All Chapters of I Sold My Virginity To My Professor: Chapter 31 - Chapter 40

Hindi maitago ni Leon ang pagtiim-bagang niya sa sandaling 'yon. Ni hindi niya makayanan na tingnan sa mata si Lara that time."I have many things to do, sir Amoroso, so, please be concise to all the process about the contract. I don't like to wait." Sambit pa ni Lara sa walang emosyon na boses. Nakatingin lang ito kay Leon na sinasadyang suotin ang mapanuyang tono.Leon clear his throat."Well, let's sign the contract." Leon was a bit shy that time.Nilingon ni Lara ang opisinang iyon."Dito ba?" walang pasabi na pumasok si Lara sa opisinang iyon na malayong-malayo sa ginagalawan niyang lugar. Nilinga ni Lara ang paningin saka tiningnan ang isang pinta na nakasabit sa dingding, isa itong babaeng natutulog, nakatalikod iyon at lantad ang hubad nitong likuran, bahagya namang natatabunan ang pang-upo nito na abot hanggang hita.It was revealing piece of art that reminds something in her past. Napailing siya saka mabilis na naupo sa isang malambot na upuan doon. Agad siyang nagcross-legs

"Mommy, please read my favorite story..." Sabi pa ni Coleen kay Lara nang mga sandaling iyon. Ito ang madalas na request nito kapag matutulog na ito."Fine, sige...babasahin ko na." Lara cleared her throat that time. "Long time ago and far, far away an old woman was sitting in her rocking chair thinking how happy she would be if she had a child. Then, she heard a knock at the door and opened it. A lady was standing there and she said, "If you let me in, I will grant you a wish." The old woman let the woman in firstly because she felt pity, secondly because she knew what she'd wish for...a child. After she washed the lady up and fed her, she saw that she was really beautiful.""The lady slept soundly all night long and then right before she left, she said, "Now, about your wish. What do you want?""The lady thought about most people's wishes to be richest in the world, most powerful person, the smartest, and the prettiest. But the old woman wished for something the lady could not b

It's now dark and slightly raining. Matiyagang naghintay sa coffee shop si Leon sa oras na iyon. Hindi niya ginagalaw ang order na kape habang panay sipat sa suot niyang relo.Ilang sandali pa'y may lumapit sa kaniya. It's Daisy. Halatang kabado at nagmamadali dahil ramdam ni Leon na hinihingal ito."Daisy, you came...sit down." Sabi pa ni Leon at maagap na pinaupo ang dalaga."S-salamat po.""I'm glad you came.""Uh, sir, sa totoo lang po, ayokong pumunta," she paused. "Ayoko kasing masangkot sa...kung anuman po ang gustong sadya mo sa akin," she said checking the area if mayroon ba siyang kakilala."Don't be nervous.""Ano po ba ang gusto mong malaman, sir?""I just want to clear something.""About what?""Matagal ka na sa kompanya 'di ba? wala pa si Lara, mas nauna ka sa lahat 'di ba?"Tumango lang si Daisy."G-gusto kong malaman, did you know about her child?"Matagal na nagsalita si Daisy

"No, son. Ako ang patawarin mo..." Mahinang sambit ng matanda kay Leon.Nagulat si Leon sa narinig. Hindi siya makapaniwala, na imbes na siya ang humingi ng patawad ay ang mismong ama pa niya ang nagsabi n'on. "Papa, naging pabaya akong anak...""No, Leon. You are not. Hindi ko lang nakita ang halaga mo noon, mas inuna ko ang mga pansariling kagustuhan ko, at ang kamalian mo lamang ang nakikita ko..." Kahabag-habag na sambit ng matanda.Marahang tiningnan ni Leon nang malapitan ang mukha ng kaniyang ama. Ibang-iba ito kaysa noon, bakas sa mukha nito ang nahihirapang sitwasyon, at wala siya sa mga panahong dapat ay nandoon siya para alalayan ito."Halika sa veranda." "Sige po.""Mabuti't naparito ka, kailangan nating mag-usap.""Opo, gusto ko pong makabawi...I'm sorry papa, I've been not around for many years.""It's not important, hijo. Ang importante'y nandito ka na...""Opo...""I missed you, Leon."Napangiti si Leon saka marahang hinawakan ang kamay nito."Leon, nakausap ko si La

Hindi pa rin makapaniwala si Leon na napunta siya sa condo ni Stephanie, hindi siya kumbinsido na hindi si Lara ang naghatid sa kaniya dahil kitang-kita niya ang mukha nito bago siya mawalan ng ulirat. Sakay na siya sa kaniyang sasakyan, hawak niya ang manibela pero hindi niya alam kung saan siya papunta. Gusto niyang masigurado ang lahat, he called Adam pero wala namang sumasagot sa oras na iyon. Nag-park siya muna siya sa may pet shop saka napansin ang isang pamilyar na mukha ng isang bata. Ito ang batang nagngangalang Coleen, ang palagay niya'y anak niya! Mabilis siyang nagtago, gusto niyang masigurado na wala itong kasama na mga bodyguards. Kasama nito ang dalawang babae, at palagay niya'y ito ang mga yaya ng bata. He decides to use his cap saka nag-shades. Nag-jacket din siya saka bumaba. Nagtangka siyang lumapit para marinig niya ang sinasalita nito. "Yaya, I want that one," turo pa nito sa isang puppy, isang shih tzu na aso. "Okey, baby, just pick one." Sabi pa ng isang y