All Chapters of ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา: Chapter 1531 - Chapter 1540

นางซุนเดินกลับจวนเสนาบดีเจิ้นหย่วนราวกับเดินละเมอท่านอดีตเสนาบดียังมิรู้ว่าในวังเกิดเรื่องราวเช่นนี้จึงมิได้เอ่ยถามสิ่งใดมากนางซุนเดินกลับไปในห้อง หลังจากปิดประตูแล้วก็คว้าแม่นมที่ติดตามนางเข้าวังพลางเอ่ย “ข้าพูดตามที่พวกเจ้าบอกแล้ว เมื่อใดพวกเจ้าจะปล่อยสามีข้ากับหลิงหว่าน?”แม่นมผลักนางออกแล้วยิ้มเยาะพลางเอ่ย “รีบร้อนอะไรเล่า? ขอเพียงเจ้าทำตามที่พวกเราต้องการ หลิงเสียงกังกับหลิงหว่านก็จะกลับมาได้อย่างปลอดภัย!”ทันทีที่แม่นมเอ่ยปาก มิได้มีคนนอกอยู่ก็มิได้ปิดบังตน ก็เป็นเสียงของสาวน้อยผู้หนึ่งนางซุนถูกผลักจนโซเซไปล้มลงที่พื้น นางจ้องแม่นมอย่างโกรธเกรี้ยวพลางแผดเสียงใส่ “คำพูดของพวกเจ้าเชื่อถือมิได้ จะให้ข้าเชื่อพวกเจ้าอีกได้อย่างไร!”“เจ้าไม่มีทางเลือก!”แม่นมยิ้มอย่างดูถูก พลางเอ่ยเตือน “นางซุน หากต้องการให้หลิงเสียงกังกับหลิงหว่านกลับมา เจ้าก็เชื่อฟังเสียดี ๆ!”“อย่าได้เล่นลูกไม้ใด ๆ เป็นเด็ดขาด มิเช่นนั้นคนของข้าจะสังหารหลิงหว่านก่อน แล้วค่อยสังหารหลิงเสียงกังเป็นรายต่อไป แล้วเจ้าจะมิได้สิ่งใดทั้งนั้น!”หลังจากพูดจบ แม่นมก็เดินออกไปนางซุนทรุดนั่งลงที่พื้นอย่างหดหู่ แล้ว

ระหว่างทางที่มาเผยอวี้ได้ยินการพูดคุยกันเหล่านั้น เขาก็ยังรู้สึกว่ายากที่จะเชื่อ“โชคร้ายเสียจริง!”ท่านอดีตเสนาบดีส่ายหน้าทอดถอนใจ “ข้ามิรู้เลยว่าเกิดเรื่องอันใดขึ้นกับนางซุน เหตุใดนางจึงทำเรื่องเช่นนี้ลงได้!”“เกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่ขอรับ?”เผยอวี้เอ่ยถามอย่างร้อนใจ “ข้าอยากพบหลิงหว่าน อยากฟังว่านางจะว่าอย่างไร!”“หลิงหว่านมิได้อยู่ที่จวน ฮูหยินใหญ่บอกว่านางไปดูการเพาะปลูกวสันตฤดูที่ไร่นาแล้ว!” กู่ซุ่ยเอ่ย“ไร่นาที่ใดขอรับ?” เผยอวี้ซักไซ้ไล่เลียงกู่ซุ่ยก็มิแน่ชัด ก่อนหน้านี้นางซุนดูแลจวนเสนาบดีเจิ้นหย่วน ส่วนกู่ซุ่ยเป็นเพียงอนุ จะมีอำนาจใดไปถามเรื่องของพวกนางเผยอวี้อยากไปพบนางซุน แต่ก่อนไปก็ซักถามเรื่องราวทั้งหมดเสียก่อนท่านอดีตเสนาบดีเล่าเรื่องที่ตนรู้ให้เขาฟัง สุดท้ายก็เอ่ยออกไป “ฮองเฮาหวังดีต่อนางซุน จึงบีบให้หลิงเสียงกังจ่ายเงินชดเชยให้นางหกแสน!”“เรื่องนี้มิใช่อย่างที่ภายนอกบอกต่อกันออกไป ฮองเฮาจะให้หลิงเสียงกังทำการผ่าตัด แต่มิได้ต้องการเงินของหลิงเสียงกังสักตำลึง!”เผยอวี้เองก็มิเชื่อว่าหลิงอวี๋จะเก็บค่ารักษากับหลิงเสียงกัง เมื่อรู้เรื่องพอประมาณแล้วก็ให้นางรับ

ฉินซานร้อนใจขึ้นมา “ฝ่าบาท กระหม่อมได้ยินเรื่องข่าวลือในสองวันมานี้แล้ว ฮองเฮามิได้เลวร้ายรังแกราษฎรและใช้อำนาจบาตรใหญ่กับคนในชนบทดังที่พวกเขาพูดกัน!”“ฝ่าบาท หากท่านทำเช่นนี้ เช่นนั้นฮองเฮา...”“รองเจ้ากรมฉิน!”เซียวหลินเทียนขมวดคิ้วตัดบทของเขาอย่ามิพอใจ “ข้ามิได้เข้าใจฮองเฮามากไปกว่าเจ้าหรือ? ฮองเฮาเป็นคนเช่นไร ข้ารู้ดี!”“ข่าวลือตามตรอกซอกซอยในสองวันนี้ หากสงบก็อยู่เพียงในตรอกซอกซอยนั้น ยังมีสิ่งใดที่ทำให้ข่าวแพร่กระจายไปเร็วยิ่งกว่างานเลี้ยงท้องถนนเล่า!”ฉินซานหน้าแดงขึ้นมาทันที เขาเร่งรีบเกินไปจนลืมในจุดนี้“จริงสิ เนื่องจากที่แคว้นเล็กมาประชุม ข้าอยากใช้เป็นข้ออ้างในการจัดงานเลี้ยงท้องถนนเพื่อให้พวกเขาเห็นถึงความรุ่งเรืองของฉินตะวันตก!”ฉินซานเคารพแผนการของเซียวหลินเทียนมาก แล้วสบตากับแม่ทัพเฉินที่มองอยู่ข้าง ๆ มาโดยตลอด พลางเอ่ยพร้อมกัน “ฝ่าบาทโปรดวางพระทัยพ่ะย่ะค่ะ พวกกระหม่อมจะให้ความร่วมมือกับฝ่าบาทจัดงานเลี้ยงท้องถนนนี้ให้ดีอย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ!”“นี่เวลาอะไร พวกเจ้ายังมีกะจิตกะใจจัดงานเลี้ยงท้องถนนอีก!”เผยอวี้รีบร้อนมา เมื่อเข้าประตูมาได้ยินสองประโยคท้ายก็เอ่ยอย่า

ราชกิจช่วงเช้ายังมิทันจบลง ข่าวเร่งด่วนก็รายงานมาที่ราชสำนักอีกแล้วอาคารของหออักษรสตรีที่หลิงอวี๋สนับสนุนก่อนหน้านี้ถล่มลงมาเมื่อเช้า ทำให้เด็ก ๆ ที่เข้าเรียนอยู่เสียชีวิตสามคนและได้รับบาดเจ็บอีกสิบกว่าคน!“ฝ่าบาท อาคารศึกษานั้นหลี่ต้าหนิวบิดาของหลี่ชุงผู้เป็นลูกศิษย์ของฮองเฮาเป็นผู้สร้าง เขาทุจริตเงินค่าก่อสร้างและใช้วัสดุด้อยคุณภาพทำให้อาคารศึกษาถล่มเช่นนี้!”“ฝ่าบาท หลี่ต้าหนิวอาศัยอำนาจของฮองเฮาจึงได้กล้าหาญเช่นนี้ จะต้องลงโทษอย่างหนักพ่ะย่ะค่ะ!”“ฝ่าบาท แรกเริ่มฮองเฮาบีบให้ลุงของตนออกจากตระกูล ทั้งยังใจดำเรียกค่ารักษาแพงเกินควร ยิ่งกว่านั้นคือหลอกให้ฝ่าบาทเพาะเลี้ยงวัวนมเพื่อความปรารถนาเห็นแก่ตัวของพระนาง!”“ตอนนี้ยังจะยอมให้หลี่ต้าหนิวทุจริตเงินก่อสร้างอาคารศึกษาอีก วิธีการหาเงินนี้เลวร้ายขึ้นในทุก ๆ เรื่องเลยพ่ะย่ะค่ะ!”“หากฝ่าบาทยังยอมให้พระนางอีก แคว้นจะพังพินาศนะพ่ะย่ะค่ะ...”เหล่าผู้ตรวจการเอ่ยอย่างเต็มไปด้วยความแค้นเคืองกันมิหยุด และมีผู้ตรวจการคนเก่าคนแก่ที่อายุใกล้ห้าสิบ เมื่อพูดถึงจุดที่กระทบความรู้สึกก็น้ำตารื้น“ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ… นับตั้งแต่โบราณมาวังหลังมิได้มี

จ้าวฮุยมองเซียวหลินเทียนจากไปด้วยสายตาที่ซับซ้อน จักรพรรดิองค์ใหม่ผู้นี้แตกต่างจากจักรพรรดิอู่อันโดยสิ้นเชิงภาพในวันนี้ทำให้เขาตระหนักได้ว่า หากทำให้เซียวหลินเทียนโกรธ เซียวหลินเทียนก็สามารถทำได้ทุกอย่าง!เหอะ ๆ!เซียวหลินเทียน เจ้าคิดว่าข่มขู่ขุนนางแล้วจะสามารถปกป้องหลิงอวี๋ไว้ได้เยี่ยงนั้นรึ?มันยังมิจบหรอก!เจ้ามิอาจห้ามปากของทุกคนได้!ขอเพียงเจ้ายังต้องการแผ่นดินฉินตะวันตกและยังต้องการนั่งบัลลังก์มังกรอย่างมั่นคงอยู่วันนี้เจ้าส่งผู้ตรวจการเจียงไปเข้าคุกอย่างไร วันข้างหน้าก็ต้องไปเชิญเขาออกมาอย่างเคารพข้าจะดูว่าเจ้าจะตบหน้าตัวเจ้าเองอย่างไร!สองวันมานี้แม้ว่าหลิงอวี๋จะมิได้สนใจเรื่องภายนอก แต่หลิงซวนก็ยังเล่าเรื่องที่เกิดภายนอกให้นางฟังอย่างภักดีโดยละเว้นเรื่องนางซุนไว้เมื่อได้ยินเรื่องชาวบ้านเหล่านั้นบอกว่าตนให้พวกเขาเลี้ยงวัวนมเพื่อให้ตนอาบน้ำ หลิงอวี๋ก็หัวเราะด้วยความโกรธเมื่อเทียบกับการทรยศของนางซุนผู้เป็นญาติของตน การใส่ร้ายแบบที่มิเห็นความหวังดีของผู้อื่นเช่นนี้ช่างเบาบางมากสำหรับหลิงอวี๋แต่แม้ว่าตัวหลิงอวี๋จะมิสนใจ แต่ก็ต้องคิดว่าเรื่องนี้ส่งผลกระทบต่อตนและเ