All Chapters of His Unexpected Son: Chapter 21 - Chapter 30

"Akala ko ba thiry six hours lang ang duty non, bakit wala pa siya?" Napapatingin si Dreams sa orasan na nakasabit sa may dingding sa taas na bahagi kung saan nakalagay ang telebisyon. Nakailang dungaw na siya sa bintana upang silipin kung may sasakyan na hihinto sa tapat. Mag alas-diyes na ng gabi pero wala pa rin ang binata ng inaantay niya. Napanood na niya lahat ng movie na gusto niya pero wala pa rin ito. Nakailang luto na rin siya ng mga pagkain na gusto niya pero wala pa ring Kaiden an dumarating. Hindi namamalayan ni Dreams na nakaidlip siya sa paghihintay kay Kaiden. Naiwan niyang nakabukas ang telebisyon at hindi nailigpit ang mga pinagkainan niya sa mesa. Dala ng kabusugan ay tinamad na siya kaya nahiga na lang ito hanggang sa dalawin ng antok. Nagising si Dreams nang marinig ang sunod-sunod na katok mula sa may pintuan. Napabalikwas siya ng bangon dahil bawat pagkatok ay lumalakas na animo'y galit na galit ang kamao na dumadampi roon. Sinilip niya sa may bintana kung si

"Here's your order, Maam/ Sir." Isa-isang nilapag ng waiter sa lamesa nila lahat ng pagkain na kanilang order. Sa dami non ay tinulungan nila ang waiter na bahagyang nahiya pa sa kanilang ginawa na pagtulong rito. "Enjoy your meal po." Magalang na tugon ng waiter pagkatapos mailapag na lahat sa mesa ang mga pagkain. Nagpasalamat sina Kaiden at nagsimula na silang kumain. Habang abala si Kaiden sa paglalagay ng table napkin sa kanyang hita, sinimulan na kaagad ni Dreams ang pag-kain ng mga pagkain na kanilang inorder. Hindi niya ginamit ang mga utensils na naroon sa tabi ng kanyang plato. Kinamay niya ang fried chicken at sa kabilang kamay niya ay hawak nito ang isang burger. Napakahilot si Kaiden sa kanyang sentido nang makita na nakataas ang isang paa ni Dreams sa kinauupuan nito. May ilang tao na nakatingin sa pwesto nila kaya kaagad niyang sinita ang babaeng kasama. "Hey! Put your foot down, Dreams," Kaiden irritatedly disobeyed him in a whisper and simply signaled. "We're at a

"Bes, free ka ba today?" Pakikipag-usap ni Dreams kay April na nasa kabilang linya ng tawag. Nakaipit ang selpon nito sa pagitan ng balikat at teinga nito. Sa mga oras na 'yon kasi ay abala siyang nagluluto ng kanyang umagahan. May mahalaga siyang sasabihin kay April at kinakailangan niya itong makausap ng personal. "Oo, bakit anong kailangan mo? Don't tell me lalamutakin mo na naman 'yong mga lansones namin dito ah."Natawa si Dreams sa pinuna ni April sa kanya. Alam ng kanyang kaibigan na naglilihi siya ng sobra sa lansones. Sakto naman na may tanim na lansones sa harapan ng bahay nina April kaya kinukulit niyang bigyan siya nito. Hindi lang isang beses na humingi na ito sa kanila. Walang magawa si April kundi ang pagbigyan ang gusto ng maligalig na buntis at baka ito ay magtampo. "Basta, saka ko na sasabihin sa'yo. Pupunta ako diyan ah. Bye." Hindi niya hinintay na sumagot si April at kanyang pinatau na ang tawag sala inilapag sa mesa ang selpon nito. Ibinalik niya sa pagluluto a

"Magandang simula na 'yan, bes, ituloy-tuloy mo 'yan. Papayag akong gamitin mo 'tong jowa ko basta siguraduhin mong mapapaamo mo 'yan ah?" Umagang-umaga ay ibinalita na kaagad ni Dreams ang nangyari sa pagitan nila kagabi ni Kaiden lalo sa pag-iisip nito na nobyo niya si Pablo. Hindi niya naipakilala kay Kaiden na boyfriend iyon ng bestfriend niyang si April. Para kay Dreams, maganda rin na hindi niya ito naipakilala para may magamit siya da kanyang plano. "Oo na. Jusko! Tama lang na sundin ko 'yong suggestion niyo e. Taba talaga ng utak niyo." Tugon niya at saktong rinig niya na na bumukas ang pintuan ng kwarto ni Kaiden. "Bes, babye na, gising na siya. Babalitaan na lang kita mamaya." Hindi na niya hinintay ang sagot ni April at ibinaba na niya ang tawag saka dali-daling inayos ang kanyang sarili. "Goodmorning Daddy Doc." Pagbati niya rito sa bagong gising na lalaki. Magulo ang buhok nito at naniningkit pa ang mga mata nito pero nandon pa rin ang taglay nitong kagwapuhan. Plina

"Mga wala kayong kwentang kaibigan," garalral na tinig ang pinakawalan ni Kaiden nang prangkahin niya ang kanyang mga kaibigan sa ginawa ng mga ito na hindi sumipot sa kanilang usapan. "Talagang wala kayong sinayang na oras para ipagpalit na lang ako ng ganon sa ulam, hmm?"Nagsitawanan sina Oheb, Marco at Edward sa panenermon iyon ni Kaiden sa kanila. Sakto na sabay-sabay silang nagsidatingan sa parking lot ng ospital. Pagkapark ni Kaiden sa kanyang kotse ay mabilis siyang bumaba at nilapitan ang mga ito. Nagsikamot sila ng ulo dahil alam nila kaagad ang dahilan kung bakit salubong ang mga kilay ni Kaiden sa kanila. "Doc, kalma! Dapat nga magpasalamat ka pa sa'min kasi pumayag kami sa gusto niya e." Ani Oheb at ngumiti. "Oo nga," sang-ayon naman ni Edward, abala siyang kinukuha ang puting coat nito sa back seat ng kanyang sasakyan. "Hindi mo kaagad sinabi sa amin na magdadate kayo, edi sana nireschedule namin kaagad 'yong lakad natin.""Tsk! Alam niyong never akong mag-aask sa girl