"No, son. Ako ang patawarin mo..." Mahinang sambit ng matanda kay Leon.Nagulat si Leon sa narinig. Hindi siya makapaniwala, na imbes na siya ang humingi ng patawad ay ang mismong ama pa niya ang nagsabi n'on. "Papa, naging pabaya akong anak...""No, Leon. You are not. Hindi ko lang nakita ang halaga mo noon, mas inuna ko ang mga pansariling kagustuhan ko, at ang kamalian mo lamang ang nakikita ko..." Kahabag-habag na sambit ng matanda.Marahang tiningnan ni Leon nang malapitan ang mukha ng kaniyang ama. Ibang-iba ito kaysa noon, bakas sa mukha nito ang nahihirapang sitwasyon, at wala siya sa mga panahong dapat ay nandoon siya para alalayan ito."Halika sa veranda." "Sige po.""Mabuti't naparito ka, kailangan nating mag-usap.""Opo, gusto ko pong makabawi...I'm sorry papa, I've been not around for many years.""It's not important, hijo. Ang importante'y nandito ka na...""Opo...""I missed you, Leon."Napangiti si Leon saka marahang hinawakan ang kamay nito."Leon, nakausap ko si La
Hindi pa dinadalaw ng antok si Leon that time. It's already 9 o'clock in the evening, nasa sala siya habang humihithit ng sigarilyo, nang biglang mag-ring ang cellphone niya, It's Adam.Agad naman niya itong sinagot."Hey dude, what's up?" si Leon."Are you down or a drink?""Hmm, nandito ako kay Papa," mahinang tugon niya."G-gusto mo bang puntahan kita?" si Adam."Nah, pero..." he checked his wristwatch, "nasaan ka ba ngayon?" tanong ni Leon."Nandito ako sa bar, gusto ko lang ng may makausap..." ani ni Adam na halatang may problema."A'right, sige, pupuntahan kita. I'll just check papa if nakatulog na ba...""Sige." Nang sandaling iyon ay agad na pinatay ni Leon ang telepono at ninudnod sa ashtray ang sigarilyo saka tumayo. Nagtungo siya sa kwarto ng kaniyang ama. Nang masiguradong payapa itong nagpapahinga, tinawagan ni Leon ang katiwala na na-hire niya para bantayan ito at sabihing umalis muna siya saglit.Sa sitwasyon ng papa niya ay dapat na may nagbabantay na nito. He just hi
Hindi pa rin makapaniwala si Leon na napunta siya sa condo ni Stephanie, hindi siya kumbinsido na hindi si Lara ang naghatid sa kaniya dahil kitang-kita niya ang mukha nito bago siya mawalan ng ulirat. Sakay na siya sa kaniyang sasakyan, hawak niya ang manibela pero hindi niya alam kung saan siya papunta. Gusto niyang masigurado ang lahat, he called Adam pero wala namang sumasagot sa oras na iyon. Nag-park siya muna siya sa may pet shop saka napansin ang isang pamilyar na mukha ng isang bata. Ito ang batang nagngangalang Coleen, ang palagay niya'y anak niya! Mabilis siyang nagtago, gusto niyang masigurado na wala itong kasama na mga bodyguards. Kasama nito ang dalawang babae, at palagay niya'y ito ang mga yaya ng bata. He decides to use his cap saka nag-shades. Nag-jacket din siya saka bumaba. Nagtangka siyang lumapit para marinig niya ang sinasalita nito. "Yaya, I want that one," turo pa nito sa isang puppy, isang shih tzu na aso. "Okey, baby, just pick one." Sabi pa ng isang y
Leon starts his day with a cigarette and a cup of black coffee. Nakatayo siya sa kaniyang veranda habang tanaw ang city life, ang mga nakasanayan niyang tanawin na mga buildings at ma-traffic na kalsada. Pasado alas singko pa lang ng umaga ay gahol na ang lahat para makapunta sa mga trabaho.Muli niyang sinipat ang kaniyang relo, alas otso ang oras ng trabaho niya sa unibersidad, ito ang unang pagkakataon na makabalik siya doon, kung saan doon mismo nagsimula ang lahat, ang noo'y dominante niyang imahe bilang anak ng school owner, bilang isang professor, at ang lalaking hinahangaan ng lahat.It's coming back to him again..."Hmm...l must go now, kailangan kong agahan ngayon..." matapos n'on ay agad siyang naghanda, naligo siya at nagbihis ng akma sa pupuntahan niya.Nang makasakay siya sa kaniyang kotse ay agad siyang tumungo sa unibersidad. It's the first sem of that season, maraming mga estudyante ang nandoon at halatang nakatingin sa paparating niyang kotse. Malapad ang bukas ng ma
