All Chapters of Shade of Lust: Chapter 71 - Chapter 80

“What’s the matter at narito ang kambal ng Tejada’ng nagpaiyak at nanakit sa anak ko?” hindi ko mahimigan ang tuwa sa boses ni Fernandez. Yumuko ako sa harapan niya. “Patawarin niyo ‘ko sa ginawa ng pamilya ko kay Demi,” paghingi ko ng despensa sa kaniya. “But I am here para ipaalam ko sa inyo na hihingin ko ang kamay ng anak niyo.” Nabigla at nanlaki ang mata niya sa sinabi ko. Alam ko anong ginawa ko. Hindi basta basta itong tao sa harapan ko. Iisa kami ng mundong ginagalawan. Isang utos lang niya, kaya niyang pahirapan ang buhay ko. “I’ve known her no’ng bata pa ako. I always kidnapped her and sneaked in your house just to visit her. When we thought we’ve lost her, I lost a sister, a friend, and a companion that time.” I stopped at tinitigan sa mata si Fernandez na salubong ang kilay at galit na galit. “I didn’t believe in destiny but it brought me to her. I saw her again when she was still a student. And we met again nang maging secretary na siya ni Kei.” “Are you saying na

Akala ko ay ayos na lahat. But when I heard her telling Crystyl that she’ll hate me kung sakali mang ako ang ama ng bata at hindi si Kei, natakot ako. Napaatras ako at umalis. It scares the hell out of me. Ang kamuhian niya ako. Hindi ko kayang hindi na niya ako kayang matignan sa mata. “Tei!” Si mommy na agad lumapit sa akin para yakapin ako. Hindi ako kumilos o gumalaw. Nasa bahay ako ng mga magulang ko to confront them for what they did to Demi. “Anong ginawa niyo kay Demi?” Natigilan silang lahat. Kahit si Kei ay natigilan din. “Hindi namin alam na anak siya ni Fernandez,” sabi ni mommy. Tumawa ako ng pagak. That’s the bullshit reason I heard. “Kung hindi nga siya anak ni Fernandez, anong gagawin niyo? Sasaktan niyo pa rin?” “Tei, hindi namin sinadya,” it was dad. Malakas kong hinawi ang vase sa tabi ko kung kaya nabasag ito. “Hindi niyo sinadya? Talaga! HINDI?” halos puputok na ang ugat sa ulo ko sa galit. “Tei- “ISA KA PANG HAYOP KA!” Dinuro ko si Kei. “HALOS MABALIW

Demi Moore Polinar Donio “Ate, kain na,” tumayo ako nang marinig si Cha na tinatawag ako. Nasagi ng singsing na suot ko ang sinulid galing sa kumot. It’s been one month mula ng mabalitaan ko na nakalabas na si Tei mula sa kulungan. Bakit hindi niya ako dinalaw dito? Sinabi na ba ni Kei sa kaniya na suot ko ang singsing na bigay niya? Halata na nga rin ang tiyan ko. Napatingin ako sa sarili ko sa salamin at napahawak sa tiyan ko. “Bakit kaya hindi pa tayo dinadalaw ng papa mo ‘nak?” “Ate, halika na at may pupuntahan ka pa,” kumunot ang noo ko. Saan ba ako pupunta? Lumabas na ako bago pa mapaos ang kapatid ko kakasigaw sa akin. “Ate, tumawag ba si papa sa ‘yo?” Umiling ako. “Bakit?” “Wala naman. Magpapaalam lang ako kung pwede ba akong sumama sa mga kaklase ko. Outing,” aniya at agad akong nilagyan ng pagkain sa plato. Kaklase? Outing? Kakausapin ko sana siya nang makita ko si Kei na pumasok at agad na dumiretso kay Cha. Kunot noo ko silang pinanood na para bang may pinagbu

Tinignan ako ni papa nang maabutan ako sa kusina na nakangiti sa cellphone. Kumakain ako ng yogurt na may strawberries. “Morning pa,” sabi ko. Lumapit siya sa akin at hinaIikan ako sa ulo. Sumilip si papa sa cellphone ko at nakita si Tei na kumakaway sa kaniya. “Morning, pa.” Sabi ni Tei na ngiting ngiti. “Oh? Kamusta diyan sa LA?” tanong ni papa. Sumimangot si Tei pero pagkaraan ay ngumiti rin. “Uuwi na ako mamaya diyan. Ayos naman dito, pa. LA is still LA.” Nasa LA siya kasama si Grant para sa project genesis. Kailangan niya muna kasing huminto at iasa kay Grant pansamantala ang trabaho niya para sa kasal namin. Si Kei ang hahalina sa kaniya sa project genesis habang pini-prepara niya ang kasal naming dalawa. “Umuwi ka na agad para naman hindi ka mamiss nitong anak ko.” Sinimangutan ko si papa dahil nilaglag pa ako kay Tei. Mas lalo akong nahiya nang marinig ang tawa ni Tei sa screen dahil sa sinabi ni papa. Mula nang magkabalikan kami, sinabi na ni papa na tawagin siya ni

Hindi na matigil ang lahat sa kaka-asikaso sa akin. Ito na kasi ang araw na pinakahihintay namin. Ang kasal namin ni Teiver. Halos wala akong ginawa kun’di matulog at kumain dahil si papa at mga magulang na ni Tei ang nag-asikaso ng lahat no’ng nakaraan. Nasa kwarto ako, kasalukuyan ng pinapaganda ng mga hinire ni mommy Roxanne na make-up artist. Suot ko ang wedding dress na kumportable suotin sa kagaya kong kalakihan na ang tiyan. Bumukas ang pintuan at pumasok sa loob si papa dala ang nakakasilaw niyang ngiti. “What a gorgeous lady I have here.” Aniya at lumapit sa akin para haIikan ako sa pisngi. “Talaga papa?” “Of course, para kang mama mo no’ng ikinasal siya sa akin.” Napangiti ako ng palihim. Kung nasaan man si mama ngayon, sana masaya siya habang pinapanood ako. “May ibibigay ako sa ‘yo,” bulong niya. “What is it?” Pumwesto si papa sa likuran. May isinuot siya sa aking kwintas. "I gave this to your mom when I married her. I want you to wear it dahil ito ang sinabi niy