Lahat ng Kabanata ng The Obsessed Guy (Book 1-3): Kabanata 21 - Kabanata 30

USTE'S POVLinggo ngayon at napagpasyahan ko na puntahan si Lara sa Masbate. Gamit ang helicopter na iniregalo sa akin nila Mom at Dad ay ginamit ko ito para bumiyahe papuntang Masbate. Kahit malayo sa akin si Lara ay ginagawa ko ang lahat para magtagal ang relasyon namin at hindi siya magsawa sa akin.Sa ginagawa kong ito ay alam ko na si Travis pa rin ang mahal niya. Dapat nga siguro ay pinakawalan ko na noon pa si Lara pero wala akong magawa dahil mahal na mahal ko siya kaya sapat na sa akin na alam kong mahal niya rin ako kahit pa na mas mahal niya si Travis.Nang makarating na ako sa Masbate ay nagbus na lang ako papunta sa eskwelahan nila Lara sa Masbate National High School. May pasok sila ngayon dahil may event na ginaganap ang buong MNHS.Pagkapasok ko sa loob ng school nila ay sakto namang nakasalubong ko sina Gio at Inah.Mukhang nagulat pa sila nang makita ako. "Uste! Nandito ka pala!" Gulat na tanong ni Inah.Ngumiti ako. "Siyempre, dinadalaw ko yung.. alam niyo na kung s

ALANIS POV"Baby, hindi ganyan ang pagmimix ng harina." Sabi ni Russel habang nasa likod ko siya at tinutulungan akong maghalo ng mga ingredients para sa cake na i-bebake namin."Eh? Paano ba kasi?" Sabi ko at nagpout na lang.Hinarap naman niya ako sa kanya at tinaasan ng kilay. "Pout or else I kiss you?"Bigla akong napatahimik at namula dahil sa sinabi niya.He chuckled. "Oh sige, ako na lang ang magtutuloy nitong ginagawa mo. Malulukot na kasi 'yang mukha mo sa kakasimangot." Natatawa nitong sabi kaya sinapak ko siya sa braso niya na ikinatawa pa niyang lalo."Huwag mo akong tinatawanan diyan, Mr. Madrid kundi makakatikim ka pa ng maraming sapak sa akin." Banta ko."Okay, hindi na po, Mada'am." asar niya. Inirapan ko na lang siya ng pabiro saka bumalik na sa upuan na nasa kitchen area. He was smiling at my attitude to him at itinuloy na ang pagbe-bake na hindi ko pa natatapos.Ano bang hindi pa kayang gawin ng lalakeng 'to? He can be a good leader. He can sing and dance. He's so

ALANIS POVMasaya ako at nagkabati na kami ni Russel after nung nangyari sa apartment niya. Naiintindihan naman niya ako at sa point ko na 'Wedding Before Ehem' muna. Kahit mahirap intindihin si Russel at iba pa ang ugali nito ay kinakaya ko na lang dahil alam ko ang mga nangyari sa buhay niya.Ni hindi man lang siya nakaranas ng pagmamahal sa tunay niyang pamilya. He's born as independent person. Marunong pa siyang maglaba, magluto, maghugas ng pinggan, maglinis ng bahay at kung anu-ano pang gawain na hindi ko man lang kayang gawin.Nagtatrabaho rin siyang waiter tuwing gabi para may pambayad siya sa tuition niya at pambili ng pagkain niya. Matatag siyang tao. Naiintindihan ko rin kung bakit napaka possessive niya pagdating sa akin. Takot siyang iwanan ko katulad ng ginawa ng mga magulang niya sa kanya that's why I will never leave him.Annual event ngayon ng YGA at ang na-assign na booth sa aming klase ay ang Milktea booth. Pwede ring makapasok sa YGA ang mga taga ibang schools para

TRAVIS' POVIlang linggo na simula nang wala kaming pansinan ni Alanis. Ayoko namang magalit sa kapatid ko pero hindi ko mapigilang hindi pagdudahan 'yung boyfriend niyang si Russel.As a psychology student ay alam ko ang behavior at tamang galaw ng isang tao kung nagpapanggap ba ito, kung mabait ba talaga o may mali sa kanya. When I first saw Russel in the mall, may hindi talaga tama sa kanya. He's now a boyfriend of my 16 year old sister and yet that guy is already 18 years old and in a legal age.Alanis never had been in a relationship before kaya nga medyo naiirita ako kapag kasama niya noon si Gio because that guy obviously likes her at baka ligawan lang nun ang kapatid ko at hindi na makapagfocus sa pag-aaral niya, pero kung papipiliin ako, mas gugustuhin ko pa na si Gio nalang ang makatuluyan ni Alanis kaysa kay Russel.Gio is a good guy at saksi ako doon simula noong mga bata pa lang kami nila Alanis but I have no choice but to talk to my

THIRD PERSON'S POV"Mama, Papa.. huwag niyo po akong iiwan.." Pagmamakaawa ng isang anim na taong gulang na batang lalakeng umiiyak sa harapan ng kanyang mga magulang.Nakakapit ito sa magkabilang paa ng kanyang ama't-ina na tila pinipigilan ang pag-alis nila.Tinulak naman papalayo ng ama ang batang lalake at dinuro ito."Huwag mo nga akong matawag-tawag na papa dahil wala akong anak sa labas na katulad mo!" Sigaw nito at sinipa ang braso ng batang lalake.Umiiyak lamang ang batang lalake at bumaling naman siya sa kanyang ina."Mama.. huwag mo po akong iiwan. Ayoko pong maiwan kay tita!" Pagmamakaawa ng bata.Imbes na maawa ang ina ay pinalo pa nito ng isang matigas na kahoy sa bandang paa ang batang lalake kaya napadaing ito at tuluyan nang napaluhod dahil sa sakit."Ang tigas rin talaga ng ulo mo e, no? Sinabi ko nang ang Tita Fely mo na ang mag-aalaga sa'yo! Nakahanap na ako ng mayamang asawa na hindi kasing