Maagang pumasok si Lara sa university para gawin ang mga reports, at submissions na kailangan ng school division's office. Gusto niyang ipagawa lahat kay Leon ang mga kailangan niyang reports. Nang nasa labas na siya ng office nito ay humugot muna siya ng isang malalim na hininga, hindi pa kasi mawala sa isip niya ang nangyari kahapon.She starts to knock on the door, not once, not twice..."Leon? Can I come in?" tanong pa niya, pero walang sagot ang bumalik. She starts to pull the door and get shocked about what happened. Nakabulagta sa sahig ito at walang malay. Napansin din niya na ang suot nito ay ang suot kahapon, kung saan...basang-basa ito sa buhos ng ulan."Leon? Leon? Oh my god!" yugyog niya rito. Pero wala itong response.She check his temperature, sobrang init nito. "My god, ang taas ng lagnat mo..."Nag-panic siya, mabilis niyang tinawagan ang mga staffs sa school pati na rin si Adam at Alana na mismong umalalay sa kaniya. Dumating ang ambulansya at dinala si Leon sa pinam
"Oh ba't parang nakakita kayo ng multo?" sabi pa ni Adam sabay lingon sa mukha ni Lara. Umiwas siya ng tingin sa lalaki. She cleared her throat and as if wala siyang narinig."K-kailangan ko nang umalis." Dugtong ni Lara habang iniiwasan ang tanong ni Adam."Wait," habol ni Alana sa kaibigan.Naabutan niya ito sa labas ng kwarto saka huminahon. She sighed and cross her arms."Ano bang pinag-usapan n'yo, Lara?" curious na tanong ni Alana.She shakes her head. "Nah, wala naman..."Kumunot ang noo ni Alana. "Ikaw ah, alam ko ang pasikot-sikot ng utak mo Lara, kilala kita. Kung may nililihim ka at may problema, alam ko ang timpla ng mukha mo. Mukha mo pa lang kanina, alam ko nang may problema." Mahinahong sambit ni Alana sa kaibigan.Hindi muna sumagot si Lara, bahagya siyang naglakad papalayo sa kwarto ni Leon. She is guilty as hell to what happened to him."Kasi...ganito 'yon..." patuloy ni Lara habang naglalakad. Nakinig lang naman si Alana at nakisimpatiya sa kaibigan."What? are you
Karga ni Lara si Coleen habang tinatahak ang nasabing hotel, hawak niya ang flyers na nakita niya sa airport, she is going to that place called Bali Mandira Resort. Hindi na siya kumuha ng isang travel expert or escort that time dahil gusto niyang maranasan ang maging isang normal na byahero. She's clothed with her fitted colored white shirt and her skinny blue jeans. Nakasuot siya ng kaniyang white Adidas shoes, at prenteng hinahanap ang nakalinyang taxicab na nandoon.May lumapit sa kaniya habang nakangiti."Yes? How may I help you?" ani pa nito. Tiningnan ni Lara ito mula sa itaas ng ulo nito hanggang sa suot nitong sapatos na medyo madumi."Bali Mandira Resort, I want to go there." Tipid na sambit niya. Karga pa rin niya si Coleen dahil natutulog ito."Yeah, yeah, I can drive you there.""How much?" normal na pagtatanong niya rito."Just 80$"Nagulat siya. Hindi niya alam na ganoon kamahal ang mga sasakyan doon."No, I'd rather look for another one.""No, I can give you a discount
