Home / Romance / Stolen Memories / Chapter 1 - Chapter 3

All Chapters of Stolen Memories: Chapter 1 - Chapter 3

3 Chapters

Prologue

"Anya." tinigil ko saglit ang ginagawa nang tawagin ako ni manang Hilda, ang pinakamatandang katulong dito. Nasa 60s na ito at walang asawa't anak.Nilingon ko ito at agad syang nilapitan para kunin ang bitbit nitong mga plato. "Ako na po dito." sambit ko at kinuha ang dala nya.Tinalikuran ko si manang Hilda at naglakad papunta sa kung saan nakalagay ang iba pang babasaging mga plato at baso. Naramdaman ko naman na sumunod ito sakin."Tapos ka naba sa paglagay ng mga sapin sa mesa?" tanong nya at nilibot ang paningin sa paligid ng hardin. "Nasaan si Joyce?" si ate Joyce ay ang isa pang katulong dito at asawa ni kuya Warren, ang driver."Patapos palang po." tukoy ko sa paglalagay ko ng tela sa mga mesa. "Inaantay po ata ni ate Joyce ang pagdating ng letson." nakita ko kasing lumabas si ate Joyce sa gate kanina kanina lang."Ah ganon ba? Tapusin mo nayan at pumunta ka na sa kwarto mo." Seryosong sabi nya na nagpailing sakin."Tutulong po ako sa pagaayos." nakayukong sabi ko. Tatlo la

Chapter 1

Stolen Memories/prinsesitaaa

Hanggang ngayon hindi parin mawala sa isip ko ang sinabi sakin ni Lennox, at kung paano sya tumingin sakin na puno ng galit ang mga mata.Tatlong araw na ang nakalipas at hindi ko na ulit nakita si Lennox dahil sumama sya sa mga kaibigan nya para magbeach daw, ayun ang sabi sakin ni manang Hilda.Hindi ko alam kung kelan sya babalik at kung kaya ko ba uli syang harapin. Malamang alam nya na nga ang nangyari limang taon na ang nakakalipas pero hindi ko maintindihan kung bakit sya galit na galit sakin.Hindi nya pa ako nakakausap tungkol sa bagay nayun. At kaya kong magpaliwanag sa kanya pero bakit parang hinusgahan nya na agad ako? Hindi nya na ba ako mahal?Ibang iba sya sa Lennox na kasintahan ko noon. Ang Lennox na kilala ko ay malambing makipagusap sakin at hindi kayang magalit sakin. Siguro nga totoo ang sinasabi nila. Nagbabago talaga ang isang tao sa paglipas ng panahon. Pero kahit ganoon ay mahal ko parin sya. Siguro hindi totoo ang mga iniisip ko. Baka pagod lang talaga sya

Chapter 2

Stolen Memories/prinsesitaaa

"Anya!" Dali dali akong lumabas sa kusina nang tawagin ako ni maam Nerisa. Kumakain silang maganak sa malaking mesa. Nilapitan ko si maam Nerisa na nakakunot ang noo. Agad akong kinabahan at inalala kung may nagawa ba akong mali, pero wala. "Maam?" tanong ko at pasimpleng sumulyap kay Lennox na walang pake sa paligid habang kumakain ng tanghalian. "Who do you expect to cut this mangoes, me?" nakataas na kilay na sabi nito habang nakaturo sa mga hinog na mangga na may balat pa na nilagay ni ate Joyce kanina. "Stupid." dagdag nito. "Sorry po. Hindi na po mauulit." sagot ko. "Bilisan mo na! Ano pang tinatanga mo—?""Nerisa." pansin kong natigilan ang lahat nang biglang nagsalita si sir Levin gamit ang malalim na boses nito. "What?" tanong ni maam Nerisa sa asawa. "You don't need to shout, nasa harap tayo ng pagkain. At simpleng mangga lang yan, hindi ka ganyan Nerisa." seryosong sagot nito at tumingin sakin na parang humihingi ng pasensya sa ginawa ng asawa nya. Tumango naman ako