Home / Romance / When You're Gone / Chapter 21 - Chapter 30

All Chapters of When You're Gone: Chapter 21 - Chapter 30

42 Chapters

20

Hindi ako makatulog, hanggang sa nag-umaga na ay iyak pa rin ako nang iyak. May klase kami ngayon pero hindi kami pumasok. Hindi ko alam kung nasaan si Sammuel ngayon, hindi siya umuwi sa apartment namin. Kanina ko pa siya tinatawagan pero hindi niya sinasagot ang tawag ko.Namamaga na ang mata ko sa kakaiyak. Palaging pumapasok sa isipan ko ang mga masasakit na salitang lumabas sa bibig ni Sammuel kanina. Parang isang kutsilyong bumaon sa puso ko, subrang sakit...Hindi siya naniniwala sa akin... Hindi siya naniniwala sa akin na hindi ako 'yon. Hindi ako nakipagtalik sa iba. Hindi ko nga rin alam kung saan ba galing ang litrato na 'yon. Oo, mukha ko ang nandoon tsaka pareho kami ng damit na sinuot pero alam kung hindi ako 'yon. Hindi ako nakipagtalik sa iba.Hinarass nila ako kagabi... Hinarass ako ng kuya ko. Pinagtulongan nila ako kagabi, kung hindi lang sila pinigilan ni Kristoffer baka ginaha
Read more

21

Dumating ang mga kaibigan ko makaraan nang ilang minuto. Dumiretso kaagad sila sa selda kung saan ako nakakulong.Bumuhos na lang ang luha nilang tatlo nang makita ang kalagayan ko ngayon. I'm hopeless. "Oh, my god, April..." Humagulgol si Vien at pilit na inabot ang kamay ko. Dahan dahan akong lumapit sa kanila. Nagyakapan kaming apat kahit may barandilyang nakaharang sa aming apat. Sumisikip ang dibdib ko na makitang umiiyak ang mga kaibigan ko."A-Anong nangyari? B-Bakit ka kinulong?" Umiiyak na tanong ni Maika. Paulit ulit akong umiling, "h-hindi ko pinatay si Tyler... Hindi ako ang pumatay sa kaniya," mahigpit akong napahawak sa barandilya at napayuko. "Maniwala kayo sa akin... Maniwala kayo... Hindi ko pinatay ang kuya ko. H-Hindi ko 'yon magagawa.""We believed in you..." Bulong ni Clouie, hinaplos ang mukha ko at marahang inangat para matignan ko sil
Read more

22

Ilang beses na akong nagsulat para kay Sammuel pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin siya nakikitang dumalaw dito. Sa bawat araw na nagdaan siya lang ang hinihintay kong dumalaw. At kahit hindi siya dumadating palagi pa rin akong nagsusulat ng mensahe. "Sir, baka hindi niya po natanggap," Inis na humarap sa akin ang pulis, kanina ko pa kasi siya tinatanong tungkol doon sa sulat ko. Nag-aalala ako na baka hindi natanggap ni Sammuel 'yon kaya hindi siya bumalik dito. Imposibleng hindi siya babalik kahit sinabi ko nang may anak na kami. "Ang kulit mo rin, natanggap nga niya ang sulat mo." "B-Bakit wala pa siya—" "Aba! Malay ko!" Umalis ang pulis doon, siguro nainis na sa kakatanong ko sa kanya. Napasandal na lang ako sa pader at nasapo ang mukha. Ayaw kong mag overthink dahil nakakasama sa akin pero hindi ko maiwasan. Sa subrang pag-o-overthink ko ay ako lang itong nasasaktan. "April... Ilan
Read more

