All Chapters of Deal with the Mafia Lord: Chapter 31 - Chapter 40

IBINATO ni Cameron ang kopita ng alak na hawak dahil sa inis at galit niya, dahil maglilimang araw na ay hindi pa rin nakikita ng mga tauhan niya si Charity. Tumayo siya sa tabi ng bintana at nagpamulsa."Have you check her friend kung nagpunta ba siya roon?" Magkasalubong ang kilay na usisa niya kay Servant Kim."Yes, Sir Cameron. Sinusubaybayan din ng mga tauhan hangang ngayon si Milet Suarez, pero wala silang impormasyon na nagkikita ang dalawa." -Servant KimNilingon niya si Servant Kim. "How about her family? Ang tiyahin niyang kinalakhan?""Chineck na rin po namin at wala siya roon, imposible rin pong lalapit siya sa mga iyon dahil hindi maganda ang samahan nila," muling sagot ni Servant Kim sa lalaking nagpupuyos."How about the ins and apartment rito sa manila? Hindi pwedeng hindi siya sa manuluyan.""Marami nang napuntahan ang mga tauhan at kasama po ako, pero so far ay wala silang record ni Charity.""Ang mga kalye suyurin niyo! Baka nasa tabi-tabi lamang ang babaeng iyon. I

"THIS mess was created by your wife, Dev. Geez! I trusted her!" Mahina ngunit gigil na saad ni Cameron sa kaibigang si Dev na prenteng nakaupo lamang habang sumisimsim ng alak sa hawak na baso. Nasa yate sila na pagmamay-ari ni Dev, inimbitahan siya nito roon at ang isa pa nilang kaibigan na si Donovan na busy namang nakatitig sa screen ng cellphone na tila may hinihintay. Both of his friends are with their so called 'better half' ayon sa mga ito. Gusto niyang malura sa pagkabaliw ng mga ito sa pag-ibig. Sinong mag-aakalang dating kilabot ng mafia world ang mga ito. "Sorry about that, Cam." Shit. He hated it when Dev call him Cam. It sounds like cummed. Gross. "Para makabawi, tutulungan na lang kitang hanapin ang babaeng 'yon," dagdag nito pagkaraan. "No need. Masyado ng marami ang naghahanap kay Charity. That bitch is really giving me a hard time, huh."- Cameron "Sa dami ng naghahanap ay hindi pa rin nila makita? Have them try lookin' a

WALANG pagsidlan ang tuwa ni Madam Ada nang makita si Calista. Kinuha nito ang bata na karga ni Stefano dahil nakatulog sa byahe patungo sa mansion. Namumula ang pisngi ni Calista na tila may makapal na blush-on dahil sa init ng panahon sa Pilipinas kaya naninibago ito. Buti na lamang at malamig na sa mansion dahil naka air-conditioned ang buong paligid. "Maligayang pagbabalik sa Pilipinas, Charity, Stefano at Sharlot. Ano, magp-party na ba tayo?" Nakangiting turan ng ginang na umupo sa sofa habang kalong si Calista na animo sanggol pa kung ituring nito. Isa sa ipinagpapasalamat niya na maraming nagmamahal sa anak niya, hindi nito naranasan ang lupit na naranasan niya, doon pa lang ay masaya na siya. Lumapit siya kay Madam Ada at humalik sa pisngi nito. "Good Idea," ani Stefano na tila pagod na pagod na umupo sa sofa. Siya naman ay nagkibit balikat lamang at ngumiti. Tho, sanay naman na siya sa mga party-party pero mas pinipili lang niya ang mga

"GRABE napakagandang bata ni Calista, Charity. Kamukhang-kamukha ng-" hindi na tinuloy ni Milet ang nais sabihin at tinakpan ang sariling bibig. Nasa lanai silang tatlo nang mga sandaling iyon, agad nakasundo ni Calista ang kaniyang kaibigan at halos silang dalawa lamang ang nag-uusap. "Teka, dinudugo na yata ang ilong ko sa batang ito," ani Milet na kunwaring pinunasan pa ang ilong. Binalingan siya nito. "Hindi ba ito marunong magtagalog?" Natawa siya sa kaibigan. "Malamang marunong 'yan. Tinuruan ko." Tinignan niya ang anak at sinabihan ng, "Calista, magsalita ka raw ng tagalog, huwag mong pahirapan ang ninang mo." Natakip ng anak ang bibig at humagikhik. "Oh, sorry about that, ninang. Sige po magtatagalog nako," ani Calista na halatang hindi gaanong bihasa sa pagtatagalog pero nakakaya naman. "Ayun naman pala at pinahirapan pa ako sa umpisa," natatawang turan ni Milet na nakipaglarong muli sa bata. Siya naman ay muling nahulog sa ma

HINDI alam ni Charity kung gaano katagal siyang nanatili sa loob ng banyo. Desidido na siyang uuwi at iiwan si Stefano sa party at itetext na lamang ito. Hindi na siya maaring manatili roon dahil nakita siya ni Cameron. Sana nga lang ay hindi siya nito nakilala, iyon na lamang ang ipinagdadasal niya. Nang makahugot ng lakas ng loob na lumabas na, kinuha niya ang purse at nagtungo sa pintuan at dagliang lumabas. Nakailang hakbang pa lamang siya nang bigla siyang napasigaw dahil may mala-bakal na kamay ang humila sa kaniya at isinandal siya sa pader. Napaigik pa siya sa kirot na naramdaman, dahil napakatigas ng pader. "Ano ang kailangan mo-" naputol ang sasabihin ni Charity at nanlaki ang mga mata nang makita si Cameron sa harapan niya. Stiff, cold and magnificent. Time made him more intimidating, gosh! Bakit ba niya pinupuri ang lalaking 'to? "Nice to see you again, Charity." Sinundan iyon ng ngising pamilyar na pamilyar sa kaniya. "Kailangan ko