"That's impossible, there's no Lara Caleign Villa Verde here." Iyon ang narinig na sagot ni Leon habang kausap ang mismong manager ng resort."Can you re-check it again?""Okay." Sagot nito sa kaniya.Napakunot-noo si Leon dahil hindi nagututugma ang mga detalye na sinabi sa kaniya ni Stephanie, imposible naman kung nagsinungaling lang ito sa kaniya. Naguguluhan siya sa sandaling iyon dahil hindi rin niya makontak ang numerong ibinigay ni Stephanie, na siyang gamit umano ni Lara sa Bali.Nasa lounge siya ng hotel sa oras na iyon nang malingunan niya ang malaking flat screen television na nasa gitna, maraming nakatingin sa update ng balita, na umano'y may banggaan na naganap.Umiling lang siya. "So reckless!" sambit pa niya sabay lingon ulit sa table ng receptionist."Headline for today, one Filipina victim of harassment and illegal trafficking was rescued last Monday, she is now confined at Octagon Hospital, Bali. Her daughter is now under observation, for further news updates, watch
Sa mga oras na iyon ay nasa delivery na si Lara, kasalukuyan na kasi itong nagde-deliver sa kaniyang kambal na anak. Walang kibo silang lima sa labas ng waiting area habang kapwa nakasuot ng hospital dress, mabuti na lang at may nag-offer sa kanila na suotin iyon, lalo pa't takaw pansin ang mga histura nila kanina nang makapasok sila sa hospital.Labas ang mga kalamnan at mga balun-balonan nila sa mga oras na iyon, kulang na lang ay magsagawa sila ng pornograpiya habang tulong-tulong na inaalalayan si Lara.After a long hour, ay napagpasyahan nilang magpadala ng kani-kanilang mga gamit sa kanilang mga tauhan. Mabuti naman at nakLarating ang mga ito, kahit pa na-traffic.They said, it is better late than never."Here they are," putol pa ni Leon sa kanilang pananahimik. Agad na nakita sila ng mga tauhan nila, na noo'y dala ang mga supot ng kanilang damit. Wala silang pakialam sa oras na iyon habang doo'y nagbibihis sa waiting area.Kahit si Alana nga ay walang pakialam na nagsusuot sa k
Fast Forward..."Kambal ang anak mo!" sambit pa ng doktor kina Lara at Leon na noo'y nagpapa-ultrasound sa kaniyang tiyan, isang buwan na lang ang hinihintay ni Lara sa kaniyang panganganak."Oh my..." sabi pa ni Lara na natutop ang sariling bibig sa sobrang pagkakabigla. Halatang nasiyahan sa narinig mula sa doktor, gayundin si Leon na hawak-hawak ang kaniyang kamay."This is a dream come true, doc." Sabi pa ni Leon na dahil sa pagkakabigla ay natapik pa ang balikat ng doktor."Dyosko! ang gandang regalo po para sa darating na bagong taon!" sambit pa ni Lara sa oras na iyon. Sa enero na ang delivery month niya. Iyon din ang birthmonth ni Leon. Nagkatinginan sina Leon at Lara sa oras na iyon, halatang walang pagsidlan ang galak na nLararamdaman nila.Niyakap ni Leon si Lara sa oras na iyon at mangiyak-ngiyak na napangiti."Babae at lalaki po ang gender ng mga anak ninyo, sir, maam." Sabi pa ng doktor sa kanila."Diyos ko, ang gandang balita po naman!" sabi pa ni Leon na muling tinitig
The Honeymoon.They made an arrangement to their friends na sila muna ang bahala kay Coleen for that night. Matapos ang kasiyahan sa venue ay nagkaroon sila ng panahon sa isa't isa. Including an overnight view in that lighthouse, malapit iyon sa resthouse na pinagawa nila. Hawak-kamay silang naglalakad papunta sa itaas, suot ni Lara ang kaniyang bulaklaking bestida habang naka puting cotton shirt naman si Leon at ang jogger nitong kulay grey."Anong ginagawa natin dito, Leon?""I made a special surprise for you, hon.""Ano na naman 'yan? You aren't tired of making surprises ha?" Ngumiti si Lara saka tinapik ang balikat ng asawa."Here, but, before anything else, kailangan kong piringan ang mata mo...""Fine." Sagot ni Lara na noo'y nasa pinakalast step na ng hagdan, inalalayan siya ni Leon papunta sa huling hakbang ng lighthouse, and there, dahan-dahang tinanggal ni Leon ang telang tumatabon sa mata ni Lara."Wow," bulalas ni Lara habang tabon ang sariling bibig."You like it?""Yes!