23

Pakiramdam ko ay malapit na ako sa pinakadulo—kung saan malalagpasan ko na ang problema ko. Sammuel is gone—nawala siya, sumuko siya at iniwan na niya ako but baby Sav came... Dahil kay Baby Sav—dahil sa anak ko. May rason na ako para tumayo sa sarili kong mga paa at harapin ang mga problema ng buong tapang at 'wag sumuko dahil may anak ako. At akala ko ay malalayo ang anak ko sa akin dahil sa krimen na hindi ko naman ginawa. Akala ko matagal ko bago makapiling ang anak ko dahil kailangan ko siyang ipaalaga sa mga kaibigan ko dahil akala ko ibabalik ako sa selda pero... Sa isang iglap, nagbago ang lahat nang 'yon. Inamin ni Kristoffer ang ginawa niya, mabye na guilty siya noong nakita akong buntis at naisip na mali ang ginawa niya. Kung hindi dumating sa buhay ang anak ko ay hindi ito mangyari sa akin. My son Sav— niligtas niya ako mula sa sakit at sa pagkakulong ko. He save me. Tama nga ang doctor na siya ang kukuhanan ko ng lakas para bumangon. Pero hindi naibalik ni Baby Sav a
Read more

24

"Congratulations!" Sinalubong ako ng yakap ng mga kaibigan ko. May dala si Vien na bouquet at binigay niya sa akin. Graduate na ako ngayon sa kolehiyo. Nang mag 2 years old ang anak ko ay nag-aral ako ulit. Si Mama ang nagbabantay sa anak ko tuwing may pasok ako, tuwing sabado at linggo lang ako nakakauwi sa apartment. Sa wakas! Matapos ang ilang taon kong paghihirap ay nakamit ko na rin ang pangarap ko. Ang maging abogado. Mahirap sa umpisa dahil kailangan kong mawalay sa anak ko pero ang hirap na 'yon ay worth it! Graduate na rin sa wakas! Mahirap mawalay sa anak ko dahil nasanay na ako na kasama ang anak ko palagi pero kailangan kong iwan ang anak ko kay Mama at Papa para sa pangarap ko. Ginawa kong inspirasyon ang anak ko, ang magulang ko at ang mga kaibigan ko. Lahat ng paghihirap ko ay masasabi kong worth it! Finally! Abogado na ako! "Oh, my g! Attorney April Hreghen Atienza!" Tumili Clouie at niyakap ako ng mahigpit. Tumawa ako, niyakap ko silang tatlo ng mahigpit pagkat
Read more

25

Pagkatapos kong ni-graduate sa kolehiyo ay naging intern ako sa isang law firm ng tatlong taon hanggang sa naging ganap na abogado ako. Kailangan ko na namang iwan ang anak ko kay Mama o kaya sa mga kaibigan ko para sa trabaho ko. Pumasok ako sa opisina. May isang kliyenteng binigay sa akin na kailangan kong depensahan. Isang babaeng inaabuso ng kanyang asawa at nag demanda ito at ngayon umabot sila sa kurte. Binasa ko ang kaso ng kliyente ko, actually, kahapon ko pa ito binabasa. Kinakabahan lang ako dahil ito ang unang apak ko sa kurte at bilang isang abogado na ngayon at nagd-defend na ako ng mga kliyente ngayon. Mamayang ala una ng hapon ang hearing kaya may time pa ako para basahin ulit ang kaso. Kailangan kong basahin ito ng paulit-ulit. Kahit pa nabasa ko na ito, naninigurado lang.May kumatok sa pintuan ng opisina ko. Nag-angat ako ng tingin at pinanood ang pagpasok ko Shannon, sekretarya ko. "Attorney Atienza, kumain ka na po. Alas dose na po, Attorney," Bumaling ako sa
Read more

26

Kumaway ako sa anak ko bago pumasok sa kotse at pinaharorot na papuntang opisina ko. Sabi ni Shannon may bago raw akong kliyente ngayong araw.Dahil malayo ang eskwelahan ni Sav sa opisina ko sa kanyang Ninang Clouie na siya sumasabay tuwing papasok at uuwi. Gusto kong ihatid ang anak ko sa eskwelahan niya pero dahil tambak ang trabaho at maraming babasahin at aasikasohin ay kailangan kong pumunta ng maaga sa opisina ko. Siguro, sa susunod na araw ko na lang ihahatid ang anak ko kapag hindi na busy.Pagdating ko ay pinarada ko kaagad ang kotse ko at lumabas. Bago pumasok sa building ay may napansin akong bago. Huminto ako sa paglalakad at bumaling sa isang honda na kotse, luma na ang sasakyan at may mga gasgas pa. Kanino naman itong sasakyan? Ngayon ko lang ito nakita sa parking lot.Ikinibit balikat ko na lang 'yon at nagpatuloy sa paglalakad. Baka sasakyan 'yon ng kliyente ko.Ngumiti ako sa mga empleyadong nadadaanan ko at bumabati sa mga attorney. Nakakapagtaka, hindi man lang
Read more

