All Chapters of The Obsessed Guy (Book 1-3): Chapter 41 - Chapter 50

ALANIS POVHinatid ako ni Julian sa bahay namin habang nanginginig pa rin ang buong katawan ko dahil sa mga pananakot at pagbabanta sa akin ni Russel. Hindi ko na kaya pa ang mga ginagawa niya sa akin. Sumosobra na siya. Masakit na.Dahil tulala ako at halos hindi na makapagsalita ay si Julian na ang nag-explain kay kuya Travis at kina mama at papa ang nangyari sa aming dalawa ni Russel. Nakita ko ang pagkabigla nila mama at papa sa mga sinabi ni Julian na ganong klaseng tao raw pala si Russel habang si kuya Travis naman ay parang hindi na nagulat at inaasahan na niya na ganon ang mangyayari.Tama nga si kuya nung una niyang makita na kasama ko si Russel.Gumagabi na kaya nagpaalam na si Julian na uuwi na siya dahil nag-aalala na raw sa kanya si Chloe. Nagpasalamat ako sa kanya at pati na rin ang pamilya ko dahil sa kabutihan na ginagawa niya para sa akin. Nang makaalis na siya ay niyakap na ako nila mama at papa habang si kuya Travis naman ay mal

NEIL'S POVKumalat na sa buong campus ng YGA na ang Presidente ng Student Council Government na si Russel Madrid ay dinala sa isang Mental Hospital. Nabalitaan namin ang pang-haharass at panggugulo raw na ginagawa niya kay Alanis. Mabuti na lang at naprotektahan ni Julian si Alanis.Sinasabi ko na nga ba, may pagkabaliw talaga ang Russel na iyon. Tama ang mga hinala ni Julian sa kanya noon pa. Akala ko pa man din na matino si Russel. Pero, bakit ko nga ba sila pinoproblema kung ang sarili kong problema ay hindi ko magawang masolusyunan?Paano ba kasi nalaman ni Elka ang mga pinagsasabi niya noon sa Gymnasium? Napahiya pa tuloy si Marinel sa buong YGA kaya hanggang ngayon ay hindi pa rin siya pumapasok sa klase niya. Napansin ko nga na pati si Denver ay hindi na rin pumapasok sa klase simula noong mga nangyari sa Gymnasium.Nakokonsensya ako, noong una siguro ay naging rebound ko lang talaga si Marinel dahil desperado na akong makalimot kay Chloe p

TRAVIS' POVNasasaktan ako sa tuwing nakikita ko ang kapatid kong si Alanis na iniiyakan ang lalakeng halos sirain na ang buhay niya. Hindi ko rin naman siya masisisi kung mahal niya talaga 'yong si Russel pero hindi na sila pwedeng magsama pa. Mapapahamak at masasaktan lang si Alanis sa kanya. Alam kong wala nang balitang nalalaman ang mga kaibigan ni Alanis sa Masbate tungkol sa kanya kaya nagdesisyon akong bumiyahe papunta doon at kausapin sila tungkol sa mga nangyayayari kay Alanis.Nang makarating na ako sa Masbate ay kaagad akong pumunta sa bahay nila Gio. Sinabi ko sa kanila na darating ako ngayon sa Masbate at kakausapin silang tatlong magkakaibigan tungkol kay Alanis.Hindi naman nakasama si Inah dahil nagpunta raw ito sa Maynila at aattend sa kasal ng tita niya.Pagka doorbell ko sa bahay nila Gio ay siya kaagad ang bumungad sa akin."Kuya Travis, dumating ka na pala." Nakangiting sabi niya at pinapasok ako sa loob ng

GIO'S POVKanina pa masama ang tingin sa akin ng lalakeng kasama ni Alanis simula nang dumating ako at pinuntahan si Alanis dito sa school nila. Kinabukasan kasi nang magpunta si Travis sa Masbate ay sumama na ako sa kanya pabalik ng Maynila. Si Lara naman ay hindi na sumama dahil may pasok pa nga kami at nagbakasyon raw ang pamilya nito sa probinsiya nila at walang magbabantay ng bahay nila.Umabsent muna ako ng dalawang araw para kay Alanis. Handa akong magbigay ng oras ko para lang sa kanya. Ganon nga siguro kapag mahal mo ang isang tao, you will spend your time just to be with her. May bahay ang lola ko dito sa Maynila kaya doon na muna ako mag-iistay pansamantala habang nandito pa ako. Gusto ko lang makausap at alamin ang kalagayan ni Alanis. Mahalaga at importante siya sa akin kahit na kaibigan lang ang turing niya sa akin."Kumusta ka na? Namiss kita..." Sabi ko pagkakalas ko ng yakap ko kay Alanis at iniharap siya sa akin.Ngumit

ALANIS POVIt's been 3 months since something came happened. Maraming mga pagsubok ang nangyari pero nakakaya ko namang malampasan ang lahat ng iyon. Lahat naman ng tao ay dumadaan sa pagsubok at problema, ang iisipin lang natin ay ito ang obstacles na ibinigay sa atin ng Diyos para maging matatag tayo.Sa loob ng tatlong buwan ay hindi ko pa rin nadadalaw sa Mental Hospital si Russel dahil hindi pa ako handa na makita siya sa lagay niya pero ang sabi naman ni Uste ay nakikita na ang unti-unting pagbabago sa kanya. Araw-araw daw itong dumadaan sa therapy at pinapainom rin ng gamot para sa sakit niya. Natutuwa ako at nasa mabuting kalagayan siya. Sana ay magtuloy-tuloy pa iyon para gumaling na siya.I still love him despite of what he had done to me. Minahal ko na siya sa mga pagkakamali at paghihigpit niya. Siya pa rin ang itinitibok ng puso ko at wala na yatang papalit pa sa kanya sa puso ko. I know he's my fate at sana sa paglipas ng panahon ay unti-unti