All Chapters of The Three Little Guardian Angels: Chapter 1701 - Chapter 1710

Sinipa ni Daisie ang mga dekorasyon sa cabinet. Nabasag ang mga china at mamahalin na gamit.Nagulat at nagalit si Sandy nang makita ang iniingatan niyang koleksyon ay trinato nang ganoon, “B-Baliw ka ba!?”“Kung gusto mong malaman kung baliw ba ang mga Goldmann, tingnan mo na lang ang nangyari sa Reese.”Kinuha ni Daisie ang teapot na gawa sa jade sa mesa. “Matagal ka na masakit sa mata ko. Hindi ko maintindihan kung bakit ang matandang tulad mo ay gumagawa pa ng gulo sa halip na magsaya sa buhay niya. Gusto mo bang malaman ng lahat na ang labas sa anak ng royalty ay ginagamit ang anak niya para makaakyat sa social ladder?”Ang salita niya ay tumusok sa puso ni Sandy. Kinutya ni Daisie si Sandy pero wala siyang maisagot.“Hindi ba't iniisip mo na madali akong manipulahin? Ipapakita ko sa'yo kung gaano ka kabaliw.” Niluwagan ni Daisie ang hawak niya at ang mamahalin na jade teapot ay nahulog sa sahig at nabasag sa dalawa.Hinawakan ni Sandy ang dibdib niya at nahihirapan huminga.

Nang tumayo si Daisie na nagtatago sa likod ng sasakyan at narinig yon. “Wala kang dignidad!”Nagulat si Edison. “Ms. Vanderbilt!?”Agad na lumapit si Daisie sa sasakyan, sumandal sa pinto, at tiningnan si Nollace. “Plano mong tumira sa amin at gastusin ang pera namin at kunin ang lahat!”Tumawa si Nollace habang nakatitig sa inosente at magandang mukha ni Daisie. “Kung kaya kayong buhaying tatlo ng yaman ng pamilya, mabubuhay din ako doon.”Pinalobo ni Daisie ni ang pisngi niya. “Susubukan mong sabihin yan sa mga kapatid ko at ako ang malaki gumastos ng pera?”Hindi mapigilan ni Nollace na mapangiti at pinisil ang pisngi niya. “Ikaw pa lang sapat na ang gulo. Bakit ka pumunta at ginulo ang bahay ng Pruitt?”Natigil siya at biglang nakaramdam ng hiya. “Galit ako. Paano nagawa ng babae na yon na saktan siya nang ganoon?”Walang nakapansin na umalis na si Edison.Binuksan ni Nollace ang pinto, hinila siya sa loob ng sasakyan para makaupo siya sa hita ni Nollace at bumulong sa ta

Alam ni Nollace kung ano ang sasabihin niya. Bahagya siyang ngumiti habang sinasabi, “Wala akong gagawin kay Ken.”Suminghal si Sandy. Nang may sasabihin na siya, nagdilim ang mukha ni Nollace habang nagpapatuloy, “Pero hindi ibig sabihin walang gagawin sa kaniya ang ibang tao.”Namutla ang mukha niya. “Anong ibig mong sabihin?”Lumapit siya kay Nollace at mahigpit na hinawakan ang kwelyo niya. “Binabalaan kita, Nollace. Kapag sinaktan mo ang anak ko. Ipaparanas ko sa'yo at sa mom mo ang buhay na mas mahirap pa sa kamatayan!”“Sa tingin ko kailangan mong itago yan sa sarili mo.” Inalis ni Nollace ang kwelyo niya sa pagkakahawak ni Sandy. Walang ekspresyon sa mukha niya habang malamig siyang napapatuloy. “Ano sa tingin mo ang mangyayari kapag nalaman ng lahat na si Ken ang pumatay kay Mr. Reese? Sa tingin ko nakakaaliw yon.”Nawala lahat ng kulay sa mukha ni Sandy.‘Paano nalaman niya ang tungkol doon?’Nagsimulang manginig ang boses niya habang sinasabi, “Anong sinasabi mo? Wal

Kung sinisisi ni Colton si Daisie sa pagiging hadlang sa pagkakaroon niya ng girlfriend, nasa malaking problema siya.Ngumiti siya pero walang sinabi.Pagkatapos umalis ng ward, pumunta siya sa first-floor lobby sakay ng elevator.May nurse na tumutulak sa wheelchair sa dami ng tao at ang nakaupo sa wheelchair ay walang iba kundi si Ayan.Mas mapayat siya kumpara noong huli niyang nakita si Ayan. Mapayat ang mukha niya at katawan at walang liwanag ang mata niya. Nawala na ang energetic na Ayan.Nang mapatingin si Daisie sa walang laman na kanang pantalon, nagulat siya.Tinulak siya palagpas sa kaniya pero hindi siya napansin ni Ayan. Natigil sa paglalakad si Daisie. Lumingon siya para tingnan ang katawan na pumapasok sa elevator at napa isip.Hinihintay siya sa labas ng entrance ni Colton. Binuksan niya ang pinto at pumasok sa sasakyan. “Colton, alam mo ba ang nangyari kay Ayan?”Kumunot si Colton. “Bakit iniisip mo pa siya? Dapat lang yun sa kaniya.”“Nagtataka lang ako.” Ki

Nanliit ang mata ni Brandon dahil hindi niya inakala na lalabas sa bibig niya ang mga salita na yun.“Bumalik na lang kayo. Gusto ko magpahinga.” Hinila niya ang kumot at humiga habang nakatalikod sa pinto. Nang marinig niyang sumara ang pinto, tumulo ang luha sa gilid ng mata niya.Bahagya niyang naaalala noong bata pa siya, sumasakay siya sa balikat ng dad niya habang naglalakad sila sa halamanan kapag hapon.Hindi sa masama ang dad niya. Sadyang mahina ang loob ng dad niya at laging nakikinig sa sinasabi ng mom niya. Matapang na babae ang mom niya habang ang dad niya ay mahina at ito ang pinaka rason sa kakaiba nilang relasyon.Nang marinig niya na may papasok, akala niya ay hindi pa umalis ang dad niya. “Hindi ba't sinabi ko sa'yo na iwan mo ako mag isa?”“Sino ang pumunta dito?”Nagulat si Freyja. Lumingon siya para makita si Colton na nakatayo sa pinto. Bumangon siya sa kama niya at inalis ang lungkot sa mukha niya. “Wala. Nga pala, bakit ka nandito?”“Nag aalala si Daisi