All Chapters of The Three Little Guardian Angels: Chapter 1371 - Chapter 1380

Nanatiling nakayuko si Edward at nanahimik.Nang lumabas siya ng reception too, nakasalubong niya si Lucy at nagulat. “Anong ginagawa mo rito?”Hindi inakala ni Lucy na makakasalubong niya dito ang stepfather niya.Sa oras na yun, lumabas si Maisie sa reception room. Nang makita niya si Edward na kausap si Lucy, kakaiba ang naramdaman niya. “Mr. Xavier, kilala mo ba si Lucy?”Bago pa makasagot ni Edward, sinabi ni Lucy na, “Tito Edward, Nagtatrabaho… na ako sa Soul ngayon.”Tumango si Edward. “Ganoon ba. Nagtatrabaho ka pala sa Soul?”“Oo…” sagot ni Lucy.Lumapit si Maisie kay Edward at tiningnan si Lucy, “Kamag-anak ka ba ni Lucy, Mr. Xavier?”Naisip bigla ni Maisie na Xavier din ang apelyido ni Lucy.Hindi agad sumagot si Edward. Pagkatapos ng ilang sandali, ngumiti siya at sinabing, “Anak siya ng asawa ko.”Makikita ang gulat sa mga mata ni Lucy. Ito ang unang pagkakataon na ipinakilala siya nito sa harap ng ibang tao. Alam ng lahat na ikinasal siya sa pangalawang beses

Walang mas nakakakilala sa kapatid niya bukod sa kaniya kaya matapos ang ilang pag-iisip, napagdesisyunan niya na wag na lang sabihin.Samantala, na-discharge na si Evan mula sa hospital at sinundo siya ni Mr. Fraiser.Pagkatapos makauwi, sinabihan siya ni Mr. Fraiser na tigilan na ang paggawa ng gulo sa labas. Walang emosyon na sumagot si Evan. Nabugbog siya nang walang dahilan, kaya natural lang na hindi niya titiisin ang insulto na ‘yun.Nang makabalik si Lisa mula sa school, nagbago ang ekspresyon niya nang makita ang kapatid niya naglalaro ng game sa couch. Hindi niya ito binati at pumasok sa kwarto nang walang sinasabi.Sinara niya padabog ang pinto at napalingon si Mr. Fraiser na naghahanda ng pagkain sa kusina. Alam niya malaki ang epekto ng pagkamatay ng mom niya sa kaniya.Pero, tinanong niya ang pulis sa insidente at walang kinalaman doon si Evan. May utang si Evan na pera sa ibang grupo at nagkaroon sila ng away kay Mrs. Fraiser nang pumunta sila sa bahay para hanapin

Iniisip ni Elaine kung ano ang gagawin niya nang lumabas ang lalaki sa kabilang sasakyan.Nakasuot siya ng business suit na mukhang simple at malinis, brown slacks at may hawak na briefcase sa kamay. Maayos siyang tingnan.Hindi pa siya nakakita ng lalaki na maayos tingnan sa maikling buhok pero bagay yun sa kaniya.Binaba niya ang bintana niya. “Sir.”Tumigil si Hector. “Kinakausap mo ba ako?”Ngumiti si Elaine at binuksan ang pinto. “Pasensya na pero hindi ko mapasok ang sasakyan ko. Pwede mo ba ako tulungan, please?”Tiningnan ni Hector ang sasakyan ni Elaine na nakaharang. Masasabi niya na masyado siyang malapit at hindi napansin ang layo kaya hindi siya makagalaw.Tumango siya. “Subukan ko.”Tumabi si Elaine. “Maraming salamat.”Pumasok siya sa sasakyan, inayos ang upuan, mabagal na ni-reverse ang sasakyan, at in-adjust ang steering wheel. Wala pang sampung minuto, nagawa niyang iparada ang sasakyan.Kinuha niya ang susi at inabot kay Elaine. “Tapos na.”Kinuha ni Elain

Umirap si Lucy. “Wala kang ginagawa dito pero ikaw ang maraming sinasabi.” Pagkatapos nun, dinala niya ang hugasan sa kusina.Nabigla si Elaine, sinuot ang headphone niya at bumalik sa kwarto niya.…Sumapit na ang gabi, bumagsak ang ulan sa siyudad dahilan para maging malabo ang neon lights sa kalsada.Ang ilaw sa kwarto ay mahina at dilaw. Nakatayo si Pearl sa tapat ng bintana. Tumatama ang ulan sa bintana na parang kurtina.Binuksan ni Tanner ang pinto at lumapit sa kaniya, niyakap niya si Pearl mula sa likod. “Bakit ka nakatayo sa harap ng bintana?”Tiningnan niya sa salamin ang malabong katawan ni Tanner. “Gusto ko ang tag-ulan.”Siniksik ni Tanner ang sarili niya sa leeg ni Pearl at namamaos na tumawa. “Ganoon ba?”Gumalaw ang pilikmata ni Pearl. “Dahil naaalis ng ulan ang lahat ng maduming bagay.”Hinarap siya ni Tanner at hinawakan ang pisngi niya sa kaniyang palad. “Alam mo ba ang tungkol sa lumot?”Tiningnan siya ni Pearl, at ngumiti si Tanner at tumatawa habang sin

Nagkibit balikat si Hector. “Naging maayos naman ang lahat maliban sa pagsubok na naranasan ko nung una dahil sa language barrier. Pero, dahil matagal na ako doon, nagkaroon na ako ng mga kaibigan, at naging maayos na rin ang mga bagay-bagay.”Ngumiti si Maisie. “Mabuti naman. Siya nga pala, anong pangalan ng kaibigan mo? Dapat inimbitahan mo siya na pumunta sa Zlokova sa susunod. Paghahandaan ko siya ng pagkain para sayo.”“Eric ang pangalan niya. Siya nga pala, dating shareholder ang Dad niya sa Luxella. Kilala mo kaya yung tatay niya?”Nagulat si Maisie. “Sinong shareholder ng Luxella?”Sumagot si Hector, “Harry Knowles ang pangalan ng tatay niya.”Ilang sandali na nagulat si Maisie at biglang tumawa. “Anak pala siya ni Mr. Knowles. Ibig sabihin ma-swerte ka talagang loko ka.”‘Palakaibigan talaga si Mr. Knowles, at malakas ang koneksyon niya sa Stoslo. Hindi talaga siya nalalayo ang bunga sa puno, kaya natural lang na maging kasing galing niya ang kaniyang anak. Talagang masa