaw ni Hermelina sa dalawa. Tumayo a

PUMASOK na ako sa klinika, binuksan ko ang unang kurtina at nakitang nagpapahinga si Janus. Umupo ako sa upuan na katabi ng kanyang kama."Janus..."He has a black eye in his left eye and a lump on his forehead. His right fist was bandaged and his uniform was a bit torn. Unti-unting minulat niya ang kanyang mata at ngumiti agad nang makita ako. "A-Artemis, nariyan ka pala, ang pangit ko na ba?" natatawang tanong niya para hampasin ko ang kanyang binti. Napa-aray naman siya dahil doon."Nagbibiro lang ako, kaya huwag mo na akong hampasin dahil mas lalong sasakit!" he mumbled.Nagsimula naman akong maluha-luha dahil doon.Napayuko ako sa sobrang guilt. "P-Patawad, Janus. Dahil sa akin, nag-away kayo at nagkagulo. Napagtanto ko na may mga bagay na hindi dapat pilitin kung hindi pa talaga pwede. Alam kong nag-aaway kayo pero pinilit ko pa ring kumain kayo sa isang mesa. Hindi ko man lang inintindi ang nararamdaman mo.""H-Huwag mong sisihin ang sarili mo. Desisyon kong magalit at desisyo

HINDI ako nagdalawang isip na sampalin siya at hindi naman siya nagulat doon."Buong akala ni Kriselle, nagbago ka na at gusto mo siya ngunit si Moiselle pa rin pala ang mahal mo! Paano mo nagawang paglaruin ang damdamin ng kambal?!""Isang malaking palabas lang ang panliligaw ko kay Krisell—" hindi ko na siya pinatapos dahil tinulak ko siya ng malakas!Nabitawan ko na ang payong pati na rin ang dala kong balot. Wala na akong pakialam dahil ang tanging gusto ko lamang ay saktan ang lalaking 'to!Lahat ng inis sa katawan ko ay mukhang mailalabas ko ngayong araw."Isa kang napakalaking gago! Nararapat kang mamatay sa sobrang lamig!"Susuntukin ko sana siya nang may pumigil sa aking kamay.Napalingon ako sa humawak sa aking kamay, si Stalwart!"Anong nangyayari rito?!" nagtatakang tanong niya pero hindi ko ito pinansin at mabilis na binawi ang aking kamay.Lumapit muli ako kay Paris ngayon at hinayaan niya akong suntukin siya ng malakas sa mukha. My hand hurts but I don't care anymore be