It was a sunny morning of Sunday when Lara and Leon decide to settle their vows in a solemn wedding set in the orchidarium garden near the beach.Nandoon ang mga kaibigan ni Lara at ang mga malapit na katrabaho at kapamilya ni Leon. The wedding is finally settled, iyon ang araw ng pag-iisang dibdib nila. Gayon na lang din ang saya nilang lahat dahil hindi gaya ng nangyari noo'y walang aberya ang naturang okasyon.Sama-sama silang lahat ngayon para sa pagtitipon. Nang mga sandaling iyon ay nakatayo si Leon sa may entabladong ginawang altar nila. Katabi niya ang dalawang lalaking sina Paul at Adam. Sa sandaling iyon ay isa-isa nang nagsihilera ang mga flower girls at bridesmaid na nagbigay kulay sa naturang espasyo.Sa oras ding iyon ay tanaw na tanaw na ni Leon ang dahan-dahang paglalakad ni Lara habang suot ang kaniyang napiling gown. Katangi-tangi siya sa suot nitong traje de boda na may istilong vintage cut sa leeg at ang sleeves na may see-thorugh na style, pinapalamutian iyon ng k
Nagising si Leon sa sandaling iyon, pasado alas dos na ng madaling araw, ngayon na ang nakatakdang araw para sa kasal nila ni Lara. Handa na ang lahat, mula sa susuotin nila, ang simbahan, ang venue at mga invitation para sa mga dadalo na bisita.Dala na rin siguro ng kaba kaya medyo hindi siya mapakali. Nasa rest house ngayon sina Lara at Coleen, habang siya naman ay nasa hotel dahil siya ang nag-asikaso sa mga crew at paghahanda. Kasama niya sa hotel sina Vee at Paul na naging gabay din niya sa plano. Sa Samal gaganapin ang kasalan since iyon din ang request ni Coleen.Napasandal siya sa hinihigaang kama at nagsindi ng sigarilyo. Ngayon na ang nakatakdang araw para sa panghabambuhay nila ni Lara. Ginunita pa niya ang mga nagdaan nila, that first time he saw her..but not with a face. It was a masquerade. Napailing si Leon habang hinihithit ang sigarilyo.Flashback“I want you. Come here with me.” Sabi ng lalaki kay Lara. Agad na kinuha ni Leon si Lara at binuhat. Pinaupo niya ito sa
It was ten o'clock in the evening that time. Katatapos lang ni Lara na mag-half bath sa banyo para matulog, nasa kama na si Leon sa oras na iyon pero nakadilat pa rin ang mata nito dahil naghihintay siya sa sasabihin ni Lara.Mayamaya pa ay lumabas na si Lara habang nakatapis lang. "You're still awake, hmmm?""Yeah, I am waiting..."Napangisi si Lara sa sandaling iyon saka lumapit kay Leon. May binigay itong bagay na nakabalot sa isang panyo."What's this?""Open it."Nang mabuksan ni Leon ang bagay na iyon ay nanlaki ang mata niya."You're pregnant?"Lara smiled and touch Leon's face. "Three weeks.""Magiging daddy ka na ulit."Niyakap ni Leon si Lara sa sandaling iyon. Hindi sinasadyang makuha ang towel ni Lara sa sandaling iyon kaya nalapag agad iyon sa sahig, leaving Lara barely...naked."Hmm, what are you thinking, Leon?"Ngumisi si Leon saka dahan-dahang hinawakan ang magkabilang kamay ni Lara."I am so happy tonight...Lara. I just wanna share the happiness i feel with you... hm
Agad na tinawagan ni Lara si Daisy, ang nag-iisang sekretarya niya mula pa noon, ito lang ang pinagkakatiwalaan niya sa mga pribadong detalye ng buhay niya, at ito din ang may alam sa matagal na pagtatago niya kay Coleen noon bilang anak niya."Who are you calling?""Si Daisy." Tipid na sagot ni Lara. Hindi siya magkandaugaga sa pag-dial ng numero nito."I called her last time, bakit anong itatanong mo?" nalilito na tanong ni Leon."What did you said to her?" medyo hindi makatingin ng diretso si Leon sa oras na iyon."Leon?""I asked her about Coleen's condition, at sinabi niyang alam niya ang lahat, sinabi umano ng teacher ni Coleen ang kalagayan ni Coleen, and she kept it as a secret to us, dahil iyon umano ang panagako niya kay Coleen."Natigilan si Lara sa sandaling iyon. Hindi pa rin sinasagot ni Daisy ang phone nito, panay lang ito ring, hanggang sa may sumagot ito sa kabilang linya."H-hello, Daisy?""Hello po, sino po sila?""N-nasaan po si Daisy?"Hindi agad sumagot ang nasa
Sa sandaling iyon ay nakadipa si Lara sa simbahan habang umuusal ng dasal, mula sa mismong pinto ng simbahan ay lumuhod siya ang dahan-dahang naglakad ng nakaluhod."Panginoon, iligtas mo po ang anak namin ni Leon, patawarin mo po ako sa mga kasalanan ko, ipinapangako ko pong maging isang mabuting ina sa kaniya. Panginoon, dinggin mo po ang panalangin ko." Umiiyak na sambit ni Lara sa sandaling iyon.Sa bandang likuran naman ay tahimik na nakatayo sa may pinto si Leon. Nakatingin lang siya sa malaking krus na nasa gitna ng altar.Kinakausap niya ito sa kaniyang isip. Nakakuyom ang mga kamao niya at tila pinipigilan na makagawa ng masama o hindi naaayon sa sandaling iyon.Kung totoo ka man, bakit mo pinapahirapan ang anak ko? Bakit siya ang naghihirap, kami ang may kasalanan..kami ang dapat mong parusahan.Hindi ako naniniwala sa'yo, hindi rin ako gustong maniwala pero...kung maililigtas mo ang anak ko, pinapangako kong habambuhay kitang paniniwalaan, pipilitin kong buksan ang isip at
It was a fine day in that island as they start the new story of their lives, masaya nilang pinunan ang mga panahon na hindi siya nagkasama. Mas nabuo na ang mga memorya ni Lara na hindi niya halos matandaan noon. Nasa isang resort sila that time, habang kakaahon lang mula sa dagat. Nasa -wakeboarding lesson kasi si Coleen that time, at sinabayan ito ni Leon. Hindi pa ito umaahon kaya nagkaroon ng time sina Leon at Lara sa may chaise. "Uh, nakakapagod palang mag-trainee ng sariling anak." Reklamo pa ni Leon. "You must used to it, you have the same blood, I'm sure na madali lang siyang matututo." "At pareho din kaming makulit..." "Buti sinabi mo, nagmana talaga siya sa'yo.." Lara rolled her eyes. Napangiti si Leon habang tinitingnan ang kabuoan ni Lara. "Oh ano na naman ang iniisip mo?" "Nothing, masama bang tingnan kung gaano kaganda ang ina ng anak ko..." "Nagsisimula ka na naman, ang halay mo!" "Anong mahalay? mahalay ba na i-appreciate ang kasexyhan mo?" "Stop it Leon, ano n