JADE’S POV N A G I S I N G . . . si Jade dahil sa malakas na sigawan ng mga nag-aaway sa labas ng barong-barong nina Aling Patty. “Urgh! Jesus Christ!” inis niyang reklamo sabay takip ng unan sa tainga niya. Mag-iisang linggo na siyang nakatira sa poder ng mag-ina. At sa araw-araw na ginawa ng Diyos, kung hindi tilaok ng manok na panabong, ay sigawan ng mga kapitbahay, na minsan ay nagku-kwentuhan lang pala, pero madalas ay nag-aaway, ang nagsisilbing alarm clock niya sa umaga. Idiniin niya pa lalo ang pagkakatakip ng unan sa tainga niya, sa pag-asang maibsan niyon ang ingay sa paligid. Pero syempre, hindi ‘yon nakatulong. “Please! Just five more minutes!” she exclaimed angrily under the pillow. Sa dati niyang buhay, no one, as in no one, has ever dared to wake her up from her sleep. But this is not your old life anymore, Trinity. Ikaw na si Jade ngayon, remember? The poor, homeless, pennyless Jade, agad namang kontra ng isang bahagi ng isip niya. “E PUT*NG INA MO KA PAL
Read more