27

Pagkatapos kong maihatid ang anak ko sa eskwelahan niya ay dumiretso na ako sa opisina ko. Wala na naman akong nakitang Shannon na sumalubong sa akin, siguro nilalandi na naman si Sammuel sa loob. "Attorney," Nanlaki ang mata ko nang makita si Shannon na bigla na lang sumulpot sa tabi ko. Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa, gulat na gulat."Oh? Akala ko nasa loob ka ng opisina," Umirap siya. "Ayaw ko doon." Sumingkit ang mata ko, tinignan ko siya muli mula ulo hanggang paa. Ano na naman ang problema ng babaeng 'to?"Bakit naman, ha?""E, nandoon ba naman ang girlfriend niya sa loob ng opisina mo, Attorney." Umirap ulit siya pagkatapos ay humalukipkip.Tumaas ang kilay ko at diretsong tumama ang mata ko sa pintuan ng opisina. "Mas maganda naman ako doon sa girlfriend ni Prosecutor Sammuel, eh!" Napabaling ulit ako kay Shannon, ang sungit niya ngayong araw halatang bad mood dahil na doon si Marry sa loob ng opisina ko.Inilingan ko na lang si Shannon pagkatapos ay naglakad na
Read more

28

Tangina! Kung ayaw niyang maging kaibigan ko edi don't! Hindi ko siya pipiliting maging kaibigan ko! Bakit ko naman siya pipilitin?! Ano siya gold? Kalawang na nga siya eh, katulad sa kotse niyang kinakalawang! Ang arte naman niya kung ayaw niyang maging kaibigan ako! Dahil ba sa ex niya ako kaya ayaw niya akong maging kaibigan? Mabuti pa 'yong girlfriend niya gusto akong maging kaibigan tapos siya hindi? Feeling gwapo hindi naman gwapo! "Hoy, bakit gan'yan ang mukha mo?" Tanong ni Vien sa akin. "Wala, naiinis lang ako." Sagot ko sabay sandal sa upuan. Tulog na ang anak ko habang kami namang apat ay nasa hapag pa. "Chika naman d'yan. Anong nangyari, ha?" Si Clouie. Bumuntong hininga ako, tinignan ko sila isa-isa bago sumagot. "Nag-o-opisina si Sammuel doon sa opisina ko kasi inaayos pa ang opisina niya—" "Wait, wait! Sinabi mo bang Sammuel?!" Gulantang na tanong ni Maika. Inirapan ko siya at sinenyasan na hinaan ang boses dahil baka magising ang anak ko. "Oo—" "Oh, my god!
Read more

29

Hanggang ngayon ay wala pa rin akong nakitang Sammuel. Subrang busy niya dahil doon sa nangyaring engkwentro na kailangan niyang tutokan bente kuwatro oras. Kanina pa nga nagpapadyak si Shannon dahil sa inis. Hindi kasi nakita ni Sammuel ang bagong ayos niya ngayon. Kanina pa 'to nagmamaktol na sayang lang daw ang ayos niya kung hindi niya malalandi si Sammuel. "Ano ba 'yan!" Inis siyang naupo sa upuan. "Kailan siya babalik, Attorney?" Tinignan ko si Shannon at ngkibit ng balikat. "Hindi ko alam. Hindi ko hawak buhay no'n," Humaba ang nguso niya, "may number po ba kayo ni prosecutor Sandoval?" Umiling ulit ako, "wala." Ang number ni Sammuel ay naka phone book pa rin dito sa contact list ko pero hindi ko alam kung 'yon pa rin ba ang ginagamit ni Sammuel na sim card baka nag-iba na siya ng sim sa tagal ba namang panahon. "Tanongin mo 'yong girlfriend niya—" "Eww! Ayaw ko! Bahala siya d'yan!" Ngumiwi siya, hinawi niya ang kanyang buhok bago tumayo. "Aalis na po ako, marami pa pa
Read more
PREV
12345
DMCA.com Protection Status