All Chapters of The Famous Billionaire and His Secret Child : Chapter 11 - Chapter 20

Hello po. Pasensya na po sa long no updates. Dumaan po kasi sa trangkaso ang inyong lingkod na manunulat. Idagdag pa na malapit na rin po ang due date ko at lalabas na po ang first baby ko po. Hindi ko po alam kung kailan po ako magpapatuloy muli, pero isa lang po ang sigurado ako... tatapusin ko 'tong kuwentong ito. Bibigyan ko ng justice ang bawat kaganapan po rito. Salamat po lalo na sa mga nagbabasa po ng story na ito. Heart ‘Hi’ naman po sa sumusuporta ng book na ito. ^^ Please do pray my coming labor and delivery. Sana safe po kami ni baby at hindi po ako mahihirapang ilabas siya.🙏

“Oh, hija! What happened to you? Why do you look irritated?“ tanong ni Beatrice kay Shane nang magkasalubong sila sa lobby ng hotel. Marumi ang suot nitong damit maging ang suot na sapatos. “’Yon na nga ho ang ikinaiinis ko. That's why I came back here to change kasi may mga batang dugyot na tinapunan ako ng buhangin,“ inis na tugon ni Shane kay Beatrice. “Tinapunan? Really? Ng mga bata? O hindi ka na naman tumitingin sa dinadaanan mo kaya ka natapunan? Magkaiba kasi ’yon,“ biglang singit ng bagong sulpot na si Bryan. Napairap na lang sa hangin si Shane. Ngunit bigla na lang din nagbago ang ekspresyon ng kaniyang mukha nang makita si Brylly kasunod nito. “Hi, Mr. Montañez!“ nakangiting bati niya kay Brylly. “Stop chatting. We will be late for the gathering,“ usal ni Brylly without looking at the person who greeted him. Hindi man lang pinansin ang babaeng pilit nagpapaganda sa kaniyang paningin sa kabila ng kalagayan nito. Napaismid na lang si Shane. Kibit-balikat na may ha

“BENNETT!“ sigaw ni Mariya sa anak. Bago pa man makatakbo si Mariya para habulin ang anak ay nakatakbo na si Brylly. “NAY ROSELA! Nadine!“ tawag ni Mariya habang papalapit sa inu-okupahan nilang kiosk. “Oh, Mariya! Bakit tila hingal na hingal ka?“ tanong ni Rosela nang tuluyang makalapit sa kanila si Mariya. Nilibot ni Mariya ang kaniyang paningin sa bahagi ng lugar na iyon. “Wala si Bennett dito?“ kaagad niyang tanong. Nang sumunod din kasi siya kanina ay hindi na niya natanaw at biglang nawala sa kaniyang paningin ang kaniyang anak. Gayon din ang ama nito. “Hindi ba kayo ang magkasama?“ naguguluhang tanong ni Nadine. Tumakbo papalapit sa kanila si Yanie na kanina ay abala sa paglalaro sa buhanginan. “Nay Mariya, hindi n’yo po kasama si Bennett?“ Pagtingin ng bata sa likuran ng ’Nay Mariya niya at mapansing wala doon si Bennett. Nasapo ni Mariya ang kaniyang mukha at hinilamos gamit ang mga kamay. Halo-halong emosyon ang mababasa mo sa kaniyang mukha. Isa na doon a

TULALANG nakatingin si Mariya sa kisame habang inaalala ang mga sinabi ni Mr. Montañez. Oo, nalaman na nga niya ang buong pangalan ng lalaki nang bigyan siya ng contact card nito pagkatapos nilang mag-usap. Tila bumalik siya sa kasulukuyan niyang kalagayan nang may biglang kumatok sa pinto ng kaniyang kuwarto. “Pasok. Bukas ’yan,“ wika niya at umayos ng upo. Nilagay niya ang contact card na binigay sa kaniya ni Mr. Montañez na kanina niya pa tinititigan, sa mesang katabi ng kaniyang kama. Pagkabukas ng pinto ay bumungad sa kaniya ang mukha ni Nadine. Ngumiti ang kaibigan nang magtagpo ang kanilang mga mata. Ngumiti rin siya pabalik. “Oh? Gising ka pa?“ nagtatakang tanong niya sa kaibigan. Magmamadaling araw na kasi at dis oras na rin ng gabi sila nakauwi. “Hindi makatulog, e. P’wede bang pumasok?“ nangingiti at tila nahihiya pa nitong tanong. Tumango siya bilang tugon. Hinintay niya itong makapasok ng tuluyan. Umupo si Nadine sa kaniyang kama, sa may paanan banda, kung sa

“Wow! Ang laki ng bahay ni tatay, nanay!“ namamanghang sigaw ni Bennett habang nakadungaw sa bintana ng sasakyan. Papasok pa lang ang itim na kotse sa tila garahe ng bahay, kung bahay pa ba ito kung tatawagin, dahil kasing laki lang naman ito ng malacañang. Hindi rin masasabing garahe ang patutunguhan nila sa laki at lawak ng paligid. Mula sa mataas at malaking gate na tila ba takot manakawan ang may-ari hanggang sa naggagandahang bulaklak na tila hardin sa ganda at kulay na may munting fountain sa gitna ng lugar na may kumikinang na liwanag na parang christmas lights. Hindi maipaliwanag ang ganda ng paligid dahil tila hindi ordinaryo sa mag-ina ang klase ng lugar na pinagdalhan sa kanila ng ama ni Bennett. Parang may mahika na sa isang pitik lang ay hindi na namalayan ni Mariya ang mga nangyayari. Naging mabilis para sa kaniya ang lahat. Ang alam nalang niya ay dinala sila rito ng sasakyang sumundo sa kanila at ngayon ay kaharap na ang mansyon ng mga Montañez. “Ma’am